Austri - 08.11.1892, Blaðsíða 2

Nr 30
A U S T R I
118

1.
2.
3.
4.
6.
7.
&
Sýslunefndia sampykkti í einu
hljóði að skora á. amtsráðið eða
forseta pess, að láta prenta sem
viðaukagrein við reglugjörð Suð-
urmúlasýslu um refaveiðar o. fl.
í B. deild Stjórnartiðindanna við-
bót pá, sem rætt er um í bréíi
amtsins dags. 28. júlí p. ú., en
sem amtsráðið fellcli burtu; af þvi
að sýslunefndin álitur pessa við-
bót allsendis nauðsynlega. —
Sýsluuefndin ákveður að láta
kostuaðarreiKuing sýslunefndar-
inanus Geithellabrepps fyrir 1891
fyrir ferðir á sýslunefndarfundi
standa óhaggaðan í petta sinn,
en aðvara um að framvegis verði
ekki slikir reikningar sampykktir
nema með pví móti að hlutað-
eigandi skýri frá og upplýsi um
teppudaga sína og bendir á að
óheppilegt sé að sýslunefndar-
maðurinn eigi heima i Papey,
par sem svo opt getur komið
fyrir að ófært sé milli lands og
eyjar svo mánuðum skiptir.
Sýslunefndin sampykkti að skora
á oddvita að ná inn hjá Páli
Eyjóltssyni á Stuðlum peim 100
kr. sem hann skuldar sýslusjóði
nú í haust.
Sýslunefndin ræddi um pað, hvort
hún vildi taka Norðurþingeyjar-
sýslu í skólasamband um Eiða-
skólann, pannig, að þingeyjar-
sýsla leggi að eins fram sinn
hluta úr búnaðarskólasjoði og
hið árlega búnaðarskólagjald sýsl-
unnar gegn pví að eiga tiltölu-
legan part i skólaeigninni, en
vera laus við að greiða neitt
til skólans aukreitis. Eptir
nokkrar umræður varð sú niður-
staða að sampykkja pessa uppá-
stungu.
Sýslunefndin tók til umræðu sam-
kvæmt bréíi amtsins um pað,
hvort heppilegt niundi vera að
fækka hinum núverandi búnað-
arskólum í landinu úr ijórum í
tvo, eða ef til vill einn, er kom
til umræðu a iundi hennar 8.
nóv. f. á. — Alit nefndar peirr-
ar, er pa var kosin er ekki fram-
komið enn fyrir sýslunefndina;
og voru nefudarmenn á pví, að
peir sœju ekki ástæðu t.l að svo
stöddu að ráða til pess að fækka
búnaðarskólum úr pví, sem nú
er. —
Lagt var fram bréf ir i Hjálmari
hreppstjóra Hermannssyni á
Brekku í Mjóaíirði dags. 25.júuí
p. á.. hvar i hann óskar sam-
pykkis sýslunefndar til pess að
ta útborguð útsvör frá preinur
möunum, sem Jiann af vissum á-
stæðum ekki gat náð og var pað
sampykkt með 5 atkv. gegn 2.
Eram var lögð beiöni fr.i hrepps-
iiefnd Mjóafjarðarhrepps um að
Mjóaljurðarhreppur verði gjöröur
aö sérstakri manntalsþinghá með
pingstað að Brekku. Sýslunefnd-
in niælir fram með beiðni pess-
ari, að amtið komi henni á fram-
f.eri við landshöföingja.
Sýslunehidarmaður Mjóafjarðar-
lirepps bar iraiu pá beiðni hrepps-
búa, sem fianu kvað sainpykkta
í einu hijóði á almennum fundi
að Brekku í MióafiMi, að sókn-
arnefnöin rnætti. úr sveitarsjóði,
íá tii láns allt að 500 kr. rentu-
laust móti endurborgun af fé
kirkjunnar svo ftjótt sem hún
gæti. poíta ián á að vera til
kirkjubyggingar í Mjóafirði, sem
söfnuðurinn einn stendur straurn
af og er nú í byggingu. Ept.r
nokkrar umrœður var sampykkt
með 6 atkvæðum gegn 1 að Mjó-
firðingar fengju pessa ósk sina
uppfyllta.
9. Fram var lagt bréf frá jpórólfi
Yigfússym á Búðum, hvar i bann
óskar að mega bafa ölsölu á
Búðum Asamf lista yfir pa menn
i Fáskrúðsfirði, er séu pví með-
raæltir að liann megi selja öl.
En par sem mál petta ekki er á
lögskipaðan hátt undirbúið, pá
visar sýslunefndin pví frá ura-
ræðum.
10. Eram er lögð kæra Eiðabrepps
yfir vanrækslu á fjallsldlum úr
Mjóafjarðarhr. og umsjónjirepps-
nefndar Mjóafjarðarbr. xun hana.
Sýslunefndiu getur ekki betur
séð. en að Mjóíirðingar haíi van-
rækt að reka íe Héraðsmanna til
peirra á. haustin og vissi ekki til
að neinir samningar væru uin að
peir væru undanpegnir pví að
reka frá sér Héraðsfé. Aminnist
pví hreppsnefnd Mjóafjarðar um
að gæta framvegis pess að reka
frá sér fé á haustin samkvæmt
fjailskilalögum sýsluunar eða
semja við næstu hreppa um slíka
rekstra og yíir liöfuð að gjöra
sér allt far um að góð fjallskil
verði par á haustin og íjailskila-
lögunum yfir höfuð rækilegajlilýtt.
11. Fram er lögð kæra Páls £>or-
varðarsonar á |->iljuvölluin dags.
6. marz p. á. yfir útsvari hans
liaistið 1891 og svar Berunes-
hrepps út af pessu. Sýslunefnd-
jn yfirfór skjöl pessa máls og á-
leit framkomu Páls i pessu máli
mjög vítaverða og fnnn ekki á-
stæðn til að skipta sér frekar af
pvi máli.
12. Var rætt uin lögferjuna á Hvammi, j
Yallanesi og Egilsstöðum. á þessa j
3 staði eru nú komnir ferjubátar. J
Presturinn að Vallanesi, sem >
. staddur var á fundinum, nlitur
lögferju frá Yallanesi að Asi
allsendis óparfa og éskar að
sýslunefndin taki aptur pá á-
kvörðun sina að hafa lögferju að
Vallanesi. Við atkvæðagreiðslu
varð sú niðurstaða, að 5 atkv.
voru með að lögferjan verði sett
að Vailanesi, eitt atkv. var á
mótí og einn greiddi ekki atkv. —
Presturinu neitar að pessi kvöð
verði lögð á Vallanesprestirm, par
sem liann sem embættismaður
verði varla bundiun við íerju-
skyldur, en verði ferjan með j
skyldu sett á jarðir prestakalls- ■
ins, pá verði hún sett á kirkju-
jörðina Ströná, sem liggi fullt
eins vei við til að vera ferju-
staður móti Asi, eu stendur að
öðru leyti töluvert nær fljótiim.
Sýslunef'ndin felur Jóni Bergs-
syni á Egilsstöðum, síra. Magnúsi
Blöndai í Vallanesi og Guttormi á
Strönd að gjöra uppástungu til ferju-
laga fyrir hiriar 3 lögferjur. sem á-
kveðnar eru í Vallahreppi og; senda
sýslumanni uppástungur Svo sneinma
að pær verði lagðar fyrir n.æsta sýslu-
nefndarfund. Ferjur pessar eiga með
löglegri úttekt að afhendast peim,
sem sýslunefndin í bráðina hefir falið
að takast lögferjuna á hendur.
Sýslunef'ndin ákveður að borga
j í petta skipti naúðsynlega aðgjörð á
j ferjunum á Egilsstöðum og Hvainmi.
Sýslunefndin . ákveður fyrir fund-
hald bér í dag aö borga Jóni Bergs-
syni 20 kr.
Sýslunefndin felur Oddvita að
senda liverri hreppsnefnd ágrip af
gjöröum sýslunefndar eptir livern fund
og skal hún innf'æra pað í bréfbók
hreppsins,
Fleira lioin ekki til amræðu.
Eundi slitið.
Jón Johnsen. Jónas Eiríksson.
L. Guðmundss., Guttormur Vigfússon.
Benidikt Eyjólfsson. J>orst. H alldórsson.
Guðni Arnason. Sveinn Sigfússon.
S Y A R.
í 24. tbl. Austra p. á., hcfir St.
Júnsson — mun vera Steinn Jónsson
barnakennari á Seyðisfirði — ónáðað
mig með pannig lagaðri áreitni út af
grein minni um bindíndí merkt. P. í 16.
tlbl. Austra p. á., að eg fmn mig
knúðan til að hafa par af einhyer af-
skipti. — Ef heilakerfi pessa manns
í peim priggja inánaða dvala lieíir
eingöngu verið vafið peim hugsunura,
hvernig myndi hagkvæmlegast að gjöra
mér at'.öguna, }>á get eg enganvegin
dáðst að uppskerunni.
f>etta meistarasmiði höí’. saman-
stendur af 4 málsgreinum eða liöfuð-
greinum. — T.l pess mun ferðin
gjörð að eg ekki taki öllu pegjandi.
og honuin til hugpútta ætla eg pví i
petta skipti að sundurrekja petta fer-
fætta afkvæmi lians, með viðtengdum
peim atliugasenidum sem mér pykja
bezt liæfa.
1-Iöf. hefur máls nieö pvi. að
vekja atliygli að pví, að franigang-
ur bindindismálsins se peim skiiyrð-'
um bundinu ,.að bindindisvinirnir gjöri
sér far um að verða samfara í fram-
kvæmd pessa máls og forðast sem
mest að einn riii niður A öðrum'1. —
það hefði óneitanlega setið betur á
pessu manntötri að hafa slíka athuga-
semd sein pessa. ekki fyrir inngöngu-
versið, pví hann ltefir ekki áður látið
sér pau spakmæli urn munn fara, fjr
en bann áfrnnibaldandi gjörir s;g
margvíslega brotlegan í peim reglum.
það er kátleg athugasemd böf.
,.að hann ekki væri vonlaus um að
petta iiniílutiiingsbann jrðí að lögum
næsta pingi, ef kjósendur í öllum
kjördæroum landsins væru samhuga
um að skipa næsta pmg frumherjum
pessa íuúls'1. — þvi pá ekki hreint
að pví geugið og sagt „ef allir lands-
menn væru bind ndismenn“. Meiningin
er hvort sem er aiveg sama. þvi til
pess að pingið geti orði skipað
Iruuiberjurn bindindismálsins. pá leið-
ir einnig par nf að kjósendunrfr í
pað minnsta purfa eiuhuga að vera
innrættir meðvitundinni um ágæti
bindindisiris. eða með öðrum orðum
vera sannir bindimiismenn. ■—■ Nei,
pví vtr erum vér ekki svo langt á
leið leiddir meðbindindi vort og áður
eu í pað horl’ er koinið, parf sannar-
k-ga að varpa meir en einum steini
úr götu.
Höfundurimi segir að biudindis-
fél. séu jafnmikill eða lítill hluti pjóð-
arinnar hvort sem pau íara iram a
ijárveitingu eða inutiutningsbann. —-1
tljótræði virðist petta máskc svo, en
pað er pó ijær sam . ÞV1 bimlindis-
fél. munu eiudregið meðmælt fjárveit-
ingunui til eílmgar bíiidindis, en hvað
snertir innfib. pá ler ijarri pvi að all-
ir bindindisineim séu par u einu oandi,
Höf. ætti pví að vera skilj.mlvgt, að

veru ekkí jafnmikill (eoa lítill) hluti
pjóðarinnar hverja tillöguna sem frain
á er f'arið. — þess utan eru bfi. sem
fyr er ávikið s\o lítilfjörl. liluti pjóð-
arinnar í sambandi við aðra sem liér
kæmu að hafa hlut að máli og hvað
pá snertir, pá or pó engum vafa bund-
ið að íjárveitingunni mundi "veitast
par byr, sem innflb. yrði engiun gaum-
ur gefiim.
þá framsýni höf. að eg álíti vin-
nautnina nauðsynlega, vona eg að
liann ekki misvirði pótt eg láti sem
vind um eyrun pjóta. — Hius 'vegar
mun Löf. ekki geta rieitað, að hörrn-
ungar pær sem misbrúkun vinsins
hvervetna eptirlutur. sé sú bezta að-
vörun jyrir hvern einn til að forðast
að brenna sig á sama soðinu og uin
leið öruggasta hvötin ekki einastaf\r-
ir eínn heldur alla sem hafa slík
dæmi fyrir sér til pess að gjörast 6-
trauðir í liðsafianuin gegn útureiðsin
og nautn vínsins.
Eptir að böf. befir birt pað á-
lít sein hanu gengur út l'rá að eg haíi
á starfsemi biiidindisí'él. hingað til —
og s m eg hirði ei «ð mótinH'la. —
pa kemst hann að peirri aðdáaniegu
niðurstöðu „að pví skiljanlegra hefði
mcr átt að vera að biudislel. muudu
seint eða réttara sagt aldrei sigrast
a vmnautninni, með sömu stefnu og
að iuidaní'örnu“. Mér er í sannleika
hulið, hvernig skilningarverld'ærum
pessa manns cr varið, en par er
„sometlnng rotteir1, pví meðalskyn-
berandi manni nnmdi varla ofvaxið
að geta gjört str ljúst, að btl. geta
sanuarltga lialdið siuui aðalstefllil ó-
haggaðri, pó pau framfylgi' meo meiri
áherzlu og alvarlegar, en hingað td
ýmstmi atriðuiu í gruudvulbirreglunui
sem pau haf'a vanhirt, en sem pó
sigursa lli Iramtíð hindmd.smálsins,
or undirkomin.
Höf. getur pess til. að eg muiii
hafa ritað istæðuruar íyrír pví aðmál
pau sem komu fyrir á bindí'él.lundi
Reyðfirðinga, voru tekin til iiniræíu.
i J>að mun lát'a narri að eg hafi ritað
| þær, en pað mun beldur ekki iaia
Ijærri að egý renni grun í af hvi.öa
toga höf. vekur pessa nnils. -- Á-
skorunin um að taka pessi múl (iimíf.b
og tollhækkunina) til umræðu kom
nefnilega frá pessurn Steinj, en við
petla leyfi eg mér að lmýta peirri
j viðbót, að til langrar umraðu l,om
hvort taka a tti til grema p< ssa á-
skorun hans, sem ekki var ha\et að
sjá hvort viðkoniandi liaíði nokkurt
umboð til, ’pótt bann segöist g.jöra
pað í umboði bindfi. Getur verið »ð
peir sem andmæltu pessu, liafi pegar
hait pann nasapeí'uin t'rnniferði pessa
bindindisiuanns í bindindimi, sem eg
siðar komst á snoðir uin, og pess-
vegna ekki pótt sér samboöiö sein
i lieiðarleguin bindindismönnum á neiim
hátt að biucla sig við hans tiltektir. —
Endirimi varð sanit að áskorun pessi
var tfekin til umræðu og gjörði pað
mest að l;k hugsuu og sú sem inni-
í falin var í peirri áskorun. haföi peg-
ar gjört vart við sig hjá mörgum
bindindismönnum pessa félags,
Höf. segir að eg hafi risið svo
öndverður gegn pessari nýju fram-
) i'arastefuu bindindistél. á Austurlandi
I vað i'áir bindindismenn muni gfetil :i"
I litið mig biudindiámaun lieldur öllu
i fi'emur hið gHgnstæca'1. —- tr
{ vísu satt, að eg liefi verið og er m
í mótfallinn fessari tJrauu til 01
s.reym.s í bindiud.su.alinu, se.ni 1