Lögberg - 21.12.1933, Qupperneq 4

4
LÖGBERG, FÍMTUDAGINN 21. DESEMBER, 1933
\
Íogbcrg
OeflB öt hvern fimtudag af
T B E OOLUMBIA P R E 8 B L I M I T E D
69 5 Sargent Avenue
Winnipeg, Manitoba
Utan&skrift ritstjórans.
EDITOR LÖGBERG, 695 SARGENT AVE.
WINNIPEG, MAN.
TerfT *S.OO um drirJ—Borgist fyrirfram
The "Lögberg" is printed and published by The ColurnMa
n »■■. Limited, 695 Sargent Ave., Winnipeg. Manitoba
PBONE8 M S27—86 S28
Hátíð hátíðanna
1 hvert sinn og jólin eru hringd inn, líður
um sálu sérhvers þess manns, er eigi hefir
með öllu steinrunnið hjarta, heitur straumur
djúps fagnaðar; honum dylst þá ekki lengur
hver er á ferð; ihonum dylst ekki að það er
höfundur fjallræðunnar, sem er sjálfur á ferð
með sættina miklu við lífið og eilífðar-vissuna
í jólagjöf. Sennilega verður ekki um það deilt,
að óþarflega miklum tíma og óþarflega miklu
fé sé oft og einatt varið til hins ytra undir-
búnings í sambandi við jólahaldið. Flestir
g>efa gjafir, og það margir um efni fram;
margir gefa aðeins fyrir siðasakir, eða vegna
tízkunnar. Fjarstæðara getur þó ekkert ver-
ið megintilgangi jólanna, en það. E;kki skift-
ir það miklu máli, hversu ríkmannleg jólagjöf
kann að vera; • en hitt er meira um vert, í
hvaða anda hún er gefin. Sé hún gefin í sgma
anda og Jesús frá Nazaret gaf sínar gjafir,
getur ekki hjá því farið, að eilífðar-hlessun
hljótist af.
Jesús frá Nazaret á engu síður nú, en fyr
á tíð, erindi til allra mannanna barna; hvar
sem umkomuleysingi er á ferð, er hann einnig
sjálfur á ferð, því kærleiksfaðmur hans lykst
um alt og alla.
Gleðileg jól í nafni hans, sem var, og er,
vegurinn, sannleikurinn og lífið!
Jólahugsanir
Eftir séra Knút Arngrímsson.
Enn berast klukknahljómar jóla yfir borg
og bygðir. Enn lýsa þessir mildu ómar guðs-
friði yfir löndum og lýðum.—Forn jól og ný
kalla menn til sín. — Hátíð ljósa í húmi
skammdegis drepur á dyr í hugum manna og
hjörtum. — Ljós tendrast þar sem áður var
myrkt. — Gleði flytja þau öllum í einhverri
merking. Menn bjóða velkomna blessun jól-
anna með friðsælli, barnslegri gleði,—frelsari
er fæddur á jörð.—
—1 augum fulltíða, hugsandi manna eru
jólin tákn, tán þess, að fagnað er minningu
stórviðburðar á Jörð, afdrifaríks stórfeng-
legs viðburðar, sem markaði sögu vestrænna
þjóða stefnu fram á þenna dag, viðburðar,
sem var uppspretta. þeirra lífshugsjóna, sem
beztu menn á öllum öldum síðan hafa talið
sér háleitasta skyldu að keppa eftir. — Sá
viðburður var það, að Kristur fæddist í mann-
heim og Kristnar hugsjónir urðu kunnar
lýðum Jarðar. — Elin fagna menn jólum í
þakklátri minning þeirra staðreynda, að ekk-
ert hafi mannkyninu verið gefið dýrmætara,
kærara, fegra eða hærra en gjöfin Jólanna
fyrsta, Kristur og alt, sem hann var og er.—
Eins og jólahátíðin kemur með ljósadýrð til
vor, þegar skammdegið skyggir, sem svartast,
kom “ jólabarnið ’ ’ í heiminn á húmnótt hnign-
unaraldar og orð mannssonarins bárust til
eyrna þjóðum, sem gerðu sér óljótear, reikular
hugmyndir um tilganga og takmark mannlegs
einstaklings. Vantandi tákn, sem vissu gæfi
um verðmæti hærri í heim en velsæld hverf-
ullar stundar, leituðu margir frá einum trú-
arbrögðum til annara, frá einni lífsskoðun til
annarar. Menning fomþjóðanna lét ellimörk
á sér sjá. — Aldir umróts og eyðinga, aldir
hamstola hernaðar, misréttis og þrælkunar
gengu yfir þær þjóðir, sem áður höfðu borið
í brjósti þrá eftir fegurð, sannleika og dygð.
—Þá bárust frá austri orð þess er jólin fagna,
—blíð eins og blær af himni, heit af elsku til
alls, sem hrærist líkt og geislar sólar, friðsæl
og auðug af innsýn eins og heiður pæturhim-
inn, — himnesk orð. — Þau boðuðu hverri
mannssál eilífðartrú, þau gerðu kunnugt, að
til er óendanlegt æðra líf, að hver mannssál
á áframhald fyrir höndum, þótt falli til jarðar
'það, sem jörðin gaf. Þau gjörðu kunnugt, að
andleg fegurð og dygð eru æðstu verðmæti
lífsins. Þau snurtu hjörtu ánauðugra manna
og bentu 'þeim á frelsi í vændum, þeim, er
hlekki báru og þraut með þolgæði. Þau
kveiktu bál í brjósti þeim, er mist höfðu trúna
á tilgang lífs síns, fagnaðarbál, sem lýsti með
nýjum kappsmálum. —. Merki krossins, sem
áður var ógnartákn fjörtjóns og fórnar,
breyttist í sigurmerki nýrrar lífsstefnu, þar
sem fjötrar, og fórn áttu nýja merking, voru
sigurafl hins háa yfir hinu smáa, voru náðar-
gjafir lífinu til handa til að auðga það andleg-
um verðmætum. Æfi, sem hófst í jötu, en átti
hinstu stund á krostý hafði megnað að sann-
færa þjóðimar um nýtt mat allra verðmæta.
—Gildi lífsins varð að afla sér þess, er um
eilifð stendur. Gildi valds varð að veita
vernd. Gildi vits að vitka aðra. Gildi hreysti
og kraftar að hjálpa veikum og styrkja þá.
Gildi sælu, að veita öðrum sælu. Gildi gleði,
að gleðja aðra. Gikli auðlegðar, að gefa þeim
er skortir. — Gildi mannsins á jörð að vaxa
við að veita, hækka við að Iúta. -— Hvar sem
krossinn Krists var reistur, voru þau sann-
indi boðuð, og mannmanna börnum veittur
kostur að nema þau og reyna þau í lífi sínu
eigin.----
Klukkur kristinna kirkna hafa boðað jól
um löndin öld eftir öld, boðað guðs frið yfir
borgii' og bygðir, þegar myrkur hvíldi yfir
heim. Þær hafa fylt loftið friðsælum ómum,
þegar stormar og stríð settu hugi manna í
uppnám. — Andvíg öfl berjast í sál hvers
manns. And\úg öfl berjast um örlög heilla
Jijóða. Sagan geymir minningar margs þess,
er miður fór. — Aldrei hafa sannindi verið
flutt meðal manna, er eigi væru af einhverjum
úr lagi færð. — Merki friðarins varð ekki
forðað frá að vera borið sem gunnfáni blóð-
ugra styrjalda. — Fagnaðarerindi frelsis
varð ekki forðað frá að vera greypt í stein-
runnið mót sálarlausra kennisetninga. Trúin,
traustið til miskunnarríkra frumlögmála allr-
ar tilveru, átti fyrir sér að verða nefnd guðs-
ótti og guðhræðsla. Þráin Jil að fegra líf
mannfélagsins í samnrmi við eilíf markmið,
sveigðist í þá andhverfu átt, að flýja lífið,
leita sér griða.staða á eyðimörkum og innan
klausturmúra. — Orð og dæmi meistarans
hlutu óhjákvæmilega að enduróma með margs-
konar hljómblæ í hjörtum ólíkra lærisveina af
margskonar þjóðemum, margskonar menn-
ingarstigi, margskonar landsháttum, fortíð-
ararfi, óendanlega fjölbreyttu einstaklings-
eðli. — Nútíminn lítur með geig til baka á þau
tímabil, er þjóðir bárust á banaspjótum út af
ólíkum skilningi á orði friðarins, er bálkestir
voru reistir þeim mönnum, er brutu í bága
við ríkjandi skoðanir samtíðar sinnar, er
valdfíknir harðstjórar notuðu trúarbrögðin
sem vopn gegn frjálsri og óháðri hugsun
þegnanna. — En bak við leiksvið ásælninnar
eftir veraldlegu valdi og metorðum, sem löng-
um er framsviðið, gerist saga hinna kyrlátu
í löndunum, þeirra, er lítið létu yfir sér, unnu
verk sín í kyrþey, bundu um sár þeirra, er
óvígir félllu (í valinn, græddu upp auðnir,
reistu að nýju borgir, sem ibrendar vom með
hernaði, hjúkruðu sjúkum, hýstu þreytta veg-
farendur, gáfu ölmusur af fátækt sinni, fóstr-
uðu í brjósti sér lífsskoðun Krists, fómar-
lund, ástríki og eilífðarvissu. Slíkra manna
og kvenna liefir ætíð verið margt í öllum
kristnum löndum, á öllum öldum kristninnar,
í öllum stéttum þjóðanna. Saga þeirra um
allar aldir er hin eiginlega kristni-saga. Þar
hefir minstu skift, hverju var trúað og hvað
játað. Kristni hjartans hefir verið kristni
þeirra, lotningin fyrir lífinu, viljinn til þarfra
og' bætandi athafna af ást á eilífum afleiðing-
um þeirra. — Fagnaðarerindið um frið á
Jörð hefir ætíð um sérhver jól átt hljómgrunn
í einhverjum hjörtum. Kynslóð hefir arfleitt
kynslóð að kristnum verðmætum; göfgandi
hugsanir vaxnar upp úr kristnu hjartalagi
liafa hrifið hugi með sér á sérhverri öld. Nýj-
ar og nýjar spumingar fá ný og ný svör
bvgð á kristinni lífsskoðun.
Nú koma jólin enn til vor og minna oss
á þann arf kristinna verðmæta, sem vér höf-
um tekið á móti. — Ýmsir munu segja, að
sá arfur sér lítils nýtur, henda réttilega á hin
mörgu mein, er samtíð vor stynur undir.
Ýmsir munu segja, að hátíð vor sé barnaleik-
ur einn, sem haldist aðeins við sem heimilis-
venja börnum gerð til geðs. — Kristin lífs-
skoðun hafi reynst gjakJþrota með samtíð
vorri, þar sem hún megni ekki að bæta úr
neinu því, er veldur einstaklingum og þjóðum
mestra vandkvæða um þessar mundir. — Sú
menning, sem kristnar þjóðir hafa alið og eflt,
setji núlifandi kynslóð í sjálfheldu, sé nú
næstum að því komin að ráða sjálfri sér bana.
—Þess verði ekki langt að bíða, að kristin
lífsskoðun falli úr gildi að fullu og öllu og
menning kristinna þjóða hrynji í rústir. —
En minnumsit 'þess, ajð hrakspár hafa
verið til á öllum öldum. Og vitum það einnig,
að oft hafa gengið yfir heiminn tímabil marg-
víslegra örðugleika. Kveðjur torveldustu
vandamála hafa vafist kynslóðum fjötur um
fót, svo flest sund hafa virst lokuð. — En
samt hafa fundist ráð, er leitað var. Fávisari
aldir og fátækari en vor hafa sigrast á örðug-
leikum, sem voru engu léttari að tiltölu. —
HÁTIÐAKVEÐJUR
Skólaráð og kennarar við
Jón IBjarnason
gfcaDemp
óska öllum vinum og velunnurum skólans
gleðileg'ra Jóla og gifturíks komandi árs,
með þökk fyrir samúðarfullan stuðning í
liðinni tíð.
1 meir en þriðjung aldar hafa Dodd’s
Kidney Pills verið viðurkendar rétta
meðalið við bakverk, gigt, þvagteppu
og mörgum öðrum sjúkdómum. Fást hjá
ölium Iyfsölum, 'fyrir 50c askjan, eða
sex öskjur fyrir $2.50, eða beint frá The
Dodd’s Medicine Co., Ltd., Toronto, ef
borgun fylgir.
En kristin lífsskoðun á enga sök á
þeim meinum, sem menning nútím-
ans á í fórum sínum. Nei, meinin
eru flest tilkomin af því, að allmikill
hluti síðustu kynslóða hugðist geta
lifað lífinu án þess að taka tillit til
annara verðmæta en þeirra, er gáfu
stundarhag. Efnishyggjan, von-
leysið um lífið eftir dauðann, trú-
leysið á raunverulegt gildi sjálfs-
fórnar í lífinu, trúleysið á hinn unga
guð í eðli hvers einasta mannsbarns
hefir valdið þvi, að kristin lífsskoð-
un var ekki spurð ráða, þegar margt
það var bygt, sem nú riðar á grunni.
Þess vegna hafa jafnvel dásamleg-
ustu framfarasporin snúist í ógæfu-
átt, svo sem notkun vélkraftarins á
ýmsum sviðum. Þess vegna hafa
risið upp stétt gegn stétt, og þjóð
gegn þjóð. Þess vegna horfir nú
margt það til vandræða, sem gert
gæti mannkynið frjálsara og sælla, |
ef því væri beitt í jiágu eilífra mark-
miða. —
Kristin lífsskoðun á þvi það verk
að vinna með samtíð vorri, að brúa
þær torfærur, sem gera leiðina ó-
greiðfæra um sinn. Trúin á eilíft
gildi hvers einstaklings þarf að
gagntaka sem flesta hugi og lotn-
ingin fyrir lífinu og háleitum til-
gangi þess þarf að fylla hvert hjarta.
—Enn sem fyr eru kristin öfl að
verki. Enn sem fyr eru hógværir
menn í landi hverju að vinna aS
eflingu hins fagra og sanna. En
þörfin fyrir fleiri og fleiri hugi og
hendur hrópar á oss til lífs og starfs
í kristnum anda. — Klukknahljóm-
ur jólanna megi vekja oss til slíkra
starfa. Ljómi jólanna í myrkri
skammdegis megi vekja hjá oss
þrána til að vera hver sem má ljós í
myrkri sem fórnar kröftum sinum
til að efla frið á Jörð.—
—Mbl.
Hinn íslenzki laugar-
dagsskóli
Þjóðræknisfélagsins, er próf. J. G.
Jóhannsson veitir forstöðu hélt
síðustu kenslu stundina fyrir há-
tiðar, á laugardaginn var þ. 16. þ. m.
Hefir skólinn náð miklum vinsæld-
um og hepnast ágætlega, aðsóknin
farið fram yfir það sem búist var
við, er byrjað var á skólanum. Skól-
inn var upphaflega byrjaður með
5 kennurum, en brátt varð að bæta
viS þeim sjötta. Aðsóknin hefir
verið jöfn og góð, eða til jafnaðar
á allar kenslustundir, 86% innrit-
aðra nemenda. Til samanburðar má
geta þess að bezta aðsókn við al-
þýðuskóla bæjarins er innan við
90%, og er skólasókn þar lögskip-
uð. Innritaðir eru við skólann nú
160 nemendur; flestir viðstaddir
sama dag 149. Skrásetning í bekkj-
um er þessi:
Yngstu börn, kennari
Vilborg Eyjólfsson............33
Annar bekkur, kennari
Inga Bjarnason ..............25
Þriðji bekkur, kennari
Salóme Halldórsson ..........41
Fjórði bekkur, kennari
Vala Jónasson ................15
Fimti bekkur, kennari
Séra Runólfur Marteinsson ..21
Sjötti bekkur, kennari
Jóh. G. Jóhannsson .........25
Alls.....................160
Við uppsögnína á laugardaginn,
var hverju barni gefinn aðgögnu-
miði að einu hreyfimyndahúsi bæj-
arins. Verður það endurtekið er
skólanum lýkur í vor. Skólinn hefst
aftur eftir hátíðar á sama stað, í
Jóns Bjarnasonar skóla, kl. 9.30 f.
h. laugardaginn 6. janúar. Börn og
ungmenni öll velkomin. Óþarft er
að minna á að almenningur ætti að
nota tækifæri þetta, sem skólinn
býður, sem allra bezt, því það liggur
of í augum uppi. Engum getur dul-
ist, að hér er um þjóðþrifa fyrir-
tæki að ræða. Sérstaka þökk ber
kennurunum fyrir hið drenglynda
og óeigingjarna starf er unnið er af
fúsleika og góðvild án alls endur-
gjalds.
Stjórnarncfnd Þjóðrœknisfél.
Úr bænum
Senior Hockey
Wallie Fridfinnson og flokkur
hans unnu á móti úrvalsliði Selkirk-
inga. Er það fyrsta fall fiskimanna
síðan byrjað var í haust. Frægastir
í sveit Fálkanna voru H. Benson,
“Bun” Stephenson og Ingi Thorar-
inson.
“Bun” Stephenson, hinn þraut-
seigi liðsmaður Fálkans hafnaði
vinnings markið á síðustu stundu.
Leikslok voru þannig: Fálkar 2,
Selkirk 1.
Búist er við að Bjarni A. Bjarna-
son, stud. theol., frá hinum lúterska
prestaskóla í Minneapolis, messi á
þeim stöðum og á þeim tíma, um
komandi hátíðir, sem hér segir:
Jólamessa í Keewatin á jóladaginn
kl. 2 e. h. Messa i Brandon sunnu-
daginn þ. 31. des., kl. 2 e. h., og
messa í kirkju Melanktonssafnaðar,
í Upham, N. Dak., á nýársdag, kl.
kl. 7.30 e. h.—Viðkomandi fólk er
beðið að veita þessu athygli og að
fjölmenna svo vel sem kringum-
stæður leyfa.
Gjafir til Betel
Kvenfélag St. Pauls safnaðar,
Minneota, Minn..........$25.00
Kvenfélagið “ísafold”,
Minneota, Minn.......... 10.00
Innilega þakkað,
J. Jóhannesson, féh.
675 McDermot, Wpg.
Miss Guðrúnu Bildfell, kenslu-
konu hér í borginni, barst nýlega í
hendur bréf með undirskriftinni
“ófróður.” Henni er ant um að
höfundur bréfsins komi fram í dags-
ljósið, og segi til síns rétta nafns.
Nýlátin er í Selkirk, Man., Mrs.
Guðbjörg Goodman, hin mætasta
kona, 86 ára að aldri.
1
Hátíðarkveðjur
Vér óskum öllunn vorum. íslenzku
viðskiftavinum gleðilegra jóla
og fo,rsæls nýárs, með þökk fyrir
j, viðskiftin á liðnu ári.
I
Canadian Co-operative
Liveátock (Weátern) Ltd.
/. INGALDSON, Manager
3. fe. parbal
og þeir, sem hjá stofnun hans vinna, óska öllum íslendingum
hjartanlega
Gleðilegra Jóla og
farsœls nýárs!
JH. á£>. parbal
. Funeral Directors
843 SHERBROOK STREET
Simi—86 607
í