Lögberg - 06.03.1952, Blaðsíða 7

Lögberg - 06.03.1952, Blaðsíða 7
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 6. MARZ, 1952 7 Yngstra konungsríki veraldar Fyrsta ríkið sem stofnað er með atbeina S. Þ. í eyðimörk Norður Afríku við strönd Miðjarðarhafsins var síð- ustu daga desembermánaðar stofnað nýtt ríki, Sameinaða kon- ungsríkið Libía. Þetta er fyrsta ríkið, sem stofnað er beinlínis fyrir atbeina Sameinuðu þjóð- anna. Þrjú landssvæði, sem mikið komu við sögu í síðustu heims- styrjöld, Cyrenaika, Trípólitanía og Fezzan, hafa nú verið samein- uð undir konungsstjórn Idris I. eða Sayds Múhammeds Idris el Mahdi el Senussi, emírs af Cyr- enaika, sem um langt skeið hefur verið andlegur og stjórnmálaleg- ur leiðtogi Múhammeðstrúar- manna á þessum slóðum. í Trípóli og Benghazi, sem eru tvær stærstu borgir hins nýstofn- aða ríkis, sátu til fornu skatt- landsstjórar Fönikíumanna, róm versku keisaranna og Ottóman- anna og enn má sjá víða í land- inu ýmsar menjar nýlenduveldis Mússólínis. Libía á það sammerkt með öðru ungviði í arabíska heimin- um, að hún er fædd í örbirgð og vanþekkingu. Möguleikar lands- ins til að. verða bjargátna í sam- félagi þjóðanna eru ekki miklir og án hjálpar er slíkt óhugsandi. En þrátt fyrir það eiga fákunn- andi íbúar landsins sitt sjálf- stæðishugtak — istiqlal. — Því miður virðist flest skorta, til þess að það geti orðið að veruleika í þe^su hrjóstuga landi, sem er lít- ið annað en sandur og nokkrar menningarsnauðar, hrörlegar borgir við sjávarsíðuna, í landinu eru engir æðri skólar og menntaskólalærðir menn eru taldir vera innan við 20 meðal þeirrar þjóðar, sem byggir land- ið. Talið er, að þar séu 3 lögfræð- ingar, en enginn líbískur læknir, verkfræðingur eða lyfjafræðing- ur fyrirfinst. Af rúmlega einni milljón landsmönnum kunna að- eins 250,000 að skrifi nafnið sitt. Hinir nota fingraför sín til undir- skriftar. Augnasjúkdómar herja meiri hluta þjóðarinnar og eru eigi færri en 10% landsmanna blindir af þeim sökum. Þjóðartekjurnar eru lægri en í nokkru öðru Arabaríki og síðan á dögum Mússólínis eru italskir menn ennþá allsráðandi á ýms- um sviðum atvinnulífsins. í land- inu, sem Mússolíni ætlaði að gera að fyrirmyndar nýlendu dveljast tæplega 50,000 ítalir og hafa þeir með höndum mörg hæstlaunuðu störfin, eiga beztu býlin og stjórna arðvænlegustu fyrirtækjum landsins. Af Líbíu- mönnum eru um það bil 4/5 hlutar bændur eða hjarðmenn, sem reika um eyðimörkina milli vinjanna með búfénað sinn. Milli Trípólí, stærstu borgar landsins, og Fezzan sem er stærst hinna þriggja fylkja ríkisins, er hvorki talsíma-. ritsíma- né út- varpssamband og yfirleitt má segja að úlfaldinn sé enn aðal- samgöngutæki landsmanna. Þótt undralegt megi virðast eiga fylk- Klukkusláttur mótar allt vort líf og alla hegðun Einna alvarlegastur allra sjúk- dóma er án efa taugaóstyrkleik- inn. Sá sjúkdómur kostar þjóð- félagið ótaldar upp hæðir, bæði vegna vinnumissis og tapaðrar vinnuorku. Auk þess sviptir hann stóra hópa trúnni á að lífið sé í raun og veru vert þess að lifa því. Staðreynd er, að hægt er að bæta marga lífræna sjúkdóma sem að meira eða minna leyti stafa af sálrænum orsökum, með því að afhvíla líkamann. Gefur það því auga leið, að sú læknis- aðferð ber ríkulegan ávöxt þegar henni er beitt gegn taugaóstyrk- leika. „Sjúkdómur vorra tíma“ Sænski sálfræðingurinn, John Agerberg yfirlæknir í Östersund kallar taugaóstyrkleikann „sjúk- dóm vorra tíma,“ Hann segir að þessir sjúkdómar sé afsprengi- siðmenningarinnar — að minnsta kosti að mjög verulegu leyti. Kínverjinn Lin Yutang full- yrðir, að geðveiki sé miklu sjald- gæfari meðal Kínverja en Evr- ópumanna og telur hann það stafa eingöngu af því að meira jafnvægi sé í lífsvenjum Kín- verjans en Evrópumannsins. I bók um sálfræðileg efni segir John Agerberg að fullvíst sé að menningarlíf Vesturlanda geri meiri kröfur til manna en lífið 1 Austurlöndum og að af þeim sök- um séu sálrænar truflanir tíðari meðal Vesturlandabúa. Afleiðingarnar eru margs konar Taugaóstyrkleiki getur auð- veldlega verið orsök verks í aug- um, sársauka í hjarta eða annars in þrjú fátt eitt sameiginlegt og hafa aldrei verið undir sameigin- legri stjórn fyrr en Mússólíni kom til skjalanna. í Trípólítaníu, sem er fjölmennasta fylkið, búa um 800,000 manns, í Cyrenaika um 300,000 og innan við 50,000 í Fezzan. Aðdragandi þess að sjálfstætt ríki hefur nú verið stofnað í Líbíu undir handarjaðri Samein- uðu þjóðanna er í stuttu máli þessi: Smáríkin á þingi Samein- uðu þjóðanna undir forystu Ar- abaríkjanna og rómönsku land- anna í Ameríku fengu sam- þykkta ályktun árið 1949, þar sem gert var ráð fyrir, að sjálf- staðar í líkamanum, máttleysis eða svima. Aðrir kvarta yfir að þeir eigi erfitt með að einbeita huganum eða þeir eigi erfitt með að skilja auðvelda hluti og enn aðrir kvarta sífelt yfir rótleysi sínu. Ef allt þetta eða eitthvað af því leiðir til þess að vinnu- gleðin minnkar, þjáist maður í raun og veru af sjúkdómi. Þjóðfélagið að verða að stórri vél Tíðarandinn, segir dr. Ager- berg, hefur mjög mikil áhrif á taugar nútímamannsins. Véla- tækni nútímans hefur leitt eitt- hvað það inn í líf vort, sem áður var þar, óþekkt—segir dr. Ager- berg.—Þróun þjóðfélagsins mið- ar að því að það verði ein stór vél,—nákvæm vél—sem krefst þess að hver einstaklingur leysi sinn þátt í starfseminni af hendi. Og fyrst og fremst hefur þetta orðið til þess að breyta skilningi alls þorra manna á hugtakinu „tími.“ Allur okkar vinnutími miðast við slátt klukkunnar og til þess að vera nýtur þáttakandi í starfsemi þjóðfélagsins er nauð- synlegt að geta leyst af hendi eitthvað visst, fyrirfram ákveðið verkefni á tilsettum tíma. Véla- menningin hefur gert tímann að verzlunarvöru sem metin er í peningum. Kapphlaupið við klukkuna Nútímamaðurinn er nízkur á tímann. Það kemur m. a. fram í því, hvernig við eyðum frístund- unum. Sumarfrí og helgar eru notuð til hins ítrasta. Hin hrað- skreiðu samgöngutæki auka á nízku okkar, hvað tímann snert- ir. Ef við ekki viljum sóa tíman- um, athugum við gaumgæfilega, hvernig við komumst frá einum staðnum til annars. Þá má einnig bæta því við að jafnvel hinn eftirsótti og heilsu- samlegi kostur að fá íbúð í út- jaðri borga og bæja eykur á þessa gífurlegu ferð sem maður- inn er kominn á. Reynt er að komast af og til vinnustaðarins, helzt án þess að tapa nokkurri sekúndu, svo ekki sé minnzt á mínútur. Það er hollt að eyða kvöldstundinni úti í húsagarðin- um í hæfilegri fjarlægð frá um- ferðarskvaldrinu, en glansinn fer af þeim þægindum, ef flestir í fjölskyldunni fá hjartaslag af hlaupunum á morgnana þegar keppzt er við strætisvagninn eða stimpilklukkuna. I Listin að afhvílast • Það fólk, sem þannig verður að berjast fyrir tilverunni, verður innan skamms tíma fórnarlömb taugaóstyrkleikans, og því er nauðsyn að læra listina að afhvíl ast. Það hefur verið sögð lær- dómsrík saga um Persa einn, sem var í Lundúnum. Honum var skýrt frá því hvernig hann gæti áunnið sér fimm mínútur með því að fara úr strætisvagninum og í neðanjarðarbraut og síðan að yfirgefa hana á réttum stað og taka strætisvagn á ný. Hann svaraði undrandi:—Og til hvers á ég að nota þessar fimm mínút- ur? Hann hefur bersýnilega ekki vitað mikið um gildi þess að af- hvílast. — MBL. 30. jan. STÍPPmOUT\ W ITH Catalogue Numbers 44-21 and 04-127, Page 3. Pretty and proud, this pert young miss is stepping out smartly in ....................... .................. ............ hii the new “scaled-down” pyramid style “Breefér,” with matching coolie hat. A delightful combination and only one of the many refreshingly different fashions presented in EATON'S latest book. By choosing this season’s outfits from EATON'S Spring and Summer Catalogue, you, too, can step out in style, at prices designed to fit today’s value-minded budgets. ^T. EATON C?m™ WINNIPEO CANADA EATON ORDER OFFICES IN MANITOBA Brandon The Pas Dauphin - Flin Flon • Fort Churchill • Portage la Prairie ln Winnipeg, Phone or visit the Sales Room in The Mail Order Bldgs. Tíminrt er orðinn að verzlunar- yörU/—sem metin er til fjár Var Masaryk/ utanríkisráðhr. Tékkó-SlóvakíU/ myrtur? Gögnum, sem benda til þess, hefur verið laumað úr landi stætt ríki yrði stofnað í’ Líbíu eigi síðar en 1. janúar 1952. Sam- einuðu þjóðirnar sendu síðar um boðsmann sinn á vettvang, Holl- endinginn Adrían Pelt, sem ver- ið hefur aðstoðarritari Samein- uðu þjóðanna. 1 fylgd með hon- um var hópur sér fræðinga, sem vann undir stjórn hans að undir- búningi að stofnun nýja ríkisins. Kallað var saman bráðabirgða- þing 60 Líbíumanna, 20 frá hverju fylki, þár sem ákveðið var, að stofna konungsríkið Líb- íu. Samþykkt var uppkast að stjórnarskrá, sem sniðin var eftir stjórnarskrám vestrænna lýðræð isríkja og ráðgert að stofna til al- mennra kosninga í landinu. Þá var og ákveðið á þinginu, ágrein- ingslaust, að Múhammeð Idris skyldi tekinn til konungs. Idris konungur er 62 ára að aldri, lærður maður og vel kunn- andi og hefur verið leiðtogi Sen- ussi-ættbálksins í tveim styrjöld- um gegn ítölum. Hann hefur nú búið sér konungshöll úr gömlum, ítölskum hermannaskálum í ná- grenni Benghazi. Idris er hlyntur Vesturveldunum og byggir vonir sínar að verulegu leyti á aðstoð þeirra. Hann er sagður hafa litla trú á Arababandalaginu, en vill þó að Líbía gerist aðili að því vegna sameiginlegra hagsmuna- mála og fyrir frændsemissakir og trúarbragða. Konungurinn hefur þegar ákveðið að tvær skuli vera höfuðborgir ríkisins, Trípólí og Benghazi. Vesturveldin hafa fullan hug á, að hjálpa Líbíumönnum yfir byrjunarörðugleikana og Bretar hafa þegar valið sér hlutverk „stóra bróðurs“ þessa unga og vanþroska ríkis. Þeir hafa sqnt hóp kunnáttumanna og sérfræð- inga á vettvang, til að skipu- leggja stjórnarbáknið og lagt fram 6,000,000 dali vegna tekju- halla á fjárlögum ríkisins. Frakkar hafa einnig sent sér- fræðinga til Fezzan og heitið 500,000 dala framlagi á ári hverju fyrst um sinn. Þegar lýst var yfir sjálfstæði ríkisins í Líbíu var stofnað til þriggja daga hátíðahalda í höfuð borgunum tveim.------Opinberar starfsmenn Líbíu höfðu veg og vanda af undirbúningi hátíða- haldanna, en þeim var ekki hægt um vik sökum þess hve samgöng- ur eru örðugar milli borganna. Sameinuðu þjóðirnar hjálpuðu þá, sem fyrr, up á sakirnar og lán uðu flugvél. Einhvers staðar halla á fjárlögum ríkisins. Frakk tókst að útvega fallbyssu og gam all Tyrki, sem taldi sig kunna að hleypa af, var fenginn til að skjóta 101 hátíðaskoti í tilefni af stofnun konungsríkisins. Óbreyttir arabiskir borgarar á markaðstorginu í Trípólí eða sandauðnum Fezzan höfðu næsta óljósa hugmynd um hvað var að gerast, en á sama hátt og þeir hafa jafnan átt orð, sem þýðir sjálfstæði, eiga þeir líka orð yfir það, sem er þeim óskiljanlegt— inshalla—sem þýðir: Verði guðs viiji- ,— MBL. 11. des. JAN MASARYK, utanríkisráð- herra Tékkó-Slóvakíu, lézt 10. marz 1948. Margir hafa glímt við þá ráðgátu, með hverjum hætti dauða hans bar að höndum. Morð eða sjálfsmorð Það hefir aldrei verið dregið í efa, að Jan Masaryk hafi fundizt dauður í garðinum úti fyrir íbúð sinni, sem var á þriðju hæð utan- ríkisráðuneytisins. En menn hafa löngum spurt, hvort um morð eða sjálfsmorð hafi verið að ræða. Stjórn kommúnista, sem held- ur grímu launungarinnar yfir dauðdaga þessa manns, bjó Mas- aryk virðulega útför, en stendur á því fastara en fótunum, að hann hafi framið sjálfsmorð af örvilnun, er átt hafi rætur sínar að rekja til þeirra ásakana er- lendra vina hans, að hann hefði svikið hugsjónir sínar. Margir vinir Masaryks í Vest- urlöndum, bæði í Tékkó-Slóvak- íu og utan, trúðu því, að hann hefði framið sjálfsmorð. Hefði hann viljað leiða athygli heims- ins að hinni óhamingjusömu þjóð sinni á þenna hræðilega hátt. En margir hafa líka allt af vísað hugmyndinni um sjálfs- morð á bug. Hefði slíkt aldrei get að hent Masaryk. Hann hafi ekki stokkið út um gluggann, heldur hafi hönum verið varpað niður eftir að horium hafi verið mis- þyrmt. Þeir, sem halda, að hann hafi verið myrtur, hafa þó aldrei fært beinar sönnur á mál sitt, en nú hefir ritstjóri New York Times um utanríkismál, C. L. Sulzberg- er, veitt eftirtektarverða vitn- eskju í málinu. Segir hann, að óyggjandi sönnun um morðið hafi verið laumað úr landi. Hafi ýmsir sérfræðingar Vesturlanda þegar farið höndum um þessi Plögg. Athuganir lögreglulœknisins Þetta er skýrsla dr. Teplys lög- reglulæknis, sem starfaði í Prag 10. marz 1948, þegar Masaryk lézt. Hann var kunnur sakamála- fræðingur og gaf skýrslu þessa fáum mánuðum eftir lát Masar- yks og rétt fyrir dauða sinn. Nú hefir loks tekizt að koma skýrsl- unni til Vesturlanda. í henni segir dr. Teply, hvern- ig hann var vakinn upp kl. 5 að morgni. Það var síminn frá inn- anríkisráðuneytinu, sem fer með málefni leynilögreglunnar. Hann fékk fyrirmæli um að fara þegar í stað til utanríkis- ráðuneytisins. Þegar þangað kom var honum sýnt lík undir ábreiðu Lögreglumaður dró brekánið til, og dr. Teply þekkti sér til skelf- ingar lík Masaryks, utanríkisráð- herra, klætt náttfötum. Og skýrslan heldur áfram: „Ég gaf lögreglumanni skipun um að hneppa náttfötunum frá líkinu, og sá ég þá víða á því á- verka eftir högg og skrámur, sem greinilega stöfuðu af líkamsárás. í hnakkanum var sár, sýnilega skotsár eftir byssu með 7.65 mm hlaupvídd. Og fyrsta hugsunin, sem skaufupp í huga mínum var „Hér hefir verið framið, and- styggilegt og villimannlegt morð.“ Við líkamsrannsóknina, sem var yfirborðskennd m. a. vegna þess, að ljósið var mjög lélegt, sá dr. Teply enn fremur, að fæturn- ir voru brotnir, sýnilegra fengið högg af hamri eða einhverju öðru þungu verkfæri. Hendur hans báru líka merki örvænting- arfullra baráttu. Nosek og Clementis á vettvang Líkið var flutt aftur í íbúð Masaryks, og þangað fylgdi dr. Teply því. Rétt áður en hann gekk inn í húsið sá hann stóran, svartan bíl renna upp að því. Út úr honum komu þeir Vaclov Nosek, innan- ríkisráðherra og yfirmaður leyni lögreglunnar, og Vladimar Clem- entis, er seinna varð utanríkis- ráðherra, en situr nú í fangelsi. Þeir flýttu sér í lyftuna og kom- ust í íbúð Masaryks á undan Teply. Leyndardómsfull heimsókn til hins dauða Þegar hann kom inn í íbúðina, voru þeir, sem á undan fóru, í óða önn að færa alt til betri veg- ar og afmá tummerki hins æðis- lega bardaga, sem hafði verið háður þar inni. Teppin voru færð úr stað, húsgögnum velt, stól- fætur brotnir frá, einkum var allt á tjá og tundri í svefnher- bergi Masaryks. Þegar lögreglumennirnir höfðu lagað dálítið til í rúminu, var líkið lagt þar. Nosek gekk að glugganum, starði út og sagði al- varlegur í bragði: „Sjálfsmorð." Þegar dr. Tepsy hreyfði mótbár- um, skipaði ráðherran honum að hverfa til vinnustofu Masaryks og bíða þar. Tuttugu mínútum seinna kom einhver maður með handklæði á handleggnum, hvíslaði nokkrum orðum að Clementis og Nosek og gekk í áttina til svefnherbergis- ins. Þegar lögreglumaður ætlaði að varna honum inngöngu, hratt sá aðkomni honum til hliðar og sagði hrottalegra: „Verið þér ekki að gera yður merkilegan, maður minn, ég fer þessa leið.“ Þessi ókunni maður dvaldist hálftíma einn inni hjá líkinu, því næst kallaði Nosek alla í íbúð- inni saman og lét þá sverja, að þeir hefðu hvorki séð né heyrt neitt markvert. Sýning á íslenzkum lisf-averkum í Brussel í marz næstkomandi Óskað 70 lislaverka héðan á sýninguna Menntamálaráð hefir ákveð- ið að taka boði belgisku stjórnarinnar um að efna til íslenzkrar listsýningar í Brussel. Sýningin hefst þann 29. marz n.k. og verður opin í þrjár vikur. Snemma á þessu ári kom til orða, að belgiska stjórnin geng- ist fyrir íslenzkri listsýningu í Brussel. Vegna forgöngu sendi- herra Belgíu í Osló, Charles Vierset, voru sendir tveir þst- frömuðir frá Brussel til Oslóar í febrúarmánuði s. 1. til þess að kynnast íslenzku listsýningunni þar. Nú er ákveðið, að listaverkin verði send héðan með einhverju skipa Eimskipafélagsins, sem fara til Antwerpen. Listaverkin verða að vera tilbúin hér til af- hendingar þann 20. febrúar n. k. Fyrir þann tíma þarf dómnefnd að hafa úrskurðað, hvaða lista- verk skuli senda. Frestur til þess að afhenda listaverkin til dóm- nefndarinnar hefir því verið á- kveðinn til 1. febrúar. Svo sem áður hefir verið til- kynnt, hafa listamennirnir Gunn laugur Scheving, Jón Þorleifs- son og Þorvaldur Skúlason tek- ið að sér að velja listaverkin á sýninguna. Ásmundur Sveins- son og Sigurjón ólafsson verða þeim til aðstoðar um val högg- mynda. Það er ráðunautur belgisku ríkisstjórnarinnar í listmálum, Em. Langue, sem fyrir hönd belgisku stjórnarinnar hefir þetta sýningarmál með höndum. Hann óskar eftir, að á þessari fyrstu íslenzku sýningu, sem Áhrifanna gætir Þremur mánuðum eftir dauða Masaryks, dó dr. Teply í skrif- stofu sinni í aðalbækistöðvum lögreglunnar. Látið var heita, að hann hefði gefið sjálfum sér ranga innspýtingu. Og mönnum verður að spyrja: Hafði vitund Clementis um atburðina 10. marz ekki einhver áhrif á öflög hans seinna meir? Það hefir óreiðan- lega ekki verið neinum hollt, þegar frá leið, að vita of mikið um atburðina í utanríkisráðun- eytinu. Eftir þessa yfirlýsingu Sulz- bergers má gera ráð fyrir, að skýrsla dr. Teplys verði birt í heild. , „„ — MBL. 22. jan. væntanlega verður haldin í Belgíu, verði um 70 listaverk, málverk og litlar höggmyndir. Þau listaverk, sem send verða til dómnefndarinnar, eiga að af- hendast í Listasafn ríkisins í þ j óðmin j asaf nsbyggingunni. —A. B.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.