Lögberg - 04.03.1926, Síða 2

Bls. 2.
LÖGBEKG FIMTUDAGINN,
4. MARZ 1926.
Höfuðverkur og þreyta
hverfur,
Það Segrir Kona í Ontario, Eftir
Að Reyna Dodd’s Kidney Pills.
Huntsville, Ont., 7. marz 1926.
(Einkaskeyti).—
“Mér bantaði af Dodd’s Kidney
Pills á mjög skömmum tíma, og
eg notaði ekki eins margar, og til
er tekið á öskjunum.- Mér lejð að
öllu leyti miklu betur. Eg gat
borðað betur, svaf vel, hafði eng-
an höfuðverk og losnaði við þessa
þreytu tilfinningu. Eg mæli ó-
hikað með þeim.”
Dodd’s Kidney Pils styrkja nýr-
un og koma þeim í það lag. að þau
vinna verk sitt vel og hreinsa 6-
holl efni úr blóðinu. Þegar blóð-
ið er hreint, er heilsan góð.
Það er engin ástæða til að taka
út þjáningar, þar sem Dodd’s Kid-
ney Pills fást í öllum lyfjabúðum
og hjá The Dodd’s Mediine Co.,
Ltd., Toronto.
ínar Sigfúsdóttur merkasta bókin.
Hún er aðdáunarverð, vegna að-
stöðu höfundar, og miklum mun
betri en fyrri bækur hennar. 1
smásögum sínum lýsti hún ýms-
um atvikum úr sveitalífi því, er
hún þekkir gjörla, en í bók þess-
ari reynir hún að lýsa sálarlífi
hálfroskinnar stúlku, með ástar-_
þrá, eins og falinn eld í hjarta
sínu og kvenlega umhyggjusemi,
er brýst hvorttveggja út og breið-
ir út blöðin, eins og blóm í sólar-
dögg, er hún fær hlutverk að
vinna; en kýmnis frásögnin um
Lillu og vinnumanninn eykur and-
stæðurnar og skiftir ljósi og
skugga í lífi og athöfnum sveita-
heimiiisins.
‘Sögur’ Helga Hjörvar eru rit-
aðar á prýðilegu máli og hlut-
lausar í framsetning, eins og
vera ber; en sama Verður ekki
sagt um sögur Guðm. Friðjóns-
sonar, “Héðan og handan”. Hann
bætir litlu við fyrri lýsingar sínar
á íslenzku óveðri og íslenzkum
árstíðum, er hlutdrægur og of
Eftir Dr. Alexander Jóhannesson persónulegur í lýsingum á stjórn-
Islenzkar bókmentir
í Morgunbl.
Bókmentafræðingum væri æski-
legt að geta farið gandreið yfir
láð og lög—og tíma. Þeir myndu
fara á skömmum tíma yfir elztu
menningarlönd heimsins, staldra
við á hverjum stað og líta á gróð-
uriíin og lífsskyyrðin, þroskaferil
undanfarinna alda, andlega og
líkamléga atgervi, sem kyngöfgi
og menning hafa mótað. Þeir
myndu verða varir við lík fyrir-
brigði og líkar- hugsanir í flest-
um löndum, en ræktun máls og
mynda, ættarkend og föðurlands-
á
málum og trúmálum, en er kjarn-
yrtur og hressandi á köflum. —
'Saga Gunnars Benediktssonar,
“Niður hjarnið”, er læsileg, en
hefir ýmsa smíðagalla, og einkum
er endirinn óviðunandi.
í lok ársins koma 4 sögur eftir
hinn unga og efnilega höfund
Guðm. Gíslason Hagalín (“Veður
öll válynd”).
Ljóðlistin er óbundnust um
efni, en föstust um búning; skáld-
sögur eru bundanri um efni, en
lausari um búning. Þær lúta lík-
um lögum og leiklist og eiga að
vera hlutlausar lýsingar um orð
og ath'afnir og tilfinningar. Hef-
ar eftir Dan. Daníelsson og Ein-
ar Sæmundsson, Ferðaminningar
Sveinbj. Egilssonar, (sem eru að
koma út, og þó eru enn ótalin öll
tímarit og blöð landsins. Þar er
oft úrslitabaráttan háð um vel-
ferð þjóðarinnar. Þar blika vopn-
in á lofti, þar er blásið til atlögu,
þar fæðast hugsanir er varða heill
alþjóðar og flytja hana stór skref
fram á leið eða halda henni niðri
um stund. Á komanda ári munu
bardagamenn þjóðarinnar tala til
þúsunda í einu; landið verður
að einu heimili, er raföldur bera
hljóma til instu afdala og af-
skektustu annesja. Vopnagnýrinn
í þjóðlífi íslendinga mun aukast á
næstu árum og er því eðlilegt að
spyrja, hvort æskilegt væri ei, að
blöðum og bókum fækkaði í land-
inu. Fegurstu hugsanir manna
og þær, sem mestum byltingum
valda í heiminum, fæðast venju-
lega á kyrlátri stund í faðmi húms
og nætur. En enginn sannleikur
er svo stór, að allir viðurkenni
hann. Þess vegna verður að
berjast fyrir honum unz andstæð
öfl hníga til jarðar og brautin er
frjáls fram undan. Bókmentirnar
eru eins og kyndill, er varpar
bjarma sinum á athafnir og hvat-
ir einstaklinga og þjóða. Fjöl-
brettar bókmentir auka andlega
og efnalega velferð hverrar þjóð-
ar, og á engu ríður íslendingum
nú meira en að fara að læra að
sjá og skilja hlutverk sitt í heim-
inum.
varpar ljóma
athafnir og hugsanir einstaklinga,-r verjg nokkur brestur á þessu í
og þjóða. Eftir vigaferli °f ígjenzkri sagngerð á undanförn-
mannjöfnuð storþjoðanna rikir nu um árunlj og. værj nauðsynlegt að
andi friðar og einingar í heimin-; ejgnasj; samfelda lýsing á íslenzk-
um og alstaðar virðist stefnt að um 3agnaskáldskap og þroskaferli
því, að græða meinin og skapaj jjan3( skapgerðarlýsingum og við-
nýjar hugsjónir, þar sem samræmi fangsefnum.
Annars eðlis eru fræðiritin. Á
og samvinna skipar einstaklingumj
og þjóðum í bræðrafélag til full-, .. . .. , f bir8t m a.
komnara lifs í andlegum og lík-:) . . , , „ .
amlegum efnum Bjarmi nyrra bót. siðfræðj (1. hefti: Forspjöll
ÍöndinarPar ^ ! siSfræðinnar) eftir próf. Ág. H.
Stjórnmálaspekingar og fjár-
málamenn reyna að ráða fram úr
vandræðum þjóðanna, en fjar-
lægðir allar milli landa og þjóða
fara stórum minkandi. Nú fara
menn á nokkrum klukkutímum
um mikinn hluta Evrópu og tal-
ast við úr járnbrautum á fleygi-
ferð og afskektir sveitabæir
tengjast orðsins og hljómsins
böndum við miðstöðvar menning-
Bjarnason; Mannamælingar próf.
Guðm. Hannessonar, í Árbók Há-
skólans; doktorsritgerð Jóns
Helgasonar: Jón Ólafsson frá
Grunnavík; Sig. P. Sívertsen:
Fimm höfuðjátningar evang. lút-
erskrar kirkju. — Alt eru þetta
vandaðar og merkar bækur, og
munu þó Mannamælingar próf.
G. H. vera merkasta bók ársins,
og getur hann sér vafalaust
mikla frægð fyrir enlendis. Bók
arinnar í öðrum löndum. Ihald og þegsi á einnig að styrkja þjóðar-
jafnaðarmenska keppa nú víðast vjtun{j fslendinga, auka sjálfs-
um völd, þeir gætnu, er vilJa; traustið og viljann til framsókn-
byggja á reynslu liðinna alda, og ar á öllum sviðUm þjóðlífsins.
hugsjónamenn, er vilja kollvarpaí j>essj samj höfundur reit bókina
ríkjandi þjóðskipulagi með bylt- ..j afturelding”, er .sannfærði ís-
ingu eða sigrast á andstæðingun- len(1jnga um eigin mátt og varð
um á hösluðum velli. Frjálslynd-; til ómetanlegs gagns í sjálfstæð-
ir nefnast þeir, er fara vilja bil isbar.áttu þjóðarinnar.
beggja og leita styrks hjá æsku- ^istnj8»ga bjskups bætir úr
> þjo anna. mikilli þörf, því að kirkjusaga
Hver býr að sínu, og íslending-, Dlands hefir hingað til að eins
ar reyna, eins og aðrar þjóðir, að verið rituð á latínu (biskuparnir
skilja sjálfa sig, samtíð sína og Finnur Jónsson og Pétur Pét-
hlutverk I Ijóðum, sögum og öðr- ursson). — Siðfræði Ág. próf.
um listum. Ljóðagerðin er rikust er byrjun á stóru ritverki og hef-
í eðli íslendinga og á sér lengsta ir hann eins og kunnugt er sam-
sögu. Hún hefir tekið miklum ið fjölda gagnlegra rita í sinni
framförum um brag og hrynjandi i fræðigrein er hafa náð mikilli
á síðustu árum, en hrifning og! útbreiðlsu og vinsæld meðal þjóð-
andagift farið aftur. Þess vegna arinnar.
lifa góðskáld Iiðinna tíma enn Af öðrum merkum bókum þessa
hjá þjóðinni, þótt hætt sé að árs má einkum nefna Myndir
kveða. (1925 komu út Ljóðmæli Einars Jónssonar myndhöggvara,
Steingríms Thorsteinssonar í 4. er ísIenzkur rithöfundur einn
útgáfu, Kvæði Hannesar Haf- nefn(1i hof fyrir heiðni og kirkju
steins í 3. útgáfu, Eiður Þorst. fyrir kristna menn. Fylgir þess-
Erlingssonar í 2. útg.) arj bðk vönduð ritgerð íftir lands-
Af nýjum kvæðasöfnum má bókavörð Guðm. Finnbogasön. —
geta kvæða Guðm. Friðjónssonar, Verður enn Ijósara af þessari bók
er sýna ríka málkend og bragar.J Einars, hve hann er frumlegur,
Dýrir hættir og frumlegar hugs- samgróinn íslenzkri náttúru og
anir vekja fögnuð þeirra, er unna skapandi skáld, er fylgir instu
fornri braglist íslendinga, en eðlishvöt sinni. Guðm. Finnboga-
kvæði þessi eru eins og haglega son bendir á aðaleinkenni Ein-
gerð smíð, þar sem reynt er að: ars; en nú væri unt og æskilegt,
fága hvern flöt .og draga hverja, eftir að þessi bók er komin út, að
línu' með list; en þeirrar ljóðrænu, rita nákvæmlega um list Einars
lindar, er rennur fram eins og og skoðanir og afstöðu hans til
tært bergvant, munu margir; annara; listasnillinga.
sakna hjá höfundi þessum. —| Þá má einnig minna á Þjóðsögu
“Bláskógar” Jóns Magnússonar J safn Sigfúss Sigfússonar (þriðja
Ljóðmæli Guðmundar Björnsson- bindi 1925); er þar mikill fróð-
ar sýslumanns, Ljóð Guðlaugs leikur saman kominn, og þótt
Guðmundssonar, Uppsprettur Hall j framsetning sé sumstaðar gölluð,
dórs Helgasonar, bera vott um og komist ekki til jafns við Þjóð
mikla ljóðást þessara mann. og sögur Jóns Árnasonar, er þjóð-
hefir Guðmundur sýslumður gert sögusafn þetta stór fengur fyrir
margar góðar lausavísur, en hin- menningarsögu þjóðarinnar.
ir einnig kveðið margt laglega, Enn má minna á Skógfræðilega
en stórfeld eru þessi söfn ekki I lýsing íslands (með myndum) eft-
Þau eru eins og mildur aftaneld-!ir Kofoed Hansen, merka bók og
ur, þar sem stöku sinnum bregð- gagnlega, og - “fslenzka lista-
ur fyrir leiftrandi blossum. — menn”, er Listvinafélagið hefir
Lausavísum hefir Margeir Jónssonj gefið út, en Mattías Þórðarson
safnað (Stuðlamál I), eftir ýms samið. Er þar lýst ítarlega æfi-
alþýðuskáld, og eru í safni því ferli og list fimm íslenzkra lista-
margar prýðilegar vísur, höfund-J manna, m. a. Ólafs Ólafssonar
unum til sóma og þjóðinni til á-| lektors á Kongsbergi og Þor-
nægju; en þar eru einnig margarj steins Illugasonar Hjaltalíns, er
vísur, sem flestir íslendingar var málari í Brúnsvík á Þýzka-
mundu hafa getað kveðið, og landi. Ritgerðir þessar má lita á
eiga það sammerkt, að hafa Íifn-J sem þSetti úr ísl. listasögu.
að til þess að deyja. Bautasteinar, Ýmsar góðar bækur hafa verið
Þorsteins Björnssonar frá Bæ! þýddar á árinu: Manndáð (Wagn-
Hveitisamlagið.
Alþjóða fundur hveiti samlag-
anna, sem haldinn var í St. Paul,
Minnesota, dagana 16., -17. og 18.
febrúar síðastl, markar tímamót
í sögu þess félagsskapar. Full-
trúar frá fimtán hveitisamlögum
vo,ru þar mættir, frá þremur ríkj-
um, nefnilega frá Ástralíu, Ban-
daríkjunum og Canada. Þar var
einnig fulltrúi frá sambandinu
rússneska. Fyrsta deginum var
varið til þess að koma skipulagi á
fundinn, og ræða um samtök og
fræðslu þeim viðvíkjandi. En um
kveldið flutti Mr. Frank Murphy
frá. North Daikota, erindi um
bændalöggjöf í Bandarikjunum.
önnur málefni, sem fyrir fund-
inn komu til umræðu, voru: Stjórn
og framkvæmdir samlaganna,
Sölu-aðferðir og skifting ágóða.
Síðasta fundardaginn flutti Mr.
D. P. Pavlov mjög eftirtektavert
erindi. Er hann sérfræðingur í
akuryrkjumálum og er einn af
sendinefnd frá Rússlandi til Can-
ada, og er hér að ræða um við-
skiftamál. Erindi þetta skýrði
mjög nákvæmlega frá akuryrkju-
málum Rússlands og sýndi, að
framleiðslan er nú óðum að nálg-
ast það, að verða eins mikil, eins
og hún var áður en stríðið skall á.
í fundarlok var tillaga sam-
þykt þess efnis, að stofna til ár-
legra fundarhalda í likingu við
það, sem þarna fór fram. Sex
manna nefnd var kosin til að
kynna sér það mál sem nákvæm-
legast, og jafnframt til að gang-
ast fyrir næsta fundi. Þessi nefnd
mætti eftir að fundi var slitið, og
kaus Mr. C. H. Burnell, forseta
Manitoba hveiti samlagsins, fyrir
forseta, en fyrir skrifara nefnd-
arinnar var kosinn Mr. G. W. Ro-
bertson, skrifari hveitisamlags-
ins í Saskatchewan. Þessi nefnd
mæ'tir seinna til að ræða mál
•þetta.
Allir fulltrúarnir fóru af fund-
inum, sannfærðir um, að hann
hefði hepnast ágætlega í alla
staði. Hann hafði ekki að eins
veitt þeim mikils verða og nauð-
synlega þekkingu á hinum ýmsu
hveitieamlögum, heldur líka glætt
víðtækari anda samvinnu og
skilnings.
minna á verksmiðjuiðnað.
Af sögum eru “Gestir” Krist-

HAIR
TONIC
Abyrgst að hárið vaxl. Peningrum skil-
að, ef þú ert ekki ánægður. Fáðu þér
flðsku X dag. Taktu enga eftirlíking.
Heimtaðu L-B.. Lækning 2 mán. $1.50.
L. B. Shampoo Powder, 40c.
HJá lyfsölum eða með pósti frá , . , . ,
L-B co., 257 McDermot Ave. winnipeg kirkja eftxr Asg. Asgexrsson, Hest
ers), eftir Jón Jacobsson; Nonni
og Manni Jóns Sveinssonar, Stór-
viði, eftir norska skáldið Sven
Moren, Uppeldismál Krishnamurt-
is, Heilsufræði íþróttamanna eft-
ir Kn. Secher (í þýðingu land-
læknis), fylgibækur Þjóðvinafé-
lagsins (Máttur manna og Sókra-
tes eftir Platon) Grimms æfintýri
(2. hefti), Mæðrabók eftir Mon-
rad, Mullersæfingar o. fl. Eru
þá ótaldar ýmsar kenslubækur og
önnur rit, t. d. Setningafræði
Freyst. Gunnarssonar, Kver og
Þorkell Jónsson látinn.
Gekk undir nafninu Kelle Jo’hnson
(vestraj. Hann andaðist á Colum-
bian Hospital í New Westminster, B
C., þann 6. janúar 1926, 72 ára að
aldri, eftir nokkra undanfarandi van-
heilsu, er seinast snertist upp í lungna-
bólgu, sem varð hans dauðamein.
Því miður er þeim, sem þessar lín-
ur ritar, óljóst um ætt Þorkels eða
fæðingarstað og sömuleiðis unx fyrstu
ár æfi hans, og því ekki hægt neitt
greinilega um það að segja. En eftir
þeim upplýsingum, sem fyrir hendi
AS innan er það
eins sem utan,
Fruit, Hard, Nut
Rjóma, o.fl.
ÞAÐ ER NYTT
FRÁ PAUI IN’S
Ad Kaupa i pundatali
margborgar sig
Paulin Cbambers Co. Ltd.
13
Regina
Saakatoon
Wlnnipeí
Ft. WUIIam
Calíary
Edmonton
eru, þá hefir hann verið fæddur 7. júli
árið 1853, sonur Jóns prests Ejólfs-
sonar, er um eitt skeið þjónaði að
Stað í Aðalvík í Isafjarðarsýslu, og
síðar prestur í Dýrafirði í sömu
sýslu. Séra Jón var bróðir Gísla
skálds Eyjólfssonar og séra Þorkels,
föður Dr. Jóns skjalavarðar og fræði-
manns og bræðra hans. I>orkell heit-
inn og þeir voru því bræðrasynir.
Kona séra Jóns og móðir Þorkels,
hét Sígriður (mér er ókunnugt um
föðurnafn hennar). Börn þeirra
voru sex, sem upp komust, 3 synir og
3 dætur; hétu þau Björn Hjálmtýr og
Þorkell, nú allir dánir; tveir þeir
fyrsttöldu dóu heima á íslandi^ dæt-
urnar voru þær Veronika, dáin heima;
Alexandra, fluttist ung til Kaup-
mannahafnar, og Þorbjörg, fluttist
til Reykjavíkur og giftist þar. Eng-
in af börnunum nutu skólamentunar,
til þess munu ekki efni hafa verið
fyrir hendi. — Þorkell mun hafa ver-
ið yngstur þeirra systkina, og ung-
ur, þegar faðir hans dó; því þegar
hann kom til ísafjarðar 1868, þá 151
ára, var séra Jón dáinn fyrir nokkru.
Þorkell varð þvi snerpma að fara að
vinna fyrir sér, en hann var bæði
tápmikill og framgjarn, og gekk því
kvíðalaust framtíðinni á móti, og var
heldur ekki lengi að átta sig á, hvað
hann ætti að gera að lífsstarfi sinu,
því hann réðist svo að segja strax
eftir að hann kom fr<á Dýrafirði. til
Sigurðar smiðs Andréssonar á ísa-
firði, bróður Jóns skólastjóra Hjalta-
lins, og tók að læra hjá honum tré-
smíði. Að þvi námi loknu byrjaði
hann að relta þá iðn á eigin hönd, og
fékk brátt álit gott fyrir smíðar sínar. |
Árið 1880 kvæntist Þorkell og gekk'
að eiga Maríu Elízabet Jónsdóttur
Sigurðssonar frá Brún í Svartárdalí,
Húnavatnssýslu. ög Guðríðar Þor-
kelsdóttur úr Vatnsdal, í sömu sýslu.
Eftir 18 ára dvöl á Isafirði, tekurj
Þorkell sig upp 1886 og flytur til
Vesturheinxs og sezt að í Winnipeg:
og ári síðar, 1889, fluttist konan með,
3 börnum vestur. Eftir þriggja áraj
dvöl i Winnipeg, færðu þau sig 1890;
vestur á Kyrrahafsströnd og settust
að í Victoria. B. C.. Þar voru þauj
fram um aldamótin, er þau fluttust|
til Vancouver, B.C., þar sem heimilij
þeirra hefir verið síðan.
Með Þorkeli er fallinn í valinn
einn af mestu iðju og atorkumönnum
Vestur-íslendinga, sem um má segja,
að aldrei lét sér verk úr hendi falla,
á meðan dagur entist til; hann var
gæddur meiri vilja og þreki, cn ger-
isfi hjá fjöldanum. enda lá hann ald-
rei á liði sínu, þegar á þurfti að
halda. Tækifærin buðust honum líka
mörg, til að neyta orkunnar. Á með-
al þeirra mætti nefna ferðirnar til
Klondyke á árunum þegar gullið
fanst þar; gjörðist hann þá einn af
brautryðjendum þeirn, sem þangað
fóru að leita gæfunnar. Það hafði
ekki verið heiglum hent að fara
fyrstú ferðirnar þær, en slikar æfin-
týragöngur voru honum að skapi.
Var hann þá líka á bezta skeiði æf-
innar, fullur af fjöri og framsóknar-
þrá, og brast h«jf}gr ekki hugrekki,
ráð eða úthald til að yfirstíga þær
hættur, er fyrir lágu um þær öræfa
vegleysur. Til Klondyke fór hann
tvisvar og dvaldi þar 9 ár alls. Lítt
mun hann hafa auðgast á verunni
norður þar, eftir því sem kunnugum
segist frá. Hitt var þeim augljóst,
sem þektu hann bezt, að þar hafði
hann fórnað fjöri og kröftum mann-
dómsáranna. Eftir að hann aftur
settist að heima, tók hann að stunda
smíðar sínar af kappi, því þótt fjör
og þrek væri lamað orðið eftir ver-
una í Klondyke, þá var áhugi og
starfslöngun enn með fullu lifi;
hann var sí-vinnandi, og oft úti
hverju, sem viðraði, og gætti þess
lítt, þó heilsa og líf væri í veði. Ekki
var það eigingirni, sem knúði hann
til þess að níðast á sjálfum sér, eins
og honum var títt, heldur sú hvöt,
sem var svo rík i eðli hans, að verk-
ið, sem hann átti að inna af hendi,
væri sem bezt úti látið, á móti launun-
um, sem hann fékk. Upplagið var
þannig, að hann vildi aldrei láta á sig
hallast í viðskiftum. Hann þótti hafa
heldur breytilega skapsmuni, stór-
lyndur og bráðlyndur, þegar honum
mislíkaði; var þá oft þögull og
þungur í skapi; en aftur, þegar lif-
ið brosti við honum, glaður og kátur,
og var þá óspar á gamanyrðum, ef
staddur var í vinahópi. Oft greip
hann svo mikil viðkvæmni og blíða,
að hann skar til hjarta af sársauka
út af kjörum hinna bágstöddu; og
Ijúft hefði honum verið að láta af
hendi sinn síðasta pening, ef hann
hélt að það gæti komið þurfandi
manni að liði. — Við félagsskap fékst
hann lítið eða ekkert, og stóð þar ut-
an við. Um trúarskoðanir sínar var
hann fáorður; þó mun hann hafa
hugsað nokkuð um andleg efni síð-
ustu árin, og helzt hallast að kenn-
ingum andahyggjumanna, líklega
mest fyrir áhrif konu sinnar, sem er
spíritisti; og það eitt er þeim, sem
þetta ritar, kunnugt um, að hartn
trúði á framhald lífsins og fullþrosk-
un mannssálarinnar í öðrum heimi.
Þorkell heitinn bar mikla umhyggju
fyrir heimili sínu. Allan arðinn af
lífsstarfi sínu og 'baráttu helgaði
hann heimilinu, kaus heldur að fara
margs á mis sjálfur, heldur en láta
það líða, ef annað var hægt, og mjög
ant lét hann sér um þaö, að létta sem
mest hússtörfum á konu sinni, sem
ekki var heilsusterk. Síðustu tvö ár-
in, sem hann lifði, hafði hafði hann
i smíðum stórt hús. og vandað að öllu
leyti, er hann bygði að mestu í hjá-
venkum. í því ætluðu þau að eyða
seinustu æfiárunum, en dauðinn kall-
aði, áður hann fengi lokið við það
að fullu. En hvíldin má hafa verið
honum kærkomin eftir hið mikla og
erfiða æfistarf, sem eftir hann ligg-
ur. Þorkell var jarðaður 9. janúar
af Rev. Mrs. M. L. Smith, presti við
Universal Spiritual Churclý Van-
couver, að viðstöddum þvínær öllum
Islendingum í Vancouver og nokkr-
um enskum vinum Líklega er það;
sú fyrsta íslenzka jarðarför (að J
minsta kosti hér vestan hafsj, sem
leyst hefir verið af hendi af Spirit
ista presti En allir, sem á athöfp
ina mintust og viðstaddir voru, voru>
sammála um, að hún hefði farið
fram með hátíðlegum viðeigandi
sorgarblæ, líkræðan hugnæm og fýr-
ir aðstandendur gleðjandi og hugg-
unarrík.
Þorkell sál. lætur eftir sig ekkju á-
samt tveimur ibörnum og fóstursyni,
(tompanii.
INCORPORATED 2" MAY 1670.
ÞRJAR MILJONIR EKRA
í MÁNITOBA. SASKATCHEWAN OG ALBERTA
ÁBÚDARLÖND TIL SÖLU
OG BEITILÖND TIL LEIGU
LEYFI TIL HEYSKAPAR og SKÓGARHÖCGS
Sanngjörn kjör
Allar frekari upplý.ingar gefur
HUDSON S BA V COMPANY, Land Dcpartment, Winnipeg or Edmonton
öll uppkomin og gift. Fóstursonur-
inn, sem Sigurður heitir, hefir alist
upp hjá þeim hjónum síðan hann var
barn að aldri; tóku þau hann af fá-
tækri ekkju heima á Islandi, áður en
þau komu vestur; hann er nú ekkill.
Sonur þeirra heitir líka Sigurður;
hann er kvæntur hérlendri konu. Báð-
ir eru þeir nafnar búsetttir í St. Petro,
California. Una heitir dóttir þeirra,
gift hérlendum manni, Mr. A. Bon-
nett, til heimilis í Vancouver, B. C.
Hefir hún stundað að mestu hina
sorgmæddu móður, sem legið hefir
síðan um jól, er hún veiktist hastar-
lega; hefir hinni öldnu móður verið
það mikill harmaléttir að geta haft
dóttur sína hjá sér, enda hefir hún
hjúkrað henni með allri þeirri alúð
og ástríki, sem hægt er að veita. Hún
á líka fjölda vina, sem löngpin og
vilja hafa á að gjöra henni sorgar-
byrðina sem léttasta; en það er á-
vöxturinn af þeim vinsældum, sem
hún hefir aflað sér á meðal fólks,
hvarvetna þar sem þau hjón hafa átt
heimili
Vinur hins burtfarna.
Reykjavíkurblaðið ísafold er beð-
ið að gjöra svo vel að taka upp þessa
dánarfregn.
Sp<
aug.
Drenghnokki nokkur kemur
hlaupandi til mömmu sinnar og
spyr með mestu ákefð:
“Mamma, erum við komin út af
öpum?”
Móðirin: “Hví spyr þú um þetta,
barnið gott? Hefir þú nokkru
sinni séð appa?”
Drengurinn: “Já, mamma. Eg
sá þá í fyrra sumar í City Park.
Eg heyrði Mr. Gunnarson‘vera að
tala um það við pabba, að við vær-
um komin út af ðpum. Er það satt
mamma?”
Móðirin vandræðalega; “Það
fer nú tvennum sögum um það,
barnið mitt. Sumir fræðimenn
þykjast getá sannað, að mennirnir
séu komnir frá öpum.”
Drengurinn: “Mamma, var
pabbi þinn api?”
Móðirin: “Nei, nei.”
Drengurinn; “En afi þinn?”
Móðirin; “Nei, nei, Það á að
vera fjarska langt síðan.”
Drengurinn: “Hvað er langt síð-
an?”
Móðirin: “Það vita menn ekki
með vissu.”
Drengurinn: “Yita ekki.” Er
hugsi. Spyr aftur: “Hvernig vita
menn þá að þeir séu frá öpunum?”
Míóðirin: “Menn halda það af
því aparnir líkjast mest mönnum í
sköpulagi,”
Drengurinn: "Nei, mamma, finst
þér pabbi vera líkur apanum, sem
við sáum í City Park, sem ók sér
á endanum og sleikti sig milli fót-
anna?”
Móðirin, sem fanst nú málið
vandast: "Nei, nei. Þeir hafa
'breyst svo mikið allar þessar ald-
ir.”
Drengurinn: “Breytumst við þá
aftur og verðum að öpum eða ein-
hverjum öðrum skepnum?”
Móðirin: “Ekki hefi eg séð neitt
í blöðunum um það.”
Drengurinn: “Vita þeir, sem
skrifa blöðin, hvort mennirnir eru
komnir frá öpum? Voru pabbar
þeirra apar?
jMóðirin: “Nei, pabbar þeirra
voru ekki apar. Þeir hafa þetta
eftir vísindamönnunum.
•>
Drengurinn: “Hvað er vísinda-
maður?”
iMóðirin: “Það eru menn, sem
grafa holur í jörðina og finna
bein og bginbrot úr öpum eða
mönnum og gizka svo á að þau
séu úr mann-öpum, sem þeir svo
kalla.”
Drengurinn: “Mamma, ekki vil
eg verða vísindamaður, því mér
þykir aparnir leiðinlegir. Eg vildi
að þeir gætu allir orðið að mönn-
um eða litlum drengjum.
I
Hin Eina Hydro
Steam Heated
BIFREIOI HREINSIINARSTOD
í WINNIPEG
Þar sem þér getið fengið bílinnyðar þveginn,
pað er að segja hreinsaðann og olíuborinn á ör-
stuttum tíma, meðan þér standið við, ef svo
býður við að horfa, eða vér sendum áreiðanleg-
an bílstjóra eftir bíl yðar og sendum ýður hann
til baka, á þeim tíma er þér œskið. Alt verk
leyst af hendi af þaulvönum sérfrœðíngum.
Þessi bifreiða þvottastöð vor er á hentugum
stað í miðbœnum, á móti King og Rupert St.,
á bakvið McLaren hótelið.
Praipie City Oil Company
Limited
Laundry Phone N 8666 Head Office Phone A 6341