Lögberg - 04.12.1952, Síða 4

Lögberg - 04.12.1952, Síða 4
4 LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 4. DESEMBER, 1952 Lögberg GefiS út hvern fimtudag af THE COLUMBIA PRESS LIMITED, 695 SARGENT AVENUE, WINNIPEG, MANITOBA Utanáakrift rltatjórans: EDITOR LÖGBERG, 695 SARGENT AVENUE, WINNIPEG, MAN PHONE 21804 Ritstjóri: EINAR P. JÓNSSON Verð $5.00 um árið — Borgist fyrirfram The “Lögberg” is printed and pubiished by The Columbia Prees Ltd. 695 Sargent Avenue, Winnlpeg, Manitoba, Canada Authorized as Second Class Mail, Post Office Department, Ottawa Afreksmaður af íslenzkum æftum Sir William Samuel Stephenson Lífsferill þessa manns er svo einkennilegur og merkilegur að til einsdæma má telja, en starfi hans hefir verið þannig háttað að hljótt hefir verið um nafn hans fram að þessu; í síðasta hefti Maclean’s tímarits- ins birtist nú í fyrsta sinn ýtarleg greinargerð um ævi- störf hans, en frá ætterni hans er þó ekki skýrt. Móðir Sir Williams var íslenzk og hét Guðfinna Jónsdóttir, en faðir hans var af írskum og skozkum ættum, William Stanger að nafni; bjuggu þau hjónin á Point Douglas í Winnipeg í nágrenni við Sigfús Stefáns- son af Skógarströnd í Snæfellsnessýslu og konu hans Kristínu Guðlaugsdóttur frá Kóngabrekku í sömu sýslu. Um ættir Guðfinnu er ekki kunnugt,. en henni fæddist þessi sonur 11. janúar 1896 og faðir hans dó skömmu síðar, en ekkjan, er átti ennig tvær dætur, fékk þá drenginn Stefánssons hjónunum til fósturs; var hann þá tæpra tveggja ára; þau gengu honum í foreldrastað og þeirra nafn ber hann. í Minningarriti íslenzkra hermanna, er Jóns Sig- urðssonar félagið, I.O.D.E., gaf út er sagt: „William gekk í verl^ræðideild Canadahersins 1915, og sigldi til Englands snemma árs 1916; lærði þar fluglist og var skipaður flugstjóri í atlögum á vígvelli. Fyrir áræði, dugnað og skothæfni var hann talinn í fremstu röð flugmanna brezka hersins; skaut til jarðar 18 þýzkar flugvélar. Hann var sæmdur kapteinstign og „Military Cross“, „Distinguished Flying Cross“ og „Croix de Guerre“. Þessi merki eru eingöngu veitt fyrir afburða hreystiverk. Capt. Stephenson særðist af skoti í fótlegginn í Aisne-Marne-orustunni í júlí 1918. Aftur kominn til Canada í marz 1919, þá sem næst vinnufær. Er nú umsjónarmaður Stephenson-Russell félagsins í Winnipeg.“ — Þetta var aðeins upphaf að hinum ævintýralega og merka ferli þessa sérstæða manns. í fangabúðunum í Þýzkalandi hafði hann tekið eftir nýju tæki, sem notað var til að skera lokið af tindósum; vegna stríðs- ins hafði það ekki náð útbreiðslu. Hann endurbætti þetta tæki, sótti um einkaleyfi á því í flestum löndum heimsins og framleiddi það. Af þessu auðgaöist hann svo að hann gat farið aftur til Englands og sneri hann nú huga sínum að uppfinningum og alls konar fram- leiðslu. Hann átti mestan þátt í því að hægt varð að senda myndir með símskeytum og spáði fyrir að sjón- varpið yrði innan fárra ára almenningseign. Hann var oröinn miljóneri áður en hann varð þrítugur; hann hafði þá einnig staðfest ráð sitt; kona hans, Mary Simmons, er af auðugum ættum, dóttir tóbaksframleið- anda í Springfield, Tennessee; er hjónaband þeirra mjög ástúðlegt og farsælt — en engin börn hafa þau eignast. Meðan William var á Bretlandi gerðist hann all- umsvifamikill og eftir 1930 varð hann stjórnandi í Merit, sem er æðsta heiðursmerki þeirrar þjóðar og sjaldan veitt útlendingum. Stephenson var orðinn ákaflega þreyttur, því hann hafði unnið stundum dag og nótt meðan á styrjöldinni stóð og hlíft sér lítt. Hann reisti sér heimili í Jamaica, lét af störfum að mestu og dvaldi þar í fimm ár. En árið 1951 lét hann aftur til sín taka á athafnasviðinu. Hann hafði fyrir löngu verið orðinn þeirrar skoðunnar að kapítalismi lýðræðislandanna ætti ekki framtíð fyrir höndum nema því aðeins að hagur fólks á hinum fátækari svæðum í heiminum væri bættur; íyrir nokkr- um árum reyndi hann í félagi við Aga Khan að bæta kjör fólksins í Austurlöndum — Middle East — og Ind- landi. Smallwood forsætisráðherra fékk hann fyrir ári síðan til að beita sér fyrir því, að stór brezk og banda- rísk félög stofnuðu til nýrra iðnaðarfyrirtækja í fylk- inu og hefir það starf borið mikinn og góðan árangur. Hann hefir nú í félagi með öðrum miklum athafna- mönnum, svo sem Edward Stettinus, Joseph C. Grew og Maj. Gen. Donovan, stofnað félag, er nefnist World Commerce; reynir það að greiða úr viðskiptahömlum og stofnar ný iðnaðarfyrirtæki í hinum snauðari lands- hlutum; eitt mesta fyrirtæki þess er stofnun hinnar fyrstu Cements-verksmiðja í Jamaica 1949. Sir William Stephenson reyndist fóstui'foreldrum sínum, sem bæði eru látin, góður og tryggur sonur; uppeldissystir hans, Júlíanna, sem honum þótti mjög vænt um, er einnig látin, en uppeldisbræður hans tveir, Guðlaugur L. Stephenson og Guðmundur K. Stephen- son, eru báðir búsettir hér í borg, kunnir atorkumenn. Fréttir frá Borg, Mountain, N.D. 29. NÓVEMBER í haust eru liðin fimm ár síðan byrjað var að starfrækja þetta elliheimili og hefir sú starf- ræksla tekizt mjög vel. Sannar- lega hefir þessi stofnun komið að tilætluðum notum, þar sem heimilið hefir nú um langa tíð verið fullskipað gamalmennum, um fjörutíu talsins; þar að auki vinnandi fólk átta til níu er mörgum félögum, svo sem kvikmyndafélaginu, er fram- leiddi meira en helming allra brezkra kvikmynda; General Aircraft Ltd., sem framleiddi hinar ágætu Monospar-flugvélar; Earl’s Court Limited, sem byggði hinn mesta sýningarvöll heimsins í London; Pressed Steel Company Ltd., er framleiddi bíla, og Catalina Limited, er fyrst framleiddi plastic á Bretlandi, o. fl. Vegna þessa umsvifamikla starfs og víðtækra við- skipta var Sir William í nánu sambandi við bankana, hráefnaframleiðsluna og stóriðnaðinn í öllum álfum heimsins, og vegna þessara sambanda varð honum snemma ljóst um vígbúnað Nazista á Þýzkalandi. Hann reyndi að vara stjórnarvöld Bretlands við stríðshætt- unni, en eins og kunnugt er, daufheyrðust þeir for- sætisráðherrarnir Baldwin og Chamberlain við öllum aðvörunum. Hins vegar var Winston Churchill vakandi fyrir því sem fram fór á Þýzkalandi og er staðhæft í Maclean’s að hann hafi fengið mest af upplýsingum sínum um framferði Nazista frá Sir William Stephen- son. Eitt er víst að eftir að Churchill tók við gtjórn sendi hann Sir William til New York til að taka við for ustu stofnunar er nefndist British Security Co-ordina tion; starfaði hún í samráði við sams konar ameríska stofnun, og var það starf aðallega fólgið í því að gæta öryggis þessara þjóða gegn spæjurum, skemmdarvörg- um og leynibrögðum óvinanna og ennfremur að reyna að komast að ráðagerðum þeirra og veikja á allan hátt aðstöðu þeirra. Sir William réði aðallega canadiskt fólk í þessa leyniþjónustu og hafði kim eitt skeið 3000 manns við þessi störf, auk leynisambanda við fólk um allan heim. Eru honum þökkuð mörg og mikil afrek á þessu sviði, sem ekki verða hér talin. Sagt er að hann hafi notið algers trausts þeirra Roosevelts og Churchills og gert greiðari samskipti þeirra. Að styrjöldinni lokinni sæmdi George VI. Breta- konungur hann „Sir“ nafnbót. Þegar konunginum var sendur listi af nöfnum þeirra, er heiðra átti, þá skrifaði Churchill við nafn Stephensons: „Þessi maður er mér hjartakær.“ Bandaríkjastjórn sæmdi hann og Medal of manns, flest kvenfólk, sem vinna að því seint og snemma að láta fara vel um gamla fólkið og sjá um að því geti liðið sem bezt. Má í því sambandi geta þess, að ýmsar húsmæður og annað fólk í Mountain og grendinni er alltaf reiðubúið að hlaupa undir bagga og hjálpa til þegar þörf gerist. Kvenfélögin í bygðunum gera mikið til að styrkja heimil- ið, og skiptast þau á um að heim- sækja gamla fólkið til að skemta því á ýmsan hátt og færa því kaffi og pönnukökur og annað góðgæti. íslenzk lestrar- félög, sem haldist hafa við fram að þessum tíma hafa nú flest gefið Borg bókasöfn sín. Einnig hafa heimilinu verið gefin bóka- söfn fráfallinna íslenzkra frum- byggja, og svo hafa einstakling- ar víðsvegar frá gefið bækur og rit, og er nú þetta orðið allálit- legt bókasafn — um 2000 íslenzk- ar bækur og 500 enskar. Má þar finna margar fornar og sjald- gæfar íslenzkar bækur. Bóka- vörður er John H. Bjarnason, einn af okkar mörgu heiðurs- gestum. Leysir hann það starf vel af hendi eins og allt annað, sem hann gerir. Er hann sívinn- andi og lætur sér annt um að allt sé í sem beztu lagi, bæði ut- an húss og innan. Gerir hann þetta endurgjaldslaust og stönd- um við í stórri þakklætisskuld við hann. Er mikið dáðst að þessu heimili af þeim sem heim- sækja það lengra að og er fólk undrandi yfir því að finna jafn veglega byggingu s'em þessa út í sveit meðal íslendinga, enda táknar hún ekki neitt smáræðis Grettistak hvað kostnaðinn snertir, ekki sízt þegar þess er gætt, að meðal þess fólks, sem kostnaðinn hefir borið, er ekki um marga auðkýfinga að ræða. Eft alt væri metið til verðs, auk peninga, sem lagt hefir verið til °g gefið til þessarar stofnunar, þá er sú upphæð nú orðin yfir 125 þúsund dollarar. Þetta hefði reynzt ókleyft ef fólkið alment í íslenzku byggðunum sunnan línunnar og aðrir vinir og vel- unnarar fyrirtækisins víðsvegar hefðu ekki gefið jafn ríflega og sýnt jafn mikinn áhuga fyrir að láta þetta ekki misheppnast. Þó að enn hvíli nokkur skuld á heimilinu, þá býst stjórnar- nefndin við að geta grynnt á henni í nálægri framtíð, því alt- af berast að gjafir, smáar og stórar. Er flest af þeim minning- argjafir, og langar mig til að ♦geta um eina slíka að þessu sinni. Þann 5. júlí síðastliðinn af- henti H. T. Hjaltalín heimilinu að gjöf búð sína og lóð í Moun- tain í minningu um móður sína, Guðbjörgu Þorsteinsdóttur frá Flögu í Hörgárdal í Eyjafirði á íslandi. Er þetta stór gjöf, þvi búðin er allstór bygging og fylgdu henni margir innanstokks munir. Þann 7. júlí heimsóttu nefndarmenn Hjört til þess að þakka honum fyrir þessa höfð- inglegu gjöf og einnig til að flytja honum heillaóskir sínar, því að þetta var áttugasti og annar afmælisdagur hans. Er Hjörtur enn við bærilega heilsu, nema hvað hann þjáist af sjón- depru, sem stöðugt ágerist. Voru þarna komnir nokkrir af „Báru“ mönnum í sama tilgangi og einnig til að þakka honum fyrir vel unnið starf í þágu Þjóð- ræknisdeildarinnar „Bárunnar". Mun það vera eitt af aðalein- kennum Hjartar hvað hann er öflugur og óskiptur stuðnings- maður þeirra málefna eða fyrir- tækja, sem hann á annað borð veitir sitt fylgi og má vel um hann segja að þar sé maður — „þéttur á velli og þéttur í lund.“ Ég held það séu ekki orðnir margir, sem efast lengur um hvað þessi elliheimili fá áorkað. Eru þau nú orðin fjögur: Betel, Stafholt, Höfn og Borg, sem Vestur-lslendingar hafa hjálpað að við að stofna, og finnst mér það bera vott um mikla mannúð og ræktarsemi þess fólks, sem hefir tekið þátt í að útbúa þessa staði, þar sem aldrað fólk, er þess þarf með, getur fundið skjól og athvarf, þegar fjör og lífskraftar eru farnir að dvína. Theo. Thoreifson ítalskir fasistar ætluðu að fara að skjóta mann, sem hafði verið þeim andvígur. Samkvæmt venju var maðurinn spurður, hvort hann óskaði nokkurs áður en hann dæi. — Já, færið þig mig í svarta skyrtu af einhverjum ykkar, sagði sá dauðadæmdi. Fasistarnir urðu forviða og einn þeirra spurði, hvort fanginn væri nú loks að taka sinna- skiptum. — Nei, engan veginn, svaraði hann, — en þegar ég er kominn í svarta skyrtu, ætla ég að hugsa mér, að ég sé fasisti, og það er svo yndislegt, að deyja í þeirri trú, að fækkað hafi um þó ekki sé nema einn fasista á jörðinni. ☆ Faðirinn (við dóttur sína): — Það, sem mér sárnar mest við þennan unga mann, sem er að draga sig eftir þér, er, að hann tekur alltaf með sér morgun- blöðin, um leið og hann fer frá þér. Fréttir fré ríkisútvarpi íslands Framhald af bls. 1 sagt hafa upp samningum og krefjast hærra kaups. Aðal- krafan er 15% grunnkaups- hækkun. ☆ í haust hefir verið einmunatíð hér á landi, stöðugar hlýjur, fjallvegir nær allir færir, grænn litur í túnum fram til þessa og víða í sveitum unnið að jarða- bótum. Fé, sem gengur í góðu beitilandi, hefir safnað holdum til þessa. í gær var frost um allt land en bjart veður. I dag er víða 5 stiga frost. ☆ Akureyrarkirkju hefir borizt skírnarfontur að gjöf, gerður úr hvítum marmara. Gefendur eru hjónin Baldvin Ryel og Gunn- hildur kona hans. Þau fengu til þess ítalskan listamann að gera eftirmynd af skírnarfontinum eftir Bertel Thorvaldsen í Frú- arkirkju í Kaupmannahöfn. — Gjöf þessi var afhent við guðs- þjónustu í Akureyrarkirkju á sunnudaginn var, og veitti séra Friðrik Rafnar skírnarfontinum viðtökú og þakkaði gjöfina. Taldi hann þetta einhverja veg- legustu gjöf, er íslenzkri kirkju hefði verið gefin í lúterskum sið. ☆ Nú er langt komið smíði út- varpsstöðvar á Akureyri og standa vonir til þess að endur- varp geti hafizt þar rétt fyrir jólin. Þar á að setja upp 80 metra háa stöng fyrir loftnet, en afgreiðslu efnis frá verksmiðju hefir seinkað og verður því reynt að nota loftnet á lágum stöngum til bráðabirgða. Akur- eyrarstöðin hefir 5 kílóvatta orku og útvarpar á 407,1 metra. Þaðan er hægt að útvarpa sér- stakri dagskrá fyrir Akureyri og nálægar sveitir, þegar henta þykir. — Þá er að ljúka upp- setningu endurvarpsstöðvar í Höfn í Hornafirði, en þar hafa hlustunarskilyrði verið mjög slæm, bæði vegna þess að Horna fjörður er langt frá sendistöð- inni í Reykjavík og endurvarps- stöðinni á Eiðum, og erlendar útvarpsstöðvar trufla þar. ☆ Á vinnuheimili Sambands ís- lenzkra berklasjúklinga að Reykjalundi er nú unnið að smíði vinnuskála í stað þeirra, sem notast hefir verið við hing- að til. Fyrsti skálinn er nú fok- heldur og verður tekið þar til starfa í vor, ef allt gengur eins og ætlað er. Þetta er 600 fer- metra bygging. ☆ Slysavarnafélag íslands verð- ur 25 ára í janúarmánuði næst- komandi. Síðasta landsþing fé- lagsins ákvað að fela félags- stjórn að minnast afmælisins m. a. á þann hátt, að láta semja og gefa út sögu félagsins, þar sem lýst sé störfum þess og ár- angri þeim, sem orðið hefir af starfseminni, að því leyti sem hann verður með orðum rakinn eða í tölum talinn. ’☆ Nýlega var haldinn aðalfund- ur Ferðafélags Islands. Félags- menn þess eru um 6000 að tölu °g eignir félagsins nema um hálfri miljón króna og eru þar með talin 8 sæluhús í óbyggðum, færð til eignar á 207.000 krónur. Nú er félagið að láta prenta upp- drátt af íslandi í mælikvarðan- um einn á móti 750.000 og verða á hann settar nýjustu leiðrétt- ingar. Ferðafélagið hefir áður gefið út tvo uppdrætti af Is- landi. ☆ í fyrrakvöld var frumsýning í Þjóðleikhúsinu á sjónleiknum Topaz eftir franska höfundinn Marcel Pagnol. Bjarni Guð- mundsson þýddi leikritið, en leikstjóri er Indriði Waage, og aðalhlutverkið, barnakennarann Topaz, leikur Róbert Arnfinns- son. — Leikfélag Reykjavíkur sýnir um þessar mundir danska gamanleikinn Ævintýri á göngu- för eftir Hostrup. ☆ Gunnar Gunnarsson skáld er nýlega kominn heim úr mánaðar ferðalagi um Austurríki og Þýzkaland, en þar las hann víða !upp úr bókum sínum og þá sér- staklega úr tveimur, sem nýlega eru komnar í nýjum útgáfum á þýzku, Sögu Borgarættarinnar Framhald á bls. 8 Fáein þakklætisorð Við þökkum góðum Guði fyrir vernd hans og varðveizlu yfir okkur og öllum okkar, í gegnum blítt og strítt, á hinni löngu dvöl okkar við búskap á heimilisrétt- arlandi okkar, á Sléttunni, í Saskatchewan. Svo viljuin við einnig af öllu hjarta endurtaka þakklæti okkar til allra þeirra manna og kvenna, sem á einn og annan hátt styrktu okkur og glöddu, er við vorum í þann veg- inn að leysa upp festar frá heim- ilinu, sem við höfum dvalið á síðan 1909. Skal maður þá fyrst nefna prestinn, séra Guttorm Guttormsson, sem fyrir atvik varð til þess að flytja guðsþjón- ustu í Leslie um lok þessa tíma- bils. Við erum séra Guttormi innilega þakklát fyrir komuna. Það gladdi okkur mikið að heyra hann og sjá. — KVEÐJUR — Þá erum við einnig innilega þakklát vinum okkar og ná- grönnum í bygðinni fyrir það stórhöfðinglega kveðjusamsæti, sem haft var fyrir okkur 26. október, 1952, í Westside skóla- húsinu með ræðum, söngvum, blómum, gjöfum og veitingum. Alt útlátið af góðum hug.. Um það bar andi samsætisins vitni. Maður vildi gjarnan nefna nöfn, helzt allra, sem þar voru, en það yrði of margt því húsið var fult. En þó það sé oftast nokkur á- hætta að nefna nokkur nöfn und- ir þessum kringumstæðum, vegna þess að oft vilja verða eftir einhver þeirra sem ættu að vera nefnd, þá skal nú á það hætt að nefna nokkur, í þeirri von að virt verði á betra veg ef um eitthvað skjátlazt. Mr. og Mrs. Helgi Helgason, Mrs. og Mrs. Peter Howe, Mr. og Mrs. John Goodman, Mr. og Mrs. Magnús Magnússon, Mr. og Framhald á bls. 5 Heimsækið Evrópu í vor! Takist nú á hendur ferðina, er dregist hefir á langinn. Finnið umboðsmann ferðaskrif- stofunnar þegar í stað, og hann mun skýra yður frá lækkuðum fargjöldum og veita yður ókeypis leiðbeiningar . . . um það, hvernig bezt megi verja „SPARNAÐAR- ÁRST1ÐUM“. Vegna frekari upplýsinga skrifið Icelandic Consulate General 50 Broad Street New York 4, N. Y. EuROPEAN 7RAVEL £oMMISSION Evrópisku jeröaskrijstojunnar Sameinuð Evrópa vegna aukinna vináttusamninga og og þróunar vegna ferðalaga

x

Lögberg

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.