Austri - 28.06.1893, Page 4

Xr, 1 8
A U S T R I
72
SrEKULAÐI.
Aform mitt er, seinnipart pessa
sumars, að búa til súkkulaði í
stærri stýl en eg hefi gjört. I til-
efni af pessu tilkynni eg öllum peim
er kaupa vilja súkkulaði i stórskömt-
um, að eg sel peim með 25—33‘/3 %
afslætti, en til pess að geta fengið
hæzta afslátt. yeröa menn að kaupa
minnst 100 pd.
Súkkulaðið verour vel og vandlega
innpakkað með mjög fallegum um-
húðum og merkjum nýfengnum frá
Kaupmannahöfn.
Súkkulaði tegundirnar verða pessar
1. Agætt dömu-súkkulaði . . kr. 3,00
2. — veizlu-súkkulaði . . . . 2,50
3. Ekta vanníllu-súkkulaði . . . . 1,50
4. Gott krydd-súkkulaði . . . . . 1.10
5. Pjallkonan
Kaupmenn peir er kynnu að vilja
unna mér súkkulaðis verzlunar smnar
fá 3 mánaða gjaldfrest.
Seyðisfirði 17. júni 1893.
Sig. Joliansen.
Ilestaurationen
Denne hekjendte Forretning, der
i mange Aar har været drevet af
min Svigerfader P. Jacobsen, anbefales
særlig til Islændere. Det skal stedse
være min Opgave at bibeholde den
gamle Tradition, og enhver Forand-
ring skal jeg altid söge efter bedste
Evne til det bedre; reelle og billige
Priser, skal stedse være Forretnin-
gens Hovedprincip. Mit Kjendskab
og min Eriaring til Islænderne i de
17 Aar jeg har været Toldassistent
i Kjöbenhavn, er ikke lille.
Keinholdt Torm
Amagertorv 3t.

i .'it.rtmisœwi
nýkomin i
fjóðvinafél. bsekur 1893. 2,00. Jörundarsaga hundad.kóngs 3.00.
Hjálpaðu þér sjálfur 1,25. og 1,50. Satntalsbók (ísl.-frönsk) eptir P.
f>orlcelss. 1,00. Kvæ&i eptir jporstein Y. Gíslason, 0,75. Blómstur-
vallasaga 0,50. íslenzk sönglög, eptir II. Helgason, 1,00. Smasögur
P. P. bjskup, 4. h. 0,50. íslendingasögur 6—9. (Kórmakssaga, 0,50.
Yatnsdæía, 0,50. Hrafnkélss. Freysgoða 0,25. Gunulögss. Orms-
tungu, 0,25.) Draupnir II, ár 2,00 Tíbrá 2. h. 0.50.
Stjornu-lieilsudrykkur.
Stjörnu-heilsudrykkurinn skarar frain
úr allskonar
„UV8-EL1X1R%
sem menn allt til pessa tíma bera
kennsli á, bæði sern kröptugt læknis-
lyf og sem ilmsætur og bragðgóður
drykkur. Hann er ágætur læknísdóra-
ur, til að afstýra livers konar sjúk-
dömum, sem koma af veiklaðri melt-
ingu og eru áhrifhans störmjög styrkj-
andí allan líkamann, hressandi hug-
ann og gefandi góða matarlyst. Ef
maður stöðugt, kvöld og morgna, neyt-
ir einnar til tveggja teskeiða af pess-
um ágætá heilsudrykk, í brennivíni,
víni, kaffi, te eða vatni, getur maður
varðveitt heilsu sína til efsta aldurs.
J»etta er ekkert skrum.
Einkasölu hefir
Edv. Chriscnscu.
Kjöbenhavn. K.
Hlð ödýrasta
og
fæst nú á Hansens nýja hakaríi á
Fjarðaröldu; 4 punda rúgbrauð á 35
aura; sigtibrauð, bæði stór og góð
á 25 aura.
Allskonar kökur, tvíbökur og
hagldabrauð fást par með bezta verði.
Konan segir opt, er gestirnir
koma: „Eg er í standandi vandræð-
um með, hvað eg á að gefa peiin með
kafíinu?"
„Farðu bara og flýttu pér á nýja
hakaríið hans Hansens, og kauptu
par strokk-tunnu af beztu tvíbökum;
hún kostar að eins 12 króliur, og
pá verður pú ekki lengur í vandræð-
um með að gefa gestum pinum gott
brauð með kaffibollanum".
Mánaðarrit til stuðnings frjálslegri
truarskoðun, ritstjöri sira Magnús J.
Skaptason; er til sölu í bókaverzlun
Lárusar Tómússonar á Seyðisfirði.
petta Margarin-smjör, er al-
mennt erlendis álitið hin bezta teg-
und pessa smjörs, og er í pví 25%
af bezta hreinu smjöri.
Juveler & Guldsmed 1. K.
Clausens Eftr. St. Kongensga.de 15.
Kjöbenhavn. Stort Udvalg af fino
Smykker i Guld & Sölvarbeide.
Iteparationer og Bestillinger modtages
bedste Arbeide garanteres.
A Fjarðarheiðí heíir nýlega
fundizt peningabudda með dálitlu af
peningum í. — Kéttur eigandi snúi
sér til Ola bónda Halldórssonar á
Keldhólum.
líér með auglýsi eg undirskrifaður
að eg ferja ekki framvegis yfir Sel-
fijót nema að fá borgun fyrir pað útí
hönd.
Heyskálum 23. júní 1893-
Jöorkell Gíslason.
Agætur hnakkur er til sölu
hjá Jöni kennara Sigurðssyni á Vest-
dalseyri.
Kaupmaður Thor E. Tulinius
er fiuttur frá Slotsholmsgade tilStrand-
gade 12 Kjöbenhavn C.
Áb y r g ð á r m a ð u r og ritstjóri
Oand. phil. Skapti Jósepsson.
Trenlaii: Sig. Grímssou.

a/mcmrrrann ftm •aasrxxvi fB.-imn: w.:.«ses.twt .7v -Tím iív w«Muer~/ WWirwMW:i>
162
tijo, spánskur stórhöfðingi spyr um, hvort honum geti veizt sú virð-
ing, að talavið herra'VVilhjálm Kirk-Patrik“.
,.A!“ sagði gamlí maðurinn og rankaði við sér; „eg hcf átt von
á honum í nokkra daga: pað er hraustur maður, sem hefir ratað í
miklar inannraumr. jpú hefir pó ekki, skrípið pitt, dregið dár að
honum?“
„Hvernig getur pér, faðir minn, komið pað til hugar um dóttur
pína. Sjálf hefi eg ekki séð greifann. þjónninn kom með heim-
sóknarmiðann. A hann að vísa honum hingað?“
„Segðu honum, döttir góð, að koma hingað með manninn“, sagði
kaupmaðurinn um leið og hann stóð á fætur og lagði frá sér pípuna.
Hin unga mær fór, og rétt á eptir kom pjónninn með gestinn.
Greifinn af þebu var af einhverjum helztu ættum af Spáni og
all-einkennilegur í framgöngu. Hann var hár maður og herðabreið-
ur og alveg svartklæddur, sem átti vel við hinn dökkleita yfirlit
hans, svarta skegg og dökku augu. En hann hafði i einum af bar-
dógum Napóleons mikla fengið mikið sár í vinstri siðu, og var pví
máttvana peim me.gin, svo að hann dró vinstri fótinn á eptir sér og
vinstri handleggur hans hékk afilaus niður. Og pó var öll fram-
ganga hans hin tigulegasta.
„Eg býð yður velkominn, herra greifi! til húsa minna“, sagði
kaupmaður um leið og hann rétti lionum hendina og bauð honum
sæti.
„J>akka yður fyrir, herra minn! sagði greifinn af þebu um leið
og hann settist hægt niður. „Eg leyfi mér pá að heimsækja yður á
morgun. pví eg ætla að eins að dvelja hér í fáa daga“.
„Liddu dóttur raína að koma með kaffi“. sagði kaupmaður
við pjöninn, sem haiði beðið a meðan, — og bauð svo greifanum
vindil. „Ætlið pér, htrra greifi, aðeíns að dvelja fáa daga i vorri
fögru horg? Eigið pér svo annríkt?"
„Já, eg hlýt að fara til Madridar, pví eg á að taka sæti 4 ping-
inu“.
María Kirk-Patrik korn í pessu inn nieð kaffið og bauð greif-
anum bolla.
„f>etta er María elzta dóttir mín“, sagði kaupniaður. Greifinn
spratt á fætur og keilsaði hcnni, er roðnaði við kveðju hans.
163
„Eg palcka yður göfuga mær“! sagði greifinn oé borfði sem snöggv-
ast í hin fögru augu liennar „mér pætti mjög vænt um, cf eg mætti
njöta kaffisins i nærveru yðar“.
„Sé pað ekki á raóti vilja föður míns, pá vil eg fegin vera lu’r
og hlýða á frásögu yðar um berferðir yðar og afreksverk", sagði hún
ófeimin. Um leið og ungfrúin sagði petta, varð greifinn pungur á
svip og pagði fyrst við.
„Hvernig getur eins ung og kát yngismey og pér, haftgaman af
að hlusta á hinar ódyssevsku prautir mínar og raunir. Eg hai'ði
gengið i lið með peim manni, er hálfur heimurinn lá á hnjám fyrir.
En pessí voldugi stórhöfðingi dó sem útlagi á St. Helena, og pá
voru herinenn hans um leið úr sögunni. J>að eru að eins sár mín,
sem minna mig á stundum umpað, að mig dreymdi einhverntíma um
að verða frægur herrnaður; eu endurminníngin um petta cr jafnvel
nú ópægileg fyrir mig“.
Maríu gat ekki annað en pótt mikið tilkoma orða greifans, pau
hlutu að hafa mikil áhrif, pví í peim var engín uppgerð, pað var hin
einfalda og hrífandi lýsing sannrar ógæfu, er hún heyrði nú í fyrsta
skipti, og hún varð að líta undan, er hún mætti hinu alvaiiega
augnaráði greifans.
„Dauðinn sjálfur er ekki geigvænlegur11, mælti greifinn eptir
litla pögn; „en pau forlög, að raissa helming lífs, eins og eg hefi
orðið að reyna ungfrú! pað er rojög sorglegt. En látum okkur liaitta
að tala um raunir mínar. J>arna sé eg að liggur gígja, sem pér
sjálfsagt leilcið á og syngið undir“.
„Ekki nema litið eitt, herra greífi! eins og pað hæfir sér fyrír
hana, sem að eins ér spönsk í aiinaii ættlegginn".
Ó! eg er að öllu leyti spánversk!“ sagði María með inndælu
hrosi. „eg syng að eins spönsk lög“.
„Ætlið pér, ungfrú! munduð neita gömlum hermanni um að
syngja eitt spánskt lag, ef hann heiddi yður um pað?“ spurði greif-
inn.
]/>að lá undarlega á Maríu Kirk-Patrik í nærveru pessa manns.
Til föður hennar komu pó svo inargir menn, en enginn peírra hafði
gjört svo mikil áhrif á liana; lijarta hennar barðist svo mikið við
hvert orð er greifinn talaði, að hún var hrædd um, að hann muudi