Lögberg - 07.04.1938, Síða 2

2
LÖGrBMRG, FIMTUDAGINN 7. APRIL, 1938
Þekkingarneistar
Islenzkað af
Jakobínu J. Stefánsson
I.
ÚR MANNFRÆÐl
HiS svonefnda aBskaland tilheyr-
ir bæSi Frakklandi og Spáni. Það
tekur viS þar sem Pyrennea-fjöll
þrjóta, vestanvert. En hinumegin
liggur AtlantshafiS. I hinum
spönsku héröSum landsins eru 850,-
000 íbúar, en í hinum frönsku lands-
hlutum i50,cxx>.
Þó Baskar, í stjórnarfarslegum
skilningi, séu spanskir og franskir
þegnar, þá líkist ekki tungumál
þeirra neinu af Evrópumálum.
500,000 Baskar tala þetta mál. Ýms-
ar getur hafa veriS leiddar aS því,
hvar Baskar, hvaSan Baskar, með
sínu lítt-þekta og einkennilega
tungumáli, muni vera upprunnir.
Fyrsta tilgátan sú, aS þeir muni
vera afkomendur þjóSflokks eins,
sem Róinverjar þektu, og nefndist
Iberi. Önnur tilgáta er, aS þeir séu
ef til vill afkomendur hinna hör-
undsbjörtu Berber manna i NorSur.
Afríku. ÞriSja ágizkun sú, aS þeir
séu leifar af þjóSflokkum, sem hafi
bjargast þegar heimsálfan Atlantis
sökk í sjó, til forna. FjórSa ágizk-
un: aS þeir séu kannske innlendir
aS ætt og uppruna; nafniS Baskar
eigi kannske skylt viS nafnorSiS
Vaskó; nefnil. gæti þýtt: ibúar
Vaskoníu” eSa Gaskeny, — þó lítiS
upplýsist viS þessa síSustu niSur-
stöSu, þegar hiS lítt þekta tungumál
þeirra er tekiS til greina.
Baskar eru ram-kaþólskir ofsa-
trúarmenn. Ignatius Lagola og St
Francis Xavier voru báSir upprunn-
ir i Baskalandi. Unamuno, uppeld-
isfræSingur og rithöfundur á seinni
tímum er einnig þar upprunninn.
# # *
Finnar og Lappar ásamt Tyrkj-
um og Maggurum eru, aS áliti mann-
fræSinga, Mongólar aS uppruna.
Þeir eru ein grein hins svonefnda
Ural Altaic þjóSstofns, (sem er
kendur viS Úral-fjöllin og hinn
mikla Altaic-f jallgarS, sem aSskilur
lönd Rússa og Kína.). En þessi
grein hins mongólska þjóSstofns
hefir mjög blandast Svíum og Rúss-
um sem tilheyra aríönskum þjóSum,
aS þjóStungumáli til.
# # #
Um uppruna Indíána er mönn-
Um lítiS kunnugt; eigi vita menn
heldur meS neinni vissu hvaSa eSa
hveær þeir komu til Ameríku
Sennilegust þykir sú tilgáta, aS þeir
hafi komiS frá Asíu, eftir Berings-
sundi. ÞaS er margt likt, bæSi aS
líkamsbyggingu til, og ýmsu fleiru,
meS Indíánum og óblönduSum Asíu-
Mongólum, og stySur þaS þessa til-
gátu.
II.
ÚR NATTÚRUFRÆÐl
Einhvern tíma munu dagarnir á
jörSinni verSa 48 klukkustundir,
segir Dr. S. B. Nicholson, sem fæst
viS vísindarannsóknir á Wilson-
fjalli í Pasadena; en þaS yrSi ekki
fyrri en eftir hálfa níundu miljón
ára, svo enginn af þeim, sem nú
lifir, þarf aS kvíSa því. Dr.
Nicholson segir fullsannaS, aS dag-
urinn lengist um eina sekúndu á
100,000 árum, sé þaS fyrir þyngd-
arafl og áhrif tunglsins, sem sjáisi
bezt i sjávaríalli og víSar. Þetta
smá dregur úr snúningshraSa jarS-
arinnar.
# # *
ÞaS virSist sem Stórbretaland
sé aS færast til vesturs, því sjórinn
leggur alt af meira og meira undir
sig af austurströnd þess, en grynlc-
ar heldur viS vesturströndina. Haldí
þessu áfram mjög lengi, þá verSur
Stórbretaland litil eyja i miSju At-
lanthafi, eftir þúsundir ára hér frá.
Sagnir eru til um þaS, aS fleiri öld-
um áSur en Rómverjar lögSu ur.dir
sig England (en þaS var fyrir Krists
burS) hafi enginn sjór veriS milli
Englands og Frakklands, heldur lá-
lendi eitt, svo löndin voru áföst.
Einnig hefir af sjávargangi smá-
eySst hin snarbratta strönd viS
NorSurhafiS, og þannig smámynd-
ast sund milli hins norSlæga hafs og
Atlantshafsins, en þaS er Brezka
sundiS svokallaSa.
Regnboginn (oft nefndur friSar-
bogi) er þannig til orSinn, aS viS
skin sólar eSa geislan hennar á hina
fallandi regndropa og rigningarúSa,
skiftast hinir upprunalegu litir ljóss-
ins í sundur. Rigningar-úSinn fram-
leiSir þannig, aS eSli til, sömu lita-
skiftingu og þrístrent gler.
Stundum sézt tvöfaldur regnbogi
eSa þrefaldur. Bogarnir virSast
tveir eSa þrir, þegar skin sólar nær
gegnum regn-mistur og mikinn raka
í lofti. En aS þeir sýnast fleiri en
einn kemur af því, áS vatnsdrop-
arnir brjóta aS nokkru og endur-
kasta geislunum, en þaS verSur á
mismunandi hátt, af þeirri ástæSu,
aS sjónarviShorf manna er eins
margvíslegt og mennirnir eru marg-
ir.
Sá fyrsti, eSa aSalregnboginn, er
ætiS skýrastur og því fallegastur,
því hann hefir alla skærustu liti lit-
sjár og ljósbrota, er fagurrauSur
yzt, en fjólublár inst. HliSarbog-
inn, sem oft sézt hjá aSalboganum,
er oft stærri en fölari, og litir hans
í öfugri röS viS liti hins.
í raun og veru er himininn afar-
viSa meS regnbogum, þegar veSur-
far fellur þann veg, en maSur sér
ekki nema í mesta lagi tvo e&a þrjá
af þeim. En færi maSur sig úr
staS og horfi frá nýrri sjónarhæS,
virSist fyrir auganu, sem regnbog-
inn hafi tekiS breytingum.
III.
LÝSING A ÚTLITI KRISTS
1 Róm var fyrir nokkrum áratug-
um siSan gefin út á prenti lýsing á
útliti Krists.
Var þessi lýsing tekin og útlögS
úr bréfi sem fanst undir nítján alda
gömlum rústu'mi, rituS af Rómverj-
anum Publius Leritulus, sem var
sendiherra Rómverja í Palestínu á
dögum Krists. Lýsingin er þannig:
“Hér hefir fram komiS óvenju
dygSarikur maSur,” skrifar Publius
Lentulus. “Lærisveinar hans nefna
hann ‘GuSsson.’ Hann læknar þá
sjúku og endurlífgar þá dauSu.
Hann er óvenju fríSur maSur og
verðskuldar aS honum sé eftirtekt
veitt. Hár hans er ljóst, og nær á
herSar niSur í hrokknum
lokkum, skift í miSju, samkvæmt
siSvenju fólks í Nazaret. FriSur og
ró virSist lýsa sér á yfirbragSi
hans, því enniS er svo slétt, aS ekki
sézt þar móta fyrir hrukku eSá rák-
um. Andlit hans ber rósrauSan blæ;
nefiS fínt mótaS. SkeggiS af sama
lit og háriS, er því einnig skift í
miSju. AugnaráSiS ber vott um
gáfur og hreinskilni. Augun eru blá
aS lit, og leiftra ofsalega þegar hann
ótelur fólk, en í samtali þess utan,
^ru þau mild. Álit sitt og athuga-
semdir lætur hann í ljósi meS
skerpu, þó hann sé oftast stiltur.
Enginn maSur hefir nokkru sinni
séS hann hlæja; en hann hefir ofl
sézt gráta.
Hann er allhár vexti og réttvax-
inn; Ihendur og handleggir mjög
fallegir. Hann talar af alvöru, en
er ekki margmáll; er hæverskur í
framkomu. 1 fáum orSum sagt:
Hann er svo friSur sem hugsanlegt
er aS nokkur maSur geti veriS.
Hann er nefndur Jesús, sonur
Maríu.”
Hvort menn vilja álíta Rómverja-
bréf þetta ábyggilegt eSa ekki, þá
hefir þaS vakiS talsverSa athygli.
# # #
FerSafólk og pilagrímar, sem
ferSast til landsins helga, til aS sjá
hinar fornhelgu stöSvar, gengur
ekki á því sama jarSlagi og Kristur
þegar hann bar krossinn, því stræti
hinnar núverandi Jerúsalemsborgar
eru um 25 til 35 fetum hærri en sú
jörS, var, er hann gekk á.
Dr. Ch. M. Sheldon, sem, er ný~
lega kominn frá Jerúsalem, skýrir
svo frá, aS sú borg bafi veriS lögS i
eySi 16 sinnum, en veriS jafnan
endurreist aftur á rústum sínum.
Nú eru borgarbúar 70,000 aS
tölu. Borgin er innan afarstórra
múrveggja. ÞaS er miklu minna um
aS óknyttir séu þar framdir (þ. e.
a. s. í hversdagslífi) en í mörgum
öðrum borgum af söimu stærS.
GySingar hafa í seinni tíð streymt
til þessa lands forfeSra sinna, og
kunna vel, eftir nýjustu búnaSar-
aðferSum, aS hagnýta hina þurru
jörS.
Lesið ummoeli annara
og útilokið þjáningar
287 Garry Street,
Wlnnipeg, Man.
14. marz, 1938
“Eg skrifa þetta bréf til þess
aS láta í ljðs ánæ^ju mína yfir
þeim árarigri, sem notkun Uncle
Ben’s Rheumatic 'Remedy héfir
boriS.
Eg hafði búiS viS langvarandi
þjáningar í höndum og hand-
leggjum; nú hafa verkirnir
þorriS að miklu leyti, og nú get
eg krept hendurnar án ðþæg-
inda.
YSar einiægur,
Sam Dalman.”
UNCLE BEN’S RHEUMATIC
REMEDY and
UNCLE BEN’S STOMACH
REMEDY
Fæst í öllum stærri lyfjabúöum.
Hafi lyfHalinn þali ekki, getið þér
Nkrifafi uhs á yöar eigrin máii, ef þér
viljiíí.
Sentlið nss $1.00
ViS eendum yþur 48 tiiflnr, póetfritt
Hlustið d Uncle Bens Tal sérhverl
laugardagslcveld kl. 8:05 til 8:35
CJRC Winnipeg
Uncle Ben’s Remedies, Ltd.
DBP’T. i,
845 SOMERSET 151.1)0., WINNIPEG
fræSislegi útreikningur alls ekkert
aS koma í bága viS skilgreining
biblíunríar, því fæSinglarár Krists
var miklu nær því aS vera sex árum
fyr en sagt var, heldur en þeim tima
eSa ári sem hefir veriS álitiS hans
fæSingarár.
Fyrir glappaskot munks eins, er
Dýonysus Exygúus nefndist, sem
átti aS rekja sögu langt aftur í tima,
misreiknaSist svo um fæSingarár
Krists, aS þaS var álitiS aS hafa
veriS nokkrum árum seinna en þaS í
raun og veru var.
ÞaS er fróSlegt aS vita, hvort aS
í ,skini Betlehem-stjörnunnar hafi
veriS ljós þriggja stjarna. Stjörnu-
fræSingar telja þaS engum efa und-
irorpiS.
# # #
Sendifl osn $1.00
VitS senilnm yður 48 töflur, póstfritt
Hlustið d Uncle Bens Tal sérhverl
laugardagskveld kl. 8:05 til 8:35
CJRC Winnipeg
Uncle Ben’s Remedies, Ltd.
DEP’T. i.
845 SOMERSET 151,1«;., WINNIPEG
Undir vernd hinnar brezku stjórn-
ar ætti nú, í fyrsta skifti í margar
aldir, aS vera mögulegleikar á, aS
Palestína taki framförum.
# # #
FullsannaS mun, aS Aríanar (sem
nú eru vanalega nefndir NorSur-
álfumenn) voru á GySingalandi
fyrir og um Krists daga, innan um
þjóSflokka af öSru kyni.
IV.
BETLEHEM-STJARNAN
Var Betlehem stjarnan yfirnáttúr-
leg eSa var þaS skin þriggja stjarna
í einu, sem, fjárhirSarnir sáu frá
Júdeu-hæSum, nóttina sem Kristur
var í þennan heim borinn?
StjörnufræSingar nútimans skýra
svo frá, aS í byrjun hins sjötta árs
(fyrir Krists burS) hafi Júpíter,
Satúrnus og Mars veriS svo nærri
hver annari, aS ekki hafi meS ber-
um augum veriS hægt annaS að sjá,
en aS skin þeirra kæmi frá einni
stjörnu.
StjörnufræSingar þessir segjast
geta sannaS á virkilegan hátt, aS svo
hafi þetta verið, meS hinni dásam-
legu uppfyndingu mansandans,
“stjörnuvélinni” fyrir 'hverja má,
meS frammknúningstjeki, varpa
eftirlíkingu af stjörnuhvolfinu á
stær&ar hvelfingar i stórbyggingum'.
Þetta frammkúningstæki, sem er
einnig þaS völundarsmíSi, aS ekki
skilja ólærSir, er þannig gert, aS
þaS getur vísaS til og orSiS í sam-
ræmi við hvaSa tímabil -sem er; get-
ur sýnt himinhvelfinguna meS hér-
umbil 9,000 stjörnum og plánetum,
þeim sem eru sjáanlegar rneS berum
augum, þar sem þær voru, á hvaSa
nótt sem var, á hvaSa ári sem var, á
umliSnum þúsundum ára, og einnig
sýnt gang þeirra á hvaSa nóttu sem
er í framtíSinni, frá hvaSa staS á
jörðinni sem er.
Fyrir þær framfarir, sem orSið
hafa á seinni tímum í stjörnufræSis.
legri þekkingu manna varS “stjörnu-
vélin” til. Fyrst á Þýzkalandi, svo
víSar í Evrópu. Þá fyrstu, sem til
varS í Ameríku, Adler “stjörnuvél-
ina” komu fleiri þúsundir manna aS
sjá, á leiS sinni þangaS er sýning á
nýjustu uppfyndingum var haldin
J933 °S 1934- Tvær aSrar, Hayden
vélin í New York og sú, sem kend
er viS Fels í Philadelphiu, hafa ver-
iS búnar til síSar.
Fyrir þrem árum síSan hafSi
prófessor V. H. Barton meS hönd-
um þessi nýju tæki viS Haydens
athugúnarstöS, og tók þá eftir því
við aS athug^a afstöSu Palestínu,
jarðfræSislegay aS hinar jarS-
stjörnurnar, Júpíter, Satúrnus og
Mars mundu hafa veriS sem næst
fast hver hjá annari um tíma, sex
árum fyrir Krists burS.
Rannsóknir í sömu átt hafa ver-
iS gerSar síSan, meS þessum nýju
stjörnufræSi-tækjum, sem áSur voru
hefnd, einkanlega þeim, sem kend
eru viS Fels (í Philadelphiu), og
niSurstaSan varð sú sama og hjá
prófessor Barton.
Til þess aS vera í samræmi viS
hinn vanalega skilning, sem lagðuv
er í skilgreining biblíunnar í þessu
efni, þá hefði gangur stjaranna átt
aS vera eftir þeim útreikningi sem
að ofan er frá skýrt, sama áriS
og Kristur fæddist. En í raun og
virkileika þarf þessi nýi stjörnu-
HiS svokallaSa “Manna” ísraels-
manna telja menn sig nú fullvissa
um hvað hafi veriS. ÞaS var sykur-
efni nefnt “manna frá Sínaí-fjalli”
eSa eSa “Sinaí-fjalls manna.”
Sykurefni þessu slær út um börk
tamarísk-trésins, því tréarmar báru
sig út um hann afarvíSa; er þaS
gult aS lit og meS hunangsbragSi.
V.
ÚR FORNFRÆÐI
Fyrsta krafa um kauphækkun
verkalýSsins á Englandi kom fram,
að því er menn bezt vita, á 14. öld,
á árunum frá 1348 til 1358.
Tildrögin þar til, voru hin und-
ailegustu og einkennjilegustu sem
hægt er að hugsa sér.
Svarti dauði, þessi vágestur, sem
hélt helreiS um Evrópu alla, svo vart
stóS fyrir, kom til Englands sum-
ariS 1348, og lá þar i landi í tiu ár,
og drap meir en þriðjung þjóSar-
innar; sumir sagnritarar töldu,
helming alls fólks á Englandi þá
hafa farist af farsótt þessari, en
tæplega mun þaS þó hafa verið svo
margt.
En þessi skæða landfarsótt haíSi
meiri breytingar í för meS sér. fyr
og síðar, fyrir hag þjóðarinnar, en
nokkur önnur pest eSa plága sem
til Englands hefir komið.
Meðan Svarti dauSi gekk um
gaiða og einnig á eftir, varS vinnu-
fólks ekla mikil í landi. Gósseig-
endur, aSalsmenn og eigendur stór-
lendanna fengu einna mest og til-
finnanlegast að kenna á mannþurS
þessari. Þeir fengu enga til að
vinna jarðirnar fyrir sig. Þeir, sem
meS lögum höfSu verið skyldaSir
til þeirrar vinnu nokkuS af tímanum,
voru afar margir dauðir, sumir af
þeim sem eftir lifðu hlupu burtu,
til borganna og fundust ekki; þeir
fáu, sem kyrrir voru, höfSu nú það
meiri peningaráð en áður, aS þeir
komu sér hjá skylduvinnunni, með
því að borga í peningum vissa upp-
hæð.
Fyrir skortinn, sent orSinn var á
vinnukrafti jukust kröfurnar um
allan helming. Þegar lítiS er af
einhverri vöru, hækkar hún i verði.
Eins fór með verð á vinnukrafti.
Vinnulaunin hækkuðu óSum. ÁSur
en svarti dauði kom til sögunnar,
voru daglaun verkamannsins einn
penny á dag, stundum ekki þaS.
Nú var kaupiS tveir, jafnvel þrír
pennies á dag. En ekkj gekk þessi
kauphækkun orðalaust af.
Þannig byrjaði fyrsta baráttan
milli verkveitenda og vinnulýðs, —
þleirra ríku og) tfátteku, í brezka
heiminum.
'Gósseigendum og aSalsmönnum
þótti nú efni sín mjög til þurðar
ganga við þessa óvæntu kauphækk-
un. Ekki þar með búið, heldur
töldu margir aðrir að vinnulýðurinn
væri helzt aS gera þetta af bölvun
sinni, að færa sér þannig i nyt þjóð-
arböl þaS, er yfir stóð. Snéru nú
gósseigendur og aðalsmenn sér tíl
yfirvaldanna með þetta vandræða-
mál sitt, og þjóðþingiS samdi lög, er
settu það tikvæSi (1351) aS enginn
vinnumaður mætti heimta hærra
kaup en gert var fyrir svarta dauða,
en þó bönnuðu þessi lög um leið alla
verðhækkun á korni, kjöti, bjór og
fleski, og hefir þessu lagaákvæði
mjög verið hallmælt síðan, en fyrir
þann tíma var það ,ekki óeðlilegt,
því það fólk sem þá var uppi, eink-
anlega yfirstéttirnar, höfðu ekki
minstu hugfrnynd um framfarir í
mannfélagsmálum, eSa neinar breyt-
ingar þar aS lútandi, þaS fólk lifði
í heimi kyrstöðunnar.
NUGA-TONE STYRKIR
LÍFFÆRIN
Séu líffæri yðar lömuð, eða þér kenn-
ið til elli, ættuð þér að fá yður NUGA-
TONE. pað hefir hjálpað mljónum
manna og kvenna I síðastliðin 45 ár.
NUGA-TONE er verulegur heilsu-
gjafi, er styrkir öli líffærin.
Alt lasburða fólk ætti að nota NUGA-
TONE. Fæst í lyfjabúðum; varist stæl-
ingar. Kaupið ekta NUGA-TONE.
Notið UGA-SOL við stýflu. petta
úrvals hægðalyf. 50c.
En þessi kúgunartilraun þjóS-
þingsins gegn verkalýSnum varS nú
samt árangurslaus. KaupgjaldiS
hækkaSi, vöruverS einnig. ÞaS kom
fyrir aS fólki var hegnt fyrir að
heimta hærra kaup, en alt kom i
sama stað niSur. Verkamenn létu
sig ekki; nýsömdu lögin dugðu ekki;
þaS reyndist meS öllu ómögulegt aS
koma kaupgjaldinu í sama eymdar-
horfið og þaS hafSi veriS i fyrir
svarta dauða, því þá afsögSu verka-
mennirnir að vinna.
Upp úr þessum vandræSum kom
sú breyting, sem enginn hafSi búist
við. Hún var tvenns konar.
Fyrst sú, að gósseigendur tóku aS
leggja stund á sauSf járrækt, því þar
til þurfti færri vinnumenn. Því
varð England eftir þaS eitt hiS
mesta ullarframleiSsluland. Hin
önnur var sú, aS gósseigendur tóku
aS leigja lönd sín gegn vissu af-
gjaldi þeim sem leiguliSar vildu ger-
ast, meS þvi móti aS fá þeim til af-
nota plóg, útsæði og uxa; svo nú
varS verkamaðurinn aS miklu leyti
sinn eiginn verkveitandi.
Þannig lauk hinni fyrstu baráttu'
á Englandi milli auðvalds þeirra
tima og verkalýSsins, og veitti verka-
lýðnum betur í þeim viðskiftum.
En undirrót og ástæða aS öllu sam-
an var svarti dauSi — sú einkenni-
legasta er sögur fara af.
# # #
Sögur Babýloníumanna hinna
fornu má rekja lengra aftur í tím-
ann, en fornaldarsögur flestra ann-
ara þjóða. Vita menn því meira
um fornar siðvenjur og hætti þeirra
en líklegt þætti. Séð í ljósi siS-
menningar nútímans, var álit þess-
ara fornmanna í sumum efnum, ein.
kennilegt mjög.
Eitt var þaS, að yrði einhverjum
aS veikjast, var þegar lögS fæS á
sjúklinginn. Lyki veikindunum meS
því, aS sjúklingurinn dæi, minkaði
ekki þykkjan viS þaS.
Þessi underlega framkoma gagn-
vart veikindum og dauSa hafSi kom-
iS af því, aS þeir litu svo á, aS ef
maSur sýktist, hefði guS reiðst
horium., og útskúfaS honum úr sam-
félagi viS sig.
DauSinn var talinn hið mesta ó-
lán, því þeir töldu víst, aS ekkert
líf væri eftir þetta — eSa þá mjög
ómerkilegt og auðvirðilegt, ef nokk-
urt væri.
VI.
DULSPEKI
Canada maður einn, sem mjög
lengi hefir fengist viS rannsóknir
dulræns eSlis, ritaði fyrir nokkrum
árum um þau efni í hérlent (enskt)
blaS á þessa leiS:
“Eftir afarlangar rannsóknir um
möguleikana á lífi eftir líkamsdauS-
ann, hefi eg komist aS þeirri niður-
stöSu, að framhaldslíf sé, og ekki
einasta þaS, heldur einnig að hinir
burtförnu úr þessu lífi gera vart
viS sig eftir mætti, til þess aS bæði
lifandi og látnir beggja megin viS
“djúpiS,” sem aS skilur þá, geti
liSiS betur.
Þessar tilraunir hafa veriS svo
ákveðnar, aS jafnvel þaS fólk, sem
alt þessleiSis véfengir, hefir ekki
getaS mótmælt. Eftir ólíkum leið-
um margvíslegra rannsókna, varð
niðurstaðan ávalt hin sama, —
ekki einasta hjá mér, heldur einnig
ihjá öSrum, sem samslags rann-
sóknir höfSu meS höndum,
án þess aS eg væri þar viSstaddur,
né vissi um, fyr en seinna; og skil-
greiningum þeim, sem þannig feng-
ust bar saman, eins og þegar í dag-
legu lífi, frásögnum tveggja eða
fleiri manna ber saman, þó þeir séu
sinn á hvorum staS, og viti ekki hver
af annars frásögnum.

INNKÖLLUNAR-MENN LÖGBERGS
Amaranth, Man..............B. G. Kjartanson
Akra, N. Dakota.............B. S. Thorvardson
Árborg, Man...............Tryggvi Ingjaldson
Árnes, Man.................SumarliSi Kárdal
Baldur, Man....................O. Anderson
Bantry, N. Dakota.......Einar J. BreiSfjörS
Bellingham, Wash...........Arni Símonarson
Blaine, Wash. .............Arni Símonarson
Bredenbury, Sask.................S. Loptson
Brown, Man.......................J. S. Gillis
Cavalier, N. Dakota......B. S. Thorvardson
Churchbridge, Sask...............S. Loptson
Cypress River, Man.............O. Anderson
Dafoe, Sask................J. G. Stephanson
Edinburg, N. Dakota.........Jónas S. Bergmann
Elfros, Sask.......Mrs. J. H. Goodmundson
Foam Lake, Sask.........J. J. Sveinbjörnsson
GarSar, N. Dakota.........Jónas S. Bergmann
Gerald, Sask......................C. Paulson
Geysir, Man.............Tryggvi Ingjaldsson
Gimli, Man....................F. O. Lyngdai
Glenboro, Man..................O. Anderson
Hallson, N. Dakota.......S. J. Hallgrímsson
Hayland, P.O., Man.....Magnús Jóhannesson
Hecla, Man.................Gunnar Tómasson
Hensel, N. Dakota.............John Norman
Husavick, Man...................F. O. Lyngdal
Ivanhoe, Minn......................B. Jones
Kandahar, Sask.............J. G. Stephanson
Langruth, Man..........................John Valdimarson
Leslie, Sask. .................Jón Ólafsson
Lundar, Man.............................Jón Halldórsson
Markerville, Alta. ............O. Sigurdson
Minneota, Minn.....................B. Jones
Mountain, N. Dak............S. J. Hallgrímson
Mozart, Sask............J. J. Sveinbjörnsson
Oak Point, Man...............A. J. Skagfeld
Oakview, Man............................Búi Thorlacius
Otto, Man...............................Jón Halldórsson
Point Roberts, Wash.............S. J. Mýrdal
Red Deer, Alta................O. Sigurdson
Reykjavik, Man................Árni Paulson
Riverton, Man.........................Björn Hjörleifsson
Seattle, Wash. ....'............J. J. Middal
Selkirk, Man............................Th. Thorsteinsson
Sigluríes P.O., Man......Magnús Jóhannesson
Silver Bay, Man.........................Búi Thorlacius
Svold, N. Dak............B. S. Thorvardson
Tantallon, Sask...............J. Kr. Johnson
Upham, N. Dakota........Einar J. BreiðfjörS
Víðir, Man..............Tryggvi Ingjaldsson
Vogar, Man............................Magnús Jóhannesson
Westbourne, Man..........................Jón Valdimarssor.
Winnipegosis, Man.. .. .Finnbogi Hjálmarsson
Winnipeg Beadh.................F. O. Lyngdal
Wynyard, Sask...............J. G. Stephanson
1