Austri - 08.12.1893, Blaðsíða 2

Nr
A U
3 T R T
134
Spítalastofiiuii a Austurlan(ll.
I 30. hlaði Austra hafið þér. lierra vitstj -:i,
minnst á spitalastofnun fyrir Austurland, o«',
að mér skilst, œtlazt til, að eg einnig i Austra
léti ftlit mitt i ljósi þessn viðvíkjandi. |>;ir sem
grein yðar tekur frnni allt pað sama og eg nður
hef tekið fram bæði í „Austra“ og i bænaskrá
til al| ingis mál nu til stuðnings, hlýt eg í aðal-
efnunum að vera vður samdöma.
jpöi'íin fyrir spítala liér er enn hin sama og
fer jafnvel vaxandi, þvi er lika nanðsynlegt, að
liœtta ekki við svo búið, heldur reyna nú að
sumri að skora á alþing, að veita oss petta,
Með lögnin 15. okt. 1875 og 17. dee. 1875
er gjört ráð fyrir, að koma eigi upp sjúkrahúsi
á Eskifirði, til að verja útbreiðslu sóttnæmra
sjúkdðma, scm kynnu að ílytjast liingað á útlend.
um sldpura og héraðslækninnm c-r uppálagt að
þjóna ]essh''ttar stofnnn póknunarlaust, Um
spítalahús í þeim skilningi þarf pví ekki að biðja
enda finnst mér það vera hvorki einhlýtt eða
nauðsvnlegt, pareð sjálfsagt er einfaldast, ef
skip flvtja sóttnærca veiki, að leggja ski pin
Quarantaine (sóttvarnargæzlu), eins og gjört
hefir verið hér eystra og lieppúazt vel. Yér e;g-
um pví að biðja um spítala, sera sérílagi gæti
orðið landsbiium í austuramtinu til lijálpar og
pá lika útlendingum, sern slasast eða veikjast
hér við land, ekki srnnt af sóttnæmum sjúkdóm*
um, eins og t. a. m. bólu. pessir sjúkliugar ættu
að fara á sérstakt hús, ef ] að væri til, eða
vera r.m borð í skipi s’nv. Mig minnir líka, að
pegar bólusóttin um árið íluttist til Jteykjavíkur,
væru sjúklingar pessir látnir vera í Langarnesi.
en ekki á spítalanum. f>að væri 1 ka meira en
skrítið að bafa sjíikrahús handa útlendingum en
ekkert handa landsmönnum sj'lfum. Eins og
liefir verið álitið réttast, að hafa spitalahúsið á
Eskifirði, par sem héraðslæknir á að vera bú-
settur og útlend skip eiga að koma inn, eins
verður líka að álita, nð spít.dimi eigi að vera
par, enda er Eskifjörður í miðbiki pess svæðis,
sem h að nota hann, pegar Austur-Skaptafélls-
sýsla er sameinuð við Austuraintið.
H'. ernig hentugast pykir að koma spítahm-
uin upp, treysti #g alpingi og íandstjórn að sjá
um, pví eg ftlít sjálfsagt, að landsjóður, sem hetír
fengið svo mikið gjald (útflutningsgjald) héðan,
liklega um 2 til 3.00,00c) króuur síða.n 1882, geti
borið og eigi að bera pann kostnað að mestu
levti, enda býst eg við, að ping og stjórn lít-j
svo sanngjarnlega á málið, að pau ætlist ekkj
til, að lands jórðungur, sem borgnr annað eiiv;
h ári. og Austirðir, 1 ka kosti sj'ítalann, heldur
einungis tæki einhvern p'tt i kostnaðinum. Nokl -
uð gæt-i landsjöðui' fengið upp í kostnaðinn, ef
embættisjörð sú, sem fvlgir pessu læknisumdæmi
í stað húsaleigustyrks, vaui seid, og gæti lækn-
irinn pá búið átspítalanum, sem ef til vill lika
væri betra. Spítalann parf að hafa heldur stór-
an. vandaðan að öllum frágangi og öll nauðsyn-
leg áhöld að fylgja, og pau verkfæi’i, sem til-
hevra læknisembættinu á Eskifirði, pá að af-
hendast spítalanum. — Að svo stöddu skal eg
svo ekki fara lengra út í petta, um þörfina fyr-
ir spítala ætti ekki að þui'fa að tala; hún hlýt-
ur að vera öllum augljós; að Lu ði er ósæmandi
og óhentugt, að hafa sjúklinga, sem purfa að
vera undir læknisumsjón h veitingahúsi, hegning-
arhúsi eða léiegum húsum, eins og h.ingað til hefir
átt sér stað hér, getur liver skilið. Að A.usturlaud
lítið gagn getur haft af sp tala í Eeykjavík, er
fullreynt, og pó sjúklingar liafi leitað pangaö
hafa pessar tilraunir peirra orðið peiin æðikos'.-
bærar og stundum ekki haft nema kostnaðinn í
för með sér. Ef spítali er á Au.sturlandi gcta
niiklu fleiri leitað sér lækningar, sem ann irs
verða að vera án þess, bæði vegna kostnaðar og
armara kringuinstæða. — Ef svo allar sýslur
í austuramti verða samtaka með að biðja um
spítala fyrir Austurland, og pingmenn vorir, er
eg vona verði peír sömu og síðast, gjöra sitt
beata til að koma málinu fram, sem víst ekki
parf að cía, ' ;;r- eg traust til alpingis, að pað
j irciti ekki um bið nauðsynlega fé til spítalans.
! Nauðsynlegt er samt, að menn áður á almennum
fundi í vor kæmi sér saman um staðinn, sém
bezt pætti að luifa liann á, og mætti pá fela
sýslunefndunum að senda samldjóða beiðni til
j alpiugis.
Eskifirðí í nóvember 1833.
j Fr. Zeuthen.
IN N U E N D AII F R E T TIR.
o—
Ivnfli úr 1 in.fi af Linífnnesströmlum 24, október 1893.
Sumarið er pá liðið, og má segja að tiðar-
far á pvi hafi hér verið bæðí gott og vont.
Fyrri partiim og allt fram um miðjan ágústmán-
uð var yfirhöfuð ágæt t ð, óg leit lengi út fyrír,
j a.ð grasspretta miuidi verða i bezta la.gi; en sú
| varð pó ekki raunin á, pvi lifiii varð i rýrara.
| lagi, einkam á túnum, sem öviðast ínunu hafa
j orðið einsog í meðulári, en viðast Lnkari Henr
! pað að líkhuliim stafað bæði af ofmiklum purk-
! um og pví, að nokkra kælu gjöröi á gróðrartím-
; anr.m, eínknm síðari hluta júnímánaðar. Eptir
j miðjan ágúst fór tíð heldur að spiila og verða
1 vætusamari, og frá byrjun septembermánaðar til
vetnrnótta var hún mjiig óstillt og umhleypinga-
) söm.
Hevskapnr byrjaði hér abnennt. snemma í
j júbmánnði, og gekk vel framan af, pví pá hirt-
ist jafnan eptir hendinni; en seinni partinn
hröktust hey manua nokkuð, sérílagi pau, er afl-
að va.r í septemberm'nuði; mikið af J.cim náð-
ist ekki fyrr en löiigu eptir að göngur voru byrj-
aðar, og sumt liggur jafuvel á stöku stað enn
undir gaddi. Heybirgðir manna eptir sumarið
munn pó mega heit.i hér allgóðar og í fullu
meðallagi, af pví svo snemraa var byrjað.
Afli reyndist fromur litill á sumrinu, og
fiskurinn víða óvanalega smár; pykir ekki ólik-
legt, r.ð aflaleysið standi i nokkru sambandi við
og stafi af botnvörpuveiði útlendinga þeirra, er
síðustu sumur hafa rekið liér veiði fram og apt-
ur um fjörðiim, og er sl kt mikiii ófögnuður fyr-
ir landsmenn.
Einkum má svo heita a.ð haustaflinu hafi
með öllu brugðizt sakir stöðugra ógæfta.
Fjárböld voru hér i.vor er leið almennt
góð, en fjallheimtur víða slæmar í haust, eink-
aulega á lömbum.
Allhart munu kaupmenn 'gnnga eptir að
borgaðar séu skuldir, er pað revndavað vonum,
en nær væri peim, að takmarka meira útlán
stundum og ota ekki í viðskiptainenn sina ýms-
um óparfa.
Afli hefir verið lítill A Eyjafirði í haust, pó
hefir pað lielzt verið nú nm tíma. A Húsavík
aflaðist nokkuð í haust.
Héraðslæknir Asgeir Blöndal kom í sumar
úr utanför sinni Aðsókn að hom m er ákaflega
mikil og míkið að hauu skuli enda.st til að sinna
öllum peim fjölda, jafnt úr hans eigin umdæmi
og ■innan úr Ej'jáfjarðarsýslu. Er pað að von-
um að meim hlakka. gott til pess að fá hér
aukalækninn sem alþingismaður okkar, Einar í
Nesi barðist mest fyrir á alpingi í sumar. Yin-
sældir Asgeirs Blöudals og álit, er anuars meira
en venja e.r til um pá menn, sem aðrir hafa
eins mikil viðskipti við.
Slysfarir urðu á Ólafsfirði 18. p. m. fórst
bytta með 3 niönnum, ungum og duglegum, öllum
frá saina bæ (Brimnesi?).
Br'fliafi úr Fnjóskadfil, rilaður í okíól er 1893.
Fréttir verða fáar i þessu bréfi.
Tiðin, frá því að batuaði næstl. vor eða
vetur, mátti heita ágæt til skamms tíma, að
gekk i norðan bléytur og kalsa, sem lielzt við.
Knldahret kom að vísu nálægt fráfærunum, sem
spiliti grasvexti mjög, svo eins og pá var mjög
gott útlit með sprettu, varð hún ekkert yíir
meðallag, og sumstaðar rainiii.
Heyskapur varð víða nokkur, pvi að bæði
var timiim með lengsta móti og nýting góð.
Frkomur sem voru stundura seinni part sláttar-
ins, stécu aJcrti mji'g lengi og purkar lcomu
alltai* sniáinsaman. Sumar sveitir telja heyskap
í meðallagi, aðrar vel pað, og sumar aptur
tæplega.
Fé af afréttum mun reynast heldur vel, en
verð á sláturfé hjá kaupmönnum á Akureyri
pykir heldur lágt, p e.
46 pd. skrokkar 16 aura pundið
36 — -- 14 — —
32 -- ----- 12 — —
24 — —— 11 — —
Mylkar ær kjöt pundið 11 aura, mör 20 au. pd.
og tölg 25 au. pck. (!ærur settu peir í sauða-
bi'éfin að væru 22 aura pundið, en heyrzt hefir
að pað hafi hækkað í 25 aura.
Utlend vara í sama verði og í sumar t. d.,
kornvara. Rúgur 17 kr. tn. o. s. frv. kaffi
hækkað í 1 kr. 30 au. pundið, sykur 38—40
aura pundið.
Ki.fl' úr bivfi úr Btrðaráiil 12, nóvembsr 1893.
Ymislegt mætti segja í fréttmn, en sökum
pess að blöðin færa pér allar fréttir hlevp eg
yfir pær; pó skal pess getið að nýlega er látinn
Einar Asmundsson í Nesi. Erum við pannig
pingmannslausir tíuðiir-J-dngeyingar. Hverjum að
muni hlotnast hér pingmannstignin við næstu
kosningar, er eigi auðið að segja að sinni; pó
er eigi ólíklegt að liana hljóti a.p.tur bóndi inn-
an kjördæmis, pví — eins og pér er kunnugt —-
er hér um fleiri peirrar sté.tta.rmenn að velja.
Fyrsta og liklegastx til þingmennsku tel eg
pá Pétnr á Ga.utl.og Sigurði á Y/.tafelli, að Jóni
á Múla sleptum sem sjalfsögðum til Eyfirðinga.
J pessu vona eg að pú sért mér snmdóina, eptir
umsögn pinni í Austra sð dæma.
Næstl. vor og sumar var eflaust eitt hið
bliðasta og bezta, er lengi hefir komið yfir |>ing-
evjarsýslu, og svo mun pað víð.vst hafa reynzt
hér á landi. Að vísu mun grasspretta eigi hafa
verið yfiv msðallag hér í d.ilnum. sökum helzt
of mikilla purka, en nýting á hevi par á móti í
hezta lagi. Haustið mun mega te'ljast í lakara
lagi. Ilm eða eptir miðjan septembm*, komu
hér ákafar krapahriðar og rigningar svo hvert
1 ús lak og .streymrli, og gjörði pá stu'.ulum svo
mikla bleytusiijóa að illt varð til jarðar, eink-
ura pegir fran í diliim kom. f>egai' frara h
ha'iitið lo n snerist tíðin til aust inátt i" og hefir
verið mjög byljasöra o; östillt, allt fram u.v.lir
pennin tími. Nú næitl. dagi hifa vevið ágæt-
ar hlikur og bliður, og má hér nú kvllast alveg
snjólaust upp í háfjöll. — V.ða er fé komið á
hús, en pó mun lífcið vera búið að gefa sauðí'é,
en par á móti hafa hestar verið á. gjiif síðan um
göngur, og eru pað afleiðingar af þeirri mildu
haustbrúkun er peir hafa hér. — Sauðfé var
hér mjög vænt í haust. — Nýlega si eg í Stefnj
„dálitla hugvekju um fj' rræktina“, eptir ein-
livern Bárðdæling, sera sannar pað. Af pví eg
veit að pú rcunir nú l.úinn í.ð fá ] að blað, pá
hirði eg eigi um að taka pað upp hév, sem par
er sngt um vigt á fé hér, heldur vitna eg til
greinarinnar í Stefni. Eg skal að eins geta
þess, að pyngstur sauður tvæv. hér í Ljósavatns-
sókn, var nú í haust 167 pnd (á Eyjadalsi); petta
er mór vel kunnugt pví eg var við vigt á öllum
félagssauðum hér í deildinni.
Brcf úr pingeyjarsýslu 21. nóv, 1893,
Nú mátt þú ekki búast við miklu máli frá
mér, með þvi eg er nýlega kominn heim frá
uppboði á Húsavík. sém par var haldið á strand-
góssinu af „Alfred“. Já pað var nú uppboð
sem sagði sex. J>ar var samankominn múgur og
margmenni úr J>ingeyjarsýslum báðum og Eyja-
! firði. Vildu sveitamenn hafa félagsskap í von um
bærileg kaup, en kaupmenn sögðu: Við erum
peir sterku, pví við höftim peninga og pví vilj-