Lögberg - 06.02.1930, Blaðsíða 2
BIs. 2.
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 6.. FEBRÚAR 1930.
Almanak
O. S. Thorgeirssonar árið 1930.
Máske hver síðastur, bæði með
mig og líka útgáfu merkra og
góðra rita, Mr. Thorgeirsson. Því
Vil eg taka ofur lítinn tíma, með-
an enn er sól á lofti, og segja í
hans garð, Mr. Thorgeirsons, fá-
ein hlý og einlæg þakkarorð.
Þetta síðasta Almanak, sem er
hið 36. sem hann hefir gefið út,
er að öllum frágangi eins og vænta
rná frá hans hendi, afbragðs-
vandað, og lesmál 172 blaðsíður af
frábærlega veK sögðum fróðleik,
sem verða sannar perlur, þegar
bein okkar gömluj og góðu íslend-
inga eru löngu fúin orðin.
Öll undanfarin Almanök hafa
verið að flestu stór-merk fyrir
okkar sögu, og allur frágangur
góður. En mér virðist samt þetta
síðasta taka öðrum fyrri fram,
að snildarlegri frásögn í sögu
okkar landnema, um þau pláss,
isem, þessi frásögn nær yfir, og á
eg þar sérstaklega við landnáms-
sögu þætti eftir Finnboga Hjálm-
arsson, sem með formálanum sem
inn. En það er ekki alt sem eg
vildi segja þessum heiðraða höf-
undi til vegsi og þakkar. öll nit-
gerðin er svo listavel sögð, á
skemtilegu( máli, að maður þreyt-
ist aldrei á að lesa hana. Eg vildi
eiga alla 50 ára æfisögu þessa
Fegursta
stjórnmálastefnan
manna í hlekki stéttakúgunar og Md£I16SIfl
þrengstu stéttahagsmuna. J 6 -
Fegupst allra stjórnmálastefna,
sem nokkurn tíma hefir kom’.ð
höf. hér vestra, sagða af honumj fram með þjóð vorri, er Siðgöfg-
sjálfum. Það gæti orðið hugð- isstefnan.
næm og fróðleg bók, með þeim; Hún ber af öllum öðrum stjórn-
stílsmáta, sem hahn á yfir að málastefnum, sem gull af eiri,
ráða.
Eg hefi áður
minst á land-
sem gimsteinn af glerbrotum.
í henni speglast mannvit og
Hún hefir meðaukvun með í-
haldsstefnu,'nni, sem í fávizku sinni
heldur að alt sé bezt eins og það
er, og bolast gegn öllum stór-
stígum breyþingum og framför-
um, af ótta við að missa eitthvað
af ímynduðum gæðum líðandi
stundar.
Hún hefir meðaumlkvun með
frjálslyndu stefnunni, ser
við meltingarleysi
námssöguþættina frá Winnipeg- lífsreynsla mannkynsins á em-
osis, eftir Finnboga Hjálmarsson, faldan hátt, í henri(i geislar fegurð
og hefi þar engu við að bæta öðru
en þökk fyrjr skýra og góða fram-
sögn.
réttlætisins, hreinleiki sannleik'-
ans og göfgi mannúðarinnar.
Fyrir henni vakir að eins eitt
0g þar næst kemur síðari part- takmark, sem er^öllu æðra og öllu
ur af bólfestu íslendinga á Kyrra- eftirsóknarverðara, að gera menn-
hafströndinni, eftir Mrs. Margréti ina betri.
I F61k, sem pjáist aí meltingarleysl
reynir vanalega margiskonar meltingar-
lyf, sem sjaldan gera betur en hjíilpa
rétt i bráðina og stundum ekki einu
sinni það.
En áður en þú gefst upp ættir þú
að reyna Bisurated Magnesla, ekki
þessa vanalegu verzlunarvöru, heldur
hreina Bisurated Magnesia, sem þú get-
ur fengið hjá svo að segja öllum lyf-
j sölum, og ( búðum þar sem meðul eru
íj seld, hvort sem heldur er duft eða töfl-
blindni sinni trúir því, að alt sé|urTakw inn teskeið af dufUnu eða
undir því kom’.ð, að hver fái að fjörar töflur í dálitlu vatni eftir næsiu
lifa og láta eins og hann vill, og maltIð OB sættu a® hvaða áhnf það
................. i hefir. pað eyðir tafarlaust þeim skað-
megi þjóna eigingirni sinni Og; legu sýrum, sem því vaida að þér verð-
siálfselskuj, helzt án nokkurra! ur ut af öllu- sem hú borðar og iíður
I illa eftir hverja máltíð. Eftir það get-
haíta eða banda. jð pgr riotiv’i máltíðanna með ánægju,
HÚn lítur á baráttu þessara án þess að verða ilt af þeim.
stjórnmálaflokka eins og brölt ----
óþroskaðra barna, sem enn skort-
sem bæði er skýr Hún ve,:t að um það á aðal bar-jór vit og vilja til þess, að gefa sig
að alvarlegum störfum þrosk-
aðra, hugsandi rnanna.
Þessar stefnur eiga allar sam-
merkt f því, að hafa dregið stjórn-
málin niður í sorpið, sikapað fyr-
Benedictsson,
og vel sögð, sem vænta mátti af! áttan að standa og ekkert annað.
gömlum og góðum rithöfu'ndi, semj Sá stjórnmálamaður íslenzkur,
frúin er. Að öðru leyti er eg eng-| sem bezt tekst að gera íslenzku
•nn maður til að segja um fult þjóðina að betri og göfugri þjóð,
uim. Hefir Paturson sýnt héttan
skilning á að geyma þetta forna
setur sem bezt og halda hinum
forna stíl sem bezt við, þó að lag-
fært sé að nýju.
iSjúkrahús hafaj þegar verið
reist nokkur víða um eyjarnar.
sannanagildi þessara landnáms- hann verður alt af bezti og vitr-^
sögu þátta. En eg er þess full-1 asti stjórnmálamaður hennar, irlitningu og óbeit margra góðra gtærst er “Dronning Alexandr-
viss, að allir þeir heiðruðu höf-( hvað sem öllu öðru líður. j manna á þeim, í stað þess að jne’» gpítalinn í Þórshöfn. Enn-
undar, er við það hafa fengist, að. Sá stjórnroálaflo'kkur, sem berst vekja fyrir þe,;m virðingu og að- frernu)r er berklahæli rétt utan við
eiga stóra og ógleymanlega þökk fyrir því, að ísl. þjóðin beri af
fylgir, gefu)r svo skýra, sannsogu-; gkylda fyrir> hafa farið þar með öðrum þjóðum að siðgöfgi, er sál
lega og glögga mynd af öllu, að ó-
mögulegt er að rengja nokkurt
orð, og er stórmerkilegt fyrir oKk-
ar sigur í þrautum og stríði land-
námsbaráttunnar, sem máske
verður aldrei sögð ítarlegar en
í þessum almanaks köflum, sem
út hafa komið.
Svo eg byrji á upphafinu, þá er
fyrst, eftir almanaksmánuðina —
tímatalið — grein eftir hr. Hall-
dór Hermannsson, “Prentsmiðja
Jóns Matthiassonar” með
það réttasta mál, sem tök voru tili stjómmálaflokkur, sem mestu á
að geta náð, og ef’ga því óglejun- að ráða með þjóð’.nni.
anlegar þakkir skilið fyrir allan Enn er slíkur flokkur ekki til.
þann landnámssögu fróðleik, sem1 Enn er enginn stjórnmálaflokk-
þeir hafa á prent komið, í sam-
bandi við, eða fyrir tilstilli okk-
ar merka og
geirssonar.
I þetta sinn kostar
ur til, sem þorir að ta'ka upp þá
stefnuskrá í alvöru* að láta alt
góða ólafs Thor- sitt starf, alla sína baráttu, allan
| sinn kraft, sækja íað því aðal-j
almanakið marki, að géra menn betri. Það
75 cent., en að undanförnu hefir' þykir jafnvel enn hálfgerð fjar-
það ætíð verið þriðjulngi minna stæða, að nokkurn tíma geti það
verð; en að fróðleik og stærð er' orðjið aðal-takmark stjórnmála-
dáun.
Yfir þær allar gnæfir Siðgöfg-
isstefnan eins og fjall yfir smá-
þýfi-
Hún ber af þeim öllum að log-
andi fegurð.
Því fegursta stjórnmálastefni-
an er sú, sem setur sér æðst tak-
mark, en engin stjórnmálastefna
getur sett sér æðra takmark en
það, að gera mennina betri. —
Braujtin, 3. des 1929.
mynd-| þag llka þrjgjungj meira en vana- mannanna
vjm. Eins og vænta mátti frá ]ega yar> Qg engum sem þekkir‘
Halldórs hendi, stórmerk og vel-
sögð saga af fyrstu preritun og
bókaútgáfum á íslandi, er var þá
aðallega, í allri umsjá þess mikla
og mæta Guðbrandar Hólabisk-
ups. En ekkert var gefið út af
bókum, svo kunnugt sé, í full eða
fraimt að því 60 árin fyrstu, nema
tómar guðsorðabækur. Og hefi
eg hálf-gaman af því, sem prof.
Hermannsson segir í niðuWég-
inu, og er honum líka hjartanlega
samþykkur. Það hljóðar svona:
“IBælkulr þær, sem ætlaðar voru
alþýðunnii, voru alt annað en
hollar andlegu lífi þjóðarinnar.
Það var sannarlega enginn gleði-
boðskapur, sem þær færðu mönn
um, því að djöfllinn, freistingar
hans og eilíf útskúfun, voru þau
efni, sem GuBbrandi biskupi lét
bezt að tala um,” svo það er ekki
að undra, þótt Kölski gengi ljós-
um logum á 17. öldinni.”
“Á Rauðuskriðum”, eftir Sigurð
Jónsson ^ið Bantry, N. D., er ein
sú allra hugnæmasta og bezt stíl-
aða ritgerð, sem eg man eftir
fyrir háa tíð. Reyndar hefi eg
aldrei Fljótshlíðina séð, en gagn-
kunnugur er eg öllum sögiívið-
burðum Njálu. Og öll þessi sögu-
lega og náttúrufræðilega mynd,
sem höfundurinn dregur og sýnir
til bókakaupa og útgáfu
Hver siðleysingi getur með sig-
þeirra,1 urbrosi hæðst að þeim, sem telur
mun detta í hug að kalla þessa' nauðsyn á siðgöfgisþroskun lífs-
verðhækkun ósanngjarna. Eg hefi spursmál þjóðarinnar, sem öll vel-
nú fyrir langan tíma keypt flest-j ferð hennar er í raun og veru
öll tímarit og bækur, sem út eru undir komin.
gefin á íslandi, og veit því mjög^ Hver sfðleysingi getur hæðst að
vel um bókaverð þaðan. Eg get ÞV1 góða og jafnvel að allri við-
þess rétt að gamni mínu, að nú leitni til þess góða, í þeirri ör-
fyrir fáum dögum keypti eg sögurj uggu/ vissu, að hann geti alt af
ritið “Gríma”, gefið út á Akureyri.j fengið fjölda manna til þess að
Að lesmáli er það 82 blaðsiður, taka und,:'r með sér og samgleðj-
og án þess eg ætli nokkurn hlut að ast háðinu.
vola yfir verðinu, þá tók eg þettaj En sami siðleysinginn getur
til samanburðar. Almanakið er staðið 'hokinn og lotnjngarfullur
nú eins og fyrri í faltegri kápu/ fyrir framan hvern siðleysisbur-
prentað á sterkan pappír, og er geisa, bara ef hanri hefir pípuhatt
172 bls. að stærð, af skýrum og a höfðinu, fagurt líntau, gljáandi
vel sögðum fróðleik, sem enginn “orður” eða frímúraratitil.
þreytist á að líta í og lesa hvað Þetta þykir engum neitt bros-
eftir annað. En með allri virð-j legt.
ingu fyrir Grímu tetrinu, fæ eg Jafnvel hjnn heiðraði verka-
nóg af að lesa hana einu sinni maður tekur lotningarfylst ofan
spjaldanna á milli. Og báðar eru fyrir siðleysisburgeisanum, sem
stendur honum mikið neðar og
gat þykir engum neitt óeðlilegt við
Færeyjabréf
(Frá íslenzkum sjómanni.)
Alþýðufræðsla er í góðu lagi í
Færeyjum, þegar litið er á ýmsar
ástæður eyjabúa. Börn eru skóla-
skyld frá 8—14 ára aldurs. Skóla-l an Færeyingar eignuðust sitt góða
Þórshöfn. Hafa Danir styrkt ríf-
lega þessar stofnanir, í orði og á
borði.
Berklaveiki er talsvert útbreidd
um eyjarnar. Er mér sagt, að
hún færist í vöxt. .Almennar
sjúkratryggingar eru þar, og
borga t. d. hjón ákveðið á ári,
hvort sem þau eiga mörg börn eða
fá, og eru börnin styrkt, ef þau
veikjast innan 16 ára aldurs.
Borga sjúkrasamlögin sjúkrahús-
vist og læknishjálp alla. Eru Fær-
eyingar í þessu okkur íslending-
um langtum fremri. Margir sjúk-
lingar fara til Kaupmannahafnar
á Ríkisspíf/alann danska, j)ví ð
samgöngur eru, greiðar milli Dan-
merkur og Færeyja., eigi sízt síð-
ir rúmu ári síðan, að hann fór að
kenna meinsemdar í hálsi. Ágreð-
ist það svo, að hann var skorinn
upp hér á spítalanum í byrjun
desemberttnánaðar. Virtist skurð-
urinn þá fhafa tekist vel, en
svo alt í einu sló honum niður
aftur, eftir tvo eða þrjá daga, og
féll hann; svo í valinn sunnudag-
inn 8. desember, aðeins 36 ára að
aldri.
Það er æfinlega sviplegt og
sorglegt, þegan fólk á bezta aldri
hnígur fyrir sigð dauðans, og það
var sérstaklega svo, hvað Kristján
Egjlsson snerti, því hann var svo
einkar mannvænlegur og dreng-
ur, sem í engu vildi vamm sitt
vita, og hugðu vinir hans, að
hann ætti framujndan nytsaman og
háan aldur.
iHjartanlega votta eg mína
dýpstu og einlægustu hluttekning
aldurhnignum foreldrum og tfimm
systkinum þess látna vjnar, sem
nú syrgja horfinn son og bróður.
Jarðarför Kristjáns heitins fór
fram frá Sambandskirkj u í Swan
River þann 11. desember, að við-
stöddu miklu fjölmenni.
Magnús Peterson.
bækurnar í sama broti.
Herra 0. S. Thorgeirsson
þess við mig, að hann væri orð- Það.
inn þreyttur á allri fyrirhöfn og
kostnaði, sem því fylgdi að gefa
almanakið út, og hann treýgti sér
varla tjl að halda Iþví starfi og
stríði út lengur, og væri það stór
skaði fyrir okkur ’hér; því hans
líka eigum við engan nú meðal
.. . vor, til að taka við starfinu, þar
. , , , K Kl sem hann! hættir, og leysa það
TM Úldtorú 1 _ __ Í.J1
meistaraleg, bæði einlæg og til-, eing
komumikil, að hvert einasta ís-
lenzkt hjarta fer að slá hraðara,
og minnjr á allar fegurstu og
beztu endurminningar frá bless-
uðu gamla landinu. Þessi grein-
arhöf, er 50 ára gamall í þessari
álfu. En hver einasti dráttur
Þetta kemur sumpart af vana,
sumpart af því, að fjöldi manna1
er ekki svo siðferðislega þroskað-^
ur, að hann þori að sýna því fyr-j
irlitningu, sem fyrirlitningu á
skilið. Þegar fjöldinn fer að
skilja það, hverfur ánægjubrosið
af ásjóni(m aiðleysingjanna, þeg-|
ar þeir fara að hæðast að því
þessarii fögru mynd, sem hann
dregur af Fljótshlíðinni, er áreið-
anlega eins skír og ljós eins og
hann hefði komið að heiman frá
gömlu fóstru í gær eða hinn dag-
ZAM-BUK
IHERBAL OINTMENT
MEDICINAL SOAP
Complcte trMlment lor Hed I egs, Ulcers
fcczema. Poisoned Sor-s, Scalp Troubles, etc.
Ointment SOc Medrcma) Sotp 25 c
vel af höndum sem hannj &óða, því þá vita þeir, að þeim
'hefir gjört. En við erum allir að mætir hin kalda fyrirlitning sið-
þreytast sem von er, sem búnir
erum að starfa hér 40—50 ár, og
finst við ættuþi skilið að fá ofur-
Iitla hvíld og næði.
Ef til vill eigum við engan, eða
ferðisþroskaðra manna.
Það, sem Siðgöfgisstefnan sér
tfyrst og fremst er, að menn vant-
ar enn viirðinguna fyrir því góða.
Fjöldinn ber virðjngu fyrir pen-
og myndarlega skip “Tjaldur.”
Verzlun Færeyinga virðist ó-
hagstæð. Samvinnufélög eru þar
engin, að heita má, og ráða kaup-
menn þar einir vöruverði. Verð
er hátt á allri erlendri vöru. Nú
eu þó að komast á beinar ferðir
il Hull og Grimsby. Færeyskir
sjómenn hafa sagt mér, að betri
kaup verði gerð á vefnaðarvöru,
sjóklæðum o. fl. í Reykjavík held-
ur en í Færeyjum. Segjast fá
meira fyrir 10 kr. íslenzkar í
Reykjavík en 10 kr. danskar
Færeyjum.
Drykkjuskapur er talsverður
Færeyjum. Gootemplarareglan
hefir byrjað þar starfsemi og á
þar ærið verkefni fyrir höndum.
—Vísir.
fáa nýtari menn í okkar flokki ingamönnunum, virðingu fyrir
nú, en herra O. S. Thorgeirsson,' þeim, sem hafa mikil völd, virð-
og minning hans mun verða einnaj ingu fyrir lærdómi og þekkingu,
lengst geymd hér í álfu allra frum-J virðingu fyrir fögrum fötum, og
herja af fhlenzku bergi brotna.1 skrautlegum húsgögnum, fyrir
Og eg sentli þessar línur með inni- mælsku og listum, gulli og ger-
legri þökk til hans fyrir alt starf- semum. En hann hefir litla sem
ið, og alla framkvæmd til að halda enga virðingu fyrir því góða,
nafni okkar og sögu uppi, sem á- nema það hafi einhvearja hina
reiðanlega verður einhvers stað-
ar geymt, þó alt annað deyi út.
676 Agnes St., Winnipeg.
Lárus Guðmundsson..
Rosedale Kql
Lump $12.00 Stove $11.00
FORD COKE $15.50 Ton
SCRANTON HARDKOL
POCA LUMP og
CANMORE BRICQUETS
— r ■
Thomas Jackson & Sons
370 COLONY ST. PHONE: 37 021
borgaralegu álits-eiginleika í
fylgd með sér.
Fyrsta hlutverk Siðgöfgisstefn-
unnar verður þvi að beinast að
því, að þroska þjóðina svo, að
hún beri mesta lotningu fyrir því
góða og aðeins fyrir því góða.
Með öðrum orðum, það verðu'r
að reyna að breyta siðferðismati
fólksins,
Fá það til að skilja, hvað er í
raun og veru virðingarvert, og
hvað er fyrirlitningarvert.
Þetta er eitt af æðstu hlutverk-
um Siðgöfgisstefnunnar.
Siðgöfgisstefnan er öllum öðr-
um stjórnmálastefnum meiri, því
fyrir henni ter siðferðisþroskun-
in aðal atr^'ðið.
Hún lítur á hinar stjórnmála-
stefnurnar, eins og móðir lítur á
á óþroskuð börn.
Hún hétfir meðaumkvun með
I
jafnaðarstefnunni, sem í barna-'
I legri einfeldni sinni álítur, að öll,
j velferð þjóðarinnar sé komin und-1
I ír því, að gera alla að klafabundn-J
j um ríkisþrælum, og hneppa freki-J
I is- og sjálfræðisþrá vitiborinna
tíminn er 10'—11 mánuðir árlega.
Er það talsvert langur skólatími,
og vafasamt, hvort betra er, að
láta börn stunda 11 mánaða nám
eða 7—8, eins og hér mun tíðk-
ast víða í kauptúnum. Leikfimi er
eigi kend þar alment við skólana,
og sömuleiðis var mér tjáð, að
söngkensla í barnaskólulm væri
ekki almenn. Víða eru skólakenn-
arar danskir. a. m. k. yfirkennar-
arnir, en hinir færeyskir. Prestar
eru þar flestir danskir og fara
allar messur fram á dönsku. Virt-
ist mér sem flestir, er eg kyntist,
léti sér það vel líka, og sögðu mér
jafnvel sumir, að þeir myndu ekki
láta sér betur líka, þótt messað
væri á færeysku. Guðræknir eru
Færeyingar vel, og virtist mér
þeir trúa nokkuð bókstaflega
“skriftinni”, eins og þeir kalla
biblíuna. Hafa sjómenn flestir
biblíur eða nýja testamenti með
sér á skútujrnar og ýmsar guðs-
orðabækur a, auki. Eigi stunda
þeir veiðar á helgum dögum og
halda hvíldardaginn vel heilagan
heima. Kirkjur þeirra hafa verið
smáar og lélegar, en nú er óðum
verið að koma upp nýjum kirkj-
um. Er fyrir nokkru bygð stór
og falleg kirkja í Trangisvaag,
og stór kirkja og fögur var bygð
í vor í Vaag. Eruj þær báðar í Suð- Húnavatnssýslu, og Margrét Jóns-
urey. í Kirkjubæ, þar sem Joann-.dóttir, er mun einnig vera húnversk
es P'aturson býr, er gömul kirkja.j að ætt. Voru þau| búandi þar syðra
nýlega uppbygð, nefnd ólafs-
kirkja, kend við Ólaf helga. Minn-
ir mig að iPaturson segði mér, að
kirkjan sjálf væri 600—800 ára
gömul. Var gat á veggnum, rétt
við prédikunarstólinn, og er sagt,
að til forna hafi líkþráir menn
verið fátnir standa úti og hlýða
messu gegnulm þetta op á veggn-
um. Þar á Kirkjubæ er kirkjutótt,
kölluð á færeysku “kirkjumúrúr-
inn”, og mun vera 600 ára gömul.
Var hún ipefnd Magnúsarkirkja
og var dómkirkja Færeyinga um
langt skeið. í kirkjutóttinni er
innmúraður steinn, holur innan.
Eruj geymdir í honum þrír helgir
dómar, meðal annars, að því er
sumir trúa, hluti úr serk Maríu
meyjar. — í Kirkjubæ var presta-
skóli’ til forna, stendur húsið enn
þá, og er mörg hundruð ára gam-
alt. Á ofanverðro 18. öld kom
snjóflóð og braut hluta úr bygg-
jingunni. Hfefir Patuirsson bygt
þetta alt upp og haldið öllu við
með líku» sniði og áður var. Undir
byggingunni er upphlaðinn kjall-
ari. f einum hluta hans er klefi,
mjög óvistlegur og gluggalaus.
Var hann áður.fyrr hafður fyrir
fangaklefa. Var mér sagt, að fyr-
ir nokkru hefði klefinn verið
mokaður upp og hefði þá fundist
mannabein. Uppi yfir hinni fornu
skólastofu er nú skrifstofa Pat-
ursons og var það biskupsstofa til
forna. Er hún enn, að því er virð-
ist, með sama sniði og fyrr á tím-
ÞAÐ BIRTIR í HUGA.
(Þessi fallegu ljóð sendi skáldið
Þ. Þ. Þorsteínsson til Halldórs
Egilssonar, er hann frétti lát
Kristjáris sonar hans.)—M.P.
í þögninni ríkir hin þunga sorg,
og þegar dimmir um sveit og bodg,
þá tómleikinn í það sæti sezt,
sem sonurinn góði skapaði bezt.
En þá koma barnanna björtu jól
með bjartar vonir og hækkandi sól,
sem lífgar og reisir hinn lamaða
þrótt
og lýsir upp þögula dauðans nótt.
Eg hryggist með ykkur, en syng
um þá sól,
er söknuð breytir í gleðileg jól.
Og gott er að eiga svo elskaðan
son,
að aldrei gleymist hann beztu
von.
Það birtir í huga v.ið birtu þá,
og blessaða soninn þið horfið á
sem ljósgeisla þeirri lífssól frá,
sem Ijómar um jólin ykkur hjá.
Endurminningar
Amleifar Guðlaugsdóttur
Jónsson.
Kristján H. Egilsson
Það var skýrt frá andláti hans í
Heimskringluí nýlega, en mig
langar til að segja líljið eitt meira
um þenna fráfallna vin.
Kristján heitinn var fæddur 13.
nóvember 1893, suður í McHenry
héraði í Dakota. Eru foreldrar
hans hin valinkunnu hjón og
frumbyggjendur, Halldór J. Egils-
son frá Reykjum á Reykjabraut 1
þegar Krjstján fæddist, en 1899
fluttu þau norður í Swan River
dalinn og hafa búið þar síðan.
Kristján var hinn mesti mynd-
armaður á velli, nær 6 fet á hæð
og þrekinn að1 því skapi, dökk-J
hærður og ennibreiður, glaðlynd- I
ur og skemtinn í viðtal/i, og hafði ;
til að vera dálítið kýminn; var j
hann náttúrugreindur vel og bók- i
hneigður, þótt hann gæti lítið sint
því sökum heimilisanna. En vet-
ujronn 1919—20 gekk hann hér á
skóla (Business College)', en það
nám var of stutt og kom ekki að
tilætluðum notuím. Hann var æ-
tíð heilsuhraustur vel þar til fyr-
Eins og sást í sLögbergi fyrir
stuttu, lézt hún hjá fólki sínu í
Argyle. Er ekkert um það að
ræða, því dauðinn bíður allra, og
kemur fyr en varir. Bregður engu
nýjþ við, þótt gömul kona látist,
en oft rjfjast þá upp endurminn-
ingar, sem eiga það skilið að
geymast.
Arnleif sál. skapaði geðfeldar
endurminningar, öllum þeim, sem
þektu hana. Henni brá mjög til
ljóssins, að svtfpbrigðum og dag-
legri umgengni — til ljóssins,
GÓÐAR KÖKUR
sem haldast mjúkar og
bragðgóðar í marga daga,
eru þannig tilbúnar að not-
að er einni teskeið minna
i hvern bolla af Purity held-
ur en forskriftin segir að
nota beri af linu hveiti.
Óviðjafnanlegt fyrir brauð.
30c virði af frimerkjum
færir yður matreiðslu bók
með 700 forskriftum.
Westera Canada Flour Milla Co.
Limited, Winnipeg , Calgary 14
sem logar bjart og brestalaust-
Sum ljós snarka, eins og til þess
að vekja athygli. Margir meðal
“mannanna sona” bera það ein-
kenni.
Líf Arnleifar sylpaði til bjarta,
kyrláta og yfirlætislausa ljóssins,
sem logar jafnt í kulda og hlýju.
Hún barði ekki bumbu og lét
ekki blása í lúður fyrir sér. Því
varð hún ekki eins víðfræg eins
og stpnir aðrir.
En góðhugur hennar til alls og
allra gerði hjartað gott og and-
litið bjart, þótt kalt blési.
Væri henni gerður greiði, þótt-
ist hún aldrei fá goldið það til
fulls. Eftir því fór trygglyndið.
iSvo var Arnleif velvirk, að
sætti furðu, og þótti jafnvel ótrú-
legt.
Þessar minnjngar er gott að
eiga til eftirbreytni.
Nú er lífsprófinu lokið. Vetur-
inn á enda, Sumarið eilífa gengið
í garð.
Arnleif hefir aftur tek’-ð æsku
sína. Sameining orðin á ný með
þeim hjónum. Hin líðandi stund
flettir við blaði yfiir minning
þeirra, Gpðjóns og Arrileifar. Þau
gleymast heiminum.
í hjörtum vina og vandamanna
hafa þau hjón búið endurminn-
ingum sínum óhultan grfðastað, —
þaðan rótast þær aldrei.
Þær verma og gleðja hugann,
með bjarta von u(tn blíðan og sól-
skinsríkan sumardag, sem aldrei
tekur enda.
Svipfríð er Argyle-bygð: reisu-
leg heimili og mannvirki mikil,
“fénaður dreifir sér um græna
haga; við bleikan akur rósin blik-
ar rjóða.”
En hve marga svitadropa hefir
það ekki alt kostað? hve mörg
mæðujsöm dagsverk, þrautadimmar
andvökunætur? — En þetta eru
kostir frumbyggjanna. Með þessu
móti ná sveitir tign sinni og verð-
mæti. Hér hafa menn alment
staðjið að verki. Surnir gengu
sigrandi af hólmi, aðrir sáu pig-
urinn álengdar.
Vafalaust hatfa þau hjón, Guð-
jón og Arnleif, átt sinn þátt í vel-
farnan sveitarinnar.
Á Pálsmessu 1930.
s. s. c.
Löggilt 1914
Hafa hitað heimili í Winnipeg síðan “82”
D. D.WOOD & SONS, LTD.
VICTOR A WOOD HOWARD WOOD LIONEL E. WOOD
President Trea«u*er Secretary
(Piltamir, sem öllum reyna að þóknast)
KOL og KÓK
Talsími: 87 308
!11W
Þrjár símalínur
-MACDONALD'S
Fitte Oú
Bezta tóbak í heimi fyrir þá, sem
búa til sína eigin vindlinga.
HALDIÐ SAMAN MYNDASEÐLUNUM
131