Lögberg - 14.04.1938, Síða 7

Lögberg - 14.04.1938, Síða 7
LÖOBEKG, FIMTUDAGINN Í4. APBIL, 1938 7 Niagarafossarnir láta til sín taka Eftirfarandi grein er eftir Jakob SigurÖsson frá VeSra- móti. Hann er viS fiskifræSi nám í Toronto í Canada, og hefir veriS þar í tvö ár. Lætur hann vel af veru sinni og námi J>ar vestra, og telur aS tækni Vestmanna í fiskiSnaSi geti haft alveg stórkotlega þýðingu fyrir islenzka útgerS í framtíS- inni, En þaS er annaS mál. Hér segir hann frá heimsókn til Niagara. Merkilegasti þátturinn í hinni löngu keSju vatna og fljóta, sem skilja í sundur — eSa eins og Roose- velt kemst aS orSi í vinsemisræSum sínum til Kanada — tengja sarnan Bandaríkin og hinn norSlæga ná- granna þeirra, eru án efa hinir frægu Niagara-fossar. Ibúar Kan- ada stæra sig af þeim sem einu af dásamlegustu furSuverkum náttúr- unnar, og frá suSurrikjum Banda- ríkjanna má jafnvel heyra vitnaS til alls Ontario-fylkisins sem hér- aðsins í kring um Niagara. Á ári hverju flykkjast ferSamenn svo tugumi þúsunda skiftir víSsvegar aS til þess aS sjó hiS beljandi fljót byltast óSfluga fram af klettabrún- unum, sundrast í hvítfyssandi löS- ur, þyrlast niSur í ólgandi hring- iSu og aS lokum fljóta áfram lygnt og spegilslétt út í Ontario-vatniÖ. Langar leiSir aS má sjá úSamekkina leggja upp af fossunum, og hinn þrumandi gnýr þeirra er í eyrum ferSamannsins sem laSandi hljómur, er hvetur hann til þess aS koma nær og sjá sem iin.est af þessu griÖarlega vatnsfalli. Til þess eru líka nóg tækifæri. Á báSar hliSar hafa mestmtegnis |vegna 'fossanna, risiS upp stórir bæir, sepi auSvitaS gera sitt itrasta til þess aS draga aS ferSamenn og skemta þeim. Eftir löngum neÖanjarSar gangi má komast niður á bak viS aSal- fossinn, “Skeifufoss” (“Horse Shoe Falls”) og þaSan virSa fyrir sér flug vatnsins og dást aS kyngi þess. Ofurmáttur fossins er aldrei aug- ljósari en þegar maSur virSir hann fyrir sér þarna undan björgunum, er hann fellur fram af. AnnarsstaSar, á bak viS “BrúÖarslæÖuna” má sjá út í gegnum fossinn út á lygnuna fyrir neSan, og virSa fyrir sér hamrabeltin, böSuS í glitrandi úÖa. En á fljótinu fyrir neÖan ganga gufubátarnir, “Þokumeyjarnar” (“The Maids of\ the Mist”), meS Bandaríkjafánann í skutnum og þann kánadiska i stafni, og flytja ferSamenn upp undir fossana. Mér fanst, þegar eg var aS hringsóla þarna uppi í úSnum, aÖ máttur fossins lýsti sér sem undarlegt aS- dráttarafl, sem mundi þá og þegar soga til sín bátinn, kútvelta honum og kaffæra í hringiÖunni. En stjórnendurnir eru engir viSvaning- ar og vita hve langt er óhætt. Svo þegar rökkva tekur kviknar á óteljandi huldum skrautljósuin um alla fossana, er baSa þá sérkennileg- um flöktandi bjarma og varpa ann- arlegum æfintýrablæ yfir alt um- hverfiS. Hin iSandi ljósadýrS, ó- endanlega fjölbreytileg, margblönd uS og spegluÖ í vatni og úSa, fyllir huga áhorfandans rómantiskri ró og hrifningu, er hann starir í fossinn. —Ef nokkuÖ má ráSa af örnefnum, þá er staSurinn sérstaklega vinsæll á meÖal nýgifts fólks, sem eySir þar hveitibrauösdögunum. Þannig eru Niagarafossarnir aS sumarlagi. Á vetúrna er venjulega minna umi ferSamenn og fáment á skemtistööunum umhverfis. Mikill ís safnast aS jafnaSi um fossana, svo aS stundum eru þeir jafnvel al- þaktir og þylja sinn þunga ÓS undir samfeldum ísbreiSum. En enda þótt þá sem ávalt sjáist þess furSulítiI merki viS fossana sjálfa, þá fram- leiSa þeir stöSugt rafmagn til stór- iSnaSar og ljósa fyrir miljónir manna. SíÖastliSna viku hafa þó gerst þeir atburÖir viS Niagara, sem dregiS hafa aS sér athygli manna um alla NorSur-Ameriku og víSar um heim. Enn á ný hafa borgirn- ar á biiSar hliSar orSiS kvikar af aSkomumönnum, öll gistihúsin orSiS yfirfull, og nýtt lif færist í alla um- ferS upp úr deyfÖ vetrarins. Fregn- ir frá Niagarahafa fylt forsíSu stór- blaSanna og fólk frá nærliggjandi borgum og héruÖum hefir þyrpst þangaS svo þúsundum skiftir til þess aS sjá hvaS var aS gerast og fylgj- ast meS. ÞaS byrjaSi alt meS leysingu og vestanvindi uppi á Erie-vatni. Und- anfariS höfSu veriÖ kuldar og mikil isalög á vatninu og ánni niSur aS fossunum, en skyndilega skifti um veSur. ísinn tók aS brjóta upp og gríSarmiklir jakar bárust niSur fljótiS. Hlákan óx, stærri og fleiri jakar losnuÖu, svo aS fljótiS fyltist af is, er barst óÖfluga niÖur eftir, steyptist fram af fossunum og fylti upp giliS fyrir neSan. Háir klettar standa þar aS ánni á báSar hliÖar, og á milli þeirra var fyrir 40 árum síSan bygS stálbrú ein mikil, sem hvíldi aSeins á tveimur stólpum, sínum viS hvorn enda. Var þetta þá lengsti brúarbogi í heimi, enda altaf taliS hiÖ veglegasta mannvirki. MiSja brúarinnar var um 70 rnetr- ar yfir venjulegan vatnsflöt, og enda þótt endar bogans kæmu niSur á báSar hliSar, þá hafSi engum dottiS í hug, aS ruSningur gæti sakaÖ hantí, þar sem hann tengdi barma hins 400 metra breiÖa gils og hélt uppi annari hinna tveggja nágrannaþjóSa. Nú fór mönnum samt ekki aS lít- ast á blikuna. JakaburÖurinn niSur fossana óx. Nýjar þúsundir tonna ruddust fram giliS og hlóÖust upp. Brátt náSi ruÖningurinn endum bog- ans, hreyktist upp og braust áfram meÖ slíku heljarafli, 4S brúin skalf. Fjöldi af verkfræSingum báru sam- an ráS sín um hvaS gera skyldi. Þeir reiknuSu út hve mikil átök brú- in þyldi og áætluSu hver væri þungi íssins. En munurinn var of mik- ill. Vélar og verkamenn voru send- ir á vettvang til þess aS rySja ísnum frá, en urSu aS flýja og sluppu nauSuglega. “Hversvegna ekki aS nota sprengiefni ?” spurSi fólkiÖ. En sprenging, sem rutt hefSi frá slík- um ís, hefSi um leiS hrundiS brúnni í rústir og jafnvel eyÖilagt nærliggj- andi hús. ísnum hlóS þannig upp án þess aS nokkuÖ fengist aSgert, þangaS til hann náSi sumstaÖar 30 —4ometra yfir venjulegt: vatnsborS, og þá lýstu verkfræSingarnir yfir því, aS þessi tveggja miljón dollara brú hlyti aS falla og brotna niöur í ónýtt járnarusl. ÞaS stóS ekki á aS sá úrskurSur væri gerSur kunnur. Útvap var hafiS frá brúnni sjálfri, hver ný spunga tilkynt, og spádómum rigndi niSur um, hvenær hún færi. Þá var þaS aS fólksstraumurinn hófst fyrir alvöru til Niagara, og þegar hún féll daginn eftir, 27. jan. kl. 4:15, stóÖu margar þúsundir manna á báÖar hliÖar og horfSu á hina geysilegu stálbjálka láta undan, snú- ast í sundur og falla niSur á ísinn meS feikna vábrestum. HerfróSir menn líktu hávaSa hinna brestandi banda og bjálka viÖ sambland af vélbyssu og fallbyssuskotum í gifur- legu áhlaupi. Nú liggur brúin á ísn- um og bíÖur eftir aS verSa brotin enn meir og tekin á brott eSa sökt niÖur í hyldýpi fljótsins fyrir neÖan. ÞaÖ var daginn eftir, aÖ eg og nokkrir félagar mínir tókum okkur saman og ókum í bíl til Niagara. AuÖvitaÖ var margt aS sjá, enda þótt eySilegging brúarinnar væri stærsti þátturinn i tjóni því, sem orSiS hafSi. Á aSra hliÖ árinnar, rétt fyrir neSan fossana aS ofanverSu viS brúna, er ein hin stærsta af raf- magnsstöSvunum, sem reknar eru meÖ afli frá fossunum. AÖ jafn- aSi er þak yfirbyggingarinnar um 30 metra yfir vatnsflötinn, en nú mátti aÖeins sjá 2—3 metra niÖur á veggina. Alt umhverfis var fult af ís. Engum var leyft aS koma al- veg aS húsinu, en viS vissum fyrir- fram aS ísinn hafSi brotiÖ alla glugga og næstum því fylt alt húsiS, sem er yfir 200 metra langt, og byrgir þar nú um 15 miljón dollara virSi af vélum og áhöldutn. Fvrir utan dyrnar var heljarmikill gufu- krani þegar tekinn til starfa viS aS rySja frá, en verkfræÖingar telja, aS ekki verSi hægt aS láta vélarnar taka til starfa aftur fyr en eftir 4— 5 mánuSi, og áætla tjóniS um 1 miljón dollara. Um tíma óttuSust þeir annars, aS öll stöSin kynni aS eySileggjast og þykjast þvi hafa sloppiÖ vel. En vera kann, aS ekki sé öllu lok- iS þegar þetta er skrifaS. Nokkru fyrir neSan brúna er önnur stöS, talin hin stæsta í heimi í sinni röS. Ef ísinn brýst skyndilega fram, og sú stöS stöSvast, verÖur dimt yfir alt nágrenniÖ, og upp rís, eins og einhver sagSi, ógnaröld glæpa og myrkraverka og alment skólafrí. Og þarna úti í jaSrinum sáurn viS hóp af mönnum vera aS grafa sig niÖur meS möstrunum á “Þoku- imeyjunum.” Þeirra verk verÖur þrefaldaS næsta sumar. Þegar fólk getur ekki lengu horft á fossana frá “the honeymoon bridge.” VíSsvegar meSfram fljótinu hafa hús brotnaÖ eSa veriS borin á burtu í heilu lagi, en vegna þess, aS venju- lega hefir rnátt sjá nokkru fyrir hvaS gerast mundi, og ísinn hefir unniS rneira meS ómótstæSilegum þunga og krafti heldur en hraSa, hefir þó ekki orSiS manntjón, Sér- staklega er fræg saga af litlu timb- urhúsi viS ána, sem flaut á burtu í heilu lagi, rétt eftir aS fólkiS gat forÖaÖ sér. Þegar sást til þess fara fram hjá langt fyrir neSan, lagSi reykinn enn friSsamlega upp úr reykháfnum, og köttur sat (mal- andi?) úti í glugga. Þessi ísaruSningur er, aS því er sagt er, sá mesti, sem sögur fara af nokkurstsaÖar, og tjóniS er gífur- legt. ViS höfum heyrt talaS um “beislun” fossanna, og viS dáumst aS, hversu stórfenglega kraftur þeirra hefir veriS tekinn í þjónustu þjóSfélagsins og honum veitt út um borgir og bygÖir til aS hita og lýsa miljónum manna eSa til stóriSju og ýmsra framkvæmda. En hversu sáralítill hluti af þessari feikna orku er þó notaÖur, og lítiÖ verSur um beislin, þegar þessi risafoss ög fljót ganga berserksgang, brjóta af sér öll bönd og rySja sér braut meS svo taumlausum þrótti, aS ekkert fær staSist. Hverjum, sem sá öll vegsummerk- in, mun seint gleymást “ruSningur- inn mikli 1938,” og þeir eru marg- ir, sem þetta sjá. Fólksstraumur- inn til Niagara hefir veriS gífur- legur undanfarna daga. Sérstakar aukalestir hafa flutt þúsundir manna úr nærliggjandi héröðum, og fjöld- inn þar er rúeiri en dæmi eru til áÖ- ur. ViS urðuiro aS skilja bílinn eftir langa leið frá fossunum, því aS öll nærliggjandi stræti og bílastæSi voru þegar skipuS. MeSfram gilinu á báSar*hliSar stóS fólkiS i þús- undatali, og myndavélar ;tf öllum stærðum og gerðunt voru á lofti. En uppi í loftinu sveimuSu flug- vélar, hringsóluSu um stund og flugu síSan á brott, en aÖrar komu í staÖinn. Jafnvel ein af hinum risavöxnu áætlunarflugvélum frá Bandaríkjunum kom þar seinni hluta dagsins, flaug tvo hringa lágt yfir fossunum, en hvarf síSan vestur á viS til næsta áfangastaÖar. Lögregluþjónarnir virtust ekki vera sem ánægSastir meS umferðina, en bilstjórarnir voru hinsvegar eitt blíSubros frá eyra til eyra. Einn þeirra sagði mé, aS hann hefSi aldrei að sumrinu haft eins góSan “busi- ness” dag, og um leið og hann hélt af staS til aÖ taka nýjan farþega, heyrSi eg hann tauta fyrir munni sér, aS fátt væri svo meS öllu ilt . . . . Jakob Sigwrðsson. —Lesb. Mbl. 13. ntarz. Pontíus Pílatus Þegar eg var úngur sá eg einu sinni það sem kallað var “saga Pílatusar" á skrifuðum blöSum, sem nú mun því miSur vera glatað. Hver hafSi skrifað þaS eða hver var höf- undurinn, var mér ókunnugt um. Ilvort það var skáldskapur eða sögulegur sannleikur, skal eg ósagt látiÖ. Veraldarsagan hefiT veriS harla þögul um þá persónu; er hann þó 'SÍzt ómarkverS persóna i sög- unni. ÞaS eina sem sagan getur um er að hann var landstjóri í GyS- ingalandi á dögum Krists, og for- lögin úthlutuSu honum þaÖ óham- ingjusama hlutskifti aS dæma Krist til dauSa. ÞaS hefir veriS alment álitiS, aS hann hefSi hlotiS nafniS Pontíus, af því hann hafi veriS upp- runninn frá eyjunni Pontus, en svo var ekki, heldur var hann róm- verskur. ÞaS er ekki getiÖ um hvaða lífsstöSu hann hefir haft. Sennilega hefir hann látiS sig stjórn- mál talsverSu skifta. Svo mikið er víst aS hann komst í ónáS hjá keis- aranum, sem sennilega hefir veriÖ Tiberius. AS líkindum hefir hann sagt eitthvað sem keisaranum geðj- aSist ekki aS, og ennfremur af því aS hann mun hafa verið slunginn og ráðsnjall. Þessvegna hefir keisarinn viljað losast viS hann. ÞaS þurfti ekki mikið á þeim tímum til aS baka sér sektar, jafnvel dauðasektar. En keisarinn gat ekkert fundiS sem réttlætt gæti dauSadóm á hendur Pílatusi. En þannig stóSu sakir, aS Pontverjar voru skattskyldir róm- verska rikinu, eins og mörg önnur lönd í Evrópu og Asru á þeirn tim- um. En Pontverjar ekki einungis þverskölluðust viS aS. greiSa skatt- inn, heldur einnig áttu rómverskir skattheimtumenn aldrei afturkvæmt til Róm. Nú sá keisarinn hér leik á borði til aS losna viS Pílatus, án þess aS dæma hann til dauða, og hann sendi hann í skattheimtuferð til Pontus. Þegar Pílatus kom til Pontus stefndi hann Pontverjum á þing. HugsuSu Pontverjar honum þegj- andi þörfina, aS hann skyldi ekki fara lifandi af þingi fremur en aSr- ir skattheimtumenn Rómverja. Pílatus mælti: “Eg er hingaS kominn, sendur frá hinum róm- verska keisara til aS innheimta af yður skatt. Ef yður þóknast aS greiSa hann, skal eg veita honum móttöku og færa hann keisaranum. Ef yður á hinn bóginn þóknast ekki aS greiða hann, læt eg mér betur líka.” Þessi erindagreiðsla var nokkuð sem Pontverjar áttu ekki von á og voru óvanir, því fyrirrennarar lians hafa víst ekki sparað að sýna Pont- verjum í berar tennurnar á róm- verska valdinu. En nú kom hér maður, sem ekki ætlaði aS beita neinu kúgunarvaldi; svo þeir létu Pílatus ekki einungis lifa, heldur greiddu skattinn að fullu. Þegar Pilatus kom til keisarans meS skatt- inn, launaSi hann honum meS þvi að gjöra hann aS landstjóra á GyS- ingalandi, og gaf honum náfniS Pontíus. Af þessu má draga ályktun hvilík afstaSa Pílatusar var, þegar höfuð- prestar GySinga komu meS Krist til hans til aS dæma hann. Biblían og trúin hafa verið harla hlutdræg gagnvart Pílatusi. Hann varS nauð- ugur að dæma á móti betri vitund. Ekki einungis embjetti hans, heldur éinnig líf hans var í hættu. Hann reyndi alt sem hattn gat til aS fá hann sýknaSann. Þegar hann sencíí hann til Heródesar var þaS ekki af þvi að hann vildi koma Heródesi i vanda, eins og Hallgrimur Péturs- son vill vera láta, heldur af því aS hann bjóst viS aS Heródes rnundi ekki finna neina sök hjá honum, sem og lika varS. Eins og Pilatus sagði: “Eg finn ekki neina sök jhá þessum manni; ekki heldur Heródes,” því hann lét færa Krist í “hvitt klæði,” og hvítur litur merkti sakleysi en ekki “for- smát^ þaS heita skyldi,” Öins og Hallgrímur sagði. Allar aÖrar píningar, sem Pilatus lét Krist þola, voru til þess ætlaSar að slikt væri nægilegt straff þótt um sök hefÖi veriS að ræða. Og þegar hann gaf þeim kost á að kjósa um hann og hinn versta illræSismann, sem hann hafSi í varÖhaldi, bjóst hann alls ekki viÖ aS slikt hatur gæti verið til hjá Gyðingum að þeir niundu kjósa Barrabas. En seinasta tromp- ið sem Kaifas sló út var þetta: “Þú ert ekki vinur keisarans, ef þú slepp- ir honum.” Kaifas vissi vel aS það var djúpt á vináttu á milli Tíberiusl ar keisara og Pilatusar, pg hann vissi vel hvaS Pílatus átti i húfi í því efni. Þegar Rómverjar tóku Jerúsalem voru allir embættismenn GySinga hneptir í varShald og kærSir fyrir landráð. En hvenig sem þeir fóru aS, gátu þeir ekkert fundiS Pílatusi til saka. Nú er þess getiS, aS þegar stríSsmennirnir vörpuðu hlutkesti um kyrtil Frelsarans, þá varS hann hlutskifti Pílatusar, og hann var klæddur honum viS réttarhaldiS. Stakk þá einhver upp á því aS hann væri færður úr honum. Eftir þaS fundu þeir nægar sakir gegn honum og hann var hneptur í varShald á- samt þjóni sínum. Þannig lauk æfi hans að hann lét þjón sinn reka sig í gegn meS sverSi sínu. Eins og eg sagði áSur, vil eg enga ábyrgS bera á sögulegum sannleika á þessari sögu. Kann vera að marg- ir álíti aS hér sé um helgisögu aS ræSa; svo má og segja um margar aðrar sögur fornaldarinnar. Þorgils Ásmundsson. GEFINS Blóma og matjurta frœ ÚTVEGIÐ EINN NÝJAN KAUPANDA AÐ BLAÐ- INU, EÐA BOBGIÐ YÐAB EIGIÐ ÁSKBIFTAE- GJALD FYBIBFBAM. Frœið er náhvœmlega rannsakað og ábyrgst að öllu leyti TAKIÐ ÞESSU KOSTABOÐI! Hver gamall kaupandi, sem borgar bla6i8 fyrirfram, $3.00 áskrift- argjald til 1. janúar 1939, fær a8 velja 2 söfnin af þremur númerum, 1., 2. og 3 (I hverju safni eru ótal tegundir af fræi eins og auglýsingin ber me8 sér). Hver, sem sendir tvö endurnýju8 áskriftargjöld, $6.00 borga8a fyrirfram, getur valiB tvö söfnin af þremur, nr. 1., 2, og 3, og fær nr. 4 þar a8 auki. Hver, sem útvegar einn nýjan kaupanda og sendir áskriftargjald hans, $3.00, fær a8 velja tvö söfnin úr nr. 1., 2. og 3., og fær nr. 4 þar a8 auki. Hinn nýi kaupandi fær einnig aS velja tvö söfnin nr. 1., 2. og 3., og fær nr. 4. þar a8 auki. Allir pakkar sendir móttakanda a8 kostna8arlausu. No. 1 COLLECTION—Vegetables, 15 Packets BEETS, Detroit Dark Red. The best all round Beet. Sufficlent seed for 20 feet of row. CABBAGE, Enkhui7,en. Good all round variety. Packet will grow 1,000 lbs. of cabbage. OARROTS, Half Dong Chantenay. The best all round Carrot. Enough seed for 40 to 50 feet of row. CUCUMBER, Early Fortune. Pickles, sweet or sour, add zest to any meal. This packet will sow 10 to 12 hills. UETTUCE, Grand Rapids. Loose I.eaf variety. Cool, crisp, green lettuce. This packet will sow 20 to 2 5 feet of row. BETTUCE, Hanson, Head. Ready after the Leaf Eettuce. ONION, Yellow Globe Danvers. A splendid winter keeper. ONION, White Portugal. A popu.lar white onion for cooking or pickles. Packet will sow 15 to 20 feet of drill. PARSNIP, Half Dong Guemsey. Sufficient to sow 40 to 60 feet of drill. PUMPKIN, Sugar. Packet will sow 10 to 15 hills. RADISH, French Breakfast. Cool, crisp, quick-growing variety. This packet will sow 25 to 30 feet of drill. TOMATO, Earliana. The standard early variety. This packet will produce 75 to 100 plants. TURNIP, White Summer Tahle. Early, quick-growing. Packet will sow 25 to 30 feet of drlll. FIjOWER GARDEN, Surprise Fiower Mxtnre. Easily grown annual flowers blended for a succession of bloom. SPAGHETTT, Malahar Melon or Angel’s Hair. Boil and cut off the top and the edible contents resemble spaghetti. No. 2 COLLECTION SPENCER SWEET PEA COLLECTION 8—NEW BEAUTIFUU SHADES—8 Regular full size packets. Best and newest shades in respective color class. A worth-while saving buying two. See reguiar Sweet Pea Uist also. SEXTF7T QUEEN. Pure White. GEO. SHAWYER. Orange Pink. Five and six blooms on a stem. WEUCOME. DazDzling Scarlet. WHAT .TOY. A Delightful Cream. MRS. A. SEARUES. Rich Pink BEAUTY. Blush Pink. shading Orient Red. SMIIÆS. Salmon Shrimp Pink. RED BOY. Rich Crimson. No. 3 COLLECTION—Flowers, 15 Packets EDGING BORDER MIXTURE. MATIIIOIjA. Evening scented ASTERS, Queen of the Market. stocks. the earliest bioomers. MIGNONETTE. Well balanced BACHEIjOR’S BUTTON. Many mlxtured of the old favorite. CABENDUUA. New Art Shades. NASTURTIUM. Dwarf Tom CAUIFORNIA POPl’ Y. New Prize Hybrids. CBARKIA. Novelty Mixture. PETUNIA. Choice Mixed Hy- CUIMBERS. Flowering climb- brids. ing vines mixed. POPPY. Shirley. Delicate New COSMOS. New Early Crowned Art gha(ies. E\HíRTjASTINGS Newest shades ZINNIA. Giant Dahlia Flowered. mixed. Newest Shadee' N0 4—ROOT CROP COLLECTION Note The Ten Big Oversize Packets BEETS, Half Ijong Biood (Uarge PARSNIPS, Early Short Ronnd Packet) (Large Packet) OABBAOn EnkliulMii <»r,. a° ° T TIIRNIP, Purple Top Strap CARROT. Chantenay Half Ijong T(Caf (Large Packet). The (Uarge Packet) early whlt0 summer table ONION, Yellow Giobe Danvers, turnip. (Uarge Packet) TURNIP, Swede Canadian Gem UETTUCE, Grand Rapids. This (Barge Packet) packet will sow 20 to 25 feet ONION, White Pickiing (Uarge of row. Packet) Sendið áskriftargjald yífar í dag / (NotiÖ þennan seðil) To THE COLUMBIA PRESS, LEVHTED. Winnipegr, Man. Sendi hér með $.........sem ( ) ára áskriftar- gjald fyrir “Lögberg.” SendiS póst frítt söfnin Nos.: Nafn .......................,......................... Heimilisfang ...................................... • • • Fylki .................................................

x

Lögberg

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.