Lögberg - 02.08.1945, Blaðsíða 2

10
I
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 2. ÁGOST 1945
Tíu ára afmœli Kirkjuritsins
Eftir prófessor Richard Beck
♦♦♦
Með jólahefti síðasta árs lauk
10. árgangi “Kirkjuritsins”, sem
löngu er kærkomið orðið unn-
endum kirkju íslands og kristni
austan hafs og vestan, þó að
útbreyðsla þess mætti vitanlega
meiri vera hérna megin hafsins.
Umrætt jólahefti var að vísu
eigi sérstaklega helgað afmæli
ritsins, en þó um allt sæmandi
þeim tímamótum í sögu þess,
bæði að vönduðu efni, fróðlegu
og eftirtektarverðu í senn, og
einnig að búningi.
Auk faguryrtrar jólahugleið-
ingar eftir prófessor Ásmund
Guðmundsson, er þar meðal
annars að finna prýðilega grein
um pater Jón Sveinsson rithöf-
und (“Æfintýrið um Nonna”)
eftir séra Sigurð Stefánsson, er
lýsir bæði ætt, mennta- og starfs
ferli þessa ágæta íslandssonar,
sem bar nafn þess og hróður
víðar um lönd en nokkur ann-
ar heimaalinn íslendingur. Mik-
inn fróðleik er að sækja í rit-
gerðina “Messugjörð í Reykholts
kirkju fyrir 70 árum”, eftir hinn
góðkunna fræðaþul Kristleif
Þorsteinsson, er ber öll merki
glöggrar athygli hans og ríkrar
frásagnargáfu. Tímabær og vel
samin eru erindin “listin og
heilög kirkja”, eftir Kurt Zier
og “Fermingarundirbúningur”
eftir séra Jakob Jónsson, sem er
greinargerð fyrir hinni nýju
námsbók hans í kristnum fræð-
um, sem þegar hefir fengið
góða dóma. Efnismikið og at-
hyglisvert að sama skapi er
synódus-erindi séra Benjamíns
Kristjánssonar, “Hvað getur
bjargað menningurmi?”, er lýkur
með þessum orðum:
“Kristindómurinn er meira en
játning. Hann er fyrst og fremst
líf. Og það er ekki unnt að sann-
færast um hann, nema lifa eftir
honuon. Vér þulrfum að gera'
hvorttveggja, að skilja hugsjón-
ina og lifa eftir henni. Aðeins
fyrra atriðið getur verið á valdi
prestanna, að boða trúna og út-
skýra hana. En hitt er á valdi
safnaðanna að hlýða á kenning-
una og fara eftir henni.
Það að játa trú, sem enginn
trúir eða fer eftir, bjargar aldrei
menningunni.
Það eitt getur bjargað menn-
ingunni að trúa á Guð og hans
eilífa líf í verkunum.”
Af bundnu máli, sem þetta
jólahefti flytur, vil eg vekja eft-
irtekt manna á hinu látlausa en
fagra erindi “Kristur” eftir
Jakob J. Smára skáld:
“Að hjúpa Krist í kenningum,
það eru ónýt störf,
og er ei nóg að hafa’ hann sér
að vini?
Að gylla liljur vallarins,
þess gerist engin þörf, —
þær gróa samt í Drottins röðul-
skini.”
Jólahefti þetta gefur góða
hugmynd um þann boðskap og
það lesmál, sem “Kirkjuritið”
hefir borið á borð lesenda sinna
undanfarinn áratug. Það hefir
flutt fjölda af ágætum ritgerð-
um og ræðum um íslenzk kristin
dóms og menningarmál; látið sig,
í einu orði, skipta flest það, er
varðar heill og hag kirkju lands-
ins og prestastéttarinnar. Einnig
hefir það birt fjölda sálma og
andlegra ljóða, meðal annars
eftir hið góðkunna sálmaskáld
og þýðanda slíks skáldskapar,
Valdimar Snævar skólastjóra.
Loks hefir ritið að staðaldri
flutt kirkjulegar fréttir, bóka-
fregnir og margt prýðisgóðra
mynda.
Ber fjölbreytt og vandað inni-
hald ritsins frá upphafi vega
þess fagurt vitni lifandi áhuga
ritstjóra þess; en hitt er þó eigi
minna um vert, hve mikil víð-
sýni, samfara heilbrigðri festu
í skoðunum,.hefir auðkennt mála
flutning þess. Heiðríkja hugans
og sannur manndómsandi svip-
merkja það um annað fram.
“Kirkjuritið” er þá einnig
góðrar ættar. Það er arftaki
“Prestafélagsritsins”, hins merka
ársrits Prestafélags Islands, sem
þeir prófessor Sigurður P.
Sivertsen og prófessor Ásmund-
ur Guðmundsson gáfu út. Og
“Kirkjuritið” hefir reynst verð-
ugur arftaki hins vinsæla árs-
rits, sem það tók við af, enda
hefir það notið hæfileika ágæt-
ustu fræðimanna og ritfærra í
besta lagi, að því er ritstjórana
snertir. Prófessor Ásmundur
Guðmundsson hefir verið rit-
stjóri þess frá byrjun, og hafði
um langt skeið allan veg og
vanda af útgáfunni; en um
nokkur undanfarin ár hefir dr.
Magnús Jónsson prófessor verið
meðritstjóri hans. Margir í hópi
prestanna íslenzku hafa einnig,
eins og maklegt er, stutt ritið vel
í þörfu starfi þess. Er og skemmst
frá því að segja, að ritið hefir
eigi aðeins verið Prestafélaginu
og prestastéttinni til sæmdar,
heldur einnig unnið kirkju og
kristni landsins, og menningar-
málum þess í heild sinni, víð-
tækt gagn, haldið djarflega á
lofti hugsjónum kristindómsins.
Það hefir og að verðleikum átt
vaxandi vinsældum að fagna.
Það, sem út er komið af yfir-
standandi árgangi þess, 11. árg.,
sýnir ennfremur, að vel er hald-
ið í horfinu, en þrjú hefti þessa
árs hafa þeim, er þetta ritar,
í hendur borist.
Meðal margra prýðilegra og
sérstaklega athyglisverðra rit-
gerða og erinda í þessum heft-
um má t. d. nefna áramótahug-
leiðingu séra Árna Sigurðssonar
fríkirkjuprests; “Kirkjan og
framtíðin” eftir séra Pál Þor-
leifsson; “Sálgæzla” eftir dr.
-Helga Tómasson; “Kirkja ís-
lands á komandi tímum” eftir
plrófessor Ásmimd Guðmunds-
son (sem endurprentuð hefir
verið hér í blaðinu); “Kirkjan
og lýðveldishugsjónin” eftir
séra Björn Magnússon; “Þetta
er hið eilífa líf” eftir séra Benja-
mín Kristjánsson og “Þjónusta”
eftir séra Guðbrand Björnsson
prófast. Hlý og fögur er ferm-
ingar-prédikun séra Friðriks
Hallgrímssonar dómprófasts:
“Vinurinn”, og fræðimannleg
mjög ritgerð prófessors Ás-
mundar Guðmundssonar “Sál
konungur”, rituð af samúð og
glöggum skilningi. Þýðleiki og
einlægni einkenna ljóðið “Lind
lífsins”, eftir frú Ingibjörgu
Guðmundsson í Tujunga Calif.,
sem birtist í janúar-hefti rits-
ins.
Freistandi væri að endurtaka
hér sumt af því, sem sagt er,
fagurlega og viturlega, í um-
ræddum ræðum og ritgjörðum,
en rúmsins vegna verð eg að
láta mér nægja að taka upp
eftirfarandi málsgrein úr fyr-
nefndu erindi séra Páls Þorleifs-
sonar:
“Gleymum aldrei, að hver sú
þjóð, sem raunverulega hafnar
innsta kjarna kristinnar trúar,
er dauðadæmd. En sé hún sterk
siðferðislega, búi hún yfir skap-
andi orku, fóstri hún drauma
um háleit, andleg afrek og reyni
hún að varðveita samband sitt
við Guð sannleikans, mun hún
lifa og fá að halda frelsi, hversu
fámenn sem hún er.”
Jafnframt því sem eg þakka
ritstjórum “Kirkjuritsins”, og
öðrum þeim, er lagt hafa ritinu
til gott og vekjandi lesmál, á
liðnum tíu árum, vil eg óska
ritinu blessunar og vaxandi út-
breyðslu. Megi það halda áfram
um langt skeið að láta ljós
kristindómsins skína sem bjart-
ast yfir heimaþjóð vorri ög ætt-
jörð um ókomin ár.
Gestrisni er það, að hafa lag
á að láta gestum sínum finnast,
að þeir séu heima hjá sér.
•
Sá, sem kann að nota tímann
rétt, er hólpinn.
Disraeli.
Vildi geta verið með íslendingum á Gimli 6. ágúst, og tekið pátt í Þjóðminningar fagnaði þeirra Um leið og við óskum Islendingum til heilla og hamingju með Þjóðminningardag þeirra á Gimli, viljum við minna þá og aðra á / HEAT WAVES ROLL FROM FOOTHILLS COAL 1 %
• WINDATT COAL COMPANY
THOMAS P. HILLHOUSE LIMITED Aðalskrifstofa 307 Smith Street, Winnipeg
Barrister >
SELKIRK MANITOBA Umboðsmaður Mr. JÓN ÓLAFSSON Símar: Heima 37 340 — Skrifstofan 27 347
♦
\
FRELSI - SJALFSTÆÐI - ORYGGI
. »
*
Þessi þrjú orð fela í sér fleál það, sem vér berjumát fyrir á ævinni — þau eru grund-
vallarorð menningarinnar og lýðræðisins; séum vér áterktrúaðir á þessi orð, tryggjum
vér oss sjálfum og niðjum vorum fegurri og farsælli heim.
Þó alþjóða öryggi sé mjög á vörum manna, sem að vísu er nauðsynlegt og
sjálfsagt þá liggur þó í augum uppi að öryggi fjölskyldna vorra átandi oss
næát, þó það vitanlega sé einnig hlekkur í alþjóðakeðjunni; vér getum
tryggt fjölskyldur vorar með lífsábyrgð. Lífsábyrgð hefir tvenns konar til-
gang —- að vernda fjölskylduna ef eitthvað óvænt ber að höndum, og tryggja
lífsþægindi yðar á efri árum.
The Great-Weát Life hefir margar tegundir lífsábyrgða, sem
fullnœgja þörfum yðar og gjaldþoli. Viðtal við oss hefir
engar skuldbindingar í för með sér.
9/siElT-WEST LIFE ASSURANCE COMPANY
MEAD OFFICE - WINNIPEG, CANADA