Lögberg - 16.07.1931, Blaðsíða 3

Lögberg - 16.07.1931, Blaðsíða 3
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 16. JÚLÍ 1931. Bla. S. DANARFREGN FRÚ S. J. ÓLAFSSON. Þann 29. apríl síðastliðinn, lézt í San Francisco , Cal., frú Lovísa H. V. ólafsson, kona hr. ,S. J. Ólafssonar þar í iborg- inni. Hin framliðna var dótt- ir Fritz Zuethen læknis og Thoru, frúar hans, er heima áttu á Eskifirði. Auk ekkju- mannsins lætur hún eftir sig þrjú systkini, eitt i Dan- mörku og tvð á Islandi. Jarð- arför hinnar mætu konu fór fram í Olivet Memorial Park. lEftirfarandi kveðjuorð bið- ur ekkjumaðurinn Lögberg að flytja: “Mrs. ólafsson andaðist að heimili sínu í San Fracisco. Banamein hennar var krabba- mein. Mrs. Olafsson var fædd á Eskifirði á íslandi 20. apríl 1876. Hún var framúrskarandi heiðarleg kona; virt og vel metin af öllum, er hana þektu. Einkenni hennar var sérstak- lega það, að hjtóJpa öðum fyrst, en meta lítils sínar eigin þarfir. Við fylgdumst saman vel fjórð- ung úr öld í fögnuði lífsins og þrautum. Við studdum hvort annað með huga og hönd, Og hugðum það !gæfu að ferð- ast um lðnd; En ógn var af óruddum braut- um. Eg sakna þín, vina mín, sárt og svo heitt, Þótt söknuðinn bæti það tíð- um, Að hugsa um dygð þína og hjarta svo hreint Og himneskt Ijósið, sem skín til þín beint Og lyftir þér lífsins að hliðum. Hin göfuga sál var svo gjaf- mild og hrein, Þú gladdir þá smáu að vanda, Svo hart er að missa úr hópi þeim ,bönd, Þá hu'gulu, nákvæmu, styðj- andi hönd, Og einmana eftir að standa. Frá Lousise til ”Nannie”— (amma)i: \, Eg sé þig á kvöldiiv er sofna ég vært, Þú sveimar með englunum góðum. Eg elska þig “Nannie” o!g á- valt svo kært, Þvi að eins hafði ég gott hjá lært, Er einar við oft saman stóð- um. Sig. J. Ólafsson. A Thorough School! The “Success” is Canada’s Largest Private Commercial College, and the finest and best equipped business train- ing institution in Western Canada. It conducts Day and Evening Classes throughout the year, employs a large staff of expert teachers, and provides sufficient individual instruction to per- mit every student to progress according to his capacity for study. In twenty-one years, since the founding of the “Success” Bnsiness College of Winnipeg in 1909. approxiniately 2500 [celandlc students have enrolled in tliis College. Tiie decided prererence for “Suoeess” training is signifieant, because Icelanders liare a kcen sense of edueational values, and each year the number of our Ieelandic students shows an increase. Day and Evening Classes Open all the Year The SUCCESS BUSINESS COLLEGE, Ltd. PORTAGE AVENUE AT EDM0NT0N STREET. PHONE 25 843 ÞORUNN J0NSD0TT1R 1844 — 1931. Um það var getið í Lögber&i fyrir nokkru, að Þórunn Jónsdóttir andaðist á heimili Stefáns S. Einarssonar og konu hans í Bantry, N. Dak., snemma morguns 2. júní síðastlið- inn, og verður hennar nú hér minst með nokkrum orðum. Þórunn Jónsdóttir fæddist fyrsta þriðjudag í nóvember- mánuði árið 1844, að Bót í Hróarstungu í Norðurmúlasýslu; foreldrar hennar voru þau Jón Jónsson og Margrét Jóns- dóttir, Jónssonar prests í Vallanesi. Hjá foreldrum sínum ólst hún upp til fullorðinsaldurs. En þá fluttist hún til Gunnlaugs bróður síns að Þorvaldsstöðum í Skriðdal í Suður- múlasýslu. Áttu þau systkini svo nærri ávalt heimili saman þar á eftir, þar til Gunnlaugur andaðist fyrir fjárum árum. Til Ameríku fluttust þau árið 1883, og til Fjallabygðar- innar íslenzku í Norður Dakota, kom hún 20. álgúst 1883. Fljótlega fékk hún þar rétt á landi og bygði þar heimili, og þá um hríð var Gunnlaugur bróðir hennar hjá henni með fjölskyldu sína. iÞegar Gunnlaugur andaðist 1927, var hún orðin einstæðingur þar á heimilinu í Fjallabygðinni, en dvaldi þó fyrst um sinn hjá Krisjáni Jónssyni í grend við gamla heimilið. En 3. júlí 1928 fluttist hún með bróðurdótt- ur sinni og manni hennar, þeim Mr. o'g Mrs. S. S. Einarson, á heimili þeirra í grend við Bantry, N. Dak., og dvaldi þar til dauðadags, og naut þar hinnar mestu ástúðar og ágætustu aðhjúkrunar, ekki einasta af hálfu frænku sinnar, heldur og líka af hálfu Mr. Einarsons og barna hans. Þórunn sál. giftist aldrei og átti því ekki fyrir eigin fjöl- skyldu að sjá, en hún var öllu frændfólki sínu eins o!g bezta móðir, sífelt fús að fórna sínum kröftum þeirra vegna. Að parti til ól hún upp eina bróðurdóttur Sína, reyndist henni frábærlega vel og var mjög kært til hennar ávalt. Annars má og líka segja, að hún var ósérhlífin, góðgjörn og fórnfús. Og þó að þeir eiginleikar hennar og mannkostir kæmu kann- ske hvað mest í Ijós í sambandi við um'gengni hennar og af- stöðu við frændfólk hennar, sem hún elskaði og bar sérstak- lega fyrir brjósti, þá komu þeir eiginleikar og mannkostir vitanlega fram líka gagnvart öllum, sem hún umgekst, og varð hún því virt og vinsæl í nágrenni sínu. Hún var kona hógvær o!g mild í lund, trúuð og trygg, og trúmenska einkendi sífelt framkomu hennar við öll hennar skylduverk. Þau hjónin, Mr. og Mrs,. Stefán S. Einarson, og einnig systir Mrs. Einarson, fluttu lík hinnar látnu austur í Fjalla- bygðina kæru, þar sem hún hafði svo lengi áður búið. Var hún þar jarðsungin af séra Haraldi Sigmar frá Fjallakirkju, í grafreit safnaðarins við kirkjuna, og nábúarnir fylgdu henni til grafar, með þakklæti og virðing í hu'g og hjarta. H. S. LYDIA EFTIR ALICE DUER MILLER XIV. KAPITULI. Þegar Lydía var nokkurn veginn búin að ná sér aftur eftir veikindin og það hugarstríð, sem hafði þjáð liana, hélt liún sig að Evans, eins mikið og hún gat. Það var hún, sem fyrst hafði komið henni í skilning um, að hér að minsta kosti, var hún ekki álitin meiri eða betri, heldur en hver önnur. Nú fanst Lydíu þessi umkomulausa vinnukona vera meiri og hetri manneskja heldur en henni hafði áður fundist. Hún sá og viðurkendi sinn eigin veikleika- William, fölleitur og veiklulegur ungur maður, sem þa>r töluðu oft um, hafði hvað eftir annað reynt að fá hana til að stela smá peninga upphæðum, þegar færi gæfist, eða þá einhverjum verðmætum munum, sem kann ske væri lítið hirt um. Henni hafði aldrei dott- ið í hug að gera þetta, fyr en hún varð þess vör, að Lydíu þótti ekkert fyrir því, þó hún tapaði dýrindis armhandi. Hvað gerði svo sem til, þó maður tæki það, sem eigandinn kærði sig ekkert um. “Þetta ólukkans armband!” tautaði Lydía fyrir munni sér. Hún hafði séð það í síðasta sinn í höndum O’Bannons í réttarsalnum. Rétt snöggvast fylgdist hún ekki með því, sem Ev ans var að segja, og þegar hún fór aftur að taka eftir, var Evans í miðri setningu, — “og gerði mér skiljanlegt, að þó þú hafir gert rangt þá réttlætti það ekki mínar gerðir. Þá hik- aði ég ekki lenýur við að meðganga. Hann sýndi mér fram á, að með því að taka það, sem eg átti ekki, hefði ég unnið glæp, sem ekki yrði aftur tekinn, og eini vegurinn til að komast aftur á rétan kjöl, væri að beygja sig undir lögin, fara í fangelsi og vera búin með þetta eins fljótt og hægt væri. Eg á honum mikið að þakka, Lydía. Ekki það, að hann væri neitt að ávíta mig, en hann skildi mig og vildi mér vel. ” “Um hvern ertu að tala?” spurði Lydía. “Um Mr- O’Bannon,” svaraði Evans al- varlega. Nú var Lydíu meira en nóg hoðið. Hún fullvissaði Evans um, að hún hefði gert það eitt sem rétt var, þegar hún tók þessa muni. Lydía sagðist sjá það nú, að hún hefði verið alt öðru vísi húsmóðir, heldur en hún hefði átt að vera. En hvað þessum lögmanni viðviki, þá hlvti hún að sjá, að hann hefði bara narrað hana til að meðganga, til að spara sjálfum sér fyrirhöfn. Það jók líka álit hans í þeirri stöðu sem hann var. Hann hefði áreiðanlega ekki verið að reyna að frelsa sál hennar. — Lydía hélt þessu fram með æði miklum ákafa. en það hafði engin áhrif á Evans. Hún var fyllilega sannfærð um, að hún ætti O’Bannon mikið að þakka. “Skvldi hann búast við hinu sama frá mér?” hugsaði Lydía. Langar og dimmar vetrarnætur í fangels- inu, eru ágætlega til þess fallnar, að hugsa um hvernig maður g’etur hefnt sín á náunganum- Lydía sá, að það var enginn liægðarleikur fvrir hana, að hefna sín á O’Bannon. Ef um Albee hefði veri ðað ræða, þá var alt öðru máli að gegna, eða þá aumingja Bobby, sem hún hafði takmarkalaust vald yfir. En hvað gat hún gert við O’Bímnon, annað en drepið hann eða komið honum til að elska sig? Kannske ógnað honum með því, að þykjast ætla að myrða hann. Hún reyndi að hugsa sér hann hiðja sig um vægð, en henni hepnaðist það ekki. Hún gat ekki hugsað sér, að O’Bannon mundi nokkurn tíma gera það. Hann mundi aldrei biðja hana um vægð, og hún yrði neydd til að skjóta, til að sanna að hún hefði ekki verið að fara með tóman hégóma. Hún hafði verið svo sem þrjá mánuði í fangelsinu, þegar henni var einu sinni sagt, þar sem hún var að vinnu í eldhúsinu, að hún ætti að koma fram í stofuna, þar sem tekið var á móti gestum. Þetta þýddi, að einhver var kominn, sem vildi finna hana. Það var ekki Benny, því hún kom bara á vissum dögum. Það lilaut að vera einliver, sem eitthvert sérstakt tillit var tekið til. Það var sjálfsag Albee. Þegar fangarnir höguðu sér vel, var þeim leyft að taka á móti gestum ein'u sinni í viku Miss Bennett kom reglulega og Elinóra hafði komið oftar en einu sinni- Lydíu þótti ósköp vænt um, að þær kæmu, en hún kærði sig ekki um, að nokkur annar kæmi. Nú vildi hún helzt ekki ])urfa að tala við aðra, en þá fáu, sem hún vissi að þótti einlæglega vænt um sig, og sem lienni sjólfri þótti einlæglega vænt um. Hana langaði ekki til að sjá Albee, og hún var viss um, að hann kærði sig ekki mikið um að sjá sig. Hún hélt að hann mundi koma af þeim óstæðum einum, að jafnvel þó liún væri nú í fangelsi, þá héldi hann samt að sér væri hollara að hafa hana með sér en á móti, og þess vegna væri ekki óráðlegt, að sýna henni ein- hver vináttumerki. 1 raun og veru var henni svo sem hvorki vel né illa við Albee. Hvað hann snerti, hafði hún það eitt í huga, hvaða gagn hún gæti haft af honum. Hún ætlaði að nota sér þennan samfund, til að tryggja sér það sem bezt, að eiga hann vísan, ef hún síðar kynni að þurfa á áhrifamiklum sjórnmálamanni að halda, til að koma O’Bannon fyrir kattar- nef. Hún var alveg viss, hvernig hún átti að koma fram gagnvart Albee. Hún varð að forð- ast að vera of vinsamleg, því þá mundi hann fara með þeim skilningi, að nú væri lokið ein- um kapítula í lífi hans, og hann hefði endað mjög ánægjulega. Væri hún þar á móti þur á manninn og fálát, mundi hún komast nær því, að vinna aftur vinfengi hans. Jafnvel þótt hún væri nú fangi, ætlaði hún samt að hafa yfirhöndina. . Hún setti sig í stelling- ar og var til þess búin, að tala við Albee, eins og henni þótti við eiga- Hún hugsaði ekkert um það, hvemig þess- um höfðingja mundi geðjast að sér, þegar hann sæi sig í fangafötunum og með fanga- skóna á fótunum. Hún hafði aldrei mikið um það hugsað, hveraig öðrum félli hún. Henni var fyrst vísað inn í herbergi for- stöðukonunnar og svo þaðan inn í gestastof- una, sem var alveg ólík öllum gestastofum, sem hún hafði séð. Hún gekk inn alveg grunlaus kom inn. Það var O’Bannon. eins og allan mátt drægi úr henni. Hún sa alla regnbogans liti og það leið yfir liana. Hún féll rétt að fótum lögmannsins. Þegar hún kom aftur til sjálfrar sín, var hún í rúmi sínu. Hún sneri höfðinu nokki sinnum til hægri og vinstri. “Hvar er þessi maður?” spurði 1 Henni var sagt, að hann væri farinn- komið. Hann kom ekki gert sér svo góðar vonir, eins og raun varð á, að yfir hana liði og hún félli rétt að fótum hans. Fyr mátti nú vera ilt hugarfar og liefnigirni, fyrst að eyðileggja líf ungrar stúlku, og koma svo langa leið til að skaprauna henni og hælast um yfir sigrinum, sem hann hafði unnið. Þetta yfirlið mundi honum þykja gott til frásagnar, þegar hann kæmi aftur til kunningja sinna “ Vesalingurinn!” mnndi hann líklega segja í uppgerðar meðaumlceunarróm. “Bara við það að sjá mig, stein leið yfir hana og þarna lá hún við fæturnar á mér í fangabúningnum Hendurnar rauðar og liarðar af erfiðis vinnu. ’ ’ Aldrei fyr hafði hún fundið eins sárt til síns eigin vanmáttar eins og nú, en það varð sízt til þess að bæta hugarfar hennar eða skapsmuni. Hefndin var áreiðanlega rétt- mæt, hversu grimm sem hún kynni að verða Hún hugsaði naumast um annað en hefndina, dag eða nótt. Það festist betur og betur í huga hennar, að 'helzti vegurinn til að ná sér niðri á O’Ban- non, væri á sviði stjórnmálanna. Elinóra hafði sagt henni, að þar ætlaði liann sér að komast til metorða og valda. Hann ætlaði honum, og koma í veg fyrir að hann kosningu. ■fflflH I«1 0<=>0<ZZ=>0<-.-->oc til að geta gert það. Því betur sem þessi fyrirætlun huga hennar, þess betur leið henni. in urn hefndina, varð henni nokki Sælu tilfinning, þó ótrúlegt væri. hafði verið í fangelsinu, í samanburði ar- Strax þegar dómur var fallinn í Það gagnaði lionum ekkert, þó hann hefði ótal ásta^ður fyrir því, að liann hefði gert það eitt, sem embættisskylda hans bauð. Þessi stúlka hafði áreiðanlega brotið lögin, og hún var kæralaus og hún átti eiginlega skilið að lenda í tugthúsinu, og það flestum öðrum fremur þeirra, er fyrir rétt höfðu komið og hann hafði liaft nokkuð við að gera. Ef hann hafði sótt þetta mál nokkru harðara, heldur en nauðsyn- legt og sjálfsagt var, þá var það vegna þess, að Albee hafði komið á hans fund og reynt að fá hann til að gera það, sem ekki var lieiðar legt, í sambandi við þetta mál. Allir, sem hann þekti bezt, svo sem móðir lians, Elinora, Foster og Homan dómari, höfðu sagt að hann liefði sótt málið með mikilli festu og réttsýni, þótt freistingin hefði verið mikil til að vera meðlíðunarsamur fram yfir það, sem góðu hófi gegndi. Hann vissi það, og var nú far- inn að kannast við það með sjálfum sér, að hann hefði gert það, sem hálf illa tamið skap hafði komið lionum til að vilja gera. Hann sjálfur gat jafnvel ekki komist svo djúpt inn í sinn eigin huga, að hann skildi fullkomlega, hvers vegna hann hafði gert það sem hann gerði, en hann fann að samvizkubit sótti að honum, sem hann gat ekki varist. DR. B. J. BRANDSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone: 21 834 Offlce tfmar: 2—3 Heimili 776 VICTOR ST. Phone: 27 122 Winnipeg, Manitoba H. A. BERGMAN, K.C. tslenzkur lögfrœOingur Skrifstofa: Room 811 McArthur Building, Portage Ave. P. O. Box 1656 PHONES: 26 849 og 26 840 DR. 0. BJORNSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone: 21834 Office tfmar: 2—3 Heimili: 764 VICTOR ST. Phone: 27 686 Winnipeg, Manitoba W. J. LÍNDAL O* BJÖRN STEFÁNSS0N isienzkir lögfræOingar S. öðru gólfi 325 MAIN STREET Talsimi: 24 963 Hafa einnig skrifstofur að Lundar og Gimli og eru þar að hitta fyrsta mið- vikudag I hverjum mánuði. DR. B. H. OLSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone: 21 834 Office timar: 3—6 Heimili: 6 ST. JAMES PLACE Winnipeg, Manitoba J. T. THORSON, K.C. tslenzkur lögfræOingur Skrifst.: 411 PARIS BLDG. Phone: 24 471 DR. J. STEFANSSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone: 21 834 Stundar augna, eyrna, nef og kverka sjúkdóma.—Er að hitta kl. 10 12 f. h. og 2—6 e. h. Heimili: 373 RIVER AVE. Talslmi: 42 691 J. Ragnar Johnson B.A., LL.B, LL.M. (Harv.) islenzkur lögmaOur »10-911 Electric Railway Chambers. Winnipeg, Canada Slmi 23 082 Heima: 71753 Dr. P. H. T. Thorlakson 205 Medical Arts Bldg. Cor. Graham and Kennedy Phone: 21 213—21144 Helmili: 403 675 Winnipeg, Man. G. S. THORVALDSON B.A., LL.B. LiögfrœOingur Skrifstofa: 702 CONFEDERATON LIFE BUILDING Main St. gegnt City Hali Phone: 24 587 DR. A. BLONDAL 202 Medical Arts Bldg. Stundar sérstaklega kvenna og barna sjúkdóma. Er að hitta frá kl. 10—12 f. h. og 3—5 e. h. Office Phone: 22 296 Heimili* 806 VICTOR ST. Sími: 28 180 E. G. Baldwinson, LL.B. fslenzkur tögfræOingur 809 PARIS BLDG., WINNIPEG Residence Office Phone: 24 206 Phone: 89 991 Dr. S. J. JOHANNESSON stundar lœkningar og yfirsetur Til viðtals kl. 11 f. h. til 4 e. h. og frá kl. 6—8 að kveldinu 1 532 SHERBURN ST. SÍMI: 30 877 J. J. SWANSON & CO. LIMITED 601 PARIS BLDG., WINNIPEG Fasteignasalaj-. Leigja hús. Ot- vega peningalán og eldsábyrgð mt Cllu tagi. Phone: 26 349 Drs. H. R. & H. W. Tweed Tannlceknar 406 TORONTO GENERAL TRUST BUILDING Cor. Portage Ave. og Smith St. PHONE: 26 545 WINNIPEG A. C. JOHNSON 907 Confederation Life Bldg. WINNIPEG A.nnast um fastelgnir manna. Tekur að sér að ávaxta sparifé fðlks. Selur eldsábyrgð og bif- reiða ábyrgðir. Skriflegum fyr- irspurnum svarað samstundis. Skrifstofus.: 24 263—Heimas.: 33 328 Dr. A. B. INGIMUNDSON Tannlœknir 602 MEDICAL ARTS BLDG. Slml: 28 840 Heimllis: 46 054 DR. C. H. VROMAN Tanniœknir 605 BOYD BLDG., WINNIPEG Phone: 24 171 Dr. Ragnar E. Eyjolfson Chiropractor Stundar sérstaklega Gigrt, Bak- verk, Taugaveiklun og svefnleysi Skriftst. slmi: 80 726—Heima: 39 265 STE. 837 SOMERSET BIUX5. 294 PORTAGE AVE. C. W. MAGNUSSON Nuddlœknir 91 FURBY ST. Phone: 36 137 Vlðtals timl klukkan 8 til 9 að morgninum DR. A. V. JOHNSON 1 Islenzkur Tannlœknir 1 212 CURRY BLDG., WINNIPEG Gegnt pósthúsinu ) Simi: 23 742 Heimilis: 33 328 i A. S. BARDAL 848 SHERBROOKE ST. Selur Ukkistur og annast um út- farlr. Allur útbúnaður sá bezU Ennfremur selur hann allskonar minnlsvarða og legstelna. Skrlfstofu talslml: 86 607 Heimilis talslmi: 68 302 PELimeRS COUNTRY CLUB JPECIAL The BEER that Guards Q.UALITY Phones: 42 304 41 111 KAUPIÐ ÁVALT LUMBER hj4 THE EMPIRE SASH & DOOR CO. LTD. HENRT AVE. EAST. - - WINNIPEG, MAN. Yard Offlee: 6th Floor, Bank of HaniUton Chambers.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.