Lögberg - 10.12.1953, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 10. DESEMBER, 1953
5

x Ál 14 AMÁL
IWENNA
\ ^ \ X Ritstjórl: INGIBJÖRG JÓNSSON
SKÝRSLA MRS. J. G. WHITE
Eins og áður var getið um í
blaðinu á Mrs. J. G. White sætL
fyrir hönd neytenda í nefndinni,
sem nú er að rannsaka fiskimál-
in hér í fylkinu; flutti hún
iskýrslu á fundinum 10. nóv.
Hafði Winnipegdeild Canad-
ian Association of Consumers
kannað hug meðlima sinna varð-
andi Manitobafisk og komst að
þeirri niðurstöðu að húsmæður
hér yfirleitt vita lítið um Mani-
tobafisk, hafa lítið verið hvattar
til að velja hann fram yfir
annan fisk, sem selst fyrir sama
eða minna verð. Yfirleitt væri
lítið borðað af fiski í saman-
burði við aðra fæðu. Stafaði það
sennilega af því að húsmæður
kynnu ekki að matreiða hann
svo að hann bragðaðist vel;
fæstar kynnu að matreiða hann
nema á einn veg. Önnur ástæða
til þess að lítið væri hér borðað
af Manitobafiski væri sú, að
hann er ekki á boðstólum í
mörgum Manitobabæjum, og
jafnvel í Winnipeg fæst aðeins
lítið af ferskum ófrystum Mani-
tobafiski.
Verð á fiski fanst konunum
of htát í samanburði við verð á
öðrum fæðutegundum, þó fanst
þeim verð á frystum fiski all-
sanngjarnt.
Mesta furðu vakti það, hve
Manitobafólk veit lítið um fisk-
inn, sem aflast í Mnaitoba-
vötnunum; Neytendafélagið gaf
því þessar bendingar:
1. Að reynt yrði að kynna
neytendum Manitobafisk með
því að sýna hvernig á að til-
reiða hann og matreiða í verzl-
unum, kvenfélögum o. s. frv.
Ennfremur að komið yrði á nám
skeiðum í miðskólunum og há-
skólanum; myndi Neytenda-
félagið hafa ánægju af að eiga
samvinnu við fiskiðnaðinn um
slíka fræðslustarfsemi. Einnig
ætti að auglýsa Manitobafisk í
útvarpi, blöðum og tímaritum
og útbreiða ódýrar fiskimat-
reiðslubækur, smárit og blöð;
mætti útbýta þeim í verzlunum,
skólum og meðal félaga.
2. Þá ætti að skoða fiskinn og
flokka vandlega til að fyrir-
byggja, að neytendum sé seldur
skemmdur fiskur.
3. Manitobafiskur er ekki sá
ódýrasti fiskur, sem seldur er í
þessu fylki. Ef auka á eftir-
spurn hans hér verður að finna
einhver ráð til að lækka verðið
þannig að Manitobafiskur sé
ekki í flokki luxus-fæðu.
4. Að merkja Manitobafisk
með því að vefja hann ákveðnum
umbúðum, og nota auðlýsinga-
spjöld þar sem hann er til sölu.
☆
Kemur fram fyrir hönd
íslands
Nýlega barst Kvennasíðunni
mynd klippt úr dagblaði í
Washington; er hún af Ágústu
Thors sendiherrafrú í fögrum
íslenzkum skautbúningi, en við
hlið hennar stendur Vichi Sayre
og er að ljúka við að skauta
frúna. Er frú Ágústa að fara á
United Nations tízkusýningu í
Shoreham hóteli, þar sem konur
frá fjölda löndum ætla að koma
fram í þjóðbúningum sínum, en
sýningin er til arðs fyrir vöðva-
veika sjúklinga. Miss Sayre, sem
er forstöðukona hjá Patricia
Stevens Model Agency, er dótt-
ir Mr. og Mrs. S. H. Sigurgeir-
son, Steveston, B.C.
☆
Vissurðu þetta?
— AÐ sumar húsmæður velja
jafnan stærstu eggin, því þær
halda að það séu beztu kaupin.
— AÐ Poultry Products In-
stitute of Canada tilkynnir, að
stóru eggin, sem eru að jafnaði
24 únzur tylftin, séu ekki betri
kaup en miðlungseggin, sem
Fyrr á öldum voru mörg af
mestu andlegu verðmætum ís-
lenzku þjóðarinnar sköpuð í
kyrrlátum klaustrum víðs vegar
á landinu. Síðar meir hafa þessi
hógværu verk klausturbræðra
og ef til vill systra orðið stoðir
undir sjálfstæðri menningu ís-
lenzku þjóðarinnar.
Nú standa vonir til þess að
aftur verði tekinn upp hinn
forni þráður og farið verði að
vinna að þjóðlegum fræðum í
klaustri á íslandi.
Nunna við íslenzk fræðistörf
í Jófríðarstaðaklaustur í Hafn-
arfirði er gengin hollenzk vís-
indakona, dr. Anna Kersbergen
að nafni, sem skrifað hefir
doktorsritgerð um Njálu og
unnið mikil vísindastörf á vett-
vangi íslendingasagnanna. Hafa
íslenzkir vísindamenn oft vitnað
í rannsóknir hennar, m. a. dr.
Einar Ólafur Sveinsson. Getur
enginn, sem um Njálu ritar vís-
indalega, gengið fram hjá rann-
sóknum dr. Kersbergen, ekki
sízt um athuganir hennar á
stílsamanburði á Njálu og Lax-
4ælu og fleiri Islendingasagna.
Hvarf hún frá þjóðskjala-
varðarstarfi í Rotterdam til
þess að ganga í klaustur á Is-
landi. Klausturreglan, sem hún
gengur í, er ein allra strangasta
klausturregla kaþólsku kirkj-
unnar, Karmelreglan. Fyrstu
árin eru systur þeirrar reglu
einvörðungu bundnar við trúar-
störf sín og mega ekki sinna
veraldlegum verkefnum, þó að
á sviði vísindanna sé.
Hins vegar geta meðlimir
Karmelreglunnar fengið leyfi til
vísindastarfa eftir fjögur til
fimm ár, en mega þó aldrei fara
út fyrir klausturmúrana.
Rælt við fræðikonuna
Blaðamaður frá Tímanum
ræddi við dr. Kersbergen í heim
sóknarherbergi príórinnunnar í
fyrradag. Sagðist hún hafa
ákveðið síðar meir að vinna að
vísindastörfum í klaustrinu og
helga sig þá íslenzkum fræðum,
einkum þeirri grein fornaldar-
bókmenntanna, sem snerta trú-
arathafnir og trúarsögu lands-
manna og skáldskap.
— Ég lagði stund á norræn
mál á stúdentsárum mínum
heima í Hollandi, sagði dr.
Kersbergen í viðtali sínu við
Tímann. Síðan varð hugur minn
heillaður af íslenzkri tungu og
fornaldarbókmenntum ykkar,
svo að ég sneri ævistarfi mínu
að þessum hugðarefnum. Fyrir
um það bil 20 árum fór ég til
íslands og innritaðist í norrænu-
deild Háskóla íslands. Þá voru
ekki nema sex nemendur í deild-
inni, þrír íslendingar og þrír út-
lendingar. En kennt var í al-
þingishúsinu. Hafði ég ómetan-
leg not af þessum vetri í nor-
rænudeildinni.
Ferðaðist um sögustaði
Síðan gafst mér tækifæri til
að ferðast mikið um ísland.
Dvaldi ég um tíma á Hvítár-
bakkaskólanum, þegar Lúðvík
Guðmundsson var skólastjóri
þar. Auk þess ferðaðist ég mikið
um sögustaði Laxdælu á Vestur-
eru að jafnaði 21 únzu tylftin,
ef verð miðlungseggjanna er Ys
lægra en stóru eggjanna. Ef að
stóru eggin eru 72c. þá settu
miðlungseggin að vera 64c
— AÐ minstu eggin vega að
jafnaði 18 únzur tylftin, og eins
mikill sparnaður er í að kaupa
þau, ef þau kosta einum fjórða
minna en stærstu eggin.
— AÐ ekki gerir til, hvort
eggið er hvítt eða brúnt; litur-
inn á skurninu stendur ekki í
neinu sambandi við gæði, nær-
ingargildi eða bragð fæðunnar,
sem er innan í skurninu.
landi og svo vitanlega um sögu-
staði Njálu í Fljótshlíðinni og
víðar. Komst ég alla leið norður
á Akureyri og að Mývatni.
ísland hefir upp frá því verið
unaðsstaður í mínum augum.
Hefir ást mín til íslands vaxið
með hverju árinu sem liðið
hefir. Tel ég mig vera sama
sinnis og herra Jón biskup Ara-
son, hinn mikla trúarleiðtoga
Islendinga í kaþólskum sið, sem
elskaði ísland næstum því eins
mikið og kaþólska trú og lét líf
sitt fyrir hugsjónir sínar og trú.
Þannig fórust þessari há-
menntuðu konu orð. Hún hefir
sagt skilið við velmetið starf til
að geta setzt í klaustur útí á Is-
landi til aS geta þjónað guði
sínum og síðar meir sinnt hugð-
arefnum sínum við vísindastörf
í þágu íslenzkra fræða.
—TIMINN, 10. nóv.
Valinn í nýja stöðu
Mr. E. I. Wasylyshen
Maður sá, sem hér um ræðir
hefir nýlega gengið í þjónustu
upplýsingadeildar Calvert Dis-
tillers Limietd og hefir hann
víða komið við sögu á vettvangi
viðskipta og opinberra mála;
hann var um eitt skeið meðráða-
maður Canadian-Ukrainian Re-
lief sjóðsins í Evrópu og gegndi
fyrir stríðið forstjórastarfi hjá
Curard eimskipafélaginu.
☆
Þér hafið vafalaust veitt því
athygli að í dálkum þessa blaðs
hafa mánaðarlega birst smá-
pistlar, sem ganga undir nafn-
inu „Canadian Notebook“, og
hafa hlutaðeigendur varið til
þess eigi all-litlum tíma, að gera
þá þannig úr garði, að þeir
hefðu sem allra víðtækast
fræðslugildi, og munu lesendur
yfir höfuð sammála um, að efni
þeirra hafi fallið í frjóva jörð; 1
pistlum þessum hafa verið tekin
til meðferðar mörg þau mál, sem
þegnum þessa lands er nauðsyn-
legt að fræðast um til hlýtar.
eÞim, sem að pistlum þessum
standa er umhugað um að heyra
sem flestar raddir varðandi
gildi þeirra, og uppástungur í
þeim efnum verða kærkomnar.
Kraf taverk -
MARGAR sögur fara nú af i
ítölskum kraftaverkamanni, sem '
Aquiles d’Angelo heitir. Hann
er 45 ára að aldri og er fæddur
og uppalinn í Neapel. Faðir
hans var fátækur smiður og
hafði ekki efni á að láta son sinn
fara í barnaskóla. Hann ólst upp
á götum borgarinnar og var
ekki hár í loftinu þegar hann
byrjaði að hafa ofan af fyrir
sér með því að bursta skó.
Seinna gerðist hann dyravörður
og enn seinna auglýsingaberi.
Nú er það venja þar, að auglýs-
ingaberar ganga á háum stikl-
um, til þess að þeir gnæfi upp
yfir mannfjöldann á götunum.
Eitt sinn er d’Angelo var þannig
á gangi, varð honum fótaskort-
ur og féll í götuna. Fallið var
mikið og hann var borinn með-
vitundajiaus í sjúkrahús. Hann
hafði meiðst svo mikið á höfði,
að enginn ætlaði honum líf.
Eftir rúman sólarhring vakn-
aði hann þó og vissi ekkert hvar
hann var niður kominn. Varð
hann þá hræddur og fór að
hljóða á hjálp. Hjúkrunarkona
og læknir gengu þá að hvílu
hans, en þeim brá í brún, er
hann heilsaði þeim báðum með
nafni. Hann hafði aldrei séð þau
fyrr á ævi sinni.
Þetta var upphafið að hinu
nýja og undarlega lífi hans. Upp
úr þessu áfalli hefir hann fengið
sérstakar gáfur, sem öðrum
dauðlegum mönnum eru ekki
gefnar. Jafnt vísindamenn og
læknar standa ráðþrota gagn-
vart þessari miklu breytingu,
sem á honum varð. Þessi al-
ómenntaði maður, sem hvorki
kann að lesa né skrifa, hefir
læknað fjölda manna, sem lækn-
arnir voru gengnir frá. Eru
sögð mörg dæmi þess.
----☆----
Einu sinni varð söngvarinn
mikli, Gigli, fyrir því óhappi að
missa röddina. Það var eins og
einhver kökkur væri í hálsinum
á honum og hann kom ekki upp
neinum réttum tón. Frægustu
hálslæknar voru fengnir til þess
að reyna að lækna hann, en þeir
sögðu að það væri ekki hægt,
raddböndin væru biluð. Og þar
með sýndist útséð um það að
Gigli gæti sungið framar.
Að lokum tóku vinir hans það
til bragðs að fara með hann til
d’Angelo. Þar voru vinirnir
látnir bíða í fremri stofu, en
d’Angelo fór einn með Gigli inn
í innri stofu og lokaði hurðinni.
Svo leið hálf klukkustund og
ekkert heyrðist nema einhver
kliður af hljóðskrafi milli þeirra.
Vinirnir sátu kyrrir og biðu.
Enn leið hálf klukkustund og
þeir voru orðnir vonlausir um
að þetta mundi nokkuð hjálpa.
En hvað var þetta — allt í
einu hljómaði hin mikla rödd
Gigli. Hann söng frelsissöng
fullum hálsi og jafnvel betur, en
hann hafði nokkuru sinni sungið
fyrr. Dyrnar opnuðust og Gigli
kom fram syngjandi og bros-
andi. Hann söng svo hátt að
heyrðist út á götu og fólkið
staðnæmdist þar hópum saman,
lofaði guð og sagði fagnandi:
„Gigli getur sungið aftur“. Vin-
irnir voru jafn hrifnir. Allir
höfðu á þessu andartaki gleymt
manninum, sem gert hafði þetta
kraftaverk. Hann stóð þar bros-
andi og þögull, en.þegar Gigli
hafði lokið söng sínum, mælti
hann: „Og svo ætla ég að minna
ykkur á að borga hjálpina; ég
hefi mikið að gera og má ekki
eyða tímanum.“
ítalir eru ákaflega áhugasam-
ir fyrir kappreiðum á hjólum og
eiga marga ágæta hjólreiða-
menn. Fremstur þeirra er Coppi
og hefir hann unnið fyrstu verð-
laun í hjólreiðakeppnum bæði
innanlands og erlendis. I fyrra,
rétt áður en Evrópukeppnin í
hjólreiðum átti að fara fram,
slasaðist Coppi og læknar sögðu,
að hann mætti ekki reyna neitt
á sig í sex mánuði. Það varð
eða hvað?
þjóðarsorg í ítalíu út af þessu
og Coppi var eyðilagður. Honum
var ráðlagt að fara til d’Angelo.
Hann fór með járnbraut frá
Róm til Neapel. Tveimur dögum
seinna kom hann heim aftur,
albata og eins og hann hefði al-
drei kennt sér neins meins.
„Hann snerti mig aðeins“, sagði
Coppi, „hann strauk 'VÍsifingrin-
um eftir fætinum á mér og þá
var eins og ótal glóandi nálar
væru að stinga mig. Svo sagði
hann: Farðu heim, ungi maður,
þér er batnað. — Og það var
satt“.
----☆-----
Þrátt fyrir þessi kraítaverk,
segist d’Angelo ekki geta lækn-
að alla. En hann þarf ekki nema
aó líta á menn til þess að sjá
það. Og þá segir hann við sjúkl-
inginn: „Farðu heim. Ég get
ekki hjálpað þér“. Og vilji
sjúklingurinn ekki trúa því, en
grátbæni hann um hjálp, þá
segir hann og er enn styttri í
spuna: „Ég get ekkert fyrir þig
gert. Farðu heim“. ■
Hann segist vita upp á hár,
hvað hann geti hjálpað mörgum
sjúklingum að meðaltali eftir
því hvað að þeim gengur. „Ég
get læknað þrjá af hverjum
hundrað blindra manna, helm-
ing þeirra, sem eru með æða-
kölkun, sjö af hundraði þegar
um lömun er að ræða og 90 af
hverjum hundrað þeirra, sem
eru taugaveiklaðir“.
Hvernig læknar hann? Eng-
inn skilur það, og viti hann það
sjálfur, þá heíir hann ekki látið
neitt uppi um það. Vinir hans
segja að hann lækni með vilja-
krafti sínum einum.
Einu sinni missti María Jose
sjónina. María Jose er fyrrver-
andi drottning Itala. Allir beztu
augnlæknar voru fengnir til að
stunda hana, en þeir gátu ekkert
gert. Þeir sögðu að hún hlyti að
verða blind til æviloka. Þá lét
hún kalla d’Angelo til sín. Eftir
að hann hafði verið hjá henni
stutta stund, fór hún að sjá, og
er hann kom næst batnaði sjón-
in enn og síðan hefir hún verið
alsjáandi sem fyrr.
----■☆•---
En það er ýmislegt fleira und-
arlegt við d’Angelo heldur en
það, að hann getur læknað.
Hann getur t. d. séð það á hverj-
um manni hvað hann heitir.
Stundum beitir hann töfragáfu
sinni til þess að hvekkja menn
að gamni sínu. Hann gengur til
dæmis á götu og velur sér ein-
hvern prúðbúinn mann, sem er
spölkorn á undan honum, til
þess að verða fyrir hrekknum.
Manninum finnst skyndilega
sem hann sé lostinn létt á kinn-
ina, eða ofan á kollinn. Hann
snarsnýr sér við, en þar er eng-
inn svo nærri að hann hafi getað
náð til hans með hendinni. En
það var d’Angelo, sem lék
bragðið. Hvernig fór hann að
því? Það getur enginn skilið.
Eftir tilmælum franskra sál-
fræðinga og sálrannsóknar-
manna, fór hann til París í fyrra
til þess að lofa þeim að skoða
sig og segja frá þessum dular-
fulla krafti, sem í honum býr.
Þegar vísindamennirnir spurðu,
hvernig hann beitti þessum
krafti, brosti hann og benti á
stóra klukku, sem hékk þar á
vegg. I sama bili hætti klukkan
að ganga, en um leið og d’Angelo
gekk út úr herberginu, að lok-
inni rannsókn, benti hann aftur
á klukkuna og þá fór hún þegar
að ganga af sjálfsdáðum. Hún
hafði þá staðið í 55 mínútur.
----☆----
Itölsku blöðin hafa skrifað
mikið um d’Angelo og krafta-
verk hans. Stundum birta þau
mynd af honum á fremstu síðu
og verður hann þá mjög glaður.
En af því að hann kann ekki
að lesa, verður hann alltaf að
fá einhvern til að lesa fyrir sig
það sem blöðin skrifa um hánn.
Fer hann þá ekki í neitt mann-
greinarálit, heldur rýkur að
þeim sem næstur er, þótt hann
sé bráðókunnugur og biður hann
að lesa fyrir sig. Allir telja þetta
sjálfsagða skyldu sína, því að
alhr þekkja hann af myndum
og afspurn.
Hann á enn heima í Neapel og
býr þar í rúmgóðu húsi, sem
hann hefir keypt. Þangað er
stöðugur straumur sjúklinga frá
morgni til kvölds og oft eru
stórar biðraðir þar úti fyrir.
Hann tekur mjög misjafnt fyrir
hjálp sína. Fátæklinga lætur
hann ekki borga neitt, en svo er
hann vís til að heimta stórfé af
þeim, sem eru ríkir — og alltaf
fyrirfram. Það er talið, að hann
muni hafa um 250.000 líra tekjur
á dag, og þykir það ekkert smá-
ræði í ítalíu, þótt líran sé í lág-
gengi. Og þetta er meira heldur
en hann geti skilið það sjálfur,
því að hann hefir aldrei lært
að reikna meira en venjulegur
skóburstari þarf að vita. Þess
vegna verður hann að hafa sér-
stakan mann til þess að sjá um
fjármálin fyrir sig.
Árið 1950 fór fram skoðana-
könnun í ítalíu um það hverjir
væru vinsælastir menn þar í
landi. Hann varð fjórði í röðinni.
Á undan honum voru páfinn, de
Gasperi forsætisráðherra og
Coppi. (Úr ,,FATE“)
—Lesb. Mbl.
Heimsækið
á ,Ódýra tímabilinu'
(Hausi, Vetur, Vor)
Langar yður til að heim-
sækja frændur og vini í
Evrópu . . . . til að sjá með
eigin augum staðina, sem
þér hafið heyrt svo mikið
látið af? Ef svo er, þá gerið
ráðstafanir til að fara frá
september til apríl þegar
„Ódýra tímabilið" gerir
yður kleift að heimsækja
mörg önnur lönd.
Hafið samband við ferða-
skrifstofu yðar. Látið hana
annast ferðaáætlunina fyrir
yður, ferðir um nágrenni
borganna, er þér heim-
sækið, hótelpláss og það
sem með þarf til þess að
ferð yðar gangi að óskum!
fUROPEAN
JRAVEL
COMMISSION
(Evrópiska
ferðamnanasambandið)
Frekari upplýsingar gefa:
Icelandic Counsulate
General
50 Broad Street
New York 22. N.Y.
LOWE, DONALD, LIMITED
Við ráðleggjum tízkuklæðskerum að heimsækja
okkur eða skrifa varðandi hin óviðjafnanlegu
brezku ullarfataefni, sem við nú höfum fyrir-
liggjandi í miklu úrvali í alfatnaði, sporttreyjur og
yfirfrakka.
LOWE DONALD CANADA LTD.
615 Haslings St. 104 Adelaide St. W.
Vancouver, B.C. Toronto, Ontario
Marine 2019 Empire 6 — 7986
BEZTU ULLARFATAEFNI f HEIMI
☆ ☆ ☆
ÍSLENZK FRÆÐI VERÐA STUNDUÐ Á NÝ í
KLAUSTRI Á ÍSLANDI
Hollenzk nunna. sem numið hefir í Háskóla íslands og ritað bók
um Njálu komin í Jófrxðarstaðaklaustur lil ævidvalar