Lögberg - 03.07.1947, Síða 5
LÖGBERG,
FIMTJDAGINN
3. JÚLÍ, 1947
5
Ál IJ4 tUÁI
IWENNA
Ritstjóri: INGIBJÖRG JÓNSSON
Félagsleg starfsemi
Ársþing kvennfélaganna
Víðtækustu samtök íslenzkra
kvenna vestan hafs hafa jafnan
verið innan vébanda kirkju-
Jegrar starfsemi; kvennfélögin
hafa verið og eru enn hraust-
ustu stoðir kirkjudeildanna
tveggja, er flestir vestur Islend-
ingar aðhyllast, — Lúterska
kirkjufélagsins og Úrítara kirkju
félagsins. Kvennfélögin hafa
einnig með höndum ýmiskonar
liknarstarfsemi. Um þetta leyti
ár hvert halda þau hin árlegu
þing, sem venjulega standa í
tvo til þrjá daga; sækja þau kon
ur frá hinum dreyfðu íslend-
ingabyggðum víðsvegar um
Norður-Ameríku. Þessir dagar
eru hátíðardagar fyrir konurn-
ar; þarna mætast vinkonur, sem
e. t. v. eiga aðeins kost á að sjást
í Þetta eina skipti á ári; þarna
styrkjast ný vináttubönd; þaina
ræða þær áhugamál sín.
I sambandi við þing sín efna
konurnar til skemtana, sem
þær bjóða almenningi að sækja;
er vandað til þeirra sem best með
því að fá þekta ræðumenn og
konur og hina bestu söngkrafta
sem völ er á, til þess að fræða
samkomugesti og skemta þeim.
Bandalag Lúterskra kvenna
I síðasta blaði var skýrt að
nokkru frá fyrsta deginum á
tuttugasta og þriðja ársþingi
Bandalags Lúterskra Kvenna, er
haldið var í hinum nýju, glæsi-
legu sumarbúðum þeirra í Kjal-
vík við Winnipegvatn, dagana
22., 23. og 24. júní. Eins og þing-
boð þeirra bar með sér, fóru
einnig fram vandaðar kveld-
samkomur fyrir almenning hina
tvo dagana; og þar að auki hann
yrðasýning. Því miður var ég
þar ekki viðstödd nema þriðja
úaginn og get því ekki frá þeim
sagt.
Samband Uníiara
Kvennfélaga
Dagana 27. *til 30. júní háði
Samband Únítara kvennfélaga
tuttugasta og fyrsta ársþing sitt
1 Sambandskirkjunni í Winni-
Peg; buðu þær almenningi á
tvær samkomur þingsins: hann-
yrðasýningu kl. 3 e. h. á laugar-
úaginn og skemtisamkomu að
kveldi sama dags.
Wrs, R. I. McWilliams
Mrs. R. I. McWilliams, kona
fylkisstjórans í Manitoba, opn-
aði hannyrðasýninguna. — Mrs.
McWilliams gegnir ekki aðeins
ahyrgðarmikilli stöðu sem kona
^eðsta manns fylkisins, hún tek-
Ur sjálf mikinn og margbreytt-
an þátt í mannfélagsmálum. —
®itt af hennar áhugamálum er
sagnfræði; hún hefir ritað bók
Urn sögu þessa fylkis, Manitoba
Mileston.es; hún hefir og haldið
uPpi fyrirlestranámskeiðum fyr
lr konur um sögulega atburði
nútímans, Current events. Hin
sagnfræðilega þekking hennar
k°m greinilega í ljós í ræðunni,
ey hún hélt við þetta tækifæri;
iýsti hún aðdáun sinni fyrir
norrænni menningu, er náði há
stigi á eyjunni norður við heim-
skaut; hvað hún íslendinga hafa
ástæðu til að bera höfuðið hátt,
Vegna þess stóra skerfs er hin
fámenna, íslenzka þjóð hefir
agt til heimsmenningarinnar á
sviði bókmennta og stjórnvís-
lnúa; lagði hún ríkt á við afkom
°ndur söguþjóðarinnar, sem
^Sgja þetta land, að gleyma
e 1 nppruna sínum og !sögu.
ð lokinni ráeðunni skemmti
Thora Ásgeirsson með
píanóleik og nokkrar stúlkur,
er hún hefir æft, sungu nokkur
lög og var gerður besti rómur
að hvorutveggja.
Hannyrðasýningin
1 neðri sal kirkjunnar var til
sýnis feikilega mikið af hand-
unnum munum, sem safnað
hafði verið frá konum víðsveg-
ar frá. Miss Lilja Johnson, sem
er útskrifuð frá Manitoba há-
skóla og mikinn áhuga hefir fyr
ir allskonar handavinnu, flutti
fróðlegt erindi og útskýrði vefn-
aðar aðferðir, tilbúning ýmissa
muna úr leðri og margt fleira.
Mrs. Halldóra Thorsteinsson,
klædd peysubúningi, sat við
rokk og spann. Aðrar konur og
stúlkur, klæddar íslenzkum
búningum voru Miss Ida Svein-
son í skautbúningi, Mrs. Petrea
Pétursson í peysubúningi og
Miss Rúbína Kristjánson og
Miss Goodman í upphlut; gáfu
þessir búningar samkomunni
íslenzkan svip.
Tvö málverk vöktu sérstaka
athygli mína á sýningu þessari,
bæði vegna þess, hve vel þau
eru gerð, og hve sjaldgæft er að
íslendingar hér gefi sig að
þeirri list. Þau málaði Mrs. Sig-
ríður Árnason, þegar hún var
ung stúlka í Cambridge á Eng-
landi. listrænir hæfileikar henn
ar hafa auðsjáanlega gengið í
arf, því þarna voru einnig þrjú
prýðilegt málverk gjörð af dótt-
ur hennar, Mrs. Helgu Miller.
Margt var þarna af ofnum og
útsaumuðum dúkum, útskornum
trémunum, og ýmsu öðru, er hér
verður ekki reynt að lýsa.
Öllum sýningargestum voru
veittar góðgerðir.
Skemtisamkoman
Eins og auglýsing samkom-
unnar gaf til kynna, hafði verið
sérstaklega vel vandað til henn-
ar, enda urðu gestir ekki fyrir
vonbrigðum: skemtunfn stóð yf-
ir í hálfan þriðja klukkutíma,
og er það of löng skemtiskrá í
flestum tilfellum, en í þetta
skifti bar á engri þreytu hjá á-
heyrendum. — Samkomustjóm
annaðist Mrs. S. e. Björnson,
forseti Sambands kvennfélag-
anna, og fórst hið besta. Söng-
flokkur Sambandssafnaðar, und
ir stjórn Gunnars Erlingssonar,
söng mörg lög á íslenzku: var
sérstaklega eftirtektarvert, hve
sönggleðin skein af hverju and-
liti í flokknum, enda fundu á-
heyrendur líka nautn í söngn-
um og sum lögin varð flokkur-
inn að endurtaka. Hin ágæta
söngkona, Mrs. Elma Gíslason,
söng einsöngva og voru þrír
þeirra eftir hinn þekta, íslenzka
sönglagahöfund, Mrs. Louise
Ottenson Guðmunds; Var gerð-
ur góður rómur að þessum
söngvum og einnig einsöngvum
Elmer Nordals.
Mrs. Matthildur Frederickson
frá Vancouver, flutti vandað er-
indi um afstöðu kirkjunnar
gagnvart konum á umliðnum
öldum og nú; er vonandi að
þetta ágæta og fróðlega erindi
birtist á prenti. Ragnar Stefáns-
son las söguna Fýkur í sporin,
eftir hina merku skáldkonu
Vestur-íslendinga, Guðrúnu H.
Finnsdóttur; sagan er bókmenta
perla og var lesin prýðilega eins
og vænta mátti.
Agnes Sigurdson
Þó Agnes Sigurdson sé enn
ung, er þó langt umliðið frá því
hún fyrst hreif áheyrendur
sína með píanóleik; flestir munu
TILLS AND SEEDS 2,500 ACRES IN NINE DAYS
Here is an outstanding example of mechanized farming on a mass production scale. Eight Cockshutt
“Tiller Combines” are being used simultaneously to seed 2,500 acres of 60-day barley on the big farm
of O. B. Lassiter at Chin, near Lethbridge, Alta. Hitched behind a powerful tractor moving at three
miles per hour, these tillers turn 88 furrows, seeding a strip of 48 feet wide as the outfit moves down
the field. Because the Cockshutt “TiUer Combine” seeds as it tills, the ambitious project was completed
in only nine days. Mr. Lassiter is a strong advocate of trash cover or the practice of leaving stubble
on.the land. “It feeds the soil and prevents soil drifting,” he says. He has a reputation for doing things
in a big way. A few years ago he planted the British Empire’s largest cornfield on his farm. This year
he is clearing a large area of land in the Peace River district for soldier settlement.
KVÆÐI
Flutt í silfurbrúðkaupi Mr. og
Mrs. Jón Magnússon, 11. Maí
1947, Seattle, Washington.
Sé ég silfurvængi
svífur loftfar yfir
blikar vors í bláma
bjart sem fögur minning
Ljúf sem maí morgun
minning brúðkaups dagsins
svífur silfurvænguð
sálir unað fyllir.
Sé ég silfurvængi
svífur loftfar yfir
hlaðið hugar blíðum
heilla óskum dagsins.
Valin kunnu vinir
vorblíðan hér ríki
jafnt í sál og sinni
sumar jafnt og vetur.
Jakobína Johnson.
Hafist handa um bygg-
mgu Varmahlíðarskólans
vor
Frá sýslufundi Skagfirðinga.
Sýslufundur Skagfirðinga var
haldinn á Sauðárkróki dagana
14.—23. maí. Á fundinum var
rætt um fjárhagsmál sýslufélags
ins og fjárhagsáætlun afgreidd
og ennfremur samþykktar til-
lögur um héraðsskólabyggingu
í Varmahlíð, héraðsskjalasafns
og áskorun til Alþingis um að
samþykkja lög um héraðshæli.
Sýslufund Skagfirðinga sátu
samtals 14 fulltrúar úr öllum
hreppum sýslunnar, auk sýslu-
manns, sem er sjálfkjörinn odd-
viti fundarins.
Á fundinum var rætt um ýms
velferðarmál sýslunnar og sam-
þykt fjárhagsáætlun fyrir yfir-
standandi ár.
Samkvæmt henni er ákveðið
að verja til vegagerða samtals
153 þús. krónum, og skal öllu
því fé varið til vegalagninga og
viðhalds, og ennfremur til véla-
kaupa til notkunar við vega-
gerðir.
Tekjur sýslusjóðsins eru áætl-
aðar 144 þús. kr. Af því nema
niðurjöfnuð sýslusjóðsgjöld 73
þús. krónum.
Ákveðið er að verja úr sýslu-
sjóði til mentamála 175000 kr.,
til heilbrigðismála 21 þús. kr.,
hafa haft það ó vitund er á
hana höfðu hlýtt, að hún væri
meira en algengt efni í frábæi an
píanóleikara; engri söngnæmri
sál duldist að hún byggi yfir
óvanalegum eldi, er til tóntúlk-
unnar kom; hitt var einnig jafn
ljóst, hve vel henni lét skil-
greining og hárnæm túlkun
viðkvæmustu tónsmíða; dáendur
hennar undruðust mótt hennar
og mýkt í senn og spáðu því að
orðstýr hennar bærist víða.
Agnes Sigurdson hefir um
tveggja ára skeið stundað nám
í list sinni hjá víðfrægum kenn-
ara í New York, og þeim, sem
hlustuðu á píanóleik hennar á
þessari samkomu, duldist ekki,
hvílíkum risaframförum hún
hefir tekið. Hún er norræn í
skapgerð, norræn í fasi og með-
ferð hennar í tjáning tóna minnir
glógglega á norrænan þrótt. —
Hún hefir enn eigi fulllokið
námi, er víst má telja að innan
tiltölul. skamms tíma hasli hún
sér völl á meðal þeirra, sem
standa í fylkingar brjósti þrosk-
aðrar og göfgandi listar.
Píanóleikur Agnesar þetta
kvöld vakti geisilega hrifningu
og varð hún að leika tvö mikil
tónverk auk þeirra, er á skemti
skránni stóðu.
Heiðursfélagar
; í lok samkomunnar voru
Guðrún Apderson og Mrs. Thora
Finnbogason gerðar að heiðurs-
félögum í Sambandi Únitara
kvennfélaganna. Mrs. Hólmfríð
ur Pétursson mælti nokkur við-
urkenningar orð um störf þess-
ara kvenna í þágu félagsins
Mrs. Sigríður Árnason var og
gerður lífstíðar meðlimur
Womens Unitarian Alliance.
til sjúkrahússins á Hofsós 25
þús. kr., til endurbyggingarsjóðs
sjúkrahússins á Sauðárkróki 20
þús. og til ýmissa útgjalda eru
áætlaðar um 17 þús. krónur.
Eignir sýslunnar námu í árs-
byrjun 305 þúsund krónum, en
skuldir sýslufélagsins voru á
sama tíma 165 þúsund.
Auk fjárhagsáætlunarinnar
voru á fundinum rædd ýms mál,
er varða velferð og hag sýslu-
búa, og þá einkum bygging hér-
aðsskóla í Varmahlíð, en mikill
áhugi ríkir fyrir því máli í sýsl-
unni.
Samþykkti fundurinn að á-
byrgjast alt að hólfrar miiljón
kr. lán til byggingar héraðsskól-
ans í Varmahlíð. Er áformað, að
bygging skólans hefjist þegar á
þessu vori.
Þá er og mikill áhugi fyrir því
í héraðinu, að Alþingi samþykki
frumvarp það um héraðshæli,
er nú liggur fyrir Alþingi frá
þingmönnum sýslunnar, þeim
Steingrími Steinþórssyni og
Jóni Sigurðssyni.
Samþykkti fundurinn ein-
dregna óskorun til Alþingis um
að samþykkja frumvarpið eins
og það liggur fyrir. En eins og
áður er sagt ríkir mikill áhugi
fyrir því meðal Skagfirðinga, að
héraðsshæli komi upp í hérað-
inu, sem verði í senn elliheimili
og sjúkrahús.
Þá samþykkti sýslufundurinn
ennfremur að stofna til héraðs-
skjalasafns fyrir sýsluna, og skal
safnið verða varðveitt í húsnæði
bókasafns sýslunnar og undir
stjórn þess.
Á fundinum var í fyrsta sinn
kosið í fræðsluráð fyrir sýsluna,
og einnig fjórir menn í skóla-
nefnd fyrir Varmahlíðarskólann.
Tíminn, 24. maí 1947.
Amerískur rithöfundur, sem
nýlega hafði sent frá sér fyrstu
bók sína, fékk bréf frá kvik
myndatökufélagi. Ofsakátur tók
hann að lesa bréfið, því að hann
bjóst við, að nú væri félagið að
fara þess á leit að fá að kvik-
mynda söguna. En bréfið var á
þessa leið: „Höfum séð mynd af
yður aftan á kápunni á bókinni
yðar. Munduð þér vilja reyna að
leika smáhlutverk í kvikmynd,
sem við höfum í smíðum?“
— Nei, nei, ungi maður. Það
voru bara tvíburar, sem konan
yðar fæddi. Hjúkrunarkonan
sagði fjögur, vegna þess að
henni heyrðist þér spyrja um,
hvað klukkan væri.
-♦
— Það er alveg rétt hjá þér,
ég geri ekki mikið að því að
reyna að útvega mér atvinnu
Og sannast að segja er það að-
eins eitt, sem ég gæti hugsað
mér að gera að framtíðarstarfi
mínu, það er að tilreykja pípur.
-f
Áður hermenn — nú ferðamenn
Ibúar Cherbourg-skagans eru
nú að koma þar upp miklum
gistihúsum, sem ætluð eru ferða
mönnum. Verður þar ár hvert
haldin mikil minningarhátíð um
innrásina. Er gert ráð fyrir að
marga muni fýsa að sjá landið
og kynnast staðháttum, þar sem
lið bandamanna gekk á land
innrásardaginn 1944.
SKOPSÖGUR
Dr. Eaton, fyrrum rektor
Madisonsháskólans, var elskað-
ur og virtur af nemendum sín-
um, enda hógvær maður og af
hjarta lítillátur. Eitt sinn hafði
stúdent nokkur tekið þátt í
kappræðu í návist rektors. Að
sennunni aflokinni mælti piltur
inn við dr. Eaton:
— Segið mér, kæri, rektor,
hvernig fannst yður mér takast?
Dr. Eaton leit góðlátlega á
piltinn og svaraði:
— Jón minn, ef þér reyttuð
nokkrar fjaðrir úr vængjum
ímyndunarafls yðar og bættuð
þeim í stélið á rökvísi yðar, er
ég ekki frá því, að þér gætuð
flutt skárri cæðu.“
1867 . . .
DOMINION
of CANADA
. .. 1947
EATON'S
og the
DOMINION
hafa
vaxið upp
saman
Hið veikbyggða fylkja-
samband, er orðið meðal
sterkustu þjóða heims.
Hinn litli vísir að búð-
inni er byrjaði 1869 hef-
ir vaxið upp í birgða- og
afgreiðslukeðju um alla
Canada.
EATON'S samfagnar
Canada vegna þess frið-
ar og þeirrar hagsældar
sem nú ríkir í þessu
ágæta landi.
' T. EATON C
WINNIPEQ CANAOA
EATON’S
— Drottinn minn dýri, hvað
þessi kerlingarfjandi er ægileg-
ur! Er hún ekki alveg stórbiluð?
sagði lagleg stúlka við yfir-
lækni á geðveikrahæli.
— Ekki er nú laust við það,
ansaði læknirinn mæðulegur á
svipinn.
— En er hún ekki sjúklingur
hér og undir yðar umsjá?
— Nei, hún er hvorki sjúkling
ur né undir minni stjórn. Þetta
er nefnilega — konan mín.
• • « Innköllunarmenn LÖGBERGS
Amaranth, Man. B. G. Kjartanson
1 Akra, N. Dak
Backoo, N. Dakota.
Árborg, Man K. N. S. Fridfinnson
Árnes. Man. M. Einarsson
Baldur, Man. O. Anderson
Bellingham, Wash Árni Símonarson
Blaine, Wash. Ámi Símonarson
Boston, Mass Palmi Sigurdson
384 Newbury St.
Cavalier, N. Dak
Cypress River, Man O. Anderson
Churchbridge, Sask S. S. Christopherson
Edinburg, N. Dak Páll B. Olafson
Elfros, Sask. Mrs J. H. Goodmundson
Garðar, N. Dak Páll B. Olafson
Gerald, Sask C. Paulson
Geysir, Man K. N. S. Friðfinnson
Gimli. Man. O. N. Kárdal
Glenboro, Man O. Anderson
Hallson, N. Dak. Páll B. Olafson
Hnausa, Man * K. N. S. Fridfinnson
Husavick, Man. O. N. Kárdal
Langruth, Man. John Valdimarson
Leslie, Sask Jón ólafsson
Lundar, Man. Dan. Lindal
Mountain, N. Dak. Páll B. Olafson
Point Roberts, Wash S. J. Mýrdal
Riverton, Man. K. N. S. Friðfinnson
Seattle, Wash. J. J. Middal
6522 Dibble N.W., Seattle, 7, Wash.
Selkirk, Man. Mrs. V. Johnson
Tantallon. Sask J. Kr. Johnson
Vancouver, B.C. F. O. Lyngdal
5975 Sherbrooke St., Vancouver, B.C.
Víðir, Man. K. N. S. Friðfinnson
Westbourne, Man. Jón Valdimarson
Winnipeg Beach, Man. — O. N. Kárdal