Lögberg - 03.09.1936, Blaðsíða 3

LÖGrBERG, FIMTUDAGINN 3. SEPTEMBER 1936
3
Kosningarnar síðustu
Þær eru nú um garÖ gengnar og
kyrð komin eftir alt umstangið,
ysiÖ og þysiÖ, svo kostur gefst á aö
athuga úrslitin í ró o gnæÖi og þau
eru að ýmsu leyti eftirtektaverð.
Fyjst það, að þeim lauk þannig, að
enginn flokkurinn, eða flokkur
manna, sem á þing var kosinn megn-
ar að mynda stjórn af eigin ram-
leik. Liggur því hið ráðandi stjórn.
arvald, lamað og lítilsvirt á kosninga
vellinum eftir kosningarnar, og
menn spyrja sjálfa sig að spurning-
unni, sem þeir hefðu átt að athuga,
áður en þeir greiddu atkvæði sín:
Hvernig fer nú?
Mönnum getur auðvitað leikið
hugur á að vita, hvernig að fram úr
þessum erfiðleik,um verður ráðið.
Hvaða hrossakaup að gerð verða.
Hvaða neyðaroki eða isamningum
að stjórnarflokkurinn verður að
undirkasta sig, eða ganga að, til þess
að geta haldið í horfi, eða hvort
hann býður öllum mótflokkunum
byrginn þar til að hann er feldur á
þingi. En hvort sem er, þá getur
niðurstaðan ekki orðið annað en tap.
Skerðing á framkvæmdarvaldi og
að öllum líkindum blátt áfratn aukin
óþarfa útgjöld. Þetta er það, sem
fyrir manni verður, þegar maður
litur á kosningarnar frá almennu
eða hinu víðtækara sjónarmiði, á-
samt ýmsu fleiru, sem> oflangt mál
væri að fara út í að þessu sinni, svo
sem kosninga fyrirkomulagið í heild,
aðstöðu manna og málefna, o. s.
frv. En það er ýmislegt annað í
sambandi við kosningarnar, sem í
huga mínum er, og mér finst ekki
óþarft að minnast á. Það sem mesta
og almennasta eftirtekt vakti i sam-
bandi við kosningarnar, að minsta
kosti hér í Winnipeg, var kosning
L. St. G. Stubbs, fyrverandi dómara,
og er það vist einsdæmi í stjórnmála
sögu vorri, að einum manni sé greitt
þriðja hvert atkvæði af öllum
greiddum atkvæðum — 24,805 at-
kvæði af 79,344 atkvæðum, sem
greidd voru í Winnipeg. Auðvitað
er hér um sérstakar kringumstæður
að ræða, sem þessu voru valdandi og
öllum Manitobabúum eru kunnar og
dettur mér ekki i hug að lasta til-
finningu þá, sem réð þeirri atkvæða.
greiðslu, því hún er eina vopnið sem
alþýðan á, til þess, að láta í ljósi vel,
eða vanþóknun sína á ákveðinn hátt,
um athafnir og aðferðir valdhafa
sinna. En sú atkvæðagreiðsla hafði
geysismikil áhrif á kosningarnar í
Winnipeg í heild og má því með
sanni segja, að þær hafi ekki verið
óháðar, eða snúist eingöngu um
stjórnmálin, að því er aðstöðu kjós-
endanna snertir. Eins og menn
vita, þá fóru þessar kosningar fram
undir hlutfallskosninga fyrirkomu-
laginu, eins og að undanförnu, en
það hefir þótt torskilið, loðið og
leiðinlegt, og hefi eg aldrei fyr sann-
færst um, eins ákveðið og nú, að
það er svo alment í raun og sann-
leika. Rétt á undan kosningunum
sá eg leiðbeiningar í blaðinu Heims.
kringlu til íslendinga í Winnipeg
hvernig að þeir skyldu greiða at-
kvæði nteð íslendingunum, sem í vali
voru til þess, styrkur íslenzkra at-
kvæða hér í bæ gæti notið sín, og
þau á sama tíma gætu komið þing-
tnannaefnunum islenzku að fullum
notum, og það átti að vera með því,
að allir þeir, sem greiddu Bardal
ákvæðis-atkvæði (first choice)
greiddu 2. atkvæði með Thorvald-
son, og eins þeir sem greiddu Thor.
valdson ákvæðis-atkvæði, gæfu Bar.
dal annað atkvæði sitt. Þetta lætur
vel í eyra, en það er ekki eins hald-
gott í reyndinni. Sannleikurinn er
sá, að annað atkvæði hefði enga
þýðing eða áhrif á atlcvæðamagn
þessara manna, þar til, að annar
hvor þeirra var kosinn, eða fallinn,
þá fyrst, en fyr ekki, gátu þau kom-
ið til greina. Mér finst eg sjái hvað
vakti fyrir ritstjóra Heimskringlu,
þegar hann reit þessar leiðbeiningar,
og líka fjölda mörgum öðrum, við
atkvæðagreiðsluna. Þeir standa sem
sé í þeirri meiningu að atkvæði Nr.
2 sé talið fyrir þann sem þeir gáfu
atkvæðið til, en það er engan veginn
víst, og eru því atkvæðin 2, 3, 4 og 5
nokkurs kona vonaratkvæði, sem
enga verulega þýðingu hafa, þar til
að vissum skilyrðum er náð. Á-
kvæðisatkvæðið eða “First Choice”
er það eina atkvæði sem sigurvon
einstaklinga og flokka byggist á,
undir kosningalögum þeim, sem ráða
hér í borginni. Þetta kemur svo
glögt frarn við kosningarnar nýaf-
stöðnu. Einn maður, óháður öllum
flokkum, Mr. Stubbs, fær einn
þriðja part allra greiddra atkvæða.
Hann hefir afgangsatkvæði sem
nema 17,591. Hann er utan flokka.
Fyrsta viðfangsefni manna þeirra,
sem atkvæðin töldu hér í bæ, eftir
að vera búnir að telja ákvæðisat-
kvæði allra þingmannsefnanna, var
að skifta þessum atkvæða fjölda og
byggist sú skifting á tilvisan kjós-
endanna með öðru atkvæði sínu á
atkvæðaseðlum Stubbs. Þegar sú
skifting er búin, er sú næst hæsti í
röðinni tekinn og atkvæðum þeim,
þegar að hann hefir náð kosningu
sem afgangs eru hjá honum, skift
upp á milli þeirra, sem eru ókosnir,
eftir tilvísan annars atkvæðis kjós-
endanna á seðlum þess sem kosinn
hefir verið. Þó fá þau þingmanna-
efni aldrei fult gildi annars, þriðja
og fjórða atkvæðis, því frá saman-
lögðum atkvæðum þess sem kosinn
er, verður að draga sameiginlega
tölu eða “quota” hans sjálfs. Það
er aðeins þegar menn hafa fallið, að
annað atkvæði nýtur >sín til fulls,
þegar atkvæðum þess, sem fallinn er,
er skift á meðal þeirra, sem enn eru
uppi á pólitíska skeiðvellinum.
Eg hefi*nú nokkuð sýnt fram á
mátt annars atkvæðisins undir þess.
um hlutfállskosningum Winnipeg-
borgar, en eg vil leitast við að gera
vanmátt þess ennþá skýrari og færa
hann nær yður, lesendur góðir, með
því að taka dæmi frá síðustu kosn-
ingu. Tökum' Paul Bardal, annað
íslenzka þingmannsefnið í Winni-
peg. Hann fær 1,155 ákvæðis-at-
kvæði, og 370 atkvæði númer tvö.
Frá hverjum fékk hann þessi 370
atkvæði. Frá andstæðingum sínum,
sem búnir voru að ná kosningu. En
öll númer 2, 3, 4, og 5 atkvæðin, sem
flokksmenn hans gáfu honum, eru
lokuð upp á bak við þingmannaefni
hans eigin flokks, sem tvö féllu, en
tvö náðu kosningu við síðustu eða
sextándu talning, og þó þar hafi
verið nóg atkvæðamagn til þess að
kjósa hann, varð hann að falla, án
þess að geta notið þess,—gat ekki
notið eins einasta atkvæðis; sökum
þess, að enginn af þingmannaefnum
flokks hans var nógu sterkur til að
ná kosningu í tíma, svo atkvæðin
gætu losnað. Eg hefi heyrt menn
furða sig á, að Bardal skyldi ekki fá
fíeiri ákvæðisatkvæði en hann fékk,
þar sem styrkur hans hafi verið
yfirgnæfandi við síðustu bæjar-
stjórnarkosningar. Vel finst mér
þetta skiljanlegt. Bardal er formað.
ur deildar þeirrar í bæjarráðinu, sem
sér um atvinnuleysismálin og hefir
í þeirri stöðu áunnið sér traust og
virðingu atvinnuleysingjanna allra,
sem þangað þurfa að leggja leið
sína. Bardal hefir aldrei gert neinn
mun á þeim, sem sóttu ráð til hans,
eða báru upp fyrir honum1 vandræði
sín; talað við þá alla, gert sitt bezta
fyrir þá alla. Þessi mannf jöldi hef-
ir máske ekki kært sig um að missa
Bardal úr stöðu þeirri sem hann
heldur í bæjarstjórninni og eiga á
hættu að fá óvinveittari mann í stað-
inn. Við getum verið viss um að
það fólk hugsar líka —hugsar um
vandræði sín og vinafæð.
I öðru lagi sótti hann undir merkj.
um stjórnar, sem litlum vinsældum
til þess að rýra álit stjórnarinnar og
rengja einlægni hennar hjá svo eða
svo miklum fjölda fólks. í þriðja
lagi skifting á atkvæðum Islendinga
í ótal staði og sú eðlilega áskorun til
stuðningsmanna stjórnarflokksins,
að sjá um, að ráðherrarnir tveir
fengju forgangsrétt að ákvæðis-at-
kvæðum flokksmanna. Maður, sem
er að byrja stjórnmálaferil sinn þarf
við mörgu að sjá og margt að at-
huga, jafnvel hjá sínum eigin flokk,
ef hann á að geta notið sín svona í
byrjun.
Áður en eg legg frá mér pennann
get eg ekki leitt hjá mér að minnast
á kosningarnar frá enn einu sjónar-
miði og það er frá þjóðræknislegu-
sjónarmiði, þvi mér finst að við Is-
lendingar ættum ekki að missa sjón.
ar á þeirri hlið málsins, því ef við
gerum það, þá er úti um áhrif okk-
ar sem sérstaks þjóðflokks í stjórn.
málum landsins. Vér erum þá
sokknir í stjórnmálahafið og enginn
framar gefur okkur gaum, eða veit
að við séum til sem sérstakur flokk-
ur manna.
Eg get vel séð, að slík afstaða
okkar er ýmsum erfiðleikum bund-
in ekki sizt þegar um er að ræða
mismunandi stefnur í stjórnmálum,
og að hægt sé með nokkurri sann-
girni að sýna mönnum fram á að
ekki sé hægt, né heldur sanngjarnt,
að varna íslendingum að taka þátt í
þeim eftir því sem sannfæring
þeirra sjálfra býður þeim. Mér dett.
ur ekki í hug að -amast við því, að
Islendingar gæti sannfæringar sinn.
ar og njóti hennar, þegar að hún
getur orðið þeim eða öðrum til góðs,
en mér finst að þeir geti það vel, án
þess að skerða eða skaða heildar-
áhrif íslendinga. Heildaráhrifin er
sterkasta aflið, sem vér eigum yfir
að ráða, sverðið bitrasta, sem við
höfum. Áhrifin mestu, sem> við get-
um beitt á hvaða sviði sem um er
að ræða, eða í hvaða máli sem er.
Að veikja það er óhappaverk — að
eyðileggja það er ódáðaverk.
Þegar um framsókn á stjórn-
málasviðinu er að ræða, á meðal vor,
þá verðum við að hafa það hugfast
ef við gerum það ekki, þá er sómi
vor í veði.
Eg sagði hér að framan, að eg
vildi ekki skerða hugsana- eða mál-
frelsi nokkurs manns. Látum Is-
íendinga fylgja hvaða stjórnmála-
stefnu, sepi sannfæringin býður, og
látum þá vinna þeim málum, sem
þeim liggja á hjarta, eftir megni, án
þess að misbjóða þeim á nokkurn
hátt. En látum þá líka skilja, að af
þeim er krafist, að gæta sóma heild-
arinnar, ávalt og æfinlega, og eins
þá þegar um það er að ræða, að
styðja efnilega menn af íslenzkum
stofni, til opinberra mála, eða opin-
berra embætta. Að hlaupa í kapp
við slíka menn hverjir svo sem þeir
eru, þegar von er um sigur, er illa
gert og í algerðri mótsögn víð fram.
komu annara þjóðflokka í landinu, í
slíkum kringumstæðum. Afleiðing-
in sú ein, að eyðileggja alt tækifæri
til sigurs og samheldni. Enn verra
er þó, ef menn láta stjórnmálaflokka
þá er þeir kunna að tilheyra, siga sér
út í gagnsókn á móti landa sínum, til
þess eins, að dreifa fyrir honum at.
kvæðum og eyðileggja tækifæri hans
til sigurs á þann hátt.
Vér íslendingar megum ekki
troða skóinn hver ofan af öðrum.
Ef við gjörum það, þá verðum við
allir orðnir skólausir áður en við
vitum af.
Jón J. Bíldfell.
átti að fagna hjá bæjarbúum yfir-
leitt og sem þar af leiðandi var minnj
styrkur fyrir þingmannsefni þau, er
sóttu undir hennar merkjum hér í
bænum, en hún hefði verið, ef vin-
sældir hennar hefðu verið meiri.
Eg segi ekki að aðfinslur við gerðir
hennar, sem fram voru bornar í
kosningabardaganum, hafi verið
sanngjarnar, eða á rökum bygðar.
Sumar þeirra voru fáránlegar, sum.
ar algerlega tilhæfulausar, en sumar
sem einhvern veruleika höfðu í sér
fólginn, magnaðar og marg-útþand-
ar, eins og gengur, þó það geti naum.
ast heitið heiðarleg stjórnmála af-
staða. En það hreif að einhverju
leyti — kom að tilætluðum notum,
Minni Nýja Islands
Að Hnaiosum, 1. ágúst 1936
Eftir séra Sigurð Ólafsson.
Háttvirtu tilheyrendur:
Mál mitt byrja eg með broti úr
ljóði um Nýja ísland eftir Gutt-
orm J. Guttormsson skáld:
“Bygðin ertu mesta, hin bezta og
stærsta,
Bygðin ertu helzta, hin elzta og
kærsta,
Fegurst áttu kvæði og fræði og
hljóma,
Fuglasöngva bólið og skjólið þíns
blóma.”
I hugum þeirra er héraðið fyr^t
nefndu, átti nafnið að verða trygg-
ing þess, að tengslin við ættlandið
héldust sem allra lengst. Þeir, sem
að landnáminu stóðu á fyrstu árum
þess, trúðu því, að hin stóra bygð,
yrði aðal óðal íslenzks landnáms í
Vesturheimi, Þessi bygð er því
tengd við sögu landnámsins frá allra
fyrstu tíð. Saga hennar hófst með
‘hópnum mikla, er lenti á Gimli siðla
í okt. 1875. Nærri óþrotlegur
straumur íslenzks fólks stefndi að
ströndum Nýja íslands um langa
hríð, og er innflutningur fólks þvarr
i ýmsum öðrum bygðutn, er að alda.
mótum dró, hófst i Nýja íslandi
nýtt innstreymi fólks, Þá mynduð.
ust hinar glæsilegu yngri bygðir i
norðvestur hluta héraðsins, á eg þar
við Árdals, Víðir og Framnes bygð-
ir. Mun mega fullyrða að landnáms-
tímabilið i Nýja íslandi varði leng-
ur en í nokkurri annari bygð í Vest-
urheimi.
Hverjum þeim, sem að reynir til
að setja sig inn í sögu liðins tíma,
dylst ekki, að allsnemma á árum
hvildi nokkur skuggi yfir Nýja ís-
landi og íbúum þess, er varði urn
langa hríð.
Þegar Nýja ísland var nefnt á
nafn utanhéraðs, var það oft að
menn yptu öxlum, eða hleyptu brún.
um, bjó spurning og vantraust i
hreyfingunum, er lýstu sér oft í af-
stöðu gagnvart sonum og dætrum
Nýja íslands. Héraðið varð í 'hug-
um margra eymdanna, kyrstöðunnar
og vonleysisins og vegleysanna heim.
kynni.
Sennilega var það á þessum tíma
að einhver kvað um bygðina:
Business and Professional Cards
PHYSICIANS and SURGEONS
DR. B. J. BRANDSON
216-220 Medical Arts Bldg.
Cor. Graham og Kennedy St».
Phone 21 834—Office tlmax 2-3
Heimili 214 WAVERLEY ST.
Phone 403 288
Winnipeg, Manitoba
------------------------—j
Dr. P. H. T. Thorlakson
20S láedical Arta Bldg.
Cor. Graham og Kennedy 8ta.
Phonee 11 111—11 144
Res. 114 GRENFELL BLVD.
Phone 62 200
Dr. S. J. Johannesson
ViOtatstfml 3—5 e. h.
218 Sherburn St.--Simi 30877
G. W. MAGNUSSON
Nuddtœknlr
41 FURBY STRKET
Phone 36 137
SfmiO og semjiO um samtalstlma
DR. J. STEFANSSON
216-220 Medical Arts Bldg.
Talsími 26 688
Stundar augna, eyrna, nef og
kverka sjúkdöma.—Er aO hitta
kl. 2.30 til 6.30 e. h.
Heimili: 638 McMILLAN AVE.
Talsími 42 691
DR. B. H. OLSON
Phones: 35 076
906 047
Consultation by Appointment
Only
Heimili: 5 ST. JAMES PLACE
Winnipeg, Manitoba
BARRISTERS, SOLICITORS, ETC.
H. A. BERGMAN, K.C. - J. T. THORSON, K.C.
tslenekur löofrœóingur ltlenzkur lögfrtx/Ungur
Skrlfstofa: Room 811 McArthur
BuilcHng, Portage Ave.
P.O. Box 1656 800 GREAT WEST PERM. BLD.
Phone 94 668
PHONES 95 052 og 19 041
BUSINESS CARDS
“Flóa víða flæmi
og flugna paradís.”
Aldrei var það þó staðhæft, að
sjálfur flugnahöfðinginn ætti hér
bygð, en milli línanna mátti lesa,
að “norður og niður” t. d. frá Win-,
nipeg séð, táknaði á jarðríki, lengi
vel, Nýja ísland. Sumum þeim, er
fljótt vildu “móðiras” og enskir
verða, láðist þá að skilja og meta
þróttlund, gáfur og verðmæti hinna
afskektu Ný-íslendinga, og kosti
bygðarinnar. I hugum margra varð
héraðið að nokkurs konar Horn-
stöndum.
En eina viðurkenningu hlaut það
fyr og síðar: Hingað voru oft send-
ir allsleysingjar og öreigar. Inn-
flytjendastjórn og þeir er mikils
máttu sin ráðlögðu oft slíku fólki að
Nýja ísland væri nógu gott. og þeir
sem ekki gætu komist þar af, gætu
hvergi lifað!-----
Skugginn, er eg hefi á minst or-
sakaðist af eðlilegum ástæðum, þótt
sjálft héraðið ætti naumast mikla
sök þar á.
Hörmungar fyrstu landnámsára,
sjúkdómar er geysuðu og lögðu að
velli, t.‘ d. á Gimli, þriðja hvern
mann, flóðin, er síðar dundu yfir
norðurhluta héraðsins, lifðu í hug-
um fólks og urðu ógleymanlega
tengd við Nýja ísland. Burtflutn-
ingar til Dakota, Argyle og til ann-
ara stöðva var sumpart af þessum
en einnig af öðrum rótum runnin.
Svo átti og héraðið sjálft, með
vegleysum þess, myrkskógum og
fenjum, sinn þátt í miður góðu áliti
og orðstýr út á við. Burtflutningar
hindruðu framför. Um 40 ár urðu
héraðsbúar að bíða þess að járn-
braut yrði lögð eftir nýlendunni.
Varð héraðið því lengi vel langt á
eftir öðrum bygðum, er bráðþroska
urðu og áttu minna við að stríða,
og höfðu aðra aðstöðu.
Þetta er saga liðins tíma, sem þó
á sinn þátt í því að skilja afstöðuna
eins og hún var.
Fyrstu áratugir ísl. landnámsins í
Vesturheimi voru víðast 'hvar eld-
vígslutímabil. Hvergi varð -sú eld-
vígsla átakanlegri en einmitt hér.
Hvað fólk vort leið hér á þeim tim-
um—innflytjendur sjálfir og fyrsta
kynslóðin í landinu—veit Guð einn.
Engin saga verður nokkru sinni þess
fær að gera því skil. En oft hefir
mörgum í huga komið, að Nýja ís-
land muni blessunarríkt framtíðar-
hérað verða, sökum þess, hve miklu
var fórnað af góÖum kröftum land-
nemanna, af fúsum huga þeirra;
sökum þeirrar þrautseigju, þolin-
DR. A. V. JOHNSON
Isienxkur Tannlceknir
212 CURRY BLiDG., WINNIPEG
Gegrnt pösthúslnu
Slmi »6 210 Helmllls 33 321
Corntoall ^otel
Sérstakt Ter8 & viku fyrir námu-
og fiskimenn.
KomlC eins og þér eruO klæddlr.
J. F. MAHONEY,
f ramkvæmdarstj.
MAIN & RUPERT WINNIPEQ
,A. S. BARDAL
848 SHERBROOKE ST.
Selur llkklstur og annast um út-
farir. Allur útbúnaOur s& beztl
Ennfremur selur hann allskonar
minnisvarCa og legsteina.
Skrtf8tofu talsimi: 86 607
Helmilis talsími: 501 562
A. C. JOHNSON
907 CONFEDERATION LIFE
BUILDING, WINNIPEG
Annast um fasteignir manna
Tekur aB sér a8 ávaxta sparifé
fólks. Selur eldsá.byrg8 og bif-
reiSa ábyrgBir. Skriflegum fyrir-
spurnum svaraS samstundls.
Skrifst.s. 96 7 57—Heimas. 38 328
mæði og þróttlundar, er fólkið sýndi
á ógleymanlegu erfiðleika og kyr-
stöðu tímabili, er lengi varði.
“Brosið er augnabliks glampandi glit
en gráturinn skuggi þess liðna,”
segir skáldið. Það sannast einnig á
sögu Nýja íslands.
Fyrir löngu síðan eru þeir skugg-
ar, er inniluktu Nýja ísland horfnir.
Langt er síðan að Ný-íslendingar,
dætur héraðsins og synir, hafa sann.
að, að þeir stóðu öðrum jafnfætis,
og enda feti framar á mörgum svið-
um. Ný framtök hafa átt sér stað.
Menn hafa löngu síðan sannfærst
um að héraðið er hið mesta happa-
hérað. Allir vita hve auðug gull-
kista að Winnipegvatn hefir reynst,
en nú er mönnum löngu síðan einnig
orðið ljóst að svo gróðursæl er jörð-
in, að gull felst í henni; en að hún
krefst mikillar vinnu, óþreytandi
umönnunar og erfiðis.
Héraðsbúar hafa bjargfasta trú á
framtíð Nýja íslands, þrátt fyrir
annmarka þá, sem nútímanum
fylgja, og allir horfast í augu við.
Bændur þessa héraðs hafa orðið
brauðryðjendur í búnaði á sumum
sviðum, í samtökum í ýmsum mál-
um, i framkvæmdum síðari ára,
Drs. H. R. & H. W.
TWEED
Tannlœknar
406 TORONTO GENERAL
TRUSTS BUILDING
Cor. Portage Ave. og Smith St.
PHONE 26 545 WINNIPEG
»-----------------
DR. T. GREENBERG
Dentist
Hours 10 a. m. to 9 p.m.
PHONES:
Office 36 196 Res. 51 466
Ste. 4 Norman Apts.
814 Sargent Ave., Wlnnipe*
J. J. SWANGON & CO.
LIMITED
601 PARIS BLDG., WINNIPEG
Faateignasalar. Leigja hús. Út-
vega peningalán og elds&byrgS af
ÖIlu tægl.
Phone 94 ?21
ST. REGIS HOTEL
285 SMITH ST„ WINNIPEG
pœoileour og róleour bústaður (
mióbiki borgarinnar.
Herbergi $.2.00 og par yflr; meí
baSklefa $3.00 og þar yfir.
Agætar m&ltI8ir 40c—60c
Free Parkino for Oueets
hafa þeir unnið sér gengi og góðan
orðstýr, er vaxandi fer..
í kreppu undangenginna ára, skal
þess með þakklæti minst, að þrátt
fyrir peningaþröng, írnin neyð ekki
hafa átt sér stað vor á meðal. Þeg-
ar viðsvegar í landi voru að jörðin
hefir skriðið burt undan fótum
manna, hefir jarðvegur Nýja ís-
lands verið hvorttveggja í senn,
fastur og frjór.
Þegar önnur bygðarlög taka öldr-
uð að gerast og sýna ellimörk og
hrörnun og óíslenzkan hugsunar-
hátt, er þetta hérað enn í blóma, með
nýja gullöld í aðsigi og dagrenningu
heillavænlegs hamingjudags.
Og enn er Nýja ísland íslenzk ný-
lenda; íslenzkar bækur eru lesnar,
sögur og kvæði svalalindir. Enn eru
íslenzk ljóð hér ort; enn rikir hér
þróttmikill hugsunarháttur, er valda
mun blessun, enda þótt komandi
timar færi með sér breytingar, sem
erfitt er um að spá.—
“T4p og fjör og friskir menn
finnast hér á landi enn.” í
Orð hins forna ljóðs eiga vel við
Ný-íslendinga.. Karlmannlegri og
vasklegri menn getur vart að líta en
Framh. á bls. 4