Lögberg - 18.08.1955, Qupperneq 2

2
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 18. ÁGÚST 1955
komst í málið svo ekkert varð
úr því.
Ólafur Hallsson var einn af
þeim ágætu íslendingum, sem
ég kom til, Austfirðingur að
ætt. Hann er fjölgreindur
maður. Vel að sér í ættfræði
og íslenzkum fræðum yfir-
leitt. Sömuleiðis í söngfræði
og er tónskáld gott; náttúru-
fræðingur er hann líka. Hann
var lengi kaupmaður á Eiríks-
dal, en er nú búinn að af-
henda syni sínum verzlunina.
Hann er ágætur félagi í Þjóð-
ræknisfélagi íslendinga og
mesti höfðingi heim að sækja.
Hann sótti okkur systkinin til
Lundar og fór með okkur
heim til sín; fór hann með mig
víða um kauptúnið í Eiríks-
dal og sýndi mér meðal ann-
ars mjólkurbúið og skauta-
höllina, sem er í smíðum.
Ólafur heldur uppi messum í
kauptúninu, þegar presturinn
getur ekki komið, og jarð-
syngur stundum. Ég man ekki
hvort kirkja er þar eða mess-
að j samkomuhúsi. Á ferð
sinni um þorpið með mér hitti
hann að máli skólakennarann
og var erindið að fá hann til
að flytja messu næsta sunnu-
/
dag, því að sjálfur gat hann
ekki komið því við og ekki
prest. að hafa þá. Kauptúnið í
Eiríksdal er með fallegustu
þorpunum, sem ég sá þarna.
í heimsókn hjá skáldi
Haraldur Daníelsson bauð
okkur Kristínu með sér til
Gimli einn sunnudaginn. —
Gimli er við Winnipegvatn.
Er það nokkuð langt í austur
frá Lundar. Veðrið var slæmt
þennan dag, slyddukafald
allan daginn, stytti aldrei upp.
Hlóðst snjór á bílrúðuna svo
vinnukonan þurfti stöðugt að
vera í gangi. En ekki festi til
muna á jörð, gerði aðeins
grátt í rót. Þrátt fyrir þetta
slæma veður sá ég naugripi
á beit víða meðfram veginum.
Á Gimli var komið til þeirra
ágætu íslendinga Páls skálds
Pálssonar og Ólínu konu
hans, sem tóku höfðinglega á
móti okkur. Þau eiga þar
skemmtilegt hús, sem þau
kalla Álfaborg. Þau minntust
með mikilli ánægju íslands-
ferðarinnar í sumar. Þar hitti
ég gamlan og góðan Hvítsíð-
ing, Daníel Halldórsson frá
Síðumúlaveggjum; b e i d d i
Frá Seattle, Washington
Góði vinur, hr. ritstjóri Lögbergs:
Eftirfarandi lítið ljóð kom fyrst fram í huga mínum í
íslenzka búningnum. En til þess að börnin mín sex, alin upp 1
algjörlega enskumælandi umhverfi, og tengdabörnin líka,
gætu fyllilega notið þess, færði ég það einnig í enskan
búning. Mér.finst það eigi, ef til vill, erindi til lesenda blaðs
þíns á báðum málunum. Þess vegna býð ég þér það til
birtingar á þann hátt í blaði þínu. Máske það geti túlkað
tilfinningar og hugsanir margra annar foreldra, sem eru
sams konar láni og blessunar aðnjótandi.
☆ ☆ ☆
BÖRNIN Mín
Fyrir blessað barnalánið,
blíði Guð, sem gafstu mér,
fyrir þeirra ást og aðstoð
önd mín þakkir tjáir þér;
fyrir trúarblysið blíða
bjart er skín í þeirra sál;
fyrir heilög áhrif Andans
alt sem helgar líf og mál.
Guð, ég bið að blessuð vernd þín
börnum mínum fylgi æ;
gef þeim náð að standa stöðug
stormi í og þíðum blæ;
gef þau láti’ að leiðsögn þinni
lífs að hinztu dagsins stund,
og að þeirra ævisporin
aðra leiði’ á Guðs síns fund.
MY CHILDREN
For the children, God, Thou gav’st me,
For their love and help and care,
Heartily I thank and praise Thee,
As with Thee their love I share;
For the light of faith that brightly
Burns within their hearts alway;
For Thy Holy Spirit’s presence
Hallowing all their earthy day.
God, I pray that Thy protetion
Be my children’s stay always;
By Thy grace may they stand steadfast
Both in dark and sunny dáys;
To Thy guidance ever yielded
Till their earthly path they’ve trod;
By their footprints gently leading
Other souls to faith in God.
KOLBEINN SÆMUNDSSON
hann mig fyrir kveðju til Hvit
síðinga, sérstaklega þó til
allra af Fróðastaðaætt. Har-
aldur Daníelsson er Snæfell-
ingur að ætt, en kona hans
ættuð úr Borgarfirði og að
nokkru úr Hafnarfirði; ég
held að þau séu bæði fædd
vestra. Þau tala ágæta ís-
lenzku og vanda mjög mál
sitt; hann hefir lesið allar ís-
lendingasögurnar og ætlar að
gera það aftur og hafa þá ís-
landskort við hendina til að
sjá á hvaða stöðum hver saga
gerist.
Ég held að Gimli sé stærsta
kauptúnið á milli vatnanna og
helzt borgarbragur þar, steypt
ar götur með trjáröðum. Þar
í nágrenni sá ég talsvert stóra
akra með kál- eða rófutegund-
um, en það sá ég ekki annars
staðar. Venjulega sýndist mér
vera á hverjum bæ matjurta-
garður svona rúmlega handa
heimilinu.
Afkomandi afreksmanna
Beggi á Borg heitir Björg-
vin Guðmundsson. Hann er
ættaður af Austfjörðum, af-
komandi Hafnarbræðra, sem
voru nefndir afreksmenn
austur þar. Kona hans er
Rannveig Björnsdóttir Þor-
steinssonar frá Hofsstöðum í
Hálsasveit. Beggi er skemmti-
legur og hressilegur karl og
hefir stórbú. Hann sótti okkur
Kristínu á bíl sínum. Hann á
fínan fólksbíl. Hann hefir
mesta sæg af hænsnum og
kalkúnum og mig minnir líka
af öndum og gæsum. Einnig
heilmikla korn- og griparækt.
Nýlega var búið að skera
niður alla nautgripi hans
vegna berkla, sem komu þar
upp. Var hann ekki búinn að
koma gripum sínum í fulla
tölu aftur. Dýralæknar frá
stjórninni rannsaka alla gripi
manna öðru hverju. Synir
Björns voru að mala korn
þegar ég kom þar. Létu þeir
heimilisdráttarvélina drífa
mylluna, sem var fljótvirk.
Kornbændurnir hafa hingað
og þangað út um hagann litl-
ar kornskemmur á eða hjá
ökrunum. Sums staðar við
vegina í þorpunum gat að líta
þó nokkuð stóra turna, sem
oft stóðu á stólpum. Það voru
korngeymslur kaupmanna.
Þegar svo kornið var flutt á
markaðinn voru flutningsbíl-
arnir settir þarna undir og
látnir fyllast sjálfkrafa. Einn
sonur Björgvins var prestur,
mig minnir suður í Bandaríkj-
unum og held ég að hann hafi
numið hér. Hann var sumar-
tíma á Hvítárbakka. Bústaður
þeirra Björgvins og Rann-
veigar er skammt fyrir vestan
Lundar. Þar eru ekki mjÖg
miklir skógar; ber miklu
meira á ökrum og engjum-
Ég held að þau kalli bæ sinn
Borg af því þau eru ættuð sitt
úr hvorum Borgarfirðinum-
Borgarfjörður vestan lands
gengur undir nafninu Stóri-
Borgarfjörður hjá þeim 1
Ameríku.
—framhald