Austri - 20.10.1893, Síða 3

Nk: 28
A II STRI
skömmum tíma“. Hafis fyrir öllum
fjörðum.
Apríl. Meðalt. 4- 0,G*. Mestur
8. -j- 4—8°. Miuustur 19. sumard.
fvrsta, -f- 6—5°. Hlákud. 4, og fu-
einir sólbriiðsdagar hér, og paun 26.
fyrsta frostleysunótt. Margir illviðris-
dagar. Hafís fyrir öllu landi og í
öllum fjörðum, allt suður í Berufjörð.
Miklar snjókomur allan mánuðinn.
Haglaust á Útliéraði og norðuríjörð-
um, en hagsnöp optast á Upphéraði.
,,Miaca“ sökk í hafis útaf Vaðlavik
seint í pessum mánuði.
Maí. Meðalt. -f- 1,8°. Mestur
22. 4- 8—14°. Minnstur 18. 4—2°.
Snjókomudagur 10, 2. 7. 8. 13. og
14.— 20. j mánaðarlok voru að eins
hagar komnír* á hæðum og ásum á
T'théraði og norðurfjörðum, pá hafði
par verið stöðugar iunistöður ’fyrir
ttllan íenað meir ,enn niisseri. Lamha-
dauði par mikill og nokkur fjármissir
Hafis kippti burt, eit lceyrði að aptur.
Júní. Meðalt. -j- 10°. Mestur
22.—25. -f- 14—201* í forsælu. Minnstur
í). -j- 0—12". Helufall. |>ann 15. „Xú
er hafísinn niikið faiúnn að gjsna fyrir
Austurlandi, en pó eru ekki skip kom-
in nema litli gufubátur Wathnes
„Catch me“ sem. er að fara milli. A.llt
:xf eru pokur á sjónum, (*g ísinn :ið
sögn 8—10 milur út frá laudi, og
kominn suður undir Vestinannaeyjar".
J>. 19. ,,Xú er isinn horfinn frá Suð-
rirfjörðutn og 5 skip komin á Seyðis-
fjörð*. Eptsr pami 12. fóru mýrar
og lágleudi að koma upp á Utheraði
og fjörðum“.
JÚSí. Meðalt. -f- 8,4°. Mestur
13. -f- 10—18®. Miunstur 10. -j-1—G°
2íær máuaðarlokum tók að grána af
'snjó á Stáfjöll. Hafís norður fyrir
Ströndum. Optast XA. og A. átt.
Ág'Úst. Meðalt. -f- 8°. Mestur
26. -j- 10—13°. Minastnr 31.-r-14-6°
„Grasbrestur er víða mikill, einkum
vegna kuldapyrringa. og vátnsleysis á
jörðu“.
September. Meðalt. -f- 6,7°
Mestur 8. og 14. -j- 10—12°. Miimst-
ur 23. —~ l-f-2°. Erostnætur 4.
Heyskapur lítill á fjörðum; meiri i
Heraði. Xokkur kartöfluafii — minni
af röfum.
Október. Meðalt. 4-1,4°. Mest-
ur 18. 4- 9—11°. Minnstur 31.
■— 10—12°. Frostnætur 16, en piðn-
aði á hverjum degi allt að veturnótt-
uin, p. 27., en paðan l'rá koinu svell-
storkur tíl fjalla, en ís á ár og vötn.
XÓYcmber. Meðalt. 4~ 1,1°
Mestur 6. 4' ð—7°. Minnstur 28.
10—12°. Veðurátt optast A.læg.
Um miðjan mánuð voru allar bygðir
Austurlands snjólansar, en ímánaðar-
lok var orðið hagskarpt bæði á Ut
heraði og Uppsveitum.
Besember. Meðalt. -f- 0,2°
Mestur 22. ~f- 5—6°. Minnstur 29.
—r- 10—2°. Hlákudagur 9. Snjóaði
sjaldan. Bezta vetrarfar fram tií jóla
en spillti pá og gjörði litla haga út
á 'sveitum. (Eramh.)
|*rj ú dómsorð.
I) ó m u r
i gestaréttarmálinu
Cand. Skapti Jósepsson á
Se.yðisfirði vegna borgara
Konráðs Hjálinarssonar
gegn
Sigfúsi (}. Sveinhjarnar-
syni á Jdnghól
út af ærumeiðingu.
p>ví dæmis.t rétfc að vera:
Sigfús Gf. Sveinbjarnarson á j>ing-
hól á að borga til landsjöðs 50 krón-
ur ella sæfca eiuföldu fangelsi í '15
daga, svo skulu dauð og marklaus
pau' orð sama Sigfúsar, að Konráð
Hjálmarsson „væri gjarn á að svíkja
fólk eða óáreiða,nlegur“ og pau orð
kæranda um innstefnda „grey“, „töt-
ur“.
í málskostnað bofigar iiann til
kæranda 50 kr.
Dóminum að fullnægja innan 3ja
sólarhringa frá lögbirtingu hans und-
iv aðíor að lögum.
Jón Johnsen.
'k
* *
D ó m u r
í gestartíttarmálinu
Cand. Skapfci Jósepsson á
Seyðisfirði vegna Björns
bónda Bjarnarsonar á
Krossi
gega
Sigfúsi (4. Sveinbjarnar-
syni í f>inghól
út af ærumeiðiugnm
og gagnkærumál hins sama
gegn aðalsækjaiida útaf að-
för liiins gegu hommi útaf
byggingu i Krosslandi.
J>ví dæmist rétfc að vera:
tSigfús G. Sveinbjarnarson á (óng-
höi á að borga 30 lcrónur í sekt til
iandsjóðs sem afplánist ineð 12 daga
einföldu faugelsi, ef ekki er borgað í
fcækan tíma, hin brúkuðu meiðyrði
„að Björn Bjarnarson á Krossi sé
ekki húshæfur“ eiga að vera dauð og
úmerk. I málskostnað borgi Sigfús
Gr. Sveinbjarnarson til kæranda 50 kr.
Döminum að fullnægja iimau 3ja
sólavliringa frá lögbirtingu Iians undir
aðför nð löguni.
Jön Johnsen.
1 1 í
Dómur
í gestavfettarmálinu
Caiid. Ska]iti Jósepsson
vegna ábúenda á Krossi í
Mjóafirði, Björn Bjarnar-
son, Sígurður |>órðarson
og J>órður Ogmundsson
gegn
Sigfúsi. G. Sveinbjarnar-
syni i Júnghól fyrir hótan-
ir um ofheldi, og gagn-
kærumál hins sama gegn
aðalsækjanda út af aðför
að honum út af hyggingu
á skúr í Krosslandi.
J>ví dæmist rfett að vera:
Innstefndi. Sigfús G. Sveinbjarnar-
son á að borga i sekt til landsjöðs
100 — eitt hundrað — krónur, ella
sæti einföldu fangelsi í 30 daga, svo
borgar hitnn og í málskostnað 420
krönur.
Ðóminum að fullnægja innan 3ja
sölarhringa eptir lögbirtingu h:uis
undir aðför nð lögum.
Jón Johnsen.
*
* *
Retta útskript staðfestir
Jóu Johnsen;
Af pví all-mikíð og misjafnt ovð
hefir farið af viðskiptum Sigfúsar G.
Sveinbjarnarsonar og Mjófirðínga, og
par eð pa,ð hefir verið borið út, að
eg hafi tapað málum pessum gega
Sigfúsi G. Sveinbjarnarsyni, pá set
eg lifer dómsorðin í máluuum.
Skapti Jósepsson.
204
verið kona ívans og lifað farsæiu og áliyggjulausu lifi. Xú pnr á
snöti grúíði ókomni tíminn geígvænlega yfir peim báðum; par eð
aðeins litil von var nm, að Jóni yrði bjargað. Grace hafði líka
ímyndað sér, að Léttara niundi verða að verja haun; hún hafði
mikil heilabrot og áhyggjur, en pví meira og lengur sem hún
hugsaði um hvert eínstakt atriði, pví íiúknara varð málið.
f>að var einu sinni seinni hluta dags i júnímánuði, að Grace
safc sorgbitin i skrifstofn sinni, er sólin skein inní og var að brjóta
iieilann yfir gátunni. Um leið cg hún horfðí yfir málsskjölin, varð
lienni snöggvast iitið á vatnsflöskuna.
AUt i einu fékk vatiisflaskan talsverða pýðingu og húu hafði
gaman af að taka eptir sólíirgelsUmuin, er peir féllu á liana. J>eg-
ar Grace aðgætti betur, sá hún að myndazt hafði litill bjartur dep-
ill á pappírsmiða fyrir aptan flöskuna, og að úr honurn tók að
rjúka. svo að brunalykt fannst. Hún kallaði upp alltíeinuaf fögnuði,
og flýtti ser pví næst út.
Eullri viku eptir petta byrjaði málið gegn Jóni Abery, allur
bærinn komst i uppnám, enda veðjuðu fjölda margir um hvernig
málið færi, rétt eins og um veðreiðar væri að gjöra.
Dójpsalurinn var troðfullur, og meðal aimara voru par gestirn-
ir frá veitingaskálanum, „Rauðakýrin“.
Borgmeistarinn sagðí lágt við sessuuaut sinn, slökkviliðsstjór-
anri:
„{>etta er einsdæmi. Pilsbúinn málflutningsmaður ver morð-
ingja. p*að er scórkostlegt11.
..Undir yðar stjórn, borgmeistari. verður pessi bær stórborg“.
Fréttaritarinn ruddist sanistundis iuu í gegnutn mannfjöldann
rauður og másandi af mæði,
Borgmeistarinn spurði liann pegar:
„Hvað haldið pér um petta niál, er kemur fyrir í dag?“
„Skýrsla niín verður um 1000 línur; línan á 35 aura, svo að
pér getið reiknað, hvað eg grœði á pvi“.
„Yið skíptuui okkur ekki af pví, hvernig haldið pér að málið
fari?“
201
fyrst puxfti að ná í vegandann og var hinn ötuli lögreglupjóim
Houd gerður út.
Nokkrum dögum seinna stóð í blöðunum, að Jón Abery hefði
verið handsamaður í Xew-York.
„Yiljið pér koma inni viðtalsstofuna; herra Abery, par er kona
sem vill tala við yður?“.
Jón fylgdist pví næst með dýflissuverðin«m inu í viðtalsher-
bergið, og kom pað flatt upp á hann að hitta par Graee Bishop.
„Ertu parna, Grace? Dirfist pú að koma nærri niorðingja?
Öjá, eg var búinn að gleynia pví, að pú gegnir málflnfntngsstörfum“.
„Láttu vera að hnýfl-a mjg, Jón; væri ekki réttara . .
„Að eg jataði á mig morðið, tii pess að pú gætir bókað paðog
|iví næst afbent skýrsluna réttimun, pú mundir grseða mjög á pví, og
aðsókn að pér mundi aukast við pað að stórum mun“.
„J>etta feílur mér illa pin vegna, Jón; eg got vei skilið bitur-
yrði pin, en pau koma «kki réttiiega niður. í stað pess að pú ættir
að hogsa «wn vörn pina, svarar pú rannsóknardómaramita parmig,
&ð enn meiri grunur hlýtur að falla á pig“.
„jþú talar natturlega lika am grun. það gjöra allir, og sðtU
<eg pá að verja mig? Hver ætti að vera morðinginn, ef eg væri pað
<eklci? Tit hvers væri pá fyrir mig að neita? Xei, peir niega dæma
míg sekan".
„Lnttu pó ekki hugfallast, be-zti vin“, mælíi Grace blíðlegaf
„pú ert ekki einn né algjörlega vinum horfinn11.
Jón komst við að heyra málröm hennar, hluttekning hennar
var fyrir hann sein hlýr sólargeislk
„þú hughreystir mig, Grace. Eg pakka pér fyrir og bið pig
að fyrirgefa, að eg hef iaeitt pig; pú ættir að vita, hvað eg hef
■orðið að pola“.
Grace rétti honum höndina með hluttekningu, og hann bætir
við:
„Eg skai nú segja pér Gracr, frá öllu; ávitanir pinar á dögun-
um tók cg mér mjög nærri, eg vildi gefa pér tilefai til að fá betra
áiifc á mér og sýna pér, að eg var pin verður.
Eg ásöfcti mér pví, að hyrja verzlun, svo að elcki á hæri, n.«3