Lögberg - 18.11.1926, Qupperneq 2

BIs. 2
LÖGBBKG FIMTUDAGINK
18. NÓVEMBER, 1926.
Swen Weather-strip 1 \ The Swan Window-strip
■IIHmHIIIIHIIilHiimiilHHilHllliailliHmimiitBiinHHIIHIinHllIIHIIIIHIHIIHIIIHIIIMIIIIHIIIIHIIIIHiniiaillliailiimiilHillWIIIIHHnHIIIHIIIIHllllH'nilÍ lw!l!HI!:iH!i!!MlllíW!!IHIIH!!!mniHI!llH1IIIBIIIIHII!IHIIllBI|]IH!lliHIIIHI!l!aUIUB!llHilllWI!IH!!l!HIIIIMIIIH!!!!H!l!IH!l!!HIIIIHII!!H!!!mi!!ailim!n!!!!WII!!H!!!lHI!!miliai|[[i^!H|!|

Er tilbúið úr við og flóka
Viðurinn er úrvals fura með fínni áferð. Flókinp
er tilbúinn í Englandi og er sérlega endingar-
góður,-og er grænn á lit.
Fyrir ^inar dyr þarf tvær ræmur sjö feta
langar meðfram hliðunum og tvær þriggja feta
ræmur að ofan og neðan. Þessar fjórar ræmur
eru bundnar saman í ejitt lag og fylgir þeim
pakki af nöglum.
Sérstakt athygli viljum vér vekja á því, hve
vandlega að flókinn er límdur á ræmurnar.
Kaupmenn út um
• landið!
Pantið Swan Weatherstrip frá eftirgreind-
um heildsölum: J. H. Aöhdown, Winnipeg,-
Saskatoon, Oalgary; Marshall Wells Ltd., Win-
nipeg; Miller Morse, Winriipeg; Walter Woods,
Ltd„ Winnipeg; Winnipeg Paint and Glass,
Ltd., Winnipeg og Saskatoon; Wood Vallance,
Regina, Sask.; Mojrrison Blackwood, Moose
Juw ;Lynch Parker Plans, Reginá; The Tour-
tellot Hardware, Prirt Arthur; Cochrane Hard-
ware, Sudbury and North Bay; Gerryr’s Hard-
ware, Fort W illiam; The De Wolfe Hardware,
St. Stephens; Marshall-Wells Alberta Có., Ed-
monton; Revilloun Wholesale, Edmonton;
Canadjan Supply, Saskatoon.
1
■
|
|
R
|
■
B
■
i
Swan Weatherstrip fást í smásölu í eftir-
greindum verzlurium: T. Eaton Oo., Ltd.;
Hudsons Bay, Ashdown, Winnipeg Paint and
Glass, Robinson and Co. Ltd.; Wyatt Hard-
ware 312 Main Street, Bridgman Hardware,
619 Portage Ave., Falconers Hardware, Sel-
kirk Ave. and Main St.; B. Peterson Hardware,
Simcoe and Wellington. Einnig í öllum smá-
harðvörubúðum í útjöðrum .borgarinnar.
Er flókaræma, sérstaklega ætluð fyrir ytri
glugga. Flókinn er rúmlega y8 úr þumlungi á
þykt og % þumlungs á breidd og er vafinn upp
í hönk, en í hverri hörik eru 25 fet. Þessi flóki
e’r ljósgrár á lit og sérstaklega búinn til fyrir
The Swan Manufacturing Company.
|
1
■
Swan Weatberstrip fást keyptar í harð-
vörubúðum landsins frá hafi til hafs.
Það getur enginn gert sér í hugarlund, fyr en
reynt hefir, hvað mikið eldsneyti sparast yfir
vetufinn, með því að nota Swan Weatherstrip
■
í

%
f

‘0 w
SHOWTNG
WHERE
^ STHIP
V ISPLACED
ON
w r '/ ■ WINDOW
'/ g

.. v
'yyy.
ii$
|t|
li

M * H ■ :mi!!BI!ia!!!!M!Íin!l!H!!!:H!!l!HI!Hl!!!B!!IHlHI!IIH!:!!B!l!KIIIH:!IIB!!l!Bllliai!IIHI!!!a!l!IHI!l!H!ll!Bil!ll
"■"■IBi
■ I
Panrtí5 Swan Weaitlierstrip með pósti frá T.
Eaton Company, Ltd., Dept. 23 Winnipeg.
■"■"''^■"■'"■"!l
iiHini!:
!!IB"::I
iiiiinii
■IIIH!!!
iwan ManuSacturing
M. Metfcusalems Swan, Eigaudi
579 Ellice Ave., Winnipeg - -
Company
i/
Pfcone 37-409
Áttavilt'r fuglar.
Það hafa verið til undarlegir
menn og konur, sem fáir eða eng-
inn reyndi til að' skilja. Fólk
þetta var einu nafni nefnt flakk-
arar, af því það átti hvergi heijna,
og var algerlega háð miskun og
gjafmildi meðbræðranna. Margt
af fólki þessu var afbragðs gáf-
um gætt, minnugt, frótt og skáld-
mælt. Það fór ekki alfaraveginn,
en gekk sínar eigin krókabrautir,
hugsaði og talaði á sinn hátt,
klæddist fáránlegustu tötrum og
varð því fyrir spotti og aðhlátri
annara manna. Það var æins og
deildi hann á aðra menn að ó-
sekju. Á efri árum sínum átti
Hannes hvergi lögheimili, en sat
eins og hann sjálfur kallaði það
hjá frændum sínum og vinum í
dölunum, en oftast var hann á
ferðalagi um Vestfirðinga fjórð-
ung, og víðar. Altaf hlakkaði eg
til, þegar eg frétti íll ferða Hann-
esar, því aldrei fór hann fram hjá
tæ þeim, sem eg átti heima á, en
sat þar oft I marga daga. Eg vissl
að ávalt fylgdi honum glaumur og
gleði, og aldrei urðu mér það von-
brigði.
Hann hafði hinn mesta og feg-
ursta róm, sem eg hefi heyrt, en
í þessu fólki byggi burtdin orka,| kunni sem von var ekkert með
sem berðist af öllu afli við að
losna, eins og áttaviltur, væng-
brotinn fugl, sem reynir að lyfta
sér til flugs, en fellur jafnóðum
til jai^Sar, vegna sára sinna. Fá-
tækt og misskilningur mannanna
urðu þessum einstaklingum óslít-
andi fjötrar; ekkert vopn beit þá
nema sigð dauðans. Nú er þetta
fólk ekki lengur til, það er út-
dautt eins og Geirfuglinn. Einn
af mönnum þessum, sem eg síðastj ann að tala við sig, en
sá og bezt þekti, dó um síðastliðin1 gegndi. Hann beið litla
aldamót. %Um hann hafa áðuf
skrifað þrjár konur, en engu/hafa
þær lýst í fari hans, nema því sem! glaum. Alt í einu gall við hin
skoplegt var. Mig langar því til mikla og fagra rödd hans, svo
hann að fara. Mér er það í minni
fiá æskuárum mínum að Hannes
kom eitt sinn sem oftar í Stykkis-
hólm. Eg átti þar þá heima. Gekk
hinn inn í hús eins embættis-
mannsins og vildi finna húsbónd-
ann, en er sást til ferða hans, var
stofunni læst, svo hann skyldi
ekki komast innv Hann barði þá
og báð mjög kurteisum orðum,
eins og vandi hans var, húsbónd-
enginn
stund
frammi í anddyrinu og heyrði inn-
án úr stofunni hlátra og glasa^
að lýsa manni þessum nánar, því
að mörgu leyti var hann merkur
afburðamaður. Þessi maður hét
bergmálaði í qHu húsinu, hið dá-
samlega lag: Alt eins og blómstr-
jð eina. Alla, sem inni voru, setti
Hannés Hannesson og var af sum-' hljóða, og hlustuðum við á meðan
um kallaður dalaskáld, en ^lment hann söng. Að því búnu opnaði
Hannes stutti. Það nafn þótti hann húsið og snaraðist út. Eg
honum óvir ðulegt og vildi ajdrei; sá hann hnarreistan hlaupa létti-
við það kannast. Hann var kynj-1 lega ofan stiginn, sem frá húsinu
aður úr Breiðafjarðardölum og, lá, án þess að líta aftur. Ekki
ól'þar allan aldur sinn. Hann' veit eg hvort nokkur af þeim, sem
var með lægstu mönnum sem ger-lþar voru inni, lærði það, sem hann
ast, ekki hærri en 14 vetra piltur, söng, en eg nam það og set það
sem meðalþroska hefir; leyndi þó
nokkuð hæð, því hann var gildvax-
inn, brjóstið hvelft, þykkut undir
hönd, kringluleitur, vangafullur,
ennið hátt og breitt, brúnamikill
og hvast brúnabeinið, munnfríð-
ur ng háfði kampaskegg mikið,
sem huldi hökuna, augun voru
dökkgrá, fjörleg, og endurspegl-
uðu þau ávalt bros haris og sendu
frá sér leiftrandi gleðigeisla, þeg-
ar vel lá á honum. En ef hann
leiddisf!, skutu þau eldörvpm hat-
urs, dg fyrirlitningar jafnótt. sem
orðin flugtí af tungu hans, sem
hvorki voru þá mild né máttvana,
og þótti ilt fyrir þeim að. verða.
En öllum var sjálfrátt að komast
hjá ófögnuði þeim, því aldrei
hér: ••
Nú leikur hér við lýði
lukkunnar hverfult hjól,
með ^llskyns auð og prýði,
upp á metorðastól.
Þóttann er þörf að beygja
og þenkja á annað snið,
því eftir er að deyja.
Æ! hvað tekur þá við?
Hannesi þótti vín bezt til fagn-
aðar, en aldrei sá eg hann ölvað-
an. Væri honum gefið í staupinu,
blossaði gleðin upp í hjarta hans.
Þá var hann vanur að stíga upp á
kassa eða koffort með staupið í
annari hönd, stakk síðan litla
fingri hinnar handarinnar í»eyrað
og söng með sinni undra rödd:
Ó, mín flaskan fríða. 0g gullu þá
við svo háir hljómar, að undir tók
í fellum og fjöllum. Að því búnu
stökk hann á bak skáldfáknum og
hleypti honum yfir og á hvað sem
fyrir varð. Skemtu menn sér þá
oft með því að setja saman svo
meinhaga fyrriparta, að engum
manni var fært að botna, 0g fengu
honum þá að glíma við. En Hann-
es hopaði hvergi af hólmi, og eru
margir þeir vísubotnar hans land-
fleygir orðnir fyrir skringilyrði
sín. Þó kom það fyrir, að hann
treysti sér ekki. Eg man einu
sinni eftir því, að hann sagði við
mann, sem hnoðað hafði saman
vísuhelming, og bað hann að
botna: “Og veiztu það ekki, rftann-
garipur, að það er ekkert orð til
í okkar móðurmáli,' sem rímast á
móti þessu, og ekki held eg, að eg
fari að sækja það í önnur tungu-
mál, það getur þú sjálfur gert
sem skapað hefir rassbögu þessa
því það er sú rassbaga, ef einhve
kveður fyrripart vísu, sem hvorki
hann né aðrir geta botnað.” Aldr-
ei fékst hann til þess að fara með
Rótar vísur, sem bygðar voru 'á
blótsyrðum eða öðrum svívirðing-
um, en kæmi það fyrir að hann
fengist til þess, skipaði hann að
fara svo langt burt með börnin,
sem áTiænum voru, að órsögulegt
væri að þau heyrðu slíkt. Jafn-
vel þó ómálga væru, skipaði hann
að bera rugguna með barninu í
burtu. “Vitið þið, það ekki,” sagði
hann, “að barnssálin er heilög,
ómurinn af illum orðum má ekki
bcrast til hennar, ekkert nema
bænir og ástarorð móðurinnar má
til hennar berast.”
Einu sinni sem oftar kom Han-
nes á ferðalagi sínu, að Hvítadal
í Saurbæjarhreppi. Hafði hann
þá ekki farið um Svínadal, sem
vandi hans var, en fór Sælings-
dalsheiði, sem liggur milli Sæl-
ingsdals í Hvammscveit og
Ilvammsdals í Saurbbæjarhreppi.
Þá Iá vegurinn á heiðinni á einu-
um stað ofan við háan foss, sem
Sáafoss heitir (en er nú færður
þaðan). Var gatan þar svo tæp,
að tveir menn gátu naumast riðið
hana samhliða. Var það því sið-
ur, að annar biði, meðan hinn
reið vegarspotta þenna. Þegar
Hannes hafði hrest sig á mat og
kaffi, var farið að spjalla við
hann og spyrja hann frétta; hann
kvaðst engar fréttir segja, nema
lítilháttar af ’ferðalagi sínu
Hannes minn?” sagði eg,
kvað þá vísu' þessa:
Hannes reið, sá hreysti bar
hels á neyðarstígum.
Mjó var leið hjá lækjum þar,
lá við heiðarvígum.
Hann var nú beðinn um skýringu
á þessu; sagði hann þá ferðasögu
sína þannig: “Þegar eg kom að
tæpu götunni á heiðinni, sá eg
mann koma ríðandi móti mér
vestan að. Kendi þegar hvér
annan. ' Maðurinn var Kristján
Tómasson, hrepstjóri á Þórbergs-
stöðum í Dölum, frændi minn.
Hann kallar þegar til mín þrymj-
andi og skipandi röddu: “Bíddu,
Hannes, meðan eg ríð slitrin.” En
eg kalla þegar í mót: “Það ert þú
sem átt að bíða, eg er miklu eldri
en þú, og þú ættir að hafa vit á
að bera virðing fyrir hærum mín-
um.” En hann heldur áfram engu
að síður. Sá eg þá hvað hann
ætlaði sér, eg kallaði til hans
bögu þessa:
Þessu gefa ættir akt,
eg þó brúki gætið svar,
hef eg margan langan lagt,
laxi mínn á nasirnar.
Stöðvaði hann þá hest sinn ogi
beið mín, mun honum ekki hafa
þótt eg árennilegur, og er við
mættumst kvöddumst við kurteis-
le^a og hélt hver sína leið.”
Magnús Jónsson hreppstjóri,
Hannj sem síðast bjó í Tjaldanesi í Saur-
bæjarhreppi, sagði mér frá því,
að þegar hann var ungur piltur,
var hann vetrartíma á Stað á
Heykjanesi hjá séra ólafi John-
sen. Að áliðnum vetai kom Hann-
es þangað og baðst gistingar, og
var honum þar vel tekið og vísað
til baðstofuj» Var þar margt
manna saman komið við vinnu
sína, og þar á meðal fjórar stúlk-
ur, sem allar voru að spinna.
Hannes hélt þar uppi gleðinni að
vanda, söng og orkti um alt fólk-
ið, en Magnús hafði þann starfa
að skrifa jafnótt vísurnar og
Hannes orkti. Hugsar þá Magn-
Frh. á 7. bls.
^JiniiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiLiiifiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^
Swan Weather-strips j
Fást ávalt hjá
Coke Yard Símf Kola Yard Síni
51 776 Coke 27 773
Hagkvæmasta eldsneytiS. Fljót afgreiðsla
Amerísk harð- og- Canadísk lin-kol
J. D. CLARK FUEL CO. Ltd.
Office Phones: 370'Ganry Street
23 341 og 26 547 Gagnvart Dingwall'a
Gengið inn um hliðardyrnaj
Ssí>A'nt:
I OCRMOSd wlaimited .1
iflllllllllllllMllllllllllllllllllllllllllllllMlllllllllllll^llllllllllinmilllllllllllllllllMlllllÍ?
^IMIHMIIHHHIIMIIIIHIIIIIIHIHHIIIIIMIHIIIIHimillllMIHIHimmillllllllMIIIIIIHHII^
[ The Swan Weatherstrips I
I fyrir glugga og hurðir, fást ávalt hjá 1
A.E. WYATT,
1 312 Main Street, Phone 21-451 1
nilMMIIIMIMIIIIimiHIIIIMMIMMMMIIMMMMMIIMIIMimMIIIMMIIMIIMIMIIIIIIIIIIIIIIIM^
AUGLÝSIÐ I LÖGBERGI
NÝIR KRAFTAR, STERKARI
TAUGAR.
Það er merkilegt hve þetta nýja
meðal kcmnr veikluðu, fólki
, aftur til góðrar heilsu.
Blóðið verður að hafa járnefni
og 'taugarnap' phosphorus. Nuga-
Tone veitir blóöinu járnefni og
taugunum phosphorus. Þúsundir
manna nota þetta meðal, sem er svo
gott fyrjr taugarnar og blóðið og
smsett ávísindalegan hátt og þeim
batnar ótrúlega fljótt. Nuga Toné
er ekki skaðlegt og það er bragS-
gott og þaS er ágætt til aS styrkja
taugamar, auka matarlystina og
gera mann duglogan og áhugasam-
an. Það veitir endurnærandx svefn,
styrkir nýrun/og lifrina og kemur
reglu á méltingarfærin. Þeir sem
búa til Nuga-Tone vita svo vel
hvaSa veidcanir það hefir, þegar um
slík veikleika er aS ræöa, aS þeir
leí7gja fyrir all alyfsala aS ábyrgj-
ast það og skila aftur peningunum
ef þú ert ekki ánægöur. Lestu á-
byrgSina á umbúSunum. MeSmæli
iiuiiitiinr ai icruaiagj «mu.— __ r . , • , . r i
Gekk það ekki að öllu leyti vel,1 göiurn - ^ ja o um y -
l
EXCURSIONS
"WiiiWl iiwiiui ■ imiii i i ■ i|i|N
-■
Austur Canada •
DESEMBER 1., 1926, TIL JANUAR 5-, 1927
VESTUR STRANDAR
VISSA DAGA i DESEMBER, JANUAR QG * FEBRUAR
Fjelagid er areidanlegt

— Mikilsverd regla fyrir ad nota Canadian National brautirnar
Látið 088 hjálpa yður að ráðstafa ferðinni. Umboðsmenn vorir munu með ónsegju
Rnnast alt sem þér þurfið. Selja yður ódýrt far. gefa nægan fyrirvara, o. s.frv,
eða skrifið W. J. QUINLAN, District Passenger Agent, Winnipeg
HflNflDIAN NATIDNAL RAILWAYS