Reykvíkingur - 01.02.1892, Blaðsíða 4

8
einn ofurhugi var sendur upp á líf og dauða
(að drukkna ekki) til veganefndarformanns-
ins, að segja honum tíðindin, en honum brá
hvergi, sat kyr í sínum hægindastóli og
"kveykti í nýjum „Habanna cigar11 og fór
að kvarta um svefnleysi. Um hádegisbilið
sáust tvær eður þrjár hræður á einni göt-
unni þar sem grynnst var krapið og sögð-
ust vera sendir frá veganefndinni að leita
að rennunum, og höfðu í höndum sjer hin
alkunnu afkasta-verkfæri við svona starfa,
— presta spaða eftir „justeraðri11 stærð, en
krapið vildi ekki tolla á þessum undra tól-
um, og datt jafnt og þjett ofan í sömu hol-
una aftur; var þó haldið áfram þessu pati,
uns fór aptur að frysta og fenna, og varð
allt að hlemmisvelli, og á því komust
verkamenn lífs heim til sinna húsa, og vofir
nú yfir hið sama þegar þiðnar aftur.
Um nýtt uppsátur.
í fyrsta tölublaði „Reykvíkings11 var get-
ið um að nokkrir menn fyrir vestan bæinn
hefði sent bæjarstjórninni beiðni um að lög-
uð yrði Bakka-vörin, sem nú væri orðin
lítt hæf til uppsáturs; það er nú fyrir það
fyrsta, að allur bakkinn inn með Hlíðar-
húsamýrinni blæs árlega upp og gengur
það upp á mýrina, og þyrfti því hið bráð-
asta að föng eru til, að setja skorður við
því, en það er ekki gjört nema með nokkr-
um kostnaði, og ef ekki væri annað unnið
með því, að fyrirbyggja þetta, en að bakk-
inn með fram mýrinni hætti að blása upp,
gætu verið deildar meiningar um að það
svaraði tilkostnaði, þótt að hjer sje um all-
stórt svæði að ræða, sem með tímanam
mundi eyðileggjast af bæjarins Iandi.
En í sambandi við það, að frelsa nú allt
þetta umgetna svæði frá framvegis eyðilegg-
ingu, finnst oss mætti hafa það fyrir augna-
mið, að þar er einmitt hið hentugasta upp-
sátur fyrir alla sjómenn bæjarins, að minnsta
kosti allan mið- og vesturpartinn, og mætti
gjöra það svo hentugt, hægt og gott, að
það tæki langt fram því sem sjómenn hafa
nú hjer í grófinni, því bæði mun þar held-
ur styttra að setja enn hjer í grófinni,
meira afskekkt, betra frelsi og útrými fyr-
ir sjómennina en það er þeir nú nota. Pað
er óþarfi að fara mörgum orðum um í þetta
sinn hvað hentugt þetta grófar uppsátur
er; menn sem hafa komið eður verið í
Reykjavík þekkja það svo vel, og þeir einu
kostir ef nokkrir eru (?) sem því verður
talið til ágætis, er hinn stutti vegur frá og
til skips, fyrir suma en ekki alla, sem sjó
stunda, því marga háseta þurfa formenn
(sem nefnt er) að kalla upp fyrir læk, og
víðsvegar um bæinn, og er því ekki meira
fyrir hásetana að ganga vestur í Hlíðar-
húsasandinn en formennina að kalla þá víðs
vegar um bæinn.
Þar næst vildum vjer leyfa oss að benda
á hvernig mætti útbúa betra uppsátur í
Hlíðarhúsasandinum upp á bakkanum, en
það sem menn hafa notað hjer áður í gróf-
inni, en þó með sem minnstum tilkostnaði,
en upp á haganlegasta máta sem unnt er.
(Framh.)
Bæjarbryggjan og fátækra fóstrarnir.
Gleðilegur vottur um vaxandi hagsýni er
það, að bæjarstjórnin hefur nú fundið upp
það snjallræði, að láta nokkra þurfa menn
bæjarins vinna að grjótklofningu til fyrir-
hugaðrar aðgjörðar á hinni svonefndu hafn-
arbryggju, og þannig sparað með hafnar-
sjóðnum útgjöld fátækrasjóðsins, og er von-
andi að þessi hagsýni verði vísir til meiri
framfara í þá átt, hjá bæjarstjórninni; von-
andi er að menn geti treyst því að verkið
verði trúlega af hendi leyst og bætt verði
úr þeim göllum er áður voru; reyndar hef-
ur heyrst að hæðin eigi að halda sjer og
verður þá að gjöra þriðja atrennuna að því.
Vjer höfum orðið þess varir að talsverð óá-
nægja hafi risið meðal bæjarmanna yfir því
að bæjarstjórnin Ijet þurfamenn alleina sitja
fyrir þessari vinnu, en lofaði ekki fleirum að
komast að, sem höfðu þess þörf, en vjer sjáum
ekki að bæjarstjórnin sje ámælisverð fyrir
það, því fyrst er það, að ekki var hægt að
bæta úr allri þörf hjer með þessari vinnu,
því þá hefði hún dreifst svo að engan hefði
neitt verulega munað, og í annan stað hef-
ur bæjarstjórnin með samþykki amtsins um-
sjón hafnarsjóðsins og því sjálfráð um það
hverja hún notar til vinnunnar, en á sama
má hafnarsjóðnum standa, hvort það eru
þurfamenn eður aðrir, einungis er það skylda
bæjarstjórnar eður hafnarnefndarínnar að
taka svo marga til vinnunnar, að vissa sje
sje fyrir því að grjótið verði komið í tæka
tíð þegar byrjað verður sem mun vera á-
formað ef unt er í strauminn viku af góu,
en treina ekki verkið sem lengst einungis
vegna þurfamannanna. (Framh.).
Útgefandi: W. Ó. Breiðfjörð.
Reykjavlk 1892. — Pjelagsprentsmiðjan.