Lögberg - 05.04.1956, Blaðsíða 1

SAVE MONEY!
use
LALLEMAND
quick rising
DRY YEAST
In y4 Lb. Tins
Makes the Finest Bread
Available at Your Favorite
Grocer
SAVE MONEY!
use
LALLEMAND
quick rising
DRY YEAST
In >4 Lb. Tins
Makes the Flnest Bread
Available at Your Favorite
Grocer
68. ÁRGANGUR
WINNIPEG, FIMMTUDAGINN 5. APRÍL 1956
NÚMER 14
Ólga í stjórnmálum íslands veldur
þingrofi og nýjum kosningum
Forseii íelur Ólafi Thors framhaldssijórnarforusiu unz nýii
ráðuneyti verður myndað að afstöðnum kosningum.
Fyrir þremur vikum skýrði
Lögberg frá því, að vinstri
öflin á Alþingi hefðu bundist
samtökum um að knýja fram
endurskoðun herverndar-
samningsins milli íslands og
Bandaríkjanna og þá væntan-
lega uppsögn hans eins fljótt
°g því yrði viðkomið; þings-
ályktunartillaga í þessa átt,
var samþykt með 31 atkvæði
gegn 18. Með tillögunni hafa
auðsjáanlega greitt atkvæði
Framsóknarmenn, Kommún-
istar, Alþýðuflokksmenn og
þeir tveir Þjóðvarnarflokks-
þingmenn, sem sæti eiga á
þingi, en gegn henni 18 þing-
menn Sjálfstæðisflokksins. Á
Alþingi eiga sæti 52 þing-
menn, og hafa þrír þeirra eigi
tekið þátt í atkvæðagreiðslu.
Island átti aðild að Norður-
Atlantshafsbandalaginu og
utanríkisráðherra I s 1 a n d s
skipaði forsæti á síðasta fundi
þess í París.
Tíðindi þessi hafa vakið
mikla athygli í blöðum og út-
varpi vítt um meginland
Norður-Ameríku, og framhjá
Washington hafa þau vita-
skuld heldur ekki farið, þó
valdamenn þar sýnist þeirrar
skoðunar, að fram úr ráðist á
viturlegan hátt áður en það
átján mánaða tímabil, sem
enn er eftir af samningnum
rennur út; það eina, sem helzt
er óttast um liggur í því, að
ísland hafi með áminstri af-
stöðu skapað fordæmi, sem
aðrar bandalagsþjóðir, svo
sem Norðmenn og Danir,
kynni að fara eftir, því einnig
þar hefir hinn látlausi áróður
rússneskra kommúnista jafnt
og þétt verið að verki. —
Hinn mikli vökumaður ís-
lenzku þjóðarinnar á erlend-
um vettvangi, Ambassador
Thor Thors, lét þannig um-
uiælt í Washington, að áminst
þingsálykunartillaga fæli að-
allega í sér kröfu um endur-
skoðun herverndarsamnings-
ins frá 1951, er leiddi til
gæzlu og starfrækslu Kefla-
víkurflugvallar.
Ambassadorinn lét þess
getið, að þingsályktunartillag-
an táknaði á þingi þann þjóð-
ernislega metnað, að íslend-
ingar sjálfir, fremur en er-
lendir hermenn, gættu flug-
vallarins; á hinn bóginn kvað
hann það afdráttarlaust sýnt
af tillögunni, að Alþingi lýsti
yfir endurtekinni hollustu
sinni við áminst Norður-
Atlantshafsbandalag, er það
frá stofnun þess hefði veitt að
málum. —
Soffonías Thorkelsson
óttræður
1 dag, hinn 5. þ.m., á vestur-
íslenzkur víkingur, Soffonías
Thorkelsson áttræðisafmæli;
hann er enginn hversdags-
maður, dugnaðurinn við at-
vinnurekstur frábær og hæfi-
leiki til ritstarfa hreint ekkert
barnaglingur, svo sem bækur
hans, Ferðahugleiðingar, bera
svo glögg merki um.
Soffonías stofnaði hér í
borg verksmiðjufyrirtæki, er
hann persónulega veitti for-
stöðu við góðum árangri um
langt skeið, en nú veitir því
forustu Paul sonur hans
skólaráðsmaður. Soffonías er
ættaður úr Svarfaðardal og
hefir hann sýnt fæðingarsveit
sinni hlýja sonarrækt með
rausnarlegum fégjöfum, enda
ej hann stórtækur ef svo ber
undir.
I allmörg undanfarin ár
hefir Soffonías verið búsettur
í Victoria, B.C., og unir þar
hag sínum hið bezta; frétzt
hefir, að hann hafi í hyggju,
að heimsækja ísland á kom-
andi sumri ásamt frú sinni, og
er vonandi að af því verði.
Lögberg árnar afmælis-
barninu allra hugsanlegra
heilla um ókomin ár.
Tál Soffoníasar Thorkelssonar
ATTRÆÐS. 5. APRÍL 1956
Vormorgun speglast í víkinni þinni.
Á vinlega húsinu sé ég opnar dyr.
— Nú mun þar gestkvæmara’ en nokkru sinni fyr.
Trén fram á bakkanum í töfraspegil líta,
tala hljótt er vorgolan örlát og rík,
flytur hlýjar kveðjur inn í Fögruvík.
Hugheilar óskir — til heilla með daginn!
Hér sé glatt — unz kvöldsólin dásemdarrík,
dreifir gullnum roða yfir Draumavík.
JAKOBÍNA JOHNSON, Seattle, Washington
Tvenn hjón boðin ó Skólholtshófíðina
— í SUMAR-/
Dr. Valdimar J. Eylands og frú
Mrs. P. M. Pétursson Séra Philip M. Pétursson
Þeim Dr. Valdimar J. Eylands og séra Philip M. Péturs-
syni hefir verið boðið til íslands ásamt frúm sínum til að
vera við Skálholtshátíðina, sem haldin verður á þessum forn-
fræga stað þann 1. júlí næstkomandi, og í Reykjavík næsta
dag eða daga til minningar um 900 ára afmæli stofnunar
innlends biskupsstóls á íslandi.
Boðsbréfið er samið í Reykjavík 18. febrúar 1956 og
undirritað af Steingrími Steinþórssyni kirkjumálaráðherra
og biskupi íslands, Ásmundi Guðmundssyni, og er þar meðai
annars svo komist að orði: „I nafni íslenzku kirkjunnar
leyfum vér oss að bjóða yður og frú (sama orðalag í báðum
bréfum), að vera viðstödd þessi hátíðahöld. Jafnframt biðjum
vér yður að gjöra okkur þá ánægju, að vera gestir kirkju
vorrar á meðan þér dveljizt hér á landi í sambandi við
hátíðina.“
Þó víst sé, að áminst heimsókn hljóti að hafa í för með
sér allverulegan kostnað, er þess að vænta, að boðsgestunum
reynist kleift að þiggja heimboðið og styrkja með því bræðra-
böndin milli stofnþjóðarinnar og afkomenda hennar í vestri.
Þjóðsaga
Hinir víðfeðmu leðurblöðku
vængir báru hinn illa anda
upp á við þar til hann sá til
stjarnanna. Þreyttur á að
jórtra á þeim Júdasi og
Pílatusi hafði hann tekið sér
hvíld, og til að sjá sig um 1
heimkynnum mannanna, og
athuga hvað þar gengi og
gerðist.
Hann kannaðist fljótt við
umhverfið, er hann steig á
yfirborð jarðar. Til vinstri
handar var svarta skógar-
landið, heimkynni hinna
stirðlyntu manna, þar sem
svo mikið ofbeldi á sér upp-
tök; til hægri, hið mjóa haf,
en fyrir handan það hið fagra
land Egypta. Hugur hans
hvarflaði til baka, allt til
Faraós og pláganna, nær upp-
hafi tímatals. Plágurnar,
sællar minningar, höfðu fallið
honum vel í geð, þótt hann
hefði átt engin ítök í þeim.
Flugna- og grasbitvargarnir
voru einkanlega ánægjuleg
tilhugsun, og dauði allra
frumburða, bæði manna og
skepna á einni nóttu var
meistaralegt tilþrif, þótt það
hefði ekki hið framhaldandi
böl, sem flugan átti í skauti
sínu.
Og við fætur hans var
hið skagamyndaða flatlendi
íberíu, og handað við það
hlið Herkúlesar, sem veitti
sjávarveg að hinu breiða út-
hafi. Hann stóð á tindi fjalla-
hryggs þess sem aðskilur eina
þjóð frá annari, og kennt er
við Pýr. Svo settist hann og
studdi hönd að kinn, í þeirri
stelling er Ródin átti síðar að
mynda hinn hugsandi mann,
og virti fyrir sér fólkið við
iðju, í sveit og borg, á hinm
víðu og fögru sléttu. Var
sem gljákvoða færðist yfir
augu hans, svo ákveðin var
hugsunin um það, hvaða ólán
bezt hæfði, eins og nú horfði
við.
Hinn illi andi sat lengi
hugsi, og horfði í tómt. Hvað
var það af öllu því, sem hann
gæti komið til leiðar, sem
Framhald á bls. 8
Á sjúkrahúsi
Alt í grænan gengur sjá
gleði ræna dvínar;
brigðar mænir Elli á
æsku-bænir mínar.
Sjúkdóms klafa sál mín ber,
segl án tafa’ hef’ rifað.
Huggun vafans verður mér,
vel að hafa lifað! —PÁLMI