Lögberg - 17.03.1927, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 17. MARZ 1927.
BIb. 7
Hafði ákafan höfuðverk
og gat ekki sofið.
Maður í Saskatchewan Notaði
Dodd’s Kidney Pills og Re*ynd-
ust Þær Ágætlega.
Mr. N. Zilan Batnaði Alveg, Eftir
Að Hafa Notað Dodd’s Kidney
Pills Dálítinn Tíma.
Laventure, Sask., 14. marz —
(einkaskeyti)—
“Eg vil segja yður, hvað Dodd’s
Kidney Pills hafa gert fyrir mig”
segir Mr. N. Zilan, sem heima á
í Laventure. “Eg hafði ákafan
hðfuðverk og gat ekki sofið, en
eftir að hafa tekið úr tveimur
öskjum af Dodds Kidney ^ills fór
mér að líða vel. Eg get ekki talað
nógu lofsamlega um þetta nýrna-
meðál, og vildi aldrei án þess
vera á heimilinu.”
Stöðugur höfuðverkur og svefn-
leysi kemur oftast af því, að líf-
færin eru slitin og 1 slæmu ásig-
komulagi. Stöðug þreyta og skort-
ur á dugnaði á sér venjulega sömu
orsakir. Þér er því náuðsyn að
brúka DocTd’s Kidney Pills í nokkr-
ar vikur til að koma líffærunum
aftur í gott lag.
Frá Islandi.
Þingsetning.
Rvík io. febr.
Kl. i e. h. í gær gengu þingmenn
til kirkju pg hlýddu á messu hjá
sérá Bjarna Jónssyni dómkirkju-
presti. — Síðan var farið í þing-
húsið aftur. Las forsætisráðherra
upp konungsbréf og setti Alþingi.
Þá stóð upp Jóhannes Jóhannesson,
'bæjarfógeti, og bað konung og
drotningu lengi lifa, og tóku þing-
menn undir það með níföldu húrra-
hrópi. — Þá tók aldursforseti sam-
einaðs þings, Björn Kristjánsson,
við fundarstjórn, og mintist látinna
þingmanna. þeirra Jóns Þórarinns-
sonar, fræðslumálastjóra, Kristjáns
Jónssonar dómstjóra, Jóns Magnús-
sonar forsætisráðherra, Barna Jóns-
sonar frá Vogi, og ^síra Eggerts
Pálsonár, og rakti æfiferil þeirra.
Stóðu þingmenn upp til virðingar
við minningu þessara manna.
Með því að allmargir þingmenn
voru enn eigi komnir til bæjarins
(voru á Gullfossi), var rannsókn
kjörbréfa og öðrum störfum frest-
að til kl. 5.
Kl. 5 hélt fundurinn áfram, og
skiftu þingmenn sér fyrst í 3 deild-
ir, til þess að athuga kjörbréf. Varð
niðurstaðan sú, að þeir voru allir
taldir rétt kjörnir þingmenn, er
kosnir voru í landkjöri og kjör-
dæmum síðasta sumar og haust.
Síðan var.kosinn forseti sameinaðs
Alþingis. og urðu að fara fram 3
atkvæðagreiðslur áður en gilt væri.
Fyrst hlaut Jóhannes Jóhannesson
21 atkv., Magnús Torfason 20 og
Jónas Jónasson frá Hriflu 1. Með
. því að enginn hlaut meiri hluta
greiddra atkvæða, varð kosning að
fara fram aftur. Hlutu ]ieir Magn
ús og Jóhannes 21 atkv. hvor. Varð
atkvæðagreiðsla enn fram að fara,
og fór á sömu leið. Var þá varpað
hlutkesti. Var forsjónin andvíg
íhaldsmönnum og kom upp hlutur
Magnúsar Torfasonar, og er hann
því forseti sameinaðs Alþingis. —
Varaforseti var kosinn Tryggvi
Þórhallsson, með 21 atkv. Þórarinn
Jónsson hlaut 20 atkv. 1 seðill auð-
ur. Skrifarar voru'kosnir: Jón A.
Jónsson og Ingólfur Bjarnarson. í
kjörbréfanefnd voru kosnir: Björn
Lindal, Jón Sigurðsson, Sigurjón
Jónsson, Sveinn Ólafsson og Einar
Árnason. Loks var kosinn 1 maður
til Efri deildar (\ stað síra Eggerts
Pálssonar) og hlaut Einar Jónsson
kosningu, með 22 atkv., Pétur
Þórðarson fékk 18 atkv. Jón Ólafs-
son 1 atkv. 1 seðill auður. Var þá
s’litið fundi sameinaðs þings. og
skipuðu þingmenn sér í deildir.
t Efri deild var kosinn forseti
Halldór Steinsson með 8 atkv. Guð
mundur Ólafsson hlaut 6 atkv. 1.
vara-forseti var kosinn Jónas Krist
jánsson, 2. vara-forseti Ingibjörg
H. Bjarnason, skrifarar Jóhann
Jósefsson og Einar Árnason. Síð-
an var fundi slitið.
í Neðri deild var kosinn forseti
Benedikt .Sveinsson, með 14 atkv.
Þórarinn Jónsson hlaut 13-1 seðill
auður. 1. vara-forseti var kosinn
Þorleifur Jónsson, og 2. vara-for-
seti Sigurjón'Jónsson, eftir marg-
ítrekaðar kosningar og harða 'bar-
áttu milli hans og Péturs Þórðar-
sonar. — Skrifarar voru kosnir
Tryggvi Þórhallsson og Magnús
Jónsson. — Var fundi síðan slitið.
I dag fara fram kosningar á
fastanefndum í báðum deildum.
—Vísir.
Reykjavík 5. febrúar.
Fimtugur varð Sigfús Einarsson
tónskáld siðastliðinn sunnudag. Hér
í Ibæ hefir hann starfað að söng-
kenslu og hljómlist, i 20 ár, með
frá bærri elju. Vinir hans héldu
honum samsæti i minningu afmæl-
isins. • ^
Prófastur i Rangárþingi hefir
Ófeigur Vigfússon í Fellsmúla ver-
ið skipaður.
t ofviðrinu í byrjun vikunnar
sem leið urðu enn töluverðir skað-
ar á nokkrum bæjum undir Eyja-
fjöllum.
Prófi í verkfræði hafa nýlega
lokið í Kaupmannahöfn: Sigurður
Skúlason Thóroddsen, Sigurður Ól-
afsson og Axel Sveinsson.'
Misjafnar sÖgur ganga af starf-
semi snjóbílsins á Hellisheiði. Veg-
urinn er svo frámunalega* klaufa-
lega lagður að á stórum svæðum
setjast á hann djúpir skaflar. Snjó-
billinn grefur djúp göng í gegnum
skaflinn, sem verða enn dýpri
vegna uppmokstursins. Svo skefur í
gryfjuna og alt verður bráðófært.
Er það a. m. k. sumra þeirra mál
sem um heiðina hafa farið nýlega,
að það sé sama og að fleygja pen-
ingum í sjóinn að láta sjóbílinn
halda áfram að starfa.
• • , ,
Lagarfoss var á suðurleið frá
Þingeyri rétt fyrir mánaðamótin;
togara, sem sigldi á hann framan
BEZTI
I Græðarí
1 * sem peningar
% geta keypt!
50c askjan
hjá öllum lyftölum.
Bjarni Pétursson.
Er fellur eik að foldu,
sú fagran skrúða bar.
Er blómið ’byrgist moldu,
sem blítt og inndælt var.
Oss ægir skarðið auða;
vor augu fella tár;
hve válegt valdið dauða
mörg veitir hjartasár.
En einatt oss hann mætir,
sem engill friðar kær,
sem þjáðum þrautir bætir
°g þreyttum hvíldar fær;
að leysa likamsböndin
og leiða andann heim.
Þá kyr og köld er höndin,
'vér kveðjum þennan heim.
Nú þrautin er unnin og þjáningin hjá,
sem þjakaði holdinu veika,
en sigurinn fenginn og fögnuður sá
og friður sem aldrei mun skeika.
Og viðkvæmir kveðja þig vinirnir nú,
með virðing og þakklátum huga,
fyrir alt þrekið og þolgæði’ og trú,
sem þrautimar kunna’ ekki að buga.
Hve margir með söknuði sjá eftir þér,
að samferðatíminn nú linni.
Hve margt er það starfið, sem merki þess ber,
þú miðlaðir atorku þinni.
Já, hversu eiginlegt var þér^valt,
þeim vinarhönd einlæga’ að bjóða,
með hreinskilni. trúmensku og táp vij það alt,
sem tendrar hið fagra og góða.
En starfinu’ er lokið og stirðnuð sú hönd,
sem studdi hið göfga og'rétta,
og andi þinn floginn burt, yfr á þau lönd
þar ódáins rósirnar spretta.
Hér falið er öðrum að verja’ um þau vé,
sem voru þér helgust svo lengi.
F.n minningin lifir þótt maðurinn sé,
til moldar að siðustu gengin.
B. Thorbcrgson.
varð þá fyrir árekstri af enskum
við stómpallinn. Köm gat á Lag-
arfoss fyir ofan sjó. Var gert við á
Þingeyri.
Bæjarstjórn Akureyrar hefir sam-
þykt að kaupa Oddeyrina af Ragn-
ari ólafssyni, en Tanginn er undan-
skilinn kaupunum. Ef verðið er
greitt á tveim árum, á það að vera
100 þús. kr., en 120 þús. kr. og 6%
vexti ef greitt er á 40 árum.
Rétt fyrir síðustu helgi varð stór-
bruni á jörðinni Straumi, skamt
fyrir sunnan Hafnarfjörð. Hefir
Bjarni skólastjóri Bjarnason í
Hafnarfirði rekið stórt og myndar-
legt bú á jörðinni undanfarin ár og
bætt stórlega. Eldurinn kom upp í
íbúðarhúsinu og kviknaði út frá
reykháf. Brann íbúðarhús og
hlaða sem var áföst við það, en
fjósi varð bjargað. Litlu varð
bjargað úr húsinu, en nokru af heyi.
Býður Bjarni skólastjóri mikið tjón
við brunann.
Sextiu ár voru liðin 3. þ. m. frá
því að stofnað var hér í bænum
“Handiðnamannafélagið.” sem síð-
ar fékk nafrfið: “Iðnaðarmannafé-
lagið í Reykjavík.” Þess tilefnis
byrjar félagið útgáfu á Tímariti
Iðnaðarmanna. Fer það mjög
myndarlega af stað. Fyrst ritar for-
maður félagsins, Gísli Guðmunds-
sson gerlafræðingur, nokkur ávarps
orð; þá ritar Hallgrímur Mallgríms
son sagnfræðingur yfirlit yfir sögu
og störf félagsins og myndir fylgja
af helstu starfsmönnum. þá ritar
Plelgi H. Eiríksson ágrip af sögu
Iðnskólans og myndir fylgja af
skólahi^sinu og skólastjórum, enn
ritar Jón Ófeigsson kennari um
samskóla Reykjavíkur og mynd er
síðast af hinum nýja og myndar-
lega fundarsal félagsins. Er það öll-
um gleðiefni að meira líf færist í
Iðnaðarmannafélagið og að það
starfi vel fyrir málum iðnaðar
manna, því að það má öllum liggja
i augum uppi, að vel ment iðnaðar-
mannastétt mætti vera ein af traust-
um súlum þjóðfélagsins.
Slys vildi til í Hafnarfirði um
miðja vikuna. Sex ára gömul stúlka
var að renna sér á sleða nálægt
læknum, féll í lækinn og var örend
er hún náðist aftur.
Kíghóstinn breiðist út hér í bæn-
um og er nú einnig kominn á
nokkra bæi fyrir austan fjall.
Skjaldarglíma Ármanns fór fram
2. þ. m. Voru 13 þátttakendur. Sig-
urvegarinn varð Jörgen Þórðarson
ög voru honum einnig dæmd verð-
laun fyrir fegurðarglímu.
Samningar um dagkaup dag-
launamanna hafa staðið yfir undan
farið milli Dagsbrúnar-félagsins og
Félags íslenkra togaraeigenda.
Samningar hafa ekki náðst, en engu
að síður hefir stjórn Dagsbrúnar
auglýst kauptaxta fyrir félagsmenn
sína’ 1.25 kr. um timann í venju-
legri dagvinnu. Áður var kauptaxt-
inn 1.40 kr. Hins vegar hefir verka-
mannafélagið ‘Hlif’ í Hafnarfirði
gert kaupsamninig við atvinnurek-
endur þar. Er kaupið ákveðið 1.08
kr. fýrir tímann í venjulegri dag-
vinnp fyrir fullverkfæra karlmenn.
Stórskemdum hefir Þjórsá valdið
í Flóanum og veldur enn. Liggur
mikið vatn úr ánni í aðal áveitu-
skurð Miklavatnsmýraráveitunnar
og veldur skemdum.
Á nýafstöðnum sýslufundi Ár-
nesinga voru þeir kosnir: Ágúst
bóndi Helgason í Birtingaholti og
Guðmundur bóndi Þorvarðarson í
Sandvík til að taka sæti í nefnd
sem Rangæingar nefndu tvo
menn í og landsstjómin oddamann.
Er nefndinni ætlað að athuga 0g
bera fram tillögur um hvar Suður-
landsskólinn eiga að standa.
—Tíminn.
Oddur Hermannsson skrifstofu-
stjóri í atvinnu- og samgöngumála-
ráðuneytinu andaðist á sjúkrahæli
Páll ísólfsson hélt á föstudags-
kvöldið i fyrri viku sjöunda orgel-
hljómleika sína i Frikirkjunni. Þór.
Guðmundsson lék og nokkur lög á
fiðlu. Eins og endranær var þar eitt
öðru betra.
Ólafur Runólfsson, sem lengi var
við bókaverzlun Sigfúsar Eymunds-
sonar, andaðist 20. febr. hjá Karli
konsúl Nikulássyni á Akureyri, en
kona hans er stjúpdóttir Ó. R.
Hann var mörgum kunnur. og að
góðu, ljúfmannlegur og prúðmann-
legur í framgöngu, skemtinn i við-
ræðum, bókelskur og fróður um
marga hluti. —Lögr.
Frá Piney.
Heiðraði ritstjóri Lögbergs:
um aðnjótandi, en er þessi umtal-
aða hjálp veittist okkur, lifðu þessi
hjón eða höfðu póst sinn á Ross i
Minnesota og lifðum við þar í 11
mánuði þar til við fluttum hér til
Piney, þar sem við höfum. að heita
má, lifað á sama bletti, í þessu
gæfurika landi, er eg svo áður
nefndi og hefir mér lika svo reynst,
og enginn má skilja orð mín svo,
að mér í nokkru mislíkaði þessi 11
mánaða vera mín sunnan lönu, en
oft dettur mér i bug að mönnum nú
á dögum mundi lágtkaup þykja um
slátt aðeins 18 dalir um mánuðinn
og 6 að vetrarlagi eins og minn
maður varð þá glaður að verða að
njótandi. En þó svona lágt byrjuðu
vinnulaun hans, fórum við samt
V. Christiansens prófessors i
Hellerup, laugardaginn 5. ^TskulZusrþað er að ^ja
fyrir utan þessa hundrað dali, er
var þá farið að krefja mig um, en
eftir 2 ára veru okkar hér i Canada
var hún borguð og þá sannarlega
var eg búin að finna hvað mikils
virði hún var orðin til mín, að hafa
komist til þessa lands. Þar þessi
okkar stærsta skuld var al-borguð,
og sú eina stór-skuld, er við á æfi
okkar höfum í komist, þá sannar-
lega allslaus komum við hingað til
Piney, og þeim, sem hjálp veitti
okkur að komast frá Winnipeg,
verður aldrei fullþakkað sú eðal-
lynda og mannkærleiksríka hjálp,—
en eg hefi vonað og oft beðið að sá
er fyrir hrafninn launar,
hafi einhvern tíma heyrt og séð
heita hjartatilfinningu og þakklæt-
isanda minn til þeirra, er Guð af
náð sinni hefir mörgum gefið, þá
veraldar blessun að fá að vera
mannlegt verkfæri í Guðs hendi,
bágstöddum þurfamönnum aðstoð
veita og eiga vist að fá að heyra
þann gleðiríka, himneska hljóm af
þeim er við alla gleðjendur segir:
hvað þú gjörðir mínum minsta var
gjört til min og sannarlega er S.
Anderson í þeirra tölu er mörgum
fátækup á ýmsan veg hefir hjálpað,
fleirum en okkur, en eg býst við að
til okkar sé hans stærsta hjálp.—
Hann átti lika góða konu er aldrei
hann til baka dró öðrum gott að
gjöra. en sá er okkur veitti þá hjálp
semi að taka okkur á akdýrum að
Bunnan úr'' fyrnefndu plássi var
S. S, Anderson, er gæti með mér
Viltu gjöra svo vel að ljá þessum
eftirfylgjandi linum rúm í þínu
góða blaði. Það er gamalt orð að
oft sé gleymt þá gleypt sé, eða
ýmsra orsaka vegna sýnist oft svo
vera — en margt getur fleira en
beinlinis gleymska dregið margan
frá því að opinberlega sé alla tíð
hægt að láta þakklætis tilfinningar
sínar fyrir almennings augu koma,
að vina hönd hafi í stórri þörf oft
öðrum hjálp veitt, alt endurgjalds-
laust. Er eg ein í þeirra tölu er
það hafa of lengi dregið og hefir
það verið mitt getuleysi. en ekki
viljaleysi, eða af gleymsku að eg satt sagh að aleiga okkar þá var öll
hafi verið hjálparþurfandi eins og | 1 einu vagnboxi með börnum og
endir þessarar ritgjörðar mun sýnt i öllu meðtöldu, því hann lifir nú
geta, og oft er í gamni sagt; jæja. i her 1 P'ney- £itt«r eignabóndi og
betra er seint en aldrei, og er nú ! góður búmaður, sem faðir hans,
aðal efnið um komu okkar, er var 1 f>’r nefndur frændi manns rníns, og
aldamótaárið, er við komum til hann a lika a?æta °S verkmikla
þessa lands, komum ekki einungis 1 konu °S ollum- ÞaS er eg til veit,
al-eignalaus, heldur með 100 dala ! yel kynta, sem þau bæði í sínu ná-
skuld, er Mrs. J. Oliver, systir mín ^£renni- Já srannarlega get eg nú sagt
fékk að Iáni ’fyrir mína hönd á að mismunur eigna minna sé orð-
meðal kunningja sinna hér í landi, | inn mikill á móti því er var; hefi
til að senda mér fargjalds-hjálp að orðis alt ÞaS er eS Þarf °S maður
komast í þetta mér gæfuríka land. minn, sem er orðinn gamall keypti
En er til Winnipeg kom fundum 1 ser hil 1 haust °S er 1 honum nu
við, er með 5 smábörn komum, | al-skuldlausum og mér finst ekki
að hart mundi verða að lifa hér, ! rettaf mér að leyna vinum minum
þar sem engin vinna sýndist fáan- ! hve mikil blessun mannanna hjálp
leg. og fanst mér þá með sjálfri ; hefir orðið drjúg til mín. Fyrst
mér að við mundum hafa gjört I hvöt og hjálp systur minnar að eg
mjög rangt að flýja fátækt okkar til þessa lands kæmi og svo hjálp-
Fær Heilsubót Eftjir Tólf Ára
Þjáningar.
Mr. A. A. Biederman, Golden
Lake, Ont., þjáðist í 12 ár af höf-
uðverk, óhreinni 'tungu, melting-
arleysi og hægðaleysi. Eftir að
hafa tekið inn úr þremur öskjum
af Nuga-Toæ, skrifar hann að
heilsan sé orðin góð og sér líði á-
gætlega. Segir, enn fremur, að
þetta meðal hafi r/ynst sér betur
en noukkrt annað.
iNuga-Tone er ágætt fyrir slitn-
ar og þreyttar taugar, svefnleysi
og þessa þreytutilfinning á morgn-
ana, nýrnakvilla og blöðrusjúk-
dóma, lystarleysi og blóðþynnu.
Reyndu það í nokkra daga og þú
munt finna ótrúlega mikinn mun
á heilsu þinni og kröftum. Það
er trygt að þér batni eða pening-
unum er skilað aftur. Fá§u flösku
hjá hvaða lyfsala sem er, en vertu
viss um að fá Nuga-Tone, Eftir-
líking er ekki neins virði.
heima en samt opinberaði eg eng-
um hugsun mina, það er að segja
nema Guði. Systir mín, er lítið var
betur stödd en eg, i efnálegu tilliti
gat, sem ekki var heldur vonast eft-
ir hjálpað mér, en hún gjörði
alt sitt bezta, mér til að-
stoðar og tók okkur heim í hús það,
er hún lifði í, og vorum við þar i
viku. en er manni mínum fer að leið-
ast vinnuleysið, segir hann við mig,
eg vildi eg vissi hvar Sigurður
Anderson frændi minn lifði. Það
er eini maðurinn er eg ber traust til
að mér og minum mundi hjálpa, ef
hann vissi að\eg væri kominn til
þessa lands.
Systir mín var sú eina er þetta
semi Andersons hjóna.
En engum getur til hugar komið
að á rúmum aldarfórðungi, er eg
hefi hér á sama bletti lifað, að ekki
hafi oft fyrir sól dregið — já, og
það mörgum sinnum, er eg ekki nú
nefni nema er drengir mínir tveir er
aldrei eg get úr tilfinningum minum
útrýmt, er þeir fóru i þennan eitr-
aða eldgig, þar hvorugur bar þá
Guðs gefandi gæfu, óskemdir til
baka að koma, en samt má eg lofa
góðan Guð fyrir það að Sigurður
sonur minn var sá fyrsti Islending-
ur, er Canada var til baka sendur,
eftir 5 mánaða stranga legu á Eng-
landi. en allir hinir, er héðan úr
bygð fóru fengu þá gæfuriku guðs-
samtal okkar heyrði og svarar hún [ Wessun ag fá til baka að koma með
alla sina líkamslimi ósundurtætta af
óvinanna ógeðslegu sprengikúlum
Mrs. H! H. Goodman.
þá til manns mins eftir dálitla um
hugsun. Eg být við að Mr. W. H.
Paulsón geti gefið þér þær upplýs-
ingar — sá er mætti ykkur er þið
stiguð á land í Quebec. Um þennan
fögnuð okkar fjölyrði eg ekki. Ef
svo vrði sem fljótt er gjörð tilraun
hann að finna er hepnaðist alt ljóm-
andi vel og reyndist og svo að hann
upplýsingu um þennan fyrnefnda
gat og lika fljótt gjörði að gefa
Sigurð Anderson er fljótt var þá
skrifað og er hafði þau áhrif til
hans er bréf okkar fékk, að enginn
læknir er í lifsnauð er til sóttur,
getur orðið fljótari að snúa sér að
skylduverki sinu en Sigurður varð
að snúa sér til hjálpar fyrnefndum
frænda sinum. Hann var ekki að
skrifa manni minum neinar atorku
ráðleggingar að komast áfram í
landi þessu, heldur kemur hann svo
fljótt sem ástrikur faðir að ansa
sjúku eða þurfandi barni sinu, að
sækja þennan.stóra hóp og flytja
hann heim í hús sitt og vorum við
þar i nokkra daga, þar til við flutt-
um í annað hús, ekki mjög langt
þaðan frá heimili Sigurðar, og með
burtför okkar úr húsi þeirra góðu pjQfld N&&ran,nd yCar aPlaiCin^
hjona er tekin ein bezta kyrin ur 1 arnar og kaupir hina öskjuna, svo þér
fá,i6 y6a.r ókeypis. Vér á.byrgjumst aö
þér veröið ánægður, eða vertidnu er
skilaö aftur. SkrifiS því strax og fá,ið
fieiir4 egig en áður á þenna emíalda
ihátt. — SkrifiS:
VITA-GLAND DABORATORID
VTita-Glan<l iÆboratories
Bohan g. Toronto, Ont.
Ilirnnmar Vcrpa AreiSanlega Innan
priggja daga. Kf Vita-Gland Töflur
Eru Notaðar.
Hæman hefí.r kirtlu eins og mann-
eskjan, er eiigi sfður þurfa á jámefni
a« halda. Af Þeirri. elnföldu ástæöu
áö þær styrkja Þau ilffæri, sem fram-
leiða eggin, eru Vita-Gfland töflur or-
sök þess, séu þær látnar f drykkjar-
vatn hænanna, að þö þær hafi aidrei
verpt á vetrum, fara Þær að ver.pa
innan Þriggja daga. Vfsinldiin hafa
fumdið efni. sem ef rétt er notað, læt-
ur hænur verpa meria en Þær annars
gerðu. í tilraunabúi stjörnarinnar, er
efnið nota'ð, verpir hænan 300 eggj-
um á möltii 'hverjum 60 áður.
Reynlð þetta kostaboð.
Egg og meiri egg og fallegan höp
a.f hænsnum. sem þurfa iítið eftirlit,
engin iyf eða dí'rt föður, geita alliir
haft, sé Vita-Gland tafia látin i vatn
hænsnanna. Einfalt ráð en tvöfaldar
ágóðann. Jöfn verplng sumar og vet-
ur. þeir sem 'bfla. itdl Vita-GIojnd töflur
þek'kja verkanir Þess vel og vita að
yður stórfurðar er þér reynið, og þeir
senda öskju tffl reynslu, þannig: Send-
ið enga peningu, aðeins nafn yðar,
verða Þá sendar tvær stórar öskjur,
er hvor kostar $1.215. þér borgiið póst-
inum Þá >$1.25 og örfá oent i póst-
kúabúi þeirra, og gefin okkur, fyrir
utan margt fleira ætt og óætt, og
ekki nóg með þaS. heldur að hausti
í nóvember gefa þau okkur full-
vaxinn sláturgrip — já, það var
margt er við urðum hjá þeim hjón-
i vmnu
TIL þess að geta unnið vel, þarf
manni að líða vel. Að fæturnir
séu þurrir og notalegir, er fyrsta
skilyrði þess að, að manni líði vel.
Vér höfum allar tegundir af
NORTHERN skófatnaði, rubbers,
verkaskó, yfirskó •— og
vér mælum sterklega
með þeim við alla, kon-
ur jafnt sem karla, er
þurfa aðg vera úti við öllum
tímum árs.

Komið inn og skoðið vörurnar.
Arborg Farmers’ Co-op Ass’n T. J. Gíslason, Brown.
Jonas Anderson, Cypress River Lakeside Trading Co., Gimli.
T. J. Clemens, ^Ashern. S M. Sigurdson, Arborg
S. Einarson, Lundar F. E. Snidal, iSteep Rock
S. D. B. Stephenson .Eriksdale.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiinniiiiiii
^iiiiiiiiiimiiiiiiiiiimiimiiiimiiiiiuiiiiiiiiiiiiimmiimiiimiiiiiiiiiiimimmimi£
| D.D.Wood&Sons |
selja allar beztu tegundir
KOLA
= tuttugu og sex ár höfum vér selt og flutt heim til
= almennings beztu tegundir eldsneytis, frá voruYard
1 Horni Ross Avenue og Arlington Strœtis |
= PantiðLfrá oss til reynslu nú þegar. =
f . Phone 87 308 f
= 3 símalínur
Tiimmmmmmmmmmmmmmmmimmmmmmmmmmmmimmmimif?
^miimiimmmmimmmimmimmimmiimmmimmimmimmimmimmm'i:
(KOLIKOLI KOLIj
I ROSEDALE KOPPERS AMERICAN SOUS I
| DRUMHELLER COKE HARD LUM
I Thos. Jackson & Sons I
I COAL—COKE—WOOD J
1 370 Colony Street 1
| Eigið Talsímakerfi: 37 021 |
I PQCA STEAM SOUNDERS ALLSKONAR 1
| LilMP COAL CREEK VIOUR |
^mmiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinl
svÁnuiunn'
(Niðuii. frá bls. 2.)
ílaut dauður á blóðlituðu vatninu, með stórt sár
á bringunni, þá gekk svo fram af þeim að þeir
flugu þegjandi burt.
En þegar liinir fuglarnir, sem höfðu yndi af
fögrum söng, fengu þessa sorgarfregn, þá komu
þeir óðara fljúgandi, hver með sína rós í nef-
inu, og létu svo rósaregnið falla yfir svaninn,
sem vildi heldur deyja en þegja.
Ein lóa, sem var mcð í förinni, barði sig alla
utan með vængjunum og kvakaði í sífelln. Það
var lóan, sem hafði glaðst og huggast við svana-
sönginn daginn áður, þegar hún kom að tómu
kreiðrinu sínu.
“Er það ekki alveg dásamlegt?” sagði hún,
“að svanurinn sá arna skyldi geta sungið slíka
lífsgleði inn í hjörtu okkar heiðarfuglanna,
meðan honum sjálfum var að blæða til ólífLs!”
# —Ur “Þrjú æfintýri” eftir
Sigurbjöm Sveinsson.
Bæn vatnsrottu!
Kæri vin! Eg byggi minn bústað í mýrum
og fenum, svo eg sé ekki á vegum eða til meins
mönnum eða skepnum.
Fæðu mína tek eg af rótum, sem eru undir
vatni, svo að eg taki aldrei neitt frá neinum.
Eg held frið við alla. Aldrei skerði eg hár á
höfði neins lifandi, og líf engra tek eg, ekki
hins minsta maðks eða flugu jarðarinnar.
Eg trúi, að gnð hafi skapað manninn og að
hann eigi að drotna yfir jörðinni, en engin vill
láta taka frá sér ástarmaka sinn, .börn eða vini.
Trúir þú eftki einnig, að guð hafi skapað
mig, og gefið mér mýrar og flæði til forráða?
Vilt þú þess vegna ekki þyrma lífi mínu og
minna, og þóknast þannig gjafara alls lífs?
Ef þú gerir tvö eftirrit af bréfi þessu og
sendir til vina þinna (innan tveggja daga), þá
raun’ársæld, friður og fögnuður umvefja þig og
þína, og varnarlaus lítil vatnsrotta blessa þig
fyrir drenglyndi og miskunn.
“Þú gerir það, vinur minn góður!”
/