Kirkjublaðið - 01.03.1895, Blaðsíða 10
hjelt sjera Hafsteinn uppi allri prestsþjónustu i söfnuð-
inum um langan tíma. Guðsþjónustur hans urðu brátt
mjög fjölsóttar, og hjelzt það ávallt við, meðan hann
var i þjónustu safnaðarins.
Fyrsta mánuð ársins 1894 fór heilsa sjera Jóns fyr-
ir alvöru að styrkjast, og með vorinu varð hann fær
um að takast á hendur fulla prestsþjónustu. Winnipeg-
söfnuður fól þá sjera Hafsteini að mynda nýjan íslenzk-
an söfnuð í Winnipeg. Hann hætti þá að prjedika i
kirkjunni, og fór að prjedika í skólahúsi einu hjer í
bænum. Þótt skólahús þetta liggi all-langt frá megin-
stöðvum íslendinga í bænum, þá voru þó guðsþjónust-
urnar ágætlega vel sóttar, og brátt reis þar upp einkar
blómlegur sunnudagsskóli. Á fundi 9. ágúst 1894 var
afráðið, að söfnuð skyldi mynda. Sjera Hafsteinn boð-
aði því til almenns fundar og var söfnuðurinn myndað-
ur 1. sept. Eptir tiílögu sjera Hafsteins var söfnuður-
inn nefndur: Winnipeg Tabernacle (Tjaldbúðarsöfnuður
Winnipegbæjar). Söfnuðurinn hjelt sinn fyrsta kjörfund
12. sept. og voru þá kosnir 5 fulltrúar. Um þessar
mundir var ein ensk kirkja til kaups hjer í bænum.
Söfnuðurinn reyndi að kaupa hana, en það tókst ekki.
Á safnaðarfundi 11. október samþykkti söfnuðurinn að
byggja sjer nýja kirkju. Eptir tillögu sjera Hafsteins
var haft annað byggingarlag á henni, en hingað til hef-
ir verið á íslenskum kirkjum. Byggingarnefnd var kos-
in og tók hún mr. Halldór Halldórsson tyrir yfirsmið
við kirkjuna. Það var byrjað á kírkjusmíðinu 15. októ-
ber, og verkið gekk svo vel, að söfnuðurinn gat -haft
sína fyrstu guðsþjónustu i kirkjunni 9. desember. Og
16. des. 1894 var mikill gleðidagur tyrir Tjaldbúðar-
söfnuð, þvi þá vígði sjera Hafsteinn Pjetursson kirkju
safnaðarins með nafninu: Winnipeg Tabernacle (Tjald-
búð Winnipeg-bæjar). Öllum íslenzku lútersku prestun-
um var boðið að taka þátt í vígslunni. Sumir þeirra
gátu eigi komið, en tveir voru viðstaddir: Sjera Jón
Bjarnason og sjera Jónas A. Sigurðsson. Vfgsluathöfn-
in var nokkuð margbreyttari en áður hefir tíðkazt við
íslenzkar kirkjuvígslur, og fór hún að allra áliti ágæt-