Lögberg - 08.05.1941, Qupperneq 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 8. MA.t, 1941
5
Pj6ðverjar sýnast hafa lagt við það sérstaka rækt, að varpa sprengjum
y r hrezk sjúkrahús, og þá ekki hvað sízt í L#ondon. . Á þessari mynd
sjast tvær deidlir í sjúkrahúsi einu í London, er sárt urðu leiknar ai'
°ldum þýzkra loftvarga; unnu að því um langa hríð læknar, hjúkr-
jnarkonur og borgarar, að bjarga úr rústunum limlestum sjúklingnm;
margir sjúklingar létu þarna líf sttt.
^lrðuleg frú kom inn i búð
°g sagði;
. ætla að fá afmælisgjöf
yrir litla telpu. En það á að
Vara eiBhvað, sem gagn er í,
*i aðeins leikfang, sem hún
,etir gaman af skamma stund,
eIdur eitthvað, sem hún hefir
naegju af og foreldrar hennar
Unna að meta, gjarna eitthvað,
?en> glæðir smekk hennar og
hagsýni.
~~Við höfum úr nógu að velja.
^að höfuðuð þér hugsað yður
a gefa mikið fyrir þetta?
Ja, svona 50 aura til krónu,
Var svarið.
★ ★ ★
^ennarinn: Hvað kallar mað-
r Þá manneskju, sem segir ann-
a en henni býr i brjósti?
Nemandinn: Kurteisa, herra
Kennari!
★ ★ ★
®r unnusta þínum kunnugt
am aldur þinn?
^á, nokkuð af honum.
★ ★ ★
I ''Þér hafið skrifað bók um
n<JIand, en hafið þó aldrei verið
Par»
^'thöfundurinn: Haldið þér
annske, að Dante hafi verið i
nelvíti?
f Nigeria f Afríku eru tvíburar
, ,ng óvinsælir og oftast
bvi,
°rnir
nær
út.” Þannig stendur á
að negrarnir telja það ó-
a n8ulegt, að tvö börn, sem fæð-
Sarntímis, geti átt sama föð-
Tviburar eru með öðrum
Ur,
°rðu
hví
’ ao moðirin sé ekki trú föð-
Urnum.
ni taldir vera sönnun fyrir
★ ★ ★
f 1 Wlstjórar viti, hve miklum
bi^IÍ1^rUm gúnimihringarnir á
f Utn heirra hafa tekið, síðan
tI Var farið að nota þá, fyrir
vm fjörutfu árum? Árið 1910
ser ha® talið sæmilegt “dekk,”
nú*11 h°1(t' 5000 km. akstur. En
er Það ekki fyrsta flokks
i . e h » sem þolir ekki 40,000
"0metra akstur.
1 aðirinn; Hlauptu og gættu að
hV?f klukkan er!
rengurinn: Hún er eitt.
aSirinn: Ertu vfss um það?
ho ,r°n^Urinn: Já, alveg viss. Eg
sinivf' ^ana siu e'ff mörgum
★ ★ ★
Se ',ð eru kannske ekki allir,
höf Vita- hvernig orðið “snob” —
ö'ngjasleikj a — er til orðið.
.°u sbuluð þið heyra:
C old hleypti háskólinn i
ir s. >riclge i fyrsta sinni inn fyr-
Voruar ^ýr stúdentum, sem ekki
bin' a®aisættum. Og þegar
Sj Ir.n^jn stúdentar létu innrita
ttu þeir að auðkenna sig
með latnesku orðunum: Sine
nobilitate, þ. e. a. s.: ekki aðals-
a^tar.
Fyrst í stað var auðkenning
þessi stytt í: Sine nob., og síðar
í S. nob., er að lokum varð að
einu orði: Snob.
Margir hinna borgaralegu stú-
denta gerðu sér far um að semja
sig að siðum hinna eiginlegu
aðalsmanna í háskólanum,
klæddu sig eins (^g þeir o. s. frv.
Aðalsmönnunum þótti sér fyrst
misboðið, en sneru fljótt við
blaðinu og hentu gaman að hin-
um, og nefndu þá í háði
“snobba.” — Þannig fékk orðið
smátt og smátt þá háðsmerk-
ingu, sem síðan hefir haldist,
orðið hefir verið upp tekið 1
rnörg tungumál.
* * *
f fljótinu Signu í Frakklandi
hafa “veiðst” eftirfarandi dýr:
2121 hundur, 977 kettir, 507
hæns, 210 kanínur, 10 kindur,
60 svín, 27 gæsir, 2 kálfar, 3
apar, 1 slanga, 2 íkornar, 3 refir,
130 dúfur og 609 fuglar af ýms-
um tegundum.
★ * ★
f Dusseldorff eiga heima 4
systkini, sem eru 333 ára gömul
samtals, eða 80, 82, 84 og 87 ára
gömul hvert.
—(Morgunbl.).
Húsmœðraskóli v
Reykjavíkur
eignast hús
Húsmæðraskólamálinu er nú
svo Iangt komið, að fest hafa
verið kaup á húsi undir skólann.
Er það húsið nr. 12 við Sólvalla-
götu er Jónatan heitinn Þor-
steinsson kaupmaður bygði, en
var nú eign Magnúsar Guð-
mundssonar skipasmiðs.
Sem kunnugt er var hafin
fjársöfnun hér í bænum til Hús-
mæðraskóla Reykjavíkur í nóv-
embermánuði síðastliðnum. Var
henni þegar mjög vel tekið al'
bæjarbúum og hafa verið gefn-
ar til skólans um 23 þúsund
krónur. Því fé og stuðningi
góðra manna er það að þakka,
að hægt var að kaupa hús þetta
undir skólann. En það fæst með
mjög góðum skilmálum, kostaði
100 þúsund krónur. En útborg-
un mun vera rúmar 30 þúsundir.
Er von um, að skólinn geti tek-
ið til starfa í haust, og mun það
gleðiefni öllum góðum Reykvík-
ingum. Enda munu fá mál hafa
mætt jafn almennum vinsældum
í Reykjavík og Húsmæðraskóla-
málið. — Mun Morgunblaðið
framvegis, eins og áður, taka á
móti peningagjöfum til Hús-
mæðraskólans. Betur má, ef
duga skal, og margt smátt gerir
eitt stórt. Hingað til hafa gjaf-
irnar verið þetta frá 20 krónum
og upp i 5000 krónur. En það
munar um hvern skerf, þó miklu
minni sé. Það ættu húsmæður,
sem málið er skyldast, að hafa
í huga, ef þær langar til þess
að styðja þetta ágæta þjóðþrifa-
fyrirtæki. En eftir því sem for-
maður Húsmæðraskólanefndar-
innar, frú Ragnhildur Péturs-
dóttir sagði Morgunblaðinu í
gær, hefir nefndin ákveðið að
safna 50 þúsundum króna til
skólans. — (Mbl. 13. febr.).
Nýár 1941
Hvert nýárið eftir annað renn-
ur nú upp við bliku ófriðarins
mikla. Nauðugur viljugur hlýt-
ur hver maður að minnast þess
á tímamótunum.
Við síðustu áramót hafði þessi
hildarleikur ekki staðið nema
fiáa mánuði, en samt voru þá
þegar margar þjóðir i deiglunni.
Síðan hefir svipuðu fram farið.
Rálið hefir breizst út. Fleirum
og fleirum er varpað í deigluna.
Aðrar verjast í ofboði dauðans
á sjálfum barminum. Kviknað
hefir i Suðurálfu. Eldtungurn-
ar sleikja Austurálfuna. Reykj-
armökkinn leggur til Vestur-
álfu. Frændþjóðir okkar á Norð-
urlöndum hafa hnigið, hver með
sínum hætti.
Og svo hefir það skeð, sein
vér hefðum sízt óskað, og jafn-
vel sízt vænst — ófriðurinn hefir
náð alla leið til okkar, sem “bú-
um við hin yztu höf.” í ís-
lenzkum sveitum hafa skriðdrek-
ar sézt á vegum. Fallbyssu-
hreiður eru á holtunum, vígi á
götum og stígum. Og fyrstu
fallbyssukúlur, sem skotið er i
heiftarhug, hafa sprugnið yfir
Reykjavík.
Samtímis hafa atvinnuhættir
og fjármál farið úr skorðum, og
hefir það komið fram í því, að
til íslendinga hafa sópast óvænt-
ar miljónir króna. Alt í einu
er það orðið vandamál, hvað
gera eigi við þennan fljótfengna
auð, svo að hann valdi ekki
meiri hörmungum og tjóni en
gæfu og gengi. Það eru mikil
viðbrigði frá baráttu gegn gjald-
þroti. Sannast enn bæn Agúrs:
“Gef mér hvorki fátækt né auð-
æfi,
en veit mér minn deildan verð.”
Ótti og hörmungar öðrum
þræði — óvænt auðsafn og höpp
hinum þræði. Fátt reynir meira
á þrek og menningu. Þau átök
verða mörgum ofurefli.
Fyrir þjóð vora, eins og aðr-
ar þjóðir, sem slíkt steðjar að,
er ekki til nema einn máttur,
sem verndað getur, og sá máttur
er kristindómurinn. Hann er ör-
uggur og alveg óskeikull kraftur
gegn öllum þessum hamförum.
En eigum við hann í svo ríkum
mæli að hann megi duga okkur?
Eða höfum við vanrækt að her
væðast eins og svo margar aðrar
þjóðir?
Um það er hvorki mitt né
nokkurs manns að dæma.
reynslan mun sýna það. En þvi
miður sýnast ýmis tákn tim-
anna benda í alt annað en bjarta
átt.
Fyrst er að kunna að líta á
hamfarirnar i réttu ljósi. Kvæði
Matthíasar um Dettifoss lýsir
þessu vel. Hann stendur í fyrstu
höggdofa frammi fyrir þessum
ógurlegu hamförum. Honum
finst, sem horfi hann þar á “al-
mættisins teikn.” En það er ekki
nema um stund. Brátt sér hann
alt annað bak við og yfir þessum
ógnum. Hamfarirnar eru ekki
styrkur heldur vanmáttur:
Hert þig, heljarbleikur,
hræða skalt ei mig.
Guðdómsgeislinn leikur
gegnum sjálfan þig.
Er það ekki svona með ham-
farir mannanna, þar sem þeir
æða hver gegn öðrum, fótum-
troða boð Guðs, smána kærleiks-
lögmál Krists og blása ógnuin
gegn öllu, sem bygt hefir verið
upp? Það sýnist ægilegt í styrk-
leik sínum. En séð með trúar-
sjón skáldsins er það hjóm, van-
máttug uppreisn vesælla og villu-
ráfandi jarðarbarnanna gegn
hinni hinmesku hátign. Guð-
dómsgeislinn leikur yfir því og
gegnum það.
Við þurfum ekki að efa, hvort
sigrar að lokum. Heljarbleikur
ófriðarins á ekki að hræða
nokkurn kristinn mann. En
hversu lengi standa ógnirnar?
Þegar við litum á öll sárin,
sem höggvin eru, alt, sem bæta
þarf, alt, sem græða þarf, alt,
sem byggja þarf, verður okkur
þá ekki að segja eins og sama
góða skáldið segir í hinni dá-
samlegu nýárskveðju 1878:
Heilaga ljós sem heyr æ strið
við heljarveturinn ár og síð.
Mikið þú átt i vændum.verk
að vinna úr dauðanum lífsins
serk.
En það verður. Því að guð-
dómsgeislinn, sem skín gegnum
“heljarbleik” er fyrst af öllu
kærleiksgeisli vermandi og græð-
andi, án allrar verðskuldunar.
Kom því,. ó skínandi ljósanna
ljós
og leys vora köldu þjóðlífs rós!
skrifaðu’ á heiminn lög og láð:
“Lífið er sigur og guðleg náð.”
Stórþjóðir heimsins berjast
fyrir sigri — og bíða allar ósigur
á sál og líkama. “Og eg sá, og
sjá, Bleikur hestur; og sá er á
honum sat, hann hét Dauði, og
Helja var i för með honurn,”
segir i Opinberunarbókinni.
En við getum líka barist á
þessu komandi ári, barist til
sannarlegs sigurs. Því að “alt
sem af Guði er fætt, sigrar
heiminn.” Það er sá sigur, seni
oft kemur mönnunum fyrir sem
ósigur, það er Golgatasigur, en
það er sá eini sigur, sem unt
er að vinna. Það er sigurinn
yfir hinu illa, hinu lága, yfir
syndinni og bölinu, kærleikans
sigur yfir hatrinu, ljóssins sigur
yfir myrkrinu, lifsins sigur yfii
dauðanum.
Kom þú ó skínandi ljósanna
ljós!
Kom þú, drottinn Jesú! Kom
í hjörtu mannanna. Styttu þján-
ingar haturs og eymdar, og vinn
lífsins serk úr dauðans dróma!
Ef hinn harði skóli þessa árs,
sem nú fer í hönd, getur fært
mannkynið og okkur sjálf nær
því marki, þá er hægt að hrópa
út í sjálf ófriðarmyrkrin: Gleði-
legt ár!
Magnús Jónsson.
—(Kirkjuritið).
MeS morgunkaffinu
— Hvað heitir §onur yðar
Anna?
—Hann heitir Hans.
—í höfuðið á hverjum?
—á kónginum.
—Kóngurinn heitir ekki Hans.
—Jú. Hann heitir Hans há-
tign.
★ ★ ★
Hún: Hvort viljið þér heldur
þær konur, sem láta dæluna
ganga, eða hinar?
Hann: Hvaða hinar?
* ★ *
—Til hamingju, vinur. Það
var svei mér gaman fyrir þig að
eignast tvíbura. Þarna fjölgar
alt i einu um tvo á heimilinu.
Nei, ekki nema einn. Vinnu-
stúlkan strauk úr vistinni í gær.
★ ★ ★
—Hvað er það, sem er hærra
’en himininn, lægra en jörðin,
dauðir eta það, en etir þú það,
deyrðu úr hungri?
—Það er ofar mínum skiln-
ingi.
“Það er ekkert! Auðvitað
maður! Ekkert er hærra en him-
ininn, ekkert lægra en jörðin,
dauðir menn eta ekkert, en etir
þú ekkert, deyrðu úr hungri.
Ha! ha!
—Er það satt, að frændi yðar
sé svona nískur?
Já, vist er það satt. Hann
getur jafnvel ekki hlegið, nema
á annara kostnað.
—(Morgunbl.).
SEEDTIME
rz/ytcL
HARVEST
By
Dr. K. W. Neatby -*'07J
• Director, Affricultural Departmcnt
North-West Line Elevators Asaociation
GRAIN MITES
True insects, such as moths,
beetles, ants, flies, bees, etc., have
six legs. Mites have eight — a
fact wich may help to explain
why they have spread so fast-
For this and other reasons mites
are more closely related to
spiders, scorpions, ticks, etc.,
than to true insects.
According to Dr. H. E. Gray,
the female grain mite lays three
or four eggs per day up to a
total of about thirty. At ordinary
room temperature, the life cycle
is completed in about seventeen
days.
When conditions are unfavour-
able, young mites may assume a
resting stage. ■ In this condition
they are covered with a hard
crust which prevents drying out.
They can then live without food
for months, during which time
they may be blown about with
dust or carried about on mice or
flies. When conditions favour,
they again become active and
multiply.
Grain mites increase the
moisture content of wheat. How?
Starches and related compounds
are formed in plants from water
and carbon dioxide plus energy
from sunlight. By feeding on
dust, debris and wheat germ,
mites digest these compounds
thus gaining enrgy and giving
off carbon and water. Infested
grain may, therefore, become
tough and spoil by heating. In-
festations are particularly
common in grain orgiginally
stored in a tough or damp con-
dition.
Farmers should check their
bins regularly. For further in-
formation, consult the local
District Agriculturist or Eperi-
mental Station. Government
literature has been distributed to
all line elevator grain buyers.
IS ALWAYS
A TttfAtífc
ITEM
ON MY
BUDCET!
Já herra—Jeg gæti ekki verið án SÍMANS ! Fjölskylda
mín notar hann daglega og sparar þannig margar ferðir
til bæjarins. Konan mm segir að það sé sú ódýraáta
og bezta trygging fyrir bændabýli sem hún þekki. Við
notum SÍMANN til matarkaupa, ráðagerða, og við inn-
kaup og sölu á afurðum, einnig ef um eld eða veikindi
er að ræða eða önnur sérstök tilfelli. Okkar mánaðar-
lega SÍMA- samband við Pabba og Mömmu er vel virði
þeirra fáu centa á dag, sem SÍMINN koátar.
Sparið TÍMA og SPOR
. mn
^VSTi
HflVE V 0 U R own H 0 m E TELEPHOnE i-4i