Lögberg - 14.04.1932, Page 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 14. AIPRÍL 1932.
BU. 7
Sigríður Undset
OG SKÁLDRIT HENNAR.
I)r. H. A. Eckers ritaði fyrir
Morgunblaðið.
Þelgar maður leitast við að fá
ffirlit yfir skáldrit Sigríðar ^Jnd-
set á þeim árum, sem liðin eru
síðan fyrsta bók hennar kom út
(1907), gæti maður freistast til
þess að taka undir með Frakkan-
um sem sagði, að allir miklir rit-
höfundar hefði verið stórvirkir.
Sigríður Undset hefir þó ekki
verið stórvirk, í orðsins venjulegu
merkingu. En hún er líka nýlega
byrjuð. Og það er en'ginn efi á
því, að með tið og tíma má segja
að hún hafi verið stórvirk.
Þegar lýsa skal skáldskap henn-
ar, þá verður að leggja aðal1
áherzluna á hið skáldlega, hug-
myndirnar og hvernig hún hefir
lifað með því fólki, sem hún hef-
ir skrifað um, en ekki á stílinn
eða framsetninguna. Það er mælt,
að hún hafi einu sinni barmað sér
út af því, að hún væri kunnugri
mönnum og lífinu heldur en bók-
mentum. En í þessu er einmitt
styrkur hennar fólginn, o!g sjaldn-
ast verður það hennar veika hlið.
Bækur hennar eru því ekki rit-
aðar af list eingöngu. Það er svo
náið samband milli þeirra og hins
raunverulega lífs, að það hlaut
að fara svo, að þær bæri fram á-
kveðnar skoðanir (á kirkjumálum
og þjóðskipulagsmálum). — Eins
og í flestum bókum frá öllum tim-
um heimsbókmentanna, þeim sem
eru lifandi skáldskapur, fylgir hún
fast fram ákveðnum stefnum í
bókum sínum, og hefir eflaust lagt
mesta áherzluna á það, að öðrum
kosti mundi bækurnar hafa skort
þann kraft er þær hafa, vegna þess
að þær eru gagnsýrðar af brenn-
andi trú konu á hulgsjón og vilja
til að berjast fyrir henni.
í hinum stærri skáldsögum
hennar — eg á þar við nútima-
skáldsögurnar — er tnest í það
varið, að þær eru spegill af lífinu
sjálfu. Alla þá, sem þar koma
fyrir, hefir hún þekt, og í stóru
og smáu eru sögurnar bygðar á
eigin reynslu, en ekki á annara
ritverkum. 1 öllum hinum stærri
sögum hennar kemur fram skáld-
ið, sem hefir nána þekkingu á
lífinu og mönnunum, og málsvari,
kona, sem hefir eignast stóra o!g
háleita hugsjón, sem hún vill alt
til vinna að rætist. Hún lætur
list sína vinna fyrir hugsjónina,
þó aldrei svo, að listin hverfi
heldur þannig að hún verður enn
meiri, einmitt fyrir það, að hún
er tekin í þágu hugsjónarinnar.
Þess vegna var því fagnað af
Norðmðnnum um allan heim, er
það fréttist, að Sigríður Undset
hefði hlotið bókmentaverðlaun
Nobels 1928. Henni vap þá um
leið skipað á bekk með helztu bók-
mentafrömuðum Norðurálfunnar,
og var hún yngst þeirra. Selma
Lagerlöf varð að bíða eftir þeirri
viðurkenningu þangað til hún
varð fimtug.
Með Nobelsverðlaununum var
hinni ágætu skáldkonu vorri skip-
að á bekk með Björnstjerne
Björnson og Knut Hamsun. Og
það má fullyrða, að með sjálfsaf-
neitun og snild hafði hún unnið
til þess að taka sæti meðal þeirra
orðsins snillinga, ljóðskálda og
rithöfunda, sem sænski háskólinn
hefir sæmt hinum miklu heiðurs-
verðlaunum.
Alt frá dögum Wergelands og
Welhagvens, en þó sérstaklega frá
dögum Asbjörnsens og Björnsons,
hafa norskar bókmentir átt mikinn
þátt í þjóðernisvakningunni. Og
með Sigríði Undset hefir hún náð
hvað hæst. Með rithætti sínum
hefir hún sýnt hve mikils virði
ríkismálið er fyrir þjóðina, og
hún hefir með því orðið braut-
ryðjandi fyrir málsamsteypu þeirri
sem hlýtur að verða afleiðingin
af deilunum um ríkismál og lands-
roál. En norskast af öllu eru þó
lýsingar hennar af landi og þjóð.
Lýsingar hennar ná frá bernsku
og æskuárum hennar í Osló, og
þangað til hún kyntist Guðbrands-
dælum, sem bezt allra hafa geymt
norræna siðu frá miðöldum. Og
úr því, sem hún hefir lesið og því,
sem hún hefir kynst, hefir hún svo
skapað hið stærsta skáldrit, sem
til er um fortíð Noregs. Það lýs-
ir lífinú á miðöldunum, en það er
jafnframt lýsing, sem á við enn í
dag og mun alt af eiga við meðan
náttúran er óbreytt og þjóðin af
sama kynstofni.
Það var þó ekki fyrir söguleg-
ar lýsingar, heldur fyrir nútíma-
lýsingar, að Sigríður Undset varð
fyrst fræg. Það var þegar skáld-
saga hennar ‘Jenny’, kom út fyrir
tuttugu árum. Bókin fjallar hisp-
urslaust um mörg vandamál nú-
tímans, og líti maður í blöðin frá
þeim tíma, þá sér maður að sum-
ir níddu bókina, en aðrir hældu
henni, og ákefðin var svo mikil,
að ekki var talað jafnmikið um
neina aðra bók það árið. En það
sem gerði bókina að sígildu skáld-
riti, voru hinar ljósu og sönnu
mannlýsingar.
Nokkrum árum áður (*1907)
hafði Sigríður Undset gefið út
fyrstu bók sína, “Frú Marta
Oulie.”— Hún var þá 25 ára göm-
ul. Efni þessarar bókar og mál-
far, svo og næstu bókar hennar,
ber svip af Osló. Sérstaklega ken-
ur þetta skýrt í ljós í “Den lykke-
lige Alder”, sem kom út 1908, og
þar sem lýst er nákvæmlega og á-
takanlega lífi einstæðinga i höf-
uðborginni. En venjulegast er
“Vaaren”, er kom út 1914, talin
bezta saga hennar frá Osló. Og
þar kom fram sú lífsskoðun, sem
seinna hefir einkent skáldrit
hennar.
Á stríðsárunum komu út eftir
Undset smásögusöfnin “Splinten
af Trollspejlet”, “De kloge Jom-
fruer” og “Vaarskyer”, en nokk-
urum árum áður hafði hún byrj-
ar að draga saman efni í sögulegt
skáldrit “Viga-Ljot og Vigdis”,
og í söguna um “Kong Arthur og
ridderne om det runde Bord”, sem
kom út 1915. “Ungdoms Digte,”
64 síða bók, kom út 1910. “Fattige
skjæbner” 1912, og “Et kvinde
synspunkt” 1919.
En það var ekki fyr en 1920 að
fyrsta bindið af hinu stóra og á-
gæta skáldriti hennar, “Kristin
Lavransdatter” kom út. Var því
tekið fádæma vel af öllum. Fyrsta
bindið, sem nefnist “Krandsen”,
var 366 blaðsíður. Annað bindið.
sem nefnist “Husfrue”, kom út
1921 og var 497 blaðsíður. Þriðja
og seinasta bindið, “Korset”, sem
er 521 blaðsíða, kom út 1922.
Þremur árum seinna komu tvö
bindi af “Olav Audunsson i Hest-
viken” og tveimur árum seinna
“Glav Audunsson og hans Brö-
dre” í tveimur bindum. Með þess-
um bókum hafði Sigríður Undset
unnið sér þann hróður að hafa
ritað hinar stærstu, beztu og
frumlegustu skáldsögur, sem til
eru í Noregi sögulegs efnis. Um
stærð og efnisfjölbreytni má
skipa þessum skáldritum á bekk
með meistaraverkinu “Stríð og
friður” eftir Tolstoy.
f bréfi frá 1860 segir Björnson,
að oss sé mest nauðsyn á því, að
fá sannsöguleg skáldrit, til þess
að kveikja í oss þann þjóðarmetn-
að og sjálfstraust, er eitt dugi í
baráttunni við að vernda þjóð-
erni sitt. Sagan verði að lýsa oss
sem skýstólpi um daga og* eld-
stólpi um nætur.
Sigriður Undset fer með okkur
aftur í hinar myrkustu miðaldir,
og engum af hinum nýrri rithöf-
undum Norðmanna hefir tekist
það jafn vel og henni. Skáldrit
hennar eru sjálfstæð og einstæð í
bókmentum vorum. Með lýsing-
um sínum í “Olav Audunsson”
hefir hún aukið mjög þekkingu
vora á lífinu í Noregi á miðöld-
unum.
Árið 1929 kom út bók eftir frú
Undset, sem nefnist “Etapper”.
Það er mjög hrífandi frásögn pm
skáldskaparþróun og áhugamál
hennar. Ferðabréf og greinir
þær, sem hún hefir safnað saman
í þessa bók, eru mjög fræðandi
um hugsjónir og lífsskoðanir
höfundar.
Sama árið kom út “Gymna-
denia”, nútímaskáldsaga. Efni
Hvernig Þú Getur Bætt
Matarlystina og Meltinguna.
Alstaðar er margt fðlk, sem fi. betri
heilsu og meiri krafta Nuga-Tone að
þakka. Sumir höfðu litla matarlyst,
slæma meltingu, gas i maganum og inn-
ýflunum, nýrna- og blöðru-sjúkdðma.
Aðrir voru taugaveiklaðir og ðstyrkir,
gátu ekki notið svefns á nðttunni og
höfðu yfirleitt slæma heilsu—alt vegna
hægðaleysis og þeirra eitruðu efna, sem
safnast fyrir í líkamanum.
Nuga-Tone læknar fljðtt hægðaleysi.
pað hreinsar eiturefni úr líkamanum,
styrkir liffærin og bætir heilsuna fi all-
an hátt. Reyndu Nuga-Tone í nokkra
daga og findu hve fljótt heilsan verður
betri pú getur fengið Nuga-Tone al-
staðar þar sem meðul eru seld. Hafi
lyfsalinn það ekki við hendina, þá láttu
hann útvega það frá heildsöluhúsinu.
hennar er margbrotið og viða-
mikið og óvenjulegt. í fyrsta
bindinu er rakin s*ga námsmanns
frá aldamótum og fram að byrjun
heimsstyrjaldarinnar. Og þarna
koma fyrir þau atvik, sem móta
líf hans. Þar er lýst kunnings-
skap hans og Lucy og hvernig
hann fer út um þúfur, og síðan
sagt frá því, er hann kvæntist
Björgu.
í öðru bindinu er lýst hjóna-
bandi þeirra af allri þeirri list,
sem frú Undset er la'gin. — Hér
kemur hún fram með óendanlega
margar og dásamlegar íhuganir,
og sálarlífi þeirra lýsir hún blátt
áfram, en yfir frásögninni hvílir
þung alvara, innileiki tilfinninga,
og forlögunum er lýst á þann
hátt, sem einkennir alt, sem frú
Undset skrifar. En þó kemur hún
hér fram sem hin þroskaða kona,
sem lært hefir í skóla lífsins, hef-
ir fengið glöggvari sjón og dýpri
skilning en áður.
“Hellig Olav Norges Konge”, er
lítið skáldrit, 63 blaðsíður, en það
er lofsöngur, og ber vitni þess, að
meðal norsku þjóðarinnar er Ól-
afur helgi ódauðlegur.
“Den brændende Busk” er nýj-
asta skáldrit Sigríðar Undset.
skáldsaga í 2 bindum, sem út kom
1930 og er framhald af “Gymna-
denia.” Á fyrstu 300 síðunum er
sa!gt frá því hvernig Páll hverf-
ur til kaþólskrar trúar, en jafn-
framt er lýst einstæðingsskap
hans í hjónabandinu og afstöðu
hans til barnanna. Er sú lýsing
hrífandi. Og alt, sem í bókinni
er sagt um börn, er fagurt og inni-
legt. En hér ber þó ekki mikið á
mannlýsingum. Það er mest tal-
að um kaþólsku kirkjuna. 1 sein-
asta kaflanum, sem lýsir lífinu
sjálfu, hefir frú Undset sýnt hver
kraftur býr með henni. — Þarna
kynnist maður ótal mönnum, heil-
um heim, en mitt á meðal þeirra
stendur Páll, einn og sterkur, og
ber höfuðið hátt vegna þeirrar
trúar, sem hann hefir keypt svo
dýru verði. Og í voninni um nýja
o'g betri tíma fyrir alla þá, sem
skóli lífsins hefir svift eigingirn-
ishamnum, lifir ástin og mannúðin
og ber af öllu öðru.
Það er vegna þessa, að skáld-
sögur Sigríðar Undset hafa eign-
ast svo marga lesendur og aðdá-
endur um heim allan, og þess
vegna munu þær um ókominn
tíma halda gildi sínu meðal heims-
bókmentanna, því að þær eru rit-
aðar af list, hulgsjón og mannást,
sem er alt fagurlega sameinað.
—Lesb.
— Eg vildi að eg gæti fengið
nærsýnan mann handa dóttur |
minni.
í Hvers vegna?
Æ, það er satt — þú þekkir
ekki dóttur mína?
Húsfreyja: María, munið nú
eftir því að mæla hitann í baðinu
áður en þér baðið drenginn.
Litlu seinna segir hún: Jæja,
María, notuðuð þé]r hitamælir-
inn?
Vinnukonan: Nei, það er alveg
óþarfi frú. Ef baðið er of heitt,
þá verður drengurinn rauður, en
ef það er of kalt, þá verður hann
blár.
ZAM-BUK I
Græðir Meiðsli og Varnar I
BLÓÐEITRUN
Merkilegar uppgötvanir
sem engum koma að notum.
Flestar umsóknir á einkaleyfi
á nýjum uppfinningum, koma frá
iðnaðarfyrirtækjum, og eru aðal-
lega til þess, að fá uppfinning-
arnar verndaðar fyrir stæling-
um. En þó kemur fjöldi af einka-
leyfisumsóknum frá einstökum
mönnum, er annað hvort hafa
fundið upp nýja hluti og nýjar
aðferðir, eða endurbætt hið eldra,
og á það aðallega við um hluti,
sem notaðir eru í daglegu lífi þjóð-
anna. En fæstir uppfinninga-
mennirnir geta sjálfir hagnýtt
einkaleyfið, vegna þess að þá
skortir fé til þess. Þeir eru því til
neyddir að selja einhverju firma
uppgötvanir sínar, en hvort
þau vilja kaupa þær, er undir því
k*omið, hve miklar líkur eru til
þess að hæ!gt sé að græða á þeim.
Oft er það /líka svo, að firmur
þykjast hafa meiri hagnað af því
að uppfinningar komi hvergi
fram, heldur en að hagnýta þær.
Þegar svo stendur á, er það venju-
lega vegna þess, að hin nýja upp-
finning gæti stórum skaðað, eða
jafnvel kollvarpað iðnaði, sem ný-
lega hafði verið stofnað til með
ærnum, kostnaði. Þá er farið að
semja við hugvitsmanninn og
vanalega tekst það að kaupa upp-
finningu hans ekki alt of dýru
verði.
Um uppgötvanir, sem gerðar
eru án þess nokkur viti af og
eru þýðingarmiklar, horfir málið
þó öðru vísi við. Svo er til dæmis
er fóllgin, og einkaleyfið ligggur
lokað inni 1 skjalaskáp ameríska
firmans.
Danskur hugvitsmaður hefir
fundið upp ákaflega einfalda
saumafél, sem bæði má stíga, eða
snúa með rafmagni, og selja mætti
með góðum hagnuði fyrir 30—40
mörk. Þessa uppfinningu hefir
saumavélaverksmiðja í Banda-
ríkjunum keypt fyrir of fjár, og
einkaleyfið liggur læst í hirzlum
hennar. Ef þessi saumavél kæmi
á markaðinn, mundi hún* útrýma
öllum öðrum saumavélum, og það
vildi verksmiðjan ekki ei'ga á
hættu.
(Þýtt úr þýzku blaði).—Lesb.
VITUR HUNDUR.
í amerísku tímariti, sem gefið
er út af dýraverndunarfélagi,
stendur eftirfarandi smásaga:
Gömul kona leigði sér sumar-
bústað. Honum fylgdu húsgögn,
þar á meðal mjúkur og notalegur
hægindastóll.
Gamla konan átti stóran og fal-
legan hund, og bæði vildu þau
nota hægindastólinn. En konan
var brjóstgóð og þótti yænt um
dýr, og ef hundurinn var í stóln-
um gat hún ekki fengið af sér að
reka hann þaðan. Þess vegna
fann hún upp á þeim hrekk, að
hún gekk út að glugga og sagði:
— Nei, sko óræstis köttinn þarna!
Og um leið rauk hundurinn há-
geltandi út að glugganum, skim-
aði í allar áttir eftir kettinum,
en á meðan settist Igamla konan í
stólinn.
Líður nú vel, verkirnir
horfnir
Það Segir Kona I Vancouver, Eft-
ir Að Hafa Reynt Dodd’s
Kidney Pills.
Mrs. E. Sobel Þjáðist af Bakverk
Mánuðum Saman.
Vancouver, B.C., 14. apríl. (Einka-
akeyti).
Enn einu sinni hafa Dodd’s Kidney
Pills sýnt hve ágiett meðal >ær eru,
par sem er Mrs. E. Sobel, 657 Richards
St„ Vancouver, B.C. Hún segir: "Eg
þjáðist í þrettán mánuði af verk í bak-
inu. Eg gat varla staðið upprétt. Eg
reyndi ýms meðul, en þau gögnuðu mér
ekki. Svo reyndi eg Dodd’s Kidney
Pills í þrjá mánuði og eg má segja yður
að nú líður mér vel. Verkurinn er far-
inn.”
Til að forðast veikindi, þarf að halda
nýrunum í lagi. pau hafa það verk að
hreinsa líkamann. Pau hreisa öll öholl
efni úr blóðinu. Séu nýrun veik, þá
eru hin óhollu efni. orsakir veikind-
anna, kyr í blóðinu og af því getur
mikið ilt hlotlst.
Sé eitthvað að nýrunum, þá reyndu
Dodd’s Kidney Pills.
gelta í ákafa. Konan stóð þá á
fætur og gekk út að glugganum
til þess að sjá að hverju hundur-
inn væri að !gelta, en þá var hann
ekki lengi að stökkva upp í hæg-
indastólinn og hringa sig þar. —
Lesb.
— Eg er kominn alla hina lön!gu
leið frá Washington í Bandaríkj-
unum til þess að sjá borgina yð-
ar, ungfrú.
— Þá hefir einhver gabbað yð-
ur, því eg á hana ekki.
— Kaupið af mér happadrættis-
miða. Að eins eina krónu. Þér
um hin nýju “eilífðareldfæri”. Það
er austurrískur maður, sem fann
þau upp, og uppfinnin'gin er fólg-
in í því, að hann hefir búið til
kveikiþráð, sem geymdur er í skafti
og skrúfaður fram jafn harðan og
þarf að nota hann, líkt og blý í
vasablýant. Þráðurinn er svo
langur, að það mun vera hægt að
kveikja á honum 4000—5000 sinn-
um, því að við hverja kveikingu
eyðist ekki nema svo sem einn
millimeter af honum. Þessi upp-
götvun getur haft alvarle'gar af-
eliðingar fyrir eldspýtnaiðnaðinn,
og hugvitsmanninum hafa því ver-
ið boðnar tuttugu miljónir marka
fyrir einkaleyfið, en hann hefir
ekki viljað selja það. Þess er því
að vænta, að bráðlega verði farið
að framleiða “eilífðareldfærin” í
stórum stíl. Ef hugvitsmaðurinn
hefir ekki sjálfur efni á því að
hagnýta uppgötvunina, verður lik-
lega stofnað félag til þess og fær
það þá einkaleyfið.
í þessu sambandi er rétt að
Geta þess, að af venjulegum eld-
spýtum fer vanalega önnur hvor
eða þriðja hver forgörðum vegna
þess að kveikiefnið er ekki nógu
gott. Yfirlýsing framleiðenda um
það, að ekki sé hægt að fá betra
kveikiefni, er röng. Þeir liggja á
mörgum uppfinningum um betra
kveikiefni, en þeir vilja ekki nota
þær, vegna þess að þeir vilja alls
ekki að eldspýtnaeyðsla minki.
Um rafmagnsglóðarlampa er
það að segja, að þeir endast yfir-
leitt illa, en ótal uppfinningar
hafa verið gerðar til þess að bæta
þá, og hefir verið tekið einkaleyfi
á mörgum þeirra. En þau einka-
leyfi eru ekki notuð. Þó er það á-
reiðanlegt, að hægt væri að fram-
leiða glóðarlampa er entust þrisv-
ar eða fjórum sinnum lengur,
heldur en þær perur, sem nú eru
notaðar.
Þá má minnast á svefnlyf og
kvalastillandi lyf, sem nú eru seld
dýrum dómum. Það hafa fundist
aðferðir til þess að framleiða
meðul þessi mjög ódýrt. O'g sér-
staklega má nefna eina uppgötv-
un um það að búa til svefnslýfs-
töflur á framúrskarandi ódýran
hátt. Uppfinning þessi er þýzk.
en hún er ekki notuð í Þýzkalandi,
heldur hefir amerískt firma keypt
hana og fleiri líkar uppfinningar
fyrir stórfé, að eins í þeim til-
gangi að hindra það, að þetta ó-
| dýra svefnlyf verði framleitt í
i Evrópu og spilti fyrir markaði
amerískra svefnlyfja. Hugvits-
maðurinn hefir skuldbundið sig
til þess, að látá engan lifandi
mann vita í hverju uppfinningin
Þetta bragð tókst henni hvað
eftir annað. En svo var það einu
sinni, er hundurinn kom inn í
stofuna, að konan sat hin mak-
indalegasta í stólnum. Þá gekk
seppi út að glugganum, horfði út
nokkra stund og byrjaði síðan að
vinnið bifreið.
— Eg vil hvorki eiga né eignast
bifreið.
— Kaupið þér miða samt. Þeir
eru 18000, svo þér eruð mjög ó-
heppinn, ef þér lendið á bifreið-
inni.
INNKÖLLUNAR-MENN LÖGBERGS
Amaranth, Man.....................B. G. Kjartanson
Akra, N. Dakota.................B. S. Thorvaldson
Arborg, Man................................Tryggvi Ingjaldson
Arnes, Man............................J. K. Kárdal
Baldur, Man.....................................O. Anderson
Bantry, N. Dakota..............Einar J. Breiðfjörð
Bellingham, Wash...............Thorgeir Símonarson
Belmont, Man.........................O. Anderson
Blaine, Wash..............................Thorgeir Símonarson
Bredenbury, Sask........................S. Loptson
Brown, Man..............................J- S. Gillis
Cavalier, N. Dakota.............B. S. Thorvardson
Churchbridge, Sask......................S. Loptson
Cypress River, Man..............F. S. Frederickson
Edinburg, N. Dakota..............Jónas S- Bergmann
Elfros, Sask..............Goodnrundson, Mrs. J. H,
Foam Lake, Sask..................Guðmundur Johnson
Garðar, N. Dakota.............. Jónas S. Bergmann
Gerald, Sask............................C. Paulson
Geysir, Man....................Tryggvi Ingjaldsson
Gimli, Man...........................F. O. Lyngdal
Glenboro, Man....................F. S. Fredrickson
Hallson, N. Dakota...............Col. Paul Johnson
Hayland, Man........................Kr. Pjetursson
Heela, Man.........................Gunnar Tómasson
Hensel, N. Dakota....................John Norman
Hnausa, Man..........................J- K. Kárdal
Hove, Man...........................A. J. Skagfeld
Húsavik, Man...........................G. Sölvason
Ivanhoe, Minn............................B. Jones
Kristnes, Sask.........................Gunnar Laxdal
Langruth, Man.....................John Valdimarson
Leslie, Sask..........................Jón Ólafson
Lundar, Man...........................S. Einarson
Lögberg, Sask........................ ..S. Loptson
Markerville, Alta....................O. Sigurdson
Aflnneota, Minn...........................B. Jones
Mountain, N. Dakota..............Col. Paul Johnson
Mozart, Sask.........................Jens Eliason
Narrows, Man........................Kr. Pjetursson
Nes, Man..............................J- K. Kárdal
Oak Point, Man......................A. J. Skagfeld
Oakview, Man.....................Ólafur Thorlacius
Otto, Man.......................................S. Einarson
Pembina, N. Dakota...................G. V. Leifur
Point Roberts, Wash...................S. J. Mýrdal
Red Deer, Alta.......................O. Sigurdson
Revkjavík, Man.......................Arni Paulson
Riverton, Man...................................G. Sölvason
Seattle, \Vash........................J- J- Middal
Selkirk, Man...............................Klemens Jónasson
Siglunes, Man..................................Kr. Pjetursson
Silver Bay, Man.............................Ólafur Thorlacius
Svold, N: Dakota................B. S. Thorvardson
Swan River, Man........................A. J. Vopni
Tantallon, Sask.....................J. Kr. Johnson
Upham, N. Dakota............. .Einar J. Breiðfjörð
Vancouver, B.C......................Mrs. A. Harvey
Víðir, Man.................................Tryggvi Ingjaldsson
Vogar, Man...............................Guðmundur Jónsson
Westbourne, Man................................Jón Valdimarsson
W’innipeg Beach, Man............................G. Sölvason
Winnipegosis, Man.........................Finnbogi Hjálmarsson
Wynyard, Sask...............................Gunnar Johannsson