Landneminn - 01.01.1892, Side 3

LANDNEMINN
3
fyrir að jafnaði 30 krónur ura árið, að jeg ekki nefni
fæði og aðra aðhlynningu.
„Öldin“ heitir nýtt vikublað sem byrjað er að koma
út í Winnipeg. Stofnandi þess og ritstjóri er Jón
Ólafsson fyrrum alþm. í Reykjavík. Þeir sem þekkja
herra Ólafsson, munu geta nærri að blað hans verði
frjálslynt í skoðunum, kirkjulegum og pólítískum.
Líklegt þykir að það muni fá allmarga kaupendur
meðal ísl. í Vesturheimi. Öldin er nokkuð stærri en
Þjóðólfur, og segir ritstjórinn, að hún ætli sjer að
stækka.
í Winnipeg eru gefin út 4 blöð á íslensku: „Heims-
kringla“, „Lögberg“, „Öldin“ og „Sameiningin“,
(kirkjulegt tímarit gefið út af kirkjufjelagi ísl. í Vest-
urheimi undir forustu ritst. sjera Jóns Bjarnarsonar).
Þegar tekið er tillit til stærðar og leturmergðar á
þessum blöðum, þá mun óhætt að fullyrða að Winni-
peg-íslendingar standi feti framar í blaðamensku
heldur en sjálfir Reykvíkingar“.
Winnipcg. Fáar borgir hafa tekið jafnfijótum
framförum sem Winnipeg. Hvergi í heiminum eru
framfarirnar jafn-stórstígar sem í Ameríku, og borg-
in Chicago er ljóst dæmi um það. Engin borg í heimi
hefir verið svo bráðþroska. Hún er að eins 60 ára
gömul og íbúarnir eru orðnir hjer um bil 1 miljón.
En næst henni og ef til vill fremri, því vjer getum
ekki sjeð fram í aldirnar, er Winnipeg, enda er hún í
kölluð í Ameriku „Chicago of the West“ („Chicago
vestur frá“).
íbúar í Winnipeg eru nú nær 30,000, enn vóru fyr-
ir 20 árum að eins 100 manns. Borgin stendur all-
hátt, af því hún er svo langt inn í landi, 700 fet
yfir sjávarmál. Loftslag er því einkar gott. Borg-
in er á ármótum milli Rauðár og Assiniboine-ár, sem
báðar eru skipgengar, og ganga á þeim gufubátar;
hefir því borgin orðið aðalstöð Hudsonsflóafjelagsins,
er hefir þar mjög yfirgripsmikil verslunarviðskipti.
Winnipeg ræður öllum lögum og lofum í verslunar-
málum í norðr- og vesturhluta Canada. Borgin er
falleg; hún er byggð úr tígulsteini og grjóti, járn-
vegir á strætum, rafmagnsljós, spítali ágætr, verk-
smiðjur í uppgangi og margar merkilegar opinberar
byggingar. Aðalstöðvar Canadaþverbrautarinnar (sem
liggr þvert yfir Ameríku) eru hjer, og er hjer mjög
góður áfangastaður fyrir ferðamenn, þar sem engin þæg-
indi skortir. Hjer eru aðalskrifstofur brautarinnar
og landnáma skrifstofur stjórnarinnar. Brautarfjelagið
á reiti (sectionir), sem merktir eru með oddatölu, í
landinu báðumegin brautarinnar, 24 mílur út frá
henni, milli Winnipeg og Klettafjalla. Þeir sem fara
með brautinni fá nægan tíma til að leita sjer allra
upplýsinga og fá landabrjef og prentuð smárit um
lönd þau er fjelagið hefir ráð á. Umboðsmenn geta
einnig hvervetna gefið nægar upplýsingar um landið
og verð á því í nágrenni við stöðvarnar.
Calgary. Þessi borg er sem lesendur vita í Al-
bertahjeraði. Borgin er 3,388 fet yfir sjávarmál. íbúar
3,500. Það er merkasta og fallegasta borgin milli
Brandon og Yancouver. Útsýni er þar einkarfagurt,
því borgin stendur á hæðum girtri sljettu og mæna
þar yfir snjóhvítir tindar Klettafjallanna. Fyrir ís-
lendinga er sem þeir sjeu heima á fegurstu stöðum, hvað
útsýnið snertir, enn landkostir munu þó ekki síðri.
Þar eru aðalstöðvar verzlunarinnar úr hinum stóru
hjeruðum þar umhverfis, og þangað sækja námumenn
úr fjöllunum allar nauðsynjar sínar. Þar er gnægð
af ágætu byggingaefni í grendinni. Nægur trjáviður
fæat hjer, sem flytst með Bow River. Calgary er ein-
hver helzta stöð stjórnarlögreglunnar og Hudsons-flóa
fjelagið hefur þar stöðvar.
Brandon. Þessi borg er allskamt vestur frá Winni-
peg, 1,150 fet yfir sjávurmál. Þar er helzti korn-
markaður í Manitoba, og ágætur markaður fyrir hjer-
aðið í grend. Borgin er vel sett, og þótt hún sje að
eins sex ára gömul, eru stræti þar falleg og bygg-
ingar mjög álitlegar.
Yaneouver er eyja vestur við Kyrrahafið. Þar sem
borgin stendur nú var þykkur skógur þar til í maí
1886. Borgin óx stórkostlega frá því í maí og þar tií
í júlí það ár, enn í júlí eyddist borgin af skógareldi,
nema aðeins eitt hús, og er það enn til sýnis. Nú
eru borgarbúár yfir 15,000. —- Útsýni er þar einkar
fagurt. Þar er höfn stór og góð, og verzlun mikil.
Gristihús mörg, kirkjur, skólar o. s. frv. Hús eru þar
byggð úr múr og granit, og sum hús einstakra manna
taka fram aldargömlum borgum. Þar eru faileg stræti
margra mílna löng og upplýst með gasljósum og raf-
magnsljósum. Gnægð af hreinu vatni er leidd í píp-
um til bæjarins neðan jarðar úr fjöllunum í kring.
Milli Vancouver og Asíu eru reglulegar gufuskipa-
ferðir (til Kína og Japan). — Veiðiskapur er þar tak-
markalaus; villigeitur, birnir og rádýr eru í fjöllun-
um; silungsveiði í fjallánum og sjófiski mjög marg-
breytileg. Þar eru nokkrir íslendingar, og er það
vestasta aðsetur þeirra í Ameríku.
Landneminn
kemur út þetta ár (1892) einu sinni í mánuði hverjum,
og verður sendur ókeypis út um landið. Hann mun
framvegis flytja svo greinilegar frjettir sem unt er
frá íslendingum í Ameríku, og mun njóta aðstoðar
hinna kunnugustu og áreiðanlegustu manna meðal ís-
lendinga vestra.
Ef hentugleikar leyfa verða með vorinu gefnar út
„Hagskýrslur11 frá íslendingum í Kanada og Norðvest-
urlandinu. Verður þar greiuilega skýrt frá efnahag
hvers íslenzks búanda þar í landi, hve mikið land hann
hefur ræktað og hvað hann ræktar, og sömuleiðis
hvað hann á af iifandi fje. Ennfremur hver bústofn
hans var í fyrstu og hvað miklar eigur lians eru nú,
að skuldum frá dregnum. Hver maður verður nefndur
með nafni, svo og hvaðan hann er kominn af íslandi.
Þassi bók hlýtur að verða afarfróðleg fyrir alla ís-
lendinga, ekki sízt heima. Geta þeir af henni sjeð
greinilega, hvernig hverjum einstökum, sem vestur hef-
ur farið og búsett sig í Kanada, líður, og verða þess-
ar skýrslur teknar eptir framtali hinna kanadisk-