Lögberg


Lögberg - 14.04.1932, Qupperneq 1

Lögberg - 14.04.1932, Qupperneq 1
45. ARGA.NGUR WINNIPEG, MAN., FíMTUDAGINN 14. APRÍL 1932 NÚMER 15 Kveldstund með Nordal Síðastliðið fimtudagskveld komu saman nær fjörutíu íslendingar að heimili Mr. og Mrs. Wl J. Lindal hér í bor'g. Fundarmenn tilheyrðu allir þeim hóp landa, sem hér eru fæddir, eða sem hingað voru flutt- ir börn og hér hafa alist upp. Voru hér saman komnir jafnt þeir, sem lítið hafa látið sig varða ís- lenzk málefni, eins og þeir, sem mikinn þátt hafa tekið í félags- skap landa. Heiðursgesturinn var Dr. Sig- urður Nordal. Var svo til ætlast af þeim, sem boðuðu til fundar, að Dr. Nordal gæfist tækifæri að kynnast fundarmönnum og áliti þeirra á þjóðernismálum íslend- inga vestra, eins og t. d. viðhaldi íslenzkrar tungu og bókmenta, af- stöðu þeirra ga!gnvart Austur- íslendingum og fleiru af því tagi. Landar í Winnipeg hafa sjald- an háð fjörugra málþing en þetta. Hver fundarmaður eftir annan talaði af krafti og mælsku og mælti hreinskilnislega það, sem honum bjó í brjósti. Skoð- anamunur var lítill sem eng- inn. Það . er vel líklegt, að Dr. Nordal hafi aldrei orðið að hlusta á jafn margar ræður á einu kveldi, en fundarmenn vona að honum hafi ekki orðið meint af og að það hafi heldur orðið honum til á- nægju. Til þess var leikurinn gerður. Flestir ræðumenn könnuðust við, að íslenzkan sem mælt mál væri að leggjast niður hér vestra. Sumum fanst, að yngra fólkið hafi farið of geyst í því að gleyma málinu og því, sem íslenzkt er. Öllum kom saman um, að erfitt væri að reisa rönd við þessu, en eitthvað mætti.þó gera til þess að þekking á íslenzku og íslenzkum bókmentum liði hér ekki alveg undir lok. Fanst ýmsum^ að mál- inu yrði bezt borgið með því að settur væri kennari í íslenzku við fylkisháskólann. Þá voru aðrir, sem bentu á, að margir unglingar hefðu nú þegar glatað íslenzkunni og spurðu þeir þá um leið, hvort þessir ungling- ar hefðu öðlast það nokkuð af menning þessa lands, sem bætti þeim tapið. Hvort það reyndist ekki satt, að um leið og íslenzk- unni væri slept, þá sleptu þeir einnig þeirri framtakssemi og löngun til að hafa sig áfram — og að skara fram úr, sem hefði einkent íslenzka innflytjendur. Dr. Nordal benti á viðvíkjandi því, sem sagt var um kenslu í ís- lenzku við háskólann, að heppi- legast yrði að slík kensla færi fram í sambandi við enskudeild skólans. Svoleiðis yrði íslenzkan notuð til undirstöðu við ensku- nám, eins og nú er víðast gert við háskóla og aðrar mentastofnanir á Englandi. Þyrfti þá sá, sem þetta verk tæki að sér, að vera sérfræðingur í ensku og íslenzku. Enn fremur hélt Dr. Nordal, að óþarfi væri að leggja árar í bát, þó íslenzkan ætti eftir að leggjast hér niður eins og sagt hefði verið. Betra væri að ásetja sér að reyna að halda henni við eins lengi og unt væri. Var Dr. Nordal kærlega þakkað fyrir komu hans á fundinn og fyr- ir þægilegheit öll, sem hann hafði sýnt fólki bæði þar og annars- staðar í þessari stutta heimsókn. Fundarmenn ákváðu að koma saman aftur og ræða þessi mál frekar. Verður því fundur hald- inn fðstudagskveldið 22. þ. m. að heimili Mr. og Mrs. Eggerts Feldsted. J. G. J. Forsetakosningarnar á Þýzkalandi Þær fóru fram á sunnudaginn var, i annað sinn innan mánaðar, því við forsetakosninguna 13. marz hlaut enginn frambjóðenda fullan meiri hluta allra greiddra atkvæða. Fóru nú kosningarnar þannig, að Hindenburg var endur- kosinn með nálega sex miljónum atkvæða fram yfir Hitler. Þrír voru í kjöri og féllu atkvæðin þannig, að Hindenbijrg hlaut 19,359,642 atk.v; Hitler 13,417,460 og Thaemann (kommúnisti) fékk 3,606,388. Það er eftirtektavert, að við þessar kosningar hlaut Hitler langtum fleiri atkvæði, heldur en við kosningarnar 13. marz, og lítur því ekki út fyrir annað, en honum sé stöðugt að aukast fylgi, þó miklu meiri hluti Þjóðverja virðist enn kjósa hóf- semi og varfærni í stjórnmálum, heldur en ofsa og gauragang. Kosningar þessar 'gengu ekki af friðsamlega. Fimm menn voru drepnir og margir meiddust og fjöldi manna voru teknir fastir fyrir ofstopa og yfigang. Óeirðir í Nýfundnalandi Hinn 5. þ. m. urðu alvarlegar óeirðir í St. Johns í Nýfundnalandi og urðu þar margir lögreglumenn og aðrir fyrir töluverðum meiðsl- um, gluggar voru brotnir i þing- húsinu og fleiri skemdarverk voru unnin. Það voru atvinnulausir menn, sem í þetta sinn gerðust svo óþolinmóðir, að þeir tóku til þess- ara ofbeldisverka. Sir Richard Squires forsætisráðherra slapp út úr þinghúsinu ómeiddur, en hann var töluvert hætt kominn, eftir því sem fréttirnar segja, og lög- reglan átti e.rfitt með að koma honum undan. Eitthvað þessu líkt kom fyrir 11. febrúar, en ekki nærri eins stórkostlegt. Það lítur því út fyrir, að það sé einhver meiri en minni óánægja með stjórnina, og var haldið um tíma, að Sir Richard mundi leggja nið- ur völdin, eða láta ganga til kosn- inga, en haft er eftir honum nú, að hann láti sér ekki detta neitt slíkt í hug. Afleiðing hátollanna Roosevelt ríkisstjóri í New York, er nú sem stendur manna líkleg- astur til að verða forsetaefni demókrata við næstu forsetakosn- ingar i Bandaríkjunum. í ræðu, sem hann flutti nýlega, sagði hanir meðal annars, að Hawley-Smoot tolllögin hefðu orðið þess vaid- andi, að allar aðrar þjóðir hefðu |eyðst til að byggja tollgarð svo háan, að viðskiftin milli þjóðanna væru að verða að engu, og hefðu minkað um meira en helminlg á síðastliðnum þremur árum. Hann sagði, að því að eins gætu aðrar þjóðir keypt vörur frá Bandarikj- unum, að þær mættu borga fyrir þær með einhverjum vörum, sem þær sjálfar framleiddu, — “en vorir heimskulegu hátollar gera það ómögulegt”, bætti hann við. Ekki alt með feldu Síðan auðmaðurinn mikli, Ivar Kreuger, réði sér bana, hafa yf- irskoðunarmenn verið að yfirfara bækur, skýrslur og reikninga þess mikla auðfélags, sem hann stjórn- aði. hafa þeir komist að því, að ársskýrsla frá 31. desember 1931 sé röng í ýmsum atriðum og mik- ið meira gert úr eignunum, held- ur en þær í raun og veru eru. Lítur því út fyrir, að þessi maður hafi ekki verið eins auðugur í raun og veru, eins og haldið var. Sparibankamálið Þingnefndin, sem er að rannsaka þetta mál, hefir enn ekki lokið störfum sínum. Hefir nú ýmislegt komið upp úr kafinu, sem sýnir býsna ljóslega, að minsta kosti sumir af heldri mönnum íhalds- flokksins, hafa látið mikið til sín taka, að útbreiða þær tilbúnu fréttir, að sparibankinn væri að fara á höfuðið, og beinlínis ráðið fólki til*að taka peninga sína þaðan. Maður er nefndur Schweizer. Hann er nokkurs konar embættis- maður íhaldsflokksins hér í fylk- inu, og hefir það verk á hendi, að efla flokkinn sem mest hann má, fá sem flesta sem hann getur til að ganga í flokkinn o. s. frv. Ann- ar maður hér í borginni, H. L. Pulford að nafni, sagði þingnefnd- inni, að Schweizer væri vinur sinn, og snemma í febrúar sagðist hann hafa sagt honum, að hann ætti peninga í sparibankanum, og hefði Schweizer sterklega ráðlagt sér að taka þá þaðan sem fyrst, vegna þess að þessi sparibanki væri ótryggur, og gaf honum ýms- ar tölur, sem áttu að sanna að svo væri. Eða að minsta kosti, að dráttur mikill gæti á því orð- ið, að hann fengi þá peninga, sem hann ætti þar. Pulford trúði þessu og tók peninga sína úr sparibankanum, alt nema einn dollar. Hann ætlaði að sjá hvað um hann yrði. T. Y. Newton, annar afturhalds- maður og fylkisþingmaður fyrir Roblin, kjördæmið, var 9. febrúar staddur í Dauphin. Eftir því sem Alexander Katz, lögfræðingur í Dauphin, sagði þingnefndinni, sagði Newton vinum sínum þar, að sparibankinn væri ekki trygg- ur og réði þeim að taka þaðan þá peninga, sem þeir kynnu að eiga þar. Mr. Katz hafði það eftir Mr. Newton, að sparibankinn væri um það leyti að fara á höfuðið, og Mr. Katz skyldi ráða vinum sín- um og skjólstæðingum, að taka þaðan peninga sína sem fyrst. Svipuð ummæli, eftir Mr. New- ton, hafði annar maður frá Dauph- in að segja. Hann heitir Archi- bald Esplen. Phar Lap Fljótasti og frægasti veðreiða- hesturinn í heimi, er dauður. Hann hét Phar Lap og kom frá Ástralíu, en var fluttur til Mento Park í •Californíu til að reyna hann þar við aðra hesta. Það lítur út fyr- ir, að banamein þessa mikla hlaupagarps hafi verið það, sem kallað var á íslandi hrossasótt. Hvað varð um þær? Árið sem leið hurfu 20,000 konur í Bretlandi. Lögreglan og velferðarfélög höfðu upp á mörgum þeirra, en menn vita ekk- ert hvað orðið hefir af meginþorra þeirra; Vitað er, að árlega fer fjöldi fólks á brott frá heimilum sínum, án þess að láta frá sér heyra aftur, og eru ýmsar ástæður taldar fyrir slíkri breytni manna, t. d. óhamingjusamt heimilislíf, ungt fólk fer í óleyfi að heiman til að koma sér áfram annarstað- ar o. s. frv. En mikill hluti þeirra kvenna, sem ekki hefir tekist að hafa upp á, eru ungar stúlkur Og lögreglan og velferðarfélögin hafa miklar áhyggjur út af hvarfi þeirra. Vafalítið er talið, að fjöldi ungra stúlkna í Bretlandi og mörgum öðrum löndum álfunnar, lendi 1 höndum “hvítra þræla- sala”. — Mgbl. Barn Lindberghs ófundið enn Sex vikur eru nú liðnar síðan barninu var stolið af heimili for- eldra sinna. En enn sýnast litlar líkur til, að það muni finnast, eða því verði skilað aftur. Samt hafa þau tíðindi gerst í þessu máli, að einhverjum svikurum hefir hepn- ast að fá Lindbergh til að greiða sér $50,000 gegn því loforði að skila barninu aftur, en svikust um það, þegar til kom. Það var kann- ske ekki við öðru að búast. Það er ekki við góðu að búast af þeim, sem geta unnið það níðingsverk að stela barni frá foreldrum þess. En Lindbergh virðist ekki hafa varað sig á þessu. Hann ratar fremur hinar hærri leiðir, heldur en hinar, sem lægstar eru og auð- virðilegastar. Elliátyrkurinn Fyrir kosningarnar 1930, lýsti núverandi forsætisráðherra, Mr. Bennett, yfir því að ef hann kæm- ist til valda, skyldi sambands- stjórnin taka að sér að greiða all- an ellistyrkinn og létta þannig þeim útgjöldum af fylkjunum að greiða helminginn af honum. Þetta hefir nú samt^ekki verið gert enn og verður víst ekki gert, i bráðina að minsta kosti, En þeir samningar eru nú samt að komast á milli sambandsstjórn- arinnar og Manitobafylkis, að frá 1. nóvember í haust greiði sam- bandsstjórnin 75 per cent. af þess- um kostnaði, en fylkið ekki nema 25 per cent. Það var búist við að þetta mundi ganga í gildi 31. júlí. en sambandsstjórnin ætlar enn að draga það í þrjá mánuði, að greiða þessa hærri upphæð. Kínverski herinn Blaðamaður nokkur í Shanghai fékk leyfi til þess, rétt áður en sókn Japana hófst, að heimsækja 19. aðalherdeild Kínverja og hers- höfðingja hennar, Tsai Ting Kai. Lýsing hans á hermönnunum er þessi: Sumir eru í léreftsfötum, aðrir í ullarfötum. En það er sameigin- legt öllum fötunum, að það eru göt á þeim, bæði á alnbogum og knjám. Engar tölur eða hnappar eru í þeim, en þeim mun meira ber á gapandi og rifnum snepsl- um, sumir á tréskóm, sumir á stígvélum, og það er auðséð, að þeir eru sokkalausir. Aftur eru aðrir skófatnaðarlausir, en þeir eru í mörgum sokkum^ sumir í fimm sokkum hverjum utan yfir öðrum. Höfuðföt þeirra eru af öllum tegundum, sumir með loð- húfur, aðrir með “sixpencara” og enn aðrir með sporthúfur. Og allir eru þeir svo óhreinir, að það er engu líkara en að þeim hafi verið velt í sóti. En Tsai hershöfðingi var hvergi banginn. Hann kvaðst geta hald- ið uppi stríði við Japan í 100 ár með þessum hermönnum. — Látum Japana bara koma, sagði hann. Þeir skulu fá að finna til tevatnsins hjá okkur. -— Mgbl. — Eg er staðráðinn í að skilja við konuna mína, hún er alveg ó- þolandi. Það líður ekki sá dagur, að hún biðji mig ekki um peninga — 10 krónur — 20 krónur — 50 krónur! — Hvað gerir hún við þessa peninga? — Gerir við þá? Hún hefir nú ekki fengið neina peninga enn þá. KONAN, SEM KYNDIR OFN- INN MINN. Eg finn það gegnum svefninn, að einhver læðist inn með eldhúslampann sinn. og veit að það er konan, sem kyndir , ofninn minn, sem út með ösku fer og eld að spónum ber og yljar upp hjá mér, læðist út úr stofunni og lokar eftir sér. Eg veit að hún á sorgir, en segir aldrei neitt, þó sé hún dauða þreytt, hendur hennar sótugar og hárið illa greitt. ' Hún fer að engu óð( er öllum mönnum góð og vinnur verk sín hljóð. Sumir skrifa í öskuna öll sín beztu ljóð. Eg veit að þessi kona er vina fá og snauð af veraldlegum auð, að launin, sem hún fær, eru last og daglegt brauð. En oftast er það sá, sem allir kvelja og smá, sem mest af mildi á. Fáir njóta eldanna, sem fyrstir kveikja þá. Davíð Stefánsson, —Skírnir. frá Fagraskógi. Frá Islandi Reykjavík 8. marz. Innanfélagsglíma K. R. fyrir fullorðna, fór fram í K. R.-húsinu í gær, og var þar margt áhorfenda. Glíman tókst yfirleitt ágætlega og oft sýnd ágæt sókn og vörn. Hlut- skarpastur varð Björgvin Jónsson frá Varmadal. Næstur að vinning- um vpi'ð Hallgrímur Oddsson og þriðji Sigurjón Hallvarðsson. — Formaður K. R. afhenti Björgvin glímubikarinn, sem hann vann nú í annað sinn. Fylgir bikarnum nafnbótin “Glímukongur K. R.” Glímudómarar voru þeir Hermann Jónasson lögreglustjóri, Magnús Kjaran kaupmaður og Eiríkur Beck verksmj.stj. Þá tilkynti for- maður, að Þorgeir Jónsson glímu- kennari K. R. hefði gefið nýjan verðlaunagrip til að keppa um innanfélags í glímu fyrir drengi í þyngsta flokki, 50—60 kg. Var því tekið með miklum fögnuði af hinum yngstu K. F.-ingum.—Vísir. Gengið í dag—8. marz: Sterlingspund ......... kr. 22.15 Dollar ................ — 6.29% 100 sænskar gr.......... — 122.03 — norskar kr.......... — 121.00 — danskar kr.......... — 121.97 — ríkismörk .......... — 149.17 — frakkn. fr.......... — 24.88 — belgur ............. — 87.39 — svissn. fr.......... — 121.48 — lírur ....*........ — 32.81 — pesetar ............ — 48.48 — gyllini ............ — 252.91 — tékkósl. kr......... — 18.84 Gullverð íslenzkrar krónu er 59.28. —Vísir. KARLAR í KRAPINU. Það væri ekki með sanni sagt um Merritt H. Eddy, lækni Middlebury, Vermont, Bandaríkj- um, að hann væri “dauður úr öll- um æðum”, þótt hann sé orðinn 100 ára gamall. Karlinn stundar sem sé læknisstörfin enn, þrátt fyrir þessa háu elli, en sonur hans er aðstoðarlæknir hjá honum og fer í erfiðustu ferðirnar. — Eddy læknir er elzti læknir í Bandar,kj- unum. Annar karl í Bandaríkjunum, 107 ára gamall, Alexander Mel- ton;' reið tíu mílur vegar á múl- asna til þess að vera við útför sonar síns. Sonurinn var 83 ára gamall. — Mgbl. ÚR BÆNUM Samsöngurinn í Fyrstu lútersku kirkju á þriðjudagskveldið fór prýðilega fram og var i alla staði hinn ánægjulegasti. í söngnum tóku þátt .báðir söngflokkar safn- aðarins, hinn eldri og yngri, um fimtíu manns. Mr. Paul Bardal stýrði söngnum, en Mr. S. K. Hall var við hljóðfærið_ Auk söng- flokkanna skemtu tveir menn, á- gæta vel, Mr. Kent, tenor, og Mr. Schmidt, ’cellist. í þetta sinn er þess ekki kostur, að minnast þess- arar ágætu söngsamkomu frekar. Miss Rósa Hermannson lagði af stað til Toronto, þar sem hún nú á heima, á föstudaginn í síðustu viku, eftir hér um bil hálfs mánað- ar veru hér vestra. Lengst af mun hún hafa verið í Winnipeg, en fór þó til Elfros^ Sask., og Gimli. Ekki söng hún opinberlega hér fyrir íslendinga, eða aðra í þessari ferð, en vænta má, að ekki líði nú á löngu, þangað til hún fer að gera það. Flestir ís- lendingar hér um slóðir munu vita nokkur skil á hinum ágætu sönghæfileikum Miss Hermanns- son, og þar sem hún leggur stöð- ugt mestu rækt við list sína, má frá henni mikils vænta í þessum efnum. ■" • Það er gamall og góður og þjóö- legur, íslenzkur siður, að halda upp á sumardaginn fyrsta. Það hefir kvenfélag Fyrsta lút. safn- aðar lengi gert, með því að hafa þann dag skemtisamkomu í kirkj- unni. Svo verður enn gert og er skemtiskráin auglýst á öðrum stað í blaðinu og mælir hún með sér sjálf. En þess er ekki þar getið, að veitingarnar verða eins islenzk- ar, eins og veitingar geta frek- ast verið hér í landi, svo sem rúg- brauð og rúllupylsa og pönnukök- ur og fleira góðgæti. — Það er ekki líklegt, að íslendingar hér leggi þann góða sið niður fyrst um sinn, að fagna sumri, og það er einstaklega vel viðeigandi, að gera það á þann hátt, að sækja samkomuna, sem kvenfélagið held- ur í kirkjunni á fimtudagskveldið í næstu viku, hinn 21. apríl. Þang- að eru allir velkomnir. FRÁ FÁLKUM. Þann 19. apríl hafa Fálkar marg- breytta íþrótta sýningu í efri sal Goodtemplarahúsins, og verður þar “tumbling” bæði af drengjum o!g fullorðnum, og glímur og “box- ing” bæði af fullorðnum og drengj- um og “pyramyd building” bæði af stúlkum, drengjum og fullorðn- um, og líkamsæfingar gerðar af stúlkum, og svo verða þeir þar líka Bob Helgason og Karl Kristj- ánsson að sýna list sína. — Komið og hjálpið okkur með því að fylla húsið. Svo verður dans á eftir. Pete Sigurdson. AFVOPNUN DANA. Frumvarp vinstrimanna um nýtt skipulag á her og flota, var sam- þykt við þriðju umræðu í land- þinginu 18. þ. mán., með atkvæð- um jafnaðarmanna, vinstrimannr og radikala. íhaldsmenn greiddu atkvæði á móti. Herkostnaður Dana verður hér eftir 35% miljón króna, þar af 24 milj. til landhers og 11% milj. til flotans. Nýi her- inn verður 8 tvífylki (regiment), þar af 4 á Sjálandi og 4 á Fjóni og Jótlandi. 1 flughernum verða 18 flugvélar. Vígin Charlottenland og Tre Kroner á að leggja niður. Flotinn verður minkaður mjög mikið; verður hér eftir að eins nokkrir tundurátar og kafbátar og svo konungsskipið “Niels Juel”. — Mgbl. 23. marz. í|

x

Lögberg

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.