Lögberg - 21.11.1929, Síða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 21. NÓVEMBER 1929.
Bl&. ö.
ICtLHNDlC MILLENNIAl CELEERATICN []
Montreal - Reykjavik
S.S. ANDANIA
Siglir frá Montreal
6. Júní 1930
Cunard línan
hefir opinber-
lega v e r i ð
kjörin af
sjálfboða-
nefnd Vestur-
Islendinga til
að flytja heim
islenzku Al-
þinglshátíðar
gestina.
B. J. Brandson, forseti.
G. Stefánsson,
Dr. B. H. Olson,
S. Anderson,
G. Johannson,
S. K Hall,
A. C. Johnson,
Jonas Palsson,
P. Bardal,
M. Markusson,
W. A. Davidson.
L. J. Hallgrímsson,
J. H. Gfslason,
H. A. Bergman.
E. P. Jðnsson,
Dr. S. J. Johannesson,
A. B. Olson,
Spyrjist fyrir um aukaferðir.
Arlðandi að kaupa farbréf sem fyrst, til að tryggja sér gott pláss.
Frekari upplýsingar á öllum skrifstofum Cunard-félagsins, eða hjá
J. H. Gíslason, Convener Volunteer Committee, 409 Mining Exchange
Building, Winmpeg, Canada.
Miss Thorstina Jackson, Passenger Executive Department
CUNARD LINE, 25 broadway, new york, n. y.
Búskaparhjal
Eftir J. Áraason.
Bjarni og Sigurður voru gamlir
æskuvinir heiman af gamla land-
inu. Báðir höfðu þeir tekið sér
heimilisréttarlönd út við Manito-
bavatn. Þó ekki í nálægð hvor
við annan. Þeir komu báðir ung-
ir til þessa lands, dvöldu fyrstu
árin í Winnipeg-borg, en þeim
leiddist borgarlífið og byrjuðu bú-
skap við lítil efni, eins og svo
margir á þeim árum.
Bjarni stundaði blandaðan bú-
skap, og var álitinn að komast
heldur vel af. Hann var vanur
að bregða sér til Winnipeg einu-
sinni á ári, svona rétt til að lyfta
sér upp, eftir vel unnið ársstarf.
Nú var hann staddur á eimlest-
inni á hraðri ferð til stórborgar-
innar og var rétt að hugsa um,
hvað margt hefði breyzt síðan
hann flutti út á land fyrir 20 ár-
um síðan. Ekki hafði hann séð
Sigurð kunningja sinn, síðan þeir
dvöldu í Winnipeg. En heyrt
hafði hann, að honum hefði ekki
gengið vel búskapurinn.
Sigurður var nú líka á ferð tii
Winnipeg; hann hafði aldrel áð-
ur farið til Winnipeg, síðan hann
flutti út á landið, en frá þeim tíma
voru nú liðin 18 ár.
Sigurður þekti Bjarna, strax og
hann kom inn í lestina, en Bja,,ni
þekti ekki Sigurð, svo var hann
nú breyttur.—Skárra er nú mont-
ið í honum, hann þykist ekki
þekkja mig, hugsaði Sigurður.
Bjarni tók eftir því, að Sigurður
horfði á hann, en hann gat ekki
komið honum fyrir sigj En samt,
ójú, þetta mun vera hann Sigurð-
ur, gamli kunningi minn. Bjarni
stóð nú strax upp og heilsaði upp
á Sigurð:
“Komdu nú blessaður og sæll,
Sigurður, gamli vinur. Langt er
nú síðan við höfum sézt. Eg ætl-
aði hreint ekki að þekkja þig, þú
ert orðinn svo breyttur. Hvernig
líður þér annars?”
“Komdu sæll, Bjarni. Mér líð-
ur svona eftir vonum. Ekkert
basl. En hvernig líður þér?”
“Mér líður vel, ágætlega. Seztu
niður hérna, við skulum rabba
saman, því löng er nú leiðin eftir
enn til stórborgarinnar.”
“Eg hefi heyrt sagt, að þú sért
orðinn ríkur, Bjarni.”
“Ekki get eg nú sagt, að eg sé
ríkur, en eg er ekki í skuldum.”
“Þú munt hafa töluvert bú og
fjölda af gripum?”
“Ekki ef það nú,” ansaði Bjarni.
“Eg á bara eitt land og leigi ann-
að af stjórninni fyrir beit. Eg
mjólka 20 kýr, svo hefi eg nokk-
uð af ungviði og góðan Shorthorn
kynbætisbola. Mér finst borga
sig bezt, að hafa gripina færri en
betri. En iþú, Sigurður minn, þú
munt hafa nokkuð margt af grip-
um?”
“Ó, ekki er það nú margt; eg
hefi um 20 hausa í alt; það fjölg-
ar lítið hjá mér, eg hefi verið ó-
heppinn. Til dæmis misti eg fjóra
beztu kálfana mína í holuna, sem
eg brynni gripunum úr í vatninu,
því eg hefi ekki brunn; það er nú
svona, að eg er gutla við þetta
fiskirí, og hefi ekki tíma til að
standa yfir gripunum, meðan þeir
eru að drekka. Eg var nú svo ó-
heppinn að missa eina beztu kúna
mína, núna rétt um daginn, úr
uppþembu. Og- svona gengur
það.”
“En, Sigurður minn, gaztu ekki
fengið laxersalt í næsta kaupstað,
til að gefa henni?”
“Ójú, víst hefði eg nú getað
það, en það var nú svona, að í
fyrra haust, þá voru hrossin mín
með innýflis-ormum, og mér var
ráðlagt, að gefa þeim inn til
hreinsunar; en f . . . . hafi það, eg
misti þau öll. Mér var sagt eft-
ir á, að laxersalt væri bannvænt
fyrir hross, eg átti nefnilega að
gefa þeim hráa fernisolíu, og þá
hefði alt verið gott og blessað.
Eg gerði sama skellinn aftur með
kúna; eg ætlaði nú ekki að gefa
henni laxersalt og láta það drepa
hana. Eg keypti fernisolíu oft}
dreif í hana; en hún fór samt.
Olían var nefnilega soðin, eða
málolía, en eg átti að fá hráolíu,
og það vissi eg ekki. Og svona
gengur það. Sjaldan er ein bára
stök, er gamalt máltæki. En eg
tek nú þetta alt með rólegheit-
um.”
“Er gott kyn að gripunum þín-
um, Sigurður minn” spurði
Bjarni.
“Ónei, ekki get eg nú sagt það;
þeir eru af öllum litum, en eg á
ljómandi fallegan bola, hvítkoll-
óttan; en eg er nú búinn. að eiga
hann í 11 ár, og hefi ekki tímt að
farga honum; eg er nú samt hálf-
partinn að hugsa um að farga
honum í haust, ef gott verð verð-
ur á gripum.”
“Þú hefðir átt að fá þér ann-
an bola fyrir löngu, Sigurður
minn,” varða Bjarna að orði.
“Það er von að griparæktin
gangi ekki vel fyrir þér.”
“Það getur nú skeð,” ansaði
Sigurður, “en mér óar við að
borga þetta voðaverð fyrir kyn-
bætisbola. Þeir eru nú ekki gefn-
ir.”
“Þú segist vera að fiska, Sig-
urður. Hvernig hefir þér lukkast
undanfarinár ár?”
“Svona eftir vonum. Eg fisk-*
aði ekki sem verst fyrst, á meðan
netin voru ný. En netin mín eru
nú farin að lýast hjá mér, orðin
töluvert rifin og farin að fúna
Htið eitt; en jneðan að þau halda
fiskli, læt eg þau slarka, því ný
net eru býsna dýr. Allir kvarta
um þetta fiskileysi, svo það er
ekki von, að eg fiski betur en
aðrir.”
“Það getur skeð, að þú hafir að
sumu leyti rétt fyrir þér, Sigurð
ur minn, en samt held eg, að þú
ættir að fá þér nokkur ný net,
og kasta verstu ræflunum.”
“Það getur skeð,” svaraði Sig-
urður; “en það er nú svona, að
vera centalítill. Þú ert víst
vatnsbakkanum Ifka, og fiskar
eins og eg, Bjarni?”
“Já, landið mitt er við vatnið;
eg stunda fiskiveiðar dálítið, en
1 ér finst borga sig bezt, að hafa
netin í góðu ásigkomulagi.”
“Þú munt hafa töluvert af sauð-
fé líka, Bjarni?”
“Ekki get eg sagt, að það sé
margt. Eg hefi 40 ær.”
“Finst þér þær
spyr Sigurður.
borga sig?
“Víst held eg það. Þessar 40
ær gefa mér árlega um 60 lömb
og svo ullina. Vinna við kindur
er sáralítil, í samanburði við
gripi. Hugsaðu þér til dæmis, 60
lömb á 7 dali hvert, gerir $420, og
svo ullin þar að auki.”
“Eg segi það, að þú hefir vel
upp úr rollunum,” varð sigurði
að orði. “Það er víst einhver
gæðategund, sem þú hefir?”
“Ekki get eg nú sagt það, auð-
vitað eru þær nokkuð bættar.
Núna er eg nýbúinn að fá mér
kynbætishrút frá búnaðarskólan-
um og borgaði $50 fyrir hann; en
eg sé ekki eftir þeim kaupum.”
“Það lá að,” varð Sigurði að
orði. “Þess vegna muntu hafa
svona margar tvílembdar. Slíkt
hefði mér aldrei dottið í hug.”
“Ónei, Sigurður minn, ekki hef-
ir þú þar rétt fyrir þér. Kynbæt-
ishrútar gefa manni vænni lömb,
en með því að láta ærnar sínar
eiga gott, verða alt af fleiri tvi-
lembdar.”
“Þú ert mesti búmaður, Bjarni,
og fróður í þeim efnum; þú munt
víst lesa allar búfræðis skruddur
og blöðin?”
“El?ki get eg neitað því; fræð-
andi greinar um þau efni eru oft
hjálpsamar í viðlögum, finst þér
það ekki, Sigurður minn?”
“Eg veit ekki, eg kaupi nú bara
eitt blað, hana Heimskringlu, hún
hefir dugað mér hingað til.”
“Þú munt sjálfur hafa eitthvað
af kindum, Sigurður minn?”
“Ónei, ekki get eg nú talið það.
Eg hefi 13 gamalrollur; þær eru
oftast einlembdar hjá mér, en
geta samt varla mjólkað ofan í
lömbin, fyr en fer að grænka á
vorin; og svo hefir úlfurinn drep-
ið margt hjá mér. Getur þú ráð-
lagt mér nokkuð til að varna þeim
frá kindum?”
“Nei, ekki beinlínis; eg hefi
mínar inngirtar með kindavír, og
svo hefi eg hræður hér og hvar til
vonar og vara, ef úlfur skyldi
koma inn fyrir girðinguna. Eitt
er víst, að nágrannar mínir missa
oft lömb í úlfskjaft, en kind hefi
eg ekki mist í mörg ár.”
“En það er nú ekki fyrir alla, að
fá sér kindavír,” varð Sigurði að
orði. “Nei, heldur mundi eg nú
selja allar rollurnar mínar, og
auka við mig hæsnum. Eg hevri
sagt, að það megi hafa drjúga
peninga upp úr þeim. Heldurðu
>að ekki, Bjarni?”
“Ójú, mín hænsni borga sig á-
gætlega; eg hefi nú ekki mörg,
eitthvað um 100 hænur. Þær gáfu
mér í hreinan ágóða 250 dali árið
sem leið.”
“Ja, nú er eg alveg hissa,” varð
Sigurði enn að orði. “Þú munt
líklega hafa þær í hesthúsinu?”
“Ónei, Sigurður minn, eg hefi
alveg sérstakt hús fyrir þær, gef
>eim nóg korn að éta, og læt þær
vinna fyrir mat sínum.”
“Nú held eg að þú sért að
spauga, Bjárni, að láta hænur
Vinna fyrir mat sínum?”
“Ónei, Sigurður minn, það er
ekkert spaug. Þú misskildir mig
aðeins. Eg nefnilega læt svo mik-
ið strá á gólfið hjá þeim. Smátt
og smátt er eg svo að kasta korn-
inu í stráið, og til þess að finna
kornið, verða þær að rusla í strá-
inu.”
“Ójá, nú skil eg það,” ansaði
Sigurður. “En hvernig ferðu að
láta þær verpa yfir háveturinn?”
“Þær gera það nú af sjálfu sér,
ef rétt er með þær farið,” ansaði
Bjarni. “En þú varst áðan að
segja mér, að þú værir sjállur að
hugsa um að auka við þig hænsna-
ræktinni. Þú munt víst eiga fá-
einar til að byrja með, Sigurður
minn?”
Ójá, eg hefi eitthvað um 30,
en þær eru nú flestar farnar að
eldast hiá mér; eg hefi verið ó-
heppinn með útungun, og rottan
hefir drepið fyrir mér meira og
minna af ungunum. Húsplássið
læt eg nú vera, þær gætu verpt
hjá mér að vetrinum kuldans
vegna; eg hefi þær nefnilega í
kúafjósinu mínu. Eg skal nú
segja þér hvernig eg hafði það;
eg bjó til sérstakan pall uppi yfir
kúnum og girti svo alt í kring með
hænsnavír. Þetta hefir mér lukk-
ast vel, því áður voru þær úti um
alt fjós hjá mér og urðu oft fyrir
slysum.”
“En, Sigurður‘minn, er ekki hálf-
gert myrkur á þeim þarna uppi^í
mæninum hjá þér?”
“Ekki skil eg í því, að það þurfi
að vera bjartara hjá þeim heldur
en hjá kúnum, því þær sjá vel til
að éta,” ansaði Sigurður. “Jú,
víst er nóg birtan.”
“Hvað gefur þú þeim að éta,
Sigurður minn?” spurði Bjarni.
“Eg gef þeim alt af fylli sína af
soðnum fiski á hverju kveldi, ja,
einu sinni á dag alt sem þær geta
í sig látið. Eg er ekki að kaupa
korn handa þeim, þær eru ekki að
verpa, hvort sem er, svo eg læt
fiskinn duga.”
“Jæja, Sigurður minn, við skul-
u mhætta að tala um þennan bú-
skap. Þú ert líklega ekki að hugsa
um að fara heim til íslands 1930?”
“Ójú, eg var nú hálfpartinn að
hugsa um það. En svo verður nú
líklega ekkert af því, fyrst að
heimfararnefndin gat ekki fengið
þennan stjórnarstyrk. Við fá-
tæklingarnir verðum að sitja
heima, sem hefðum líklegast ann-
ars fengið frítt fargjald. Svo
hefir mér skilist, að verja tti þess-
um stjórnarstyrk. En þú, Bjarni,
þú ferð víst sjálfsagt, því þú þarft
ekki á stjórnarstyrknum að
halda?”
“Já, Sigurður minn, eg er að
hugsa um að fara heim, og er ein-
mitt í þeim erindagerðum núna,
að festa mér far á “Andaniu”.
Nú stanzaði lestin. Þeir voru
komnir að C. N. R. járnbrautar-
stöðinni í Winnipeg. Samtalið
hætti nú, og þar skildu þessir
gömlu vinir með hlýju handa-
bandi og árnaðaróskum.
CUNARD LINE
1840—I9Z9
Elzta eimskipafélagið, sem siglir írá Canada.
í meir en þriðjung aldar hafa
Ðodd’s Kidney Pills verið viður-
kendar rétta meðalið við bakverk,
gigt, þvagteppu og mörgum fleiri
sjúkdómum. Fást hjá öllum lyf-
sölum, fyrir 50c. askjan, eða sex
öskjur fyrir $2.50, eða beint frá
The Dodds Medicine Co., Ltd.,
Toronto, ef borgun fylgir.
1MS3 Jupcr At*.
EDMONTON
1M Plnder Dlock
SASKATOON
4M Lancaicer Bldft.
CALGARY
27» Maln Sc.
WINNIPEG, Man.
M Welllnftton St. W.
TORONTO, Ont.
227 St. Sacrement St.
MONTRKAL. Oue.
Kirkjuvígsla að Sæbóli
Sunnuaginn 29. sept. var vígð
ný kirkja að Sæbóli á Ingjalds-
sandi, Hefir söfnuðurinn þar reist
hana í sumar. Er það lítil en mjög
falleg kirkja, bygð úr stein-
steypu, veggir hvítmálaðir en
hvelfing máluð ljósbleik með
gyltum stjörnum. Yfir altarinu
er stór hvítur kross og bak við
hann máluð sól í geislastöfum
allra regnbogalita. Myndar kveikt
ljós þessa sól og lýsir hún upp
geislastafina, svo að kórveggur-
inn yfir altarinu ber mikla feg-
urð. Hefir yfirsmiður kirkjunn-
ar verið Torfi Hermannsson tre-
smiðameistari hjá Jóni líilldórs-
syni, en Björn Guðmundsson
skólastjóri á Núpi, hefir málað
kirkjuna. Séra Sigtryggur Guð-
laugsson prófastur á Núpi fram-
kvæmdi vígsluna og flutti fagra
vígsluræðu frá altari hinnar nýju
kirkju. Honum til aðstoðar voru
sóknarnefndarmaður Bjarni ív-
arsson í Álfa^al, og safnaðarfull-
trúi Hjelgi Felixson, Brekku, á-
samt viðstöddum sóknarprestum
prófastsdæmisins, séra Jóni Ól-
afssyni á Flateyri, og séra Sig-
urði Z. Gíslasyni á Þingeyri, er
báðir fluttu stólræður við vígsl-
una. Viðstadur var allur söfnuð-
ur Ingjaldssands sóknar og all-
margt manna úr önundarfirði og
Dýrafirði, enda þótt veður væri
slæmt.
Hefir söfnuðurinn sýnt mikinn
áhuga og fórnfýsi við byggingu
þessarar kirkju. Jón Oddsson
skipstjóri í Englandi, ættaður af
Ingjaldssandi, gaf 190 sterlings-
pund, o gHalIdór Eiríksson kaup-
maður í Reykjavík, ættaður at
sandi, gaf og stórgjöf. Enn frem-
ur gáfu margir aðrir, m. a. vand-
að orgel og messuklæði hin vönd-
uðustu. — Mgbl. 19. okt.
Dan McLean
For Mayor
Cunard línan veitir ágætar sam-
göngur milli Canada og Noregs, Sví-
þjóðar og Danmerkur, bæði til og frá
Montreal og Quebec.
Eitt, sem mælir með þvi að ferðast
með þessari línu, er það, hve þægilegt
er að koma við í London, stærstu borg
heimsins.
Cunard linan hefir sérstaka inn-
flutningaskrifstofu í Winnipeg, fyrir
Norðurlönd. Skrifstofustjórinn er
Mr. Carl Tacobsen, sem útvegar hætid-
um ísleuzkt vinnufólk vinnumenn og
vinnuikonur. eða heilar fjölskyldur.—
Það fer vel um frændur yðar og vini,
ef þeir koma til Canada með Cunard
línunni.
Skrifið á yðar eigin máli, eftir upp-
lýsingum og sendið bréfin á þann stað.
sem gefinn er hér að neðan.
ÖHum fyrirspurnum svarað fljótt
og yður að kostnaðarlausu.
BOJARÐIR
í Árborg og grendinni
með ýmsum umbótum og
mannvirkjum
TIL SÖLU
Skrifið eftir upplýsingum til
THE MANITOBA FARM
LOANS ASSOCIATION
166 Portage Ave. E., Winnipeg
Greiðið atkvæði kosningadaginn-Nœsta föstudag
Greiðið
WEBB
fyrsta
atkvæði
Policy:
Industrial Development
Mark Your Ballot Thus:
McLean, Dan
1
VOTE 1, 2, 3 for MAYOR
Endurkjósið
W. R. MILTON
sem skólaráðsmann fyrir 2. kjördeild
Hann er út-
nefndur af
fólkinu.
Hann er mað-
ur, sem lætur
til sín taka.
Það gengur
undan honum.
Merkið ekki X
á atkvæða seðl-
ana fyrir borg-
arstjóra og
'bæjarráðsmenn
Merkið tölurn-
ar, 1 .2. 3. við
nöfn umsækj-
enda þeirra, er
þér viljið kjósa
Greiðið WEBB No. 1 atkvœði fyrir borgarstjóra
Fyrir bæjarráðsmenn, greiðið þessum atkv. í yðar kjörd:
I. Kjördeild II. Kjördeild III. Kjördeild
Andrews^ H. (Bert> Luce, F. M. Calof, Rockmil.
Borrowman (CjE) L.F. Maybank, Ralph. Barry, J. A.
Simonite, C. E. Roberts, A. J.
Winnipeg Civic Progress Association
Mr. Milton er einn af hagnýtustu og beztu borgur-
um þessa bæjarfélags. Hann hefir reynst ágætlega sem
skólaráðsmaður, og verðskuldar endurkosningu með yfir-
gnæfandi meiri hluta.
MERKIÐ SEÐILINN ÞANNIG:
MARTIN £> CO.

TÆKIFÆRIS-SALAN
veitir yður mikil kjörkaup
ÁGÆTT 0RVAL - - HÆGIR BORGUNARSKILMÁLAR
Fyrir
NIÐUR
Sendum vér yður hvaða
flík, sem er í búð vorri,
sem kostar alt að $55.00.
Afgangur í viku eða mán-
aðar afborgunum, jafn-
framt og fötin eru notuð.
KVEN-YFIRHAFNIR (Furskreyttar)
$19.75 til $97.50
Það er þægilegt, að borga smátt og smátt.
KJÓLAR
$12.75 til $35.00
Ákætt verð og fallegar gerðir.
FUR-YFIRHAFNIR
$65.00 til $265.00
Haldið við í heilt ár kostnaðarlaust.
Karlmanna-alfatnaðir og yfirhafnir
Föt, sem vér ábyrgjumst.
«
Búðin opin til k). 10 á laugardagskvöldum.
HARTIN & CO.
Casy Paumcnts Ltd.
2nd Floor, Winnipcg; Plano Btdg. Portagre and Hargravc