Lögberg - 01.06.1944, Side 1

57 ARGANGUR LÖGBERG. FIMTUDAGINN 1. JÍNÍ, 1944 NÚMER 21
Minning glæsilegs æskumanns
Fll. Sgt. Thorhall Baldur Lifman
Þegar sorg drepur á dyr hjá vinum manns, kvistast ávalt
eitthvað utan úr manni sjálfum. Og þótt sjaldnast 'geti um
héraðsbrest við lát æskumanns, þá daprast þó mjög umhverfið,
suk þess sem spakleg ljóðmál Bjarna Thorarinsens kveðja sér
hljóðs: —
“En ilmur horfinn innir fyrst
hvers urtabyggðin hefir mist.”
Flt. Sgt. Thorhall Baldur Lifman var faeddur í Árborg,
þann 9. ágúst 1921. Foreldrar hans eru hin valinkunnu hjón,
B. J. Lifman, fjrrrum sveitaroddviti, og kona hans Kristín Margrét.
Baldur naut alþýðumenntunar í ífæðingarbæ sínum, og starfaði
þar við verzlun um hríð, að loknu námi; hann innritaðist í
canadiska flugherinn í desember-mánuði 1941, og naut æfinga í
Brandon og Regina. 1 desember-mánuði 1942 fór Baldur austur
um haf, og hafði iþá hlotið Sergeants tign í flugliðinu; líf sitt
lét hann í þjónustu lands og þjóðar í flugárás yfir Þýzkalandi
.8 ágúst 1943, og var jarðsettur að Greifswald 6. september;
rneð því féll tjaldið við lokaþáttinn í ævi kornungs og glæsilegs
manns, sem svo margar og bjartar framtíðarvonir höfðu verið
tengdar við.
Baldur Lifman stóð framarlega í hópi þeirra prúðustu ung-
menna af íslenzkum stofni, sem eg hefi kynst á lífsleiðinni;
hann bar nafn þess guðsins, sem hvítastur var og beztur allra
Ása, og það nafn fór honum vel; að yfirliti bar hann sterk ein-
kenni hins norræna manns, og norrænn drengskapur var honum
í blóð borinn; vinfestu þá, er hann bjó yfir í ríkum mœli, átti
hann ekki langt að sækja, því sá eðliskostur hefir jafnan mótað
líf foreldra hans beggja jafnt; um þetta er mér að minsta kosti
engu ókunnugra en öðrum, vegna langvarandi persónulegs vin-
skapar við þau Thor Lifman og Margréti.
Rétt áður en Baldur lagði upp í langferðina hinztu, kom
hann á heimili okkar hjónanna ásamt föður sínum og systur til
þess að kveðja; hann kvaddi okkur með kossi að gömlum og
góðum íslenzkum sið, þessi sviphreini og prúði sveinn, og hvarf
okkur út í ósýnið, út á hinar torförnu krossgötur, sem rás við-
burðanna skapar, þar sem, eins og Einar Benediktsson segir:
“Einum lífið arma breiðir,
öðrum dauðinn réttir hönd.”
Baldur Lifman kom ekki heim úr langferðinni; hann greiddi
hina miklu fórn fyrir landið, sem ól hann, og mannkynið.
Auk foreldra sinna, lætur Baldur eftir sig eftirgreind systkini:
Frú Bergþóra Urry í Portage la Prairie; Margréti, sem starf-
ar fyrir sendiráð brezku flotastjórnarinnar í Washington D.C.;
írú Laufeyju Fjeldsted í Árborg, Stefaníu við hjúkrunarnam á
Misericordia spítalanum í Winnipeg og Sólborgu í foreldrahúsum;
allar eru þær systur góðum kostum búnar, og njóta hvarvetna
virðingar og trausts. Baldur var augasteinn foreldra sinna og uppá-
hald systra sinna; er með fráfalli hans kveðinn heitur harmur að
sifjaliði og fjölmennum hópi vina, er fegnir vildu gráta hann úr
helju þótt litlu fái áorkað fremur en raun varð á um nafna hans,
þann, er vænstur var og bjartastur allra Ása.
Hið prýðilega kvæði, Baldursbrá, sem samferða verður þessum
minningarorðum, er helgað minningu Baldurs heitins Lifman, og
er ort af Valda Jóhannessyni, bónda í Víðir-bygð, trygðavini
Lifman fjölskyldunnar.
E. P. J.
FJÖLSÓTT FLOKKSMÓT
Á mánudaginn hófst hér í borg
inni afarfjölsótt þing hinna yngri
fylgj enda frj álslyndustefnunnar,
þar sem mættir voru fulltrúar
frá hverju einasta fylki landsins;
mun tala erindrega hafa verið
nálægt fimm hundruðum; þrír af
ráðgjöfum sambandsstjórnar,
flugmálaráðgjafinn, Mr. Power,
landbúnaðarráðherrann, Mr.
Gardiner, og Mr. Bertrand fiski-
veiðaráðherra voru viðstaddir.
Það var tekið skýrt fram í
byrjun mótsins, að það stæði í
engu sambandi við næstu sam-
bandskosningar, sem enginn
nema sjálfur forsætisráðherrann
hefur hugmynd um nær fara
munu fram, heldur væri til
mótsins stofnað með það fyrir
augum, að efla og útbreiða
fræðslusamtök meðal æskulýðs-
ins ’um gildi frjálslyndu stefn-
unnar fyrir einstaklinginn engu
síður en þjóðarheildina.
Einhuga þjóð
Við atkvæðagreiðsluna. sem
fram fór á íslandi um niður-
felling sambandssáttmálans frá
1918, við Dani, og lýðveldis-
stjórnarskrána nýju, dagana frá
20.—23. maí, skýra skeyti sam-
einuðu fréttastofunnar frá því,
að flest bendi til, þótt fullnaðar-
talning atkvaeða væri eigi við
hendi. að um 98 af hundraði
kjósenda hafi greitt atkvæði með
sambandssliium, og að þar af
leiðandi slofni íslenzka þjóðin
sameinuð og einhuga, lýðveldi
þann 17. júní næstkomandi.
ÚTSKRIFAST í
HEIMILISHAGFRÆÐI
Miss Elaine Feldsted
Þessi glæsilega stúlka, er
yngsta dóttir þeirra Mr. og Mrs.
E. S. Feldsted hér í borginni,
hún er ágætum námshæfileikum
gædd, og útskrifaðist í vor með
fyrstu einkun í heimilishagfræði
frá Manitoba háskólanum. Miss
Feldsted tók mikinn þátt í fé-
lagslífi stúdenta, og er mjög
hneigð fyrir blaðamensku; hún
tekst innan skamms á hendur
stöðu við Extension Service land
búnaðarráðuneytisins.
ÚTVARP HELGAÐ
LÝÐVELDINU.
Á laugardagskvöldið þann 17
júní, fer fram útvarp yfir C.B.C.
kerfið, helgað lýðveldisstofnun-
inni á Islandi; útvarpið stend-
ur yfir frá kl. 8.30 til 9 e. h.
(Central Daylight Time). Út-
varpið hefst með Ó, guð vors
lands; næst flytur forsætisráð-
herrann í Canada stutt ávarp,
og þá ræðismaður íslands, G. L.
Jóhannsson, einnig stutta kveðju;
þar á eftir fer atburðakeðja úr
þróunarsögu Islands, en að lok-
um flytur W. J. Lindal dómari
7 mínútna ræðu. Útvaipinu lýk-
ur með þjóðsöng Canada.
ÞJÓÐVERJAR Á STÖÐUGU
UNDANHALDI í ÍTALÍU
Meginherfylki sameinuðu þjóð
anna í Italíu, hafa nú náð hönd-
um saman, og þröngva nú mjög
að kosti Þjóðverja bæði á Anzio
víglínunni og eins upp frá Adría-
hafi; eiga þessi herfylki, með
Camadamönlnum í fararbroddi,
aðeins eftir 15 mílur til Róm,
og gerir Clark yfirhershöfðingi
þá staðhæfingu, að, innan fárra
daga verði Rómaborg að öllu á
valdi hinna sameinuðu þjóða.
MOTHERWELL
KJÖRINN FORSETI
Á nýafstöðnu þingi hinna
yngri fylgjenda frjálslyndu
stefnunnar, sem staðið hef-
ir yfir í Winnipeg undanfarna
daga, var Richard E. Mother-
well bóndi að Abernethy, Sask.,
kjörinn forseti áminstra æsku-
lýðssamtaka á vettvangi stjórn-
málanna; hinn nýi forseti er
sonarsonur stjórnmálamannsins
víðkunna, Hon. W. R. Mother-
well, sem um eitt skeið var land-
búnaðarráðherra sambandsstjórn
arinnar.
LÝKUR PRÓFI
í LÆKNISFRÆÐI
Baldursbrá
Það er í eðli íslendingsins stilt,
Að eiga vísu og geta raulað lag,
Það er í gleðskap guðaveigum skylt,
Það gerir bært ið hinsta sólarlag.
I fátækt minni engu er að skarta,
Aðeins stunur dýpst frá móður hjarta.
Bikar minn er beiskur þessi jól,
Óbundið sár er aldrei verður grætt.
Þó framundan sé hærri og hlýrri sól,
Mitt hjarta er kalið, lamað, sundur tætt.
Á staka gröf hér stara sjónir mínar,
Nú strýkur engin hönd um kinnar þínar.
Eg veit að fjöldi meira hefur mist,
Mæður, sem að gefið hafa alt,
Syni og dætur dauðinn hefur kyst
Drottinn minn! hvað þetta líf er valt,
Og eiginmenn, mér ógnargeig það vekur,
Og enginn þeirra um neitt er fundinn sekur.
Elsku vin, hvað þessi stund var stutt,
Er stóðstu við, mér finst það napurt háð,
Að hafa fætt þig, faðmað þig og stutt,
Fólsku-hatri til að verða að bráð,
Tilverunnar hér er raskað rökum,
Réttur lífsins bundinn dauða sökum.
Þessi andvörp yfir þinni gröf,
Eru táknræn blóm á leiðið þitt,
Til handa þér mín hinsta jólagjöf,
Þú heyrir máske og skilur andvarp mitt;
Það sárast kennir kærst sem er að muna,
Eg kveð þig vin og þakka samveruna.
Valdi Jóhannesson.
Dr. Eggert T. Feldsted
Við nýlega afstaðin háskóla-
próf í Manitoba, útskrifaðist með
hárri fyrstu einkun í læknisfræði
Eggert T. Feldsted, sonur þeirra
Mr. og Mrs. E. S. Feldsted hér
í borginni. Hinn nýi læknir er
fæddur í Winnipeg þann 27. jan.
árið 1921, og lauk alþýðuskóla-
prófi 1937; hann heimsótti heims
sýninguna í París það sama ár, en
er heim kom, tók hann að leggja
fyrir sig nám við æðri skóla, svo
sem við United College, en síðar
við Manito'ba-háskólann; sóttist
námið hvarvetna hið bezta; hlaut
hann meðal annars tvö ár í röð
medalíu Manitobaháskólans fyrir
frábæra þekkingu í lífeðlisfræði.
Á háskólaárum sínum tók hinn
nýi læknir mikinn og marghátt-
aðan þátt í félagslífi stúdenta og
hafði forgöngu um margt, er til
raunverulegra urnbóta horfði.
Þann 24. þ.m., lagði Dr. Feld-
sted af stað austur til Brockville
Ont., þar sem hann hefir tekist
á hendur herlæknisembætti, og
jafnframt hlotið Lieutenants-
jtign.

Kveðja til Nordahl Gneg
Það er dirfska af sveinstaula að senda
* einn svolítinn minningarkrans
til þín, sem ert orðinn og verður
ástmögur fólks þíns og lands.
Og hljóður eg höndina rétti
og horfi á hin litfölvu grös,
er batt eg með hikandi huga
í hvirflandi daganna ös.
Eg bið þig því gáleysi að gleyma,
eg get ekki skilið það nú,
að dánarsveig hnýtt eg þér hafði,
né hvernig að fávizka sú
greip mig. Eg get eigi skilið,
eg gœtti ei þegar hins,
að þú lifir um ár og aldir
í anda hins norræna kyns.
Þinn andi var imynd hins bezta,
er átti hin norrœna sál,
því unnu þér allir sem bróður.
Þitt einfalda hjartans mál,
þáð vakti vort Islendings-eðli,
þá erfð, er oss Noregur gaf,
að kaupa ei frið fyrir kúgun
né krjúpa við svínanna draf.
Við fundum þar sögu’ okkar feðra,
er flýðu ofríki eins manns,
i en áttu þó leið sína um aldir
út til hins nýja lands.
Og enn er hinn norræni andi
ofinn úr þáttum tveim,
trúnni á táp sitt og frelsið
og tryggðinni’, er dregur oss heim.
Þú ortir þig stóran í óði
og ef til vill stærri í dáð.
Hver hugsun, hvert orð og athöfn
af ást til þíns lands var skráð.
Þótt beinin þín fái ei borið v
við brjóst sín þín feðraslóð,
hún heimtir þó heim þig sjálfan, -
þitt hjarta, sál þína og Ijóð.
Brátt vorar um víðlendi Noregs
af varma frá hækkandi sól,
og blánandi hamrahlíðar
sér hreykja á grœnbryddum kjól. ,
Það hvíslar i laufi og limi
hinum langþráðu tíðindum, þeim:
Nú heilsar þér “ættmold og ástjörð”,
nú ertu þá loks kominn heim.
j*
Við kveðjum með hljóðlátum huga,
sem höfum þig litið sem gest.
Við vissum þú hlauzt þó að halda
heim; þar er fegurst og bezt.
En meðan að sögð er hér saga
og sungið eitt einasta Ijóð,
þú lifir um ár og aldir
og eilífð — hjá norrænni þjóð.
\
Bjartmar Steinn.
ÝS455S555555555SS555SSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS5S55SS55S555S5555555S5555SSSSSSSSSÍSS