Austri - 30.06.1894, Blaðsíða 4

N K. 1 ‘I
A V S T T! T.
HIXX TTSSASTI GRÓÐAVEGUR.
Einlivorjii liína dýrðlegustu ot;
Íjölbí'ovttu.stu Tomhöhu er nokkru
siníii hefir sézt, á Islandi, iialda
Goodtemlarar 'ogEindindisfélag Seyð-
isfjarðar i skólahúsinii á Fjarðaröldu
frá pvi að kvöldi hins 1. júli og svo
næstu daga.
Munirnir eru svo ágætir og núllin
svofá.að pað mun eigi annar gróðavegur
hejjpilegri nú sem stendur. en að fá
sér sem flesta dvætti á Tombójunni.
,.Árl TA KIiOF Á K1NN I RÁ“.
Auk vörutegunda peirra sem áð-
ur liafa fengizt í verzlan Magnúsar
Einarssónar á Seyðisfirði. eru nú
kaífikvarnir, kjötaxir, fiskihnífar,
ullarkambar, Cakaómjöl, kanel, rúsínur,
mjög tin og falleg málverk. silfurplett
og nikkelvörur, rammar fyrir smáar
og stórar Ijósmyndir, borð- og héngi-
lampar, óvanalega göðir og laglegir,
verðið frá 5,75—10 kr., margar teg-
undir af ágætu milliskyrtutaui, sjal-
klútar i nýrri gerð (munstri), úrval
•af vönduðu og smekklegu gullstássi
og úrfestar með latgra verði en noklc-
urntima áður, hin nýja steinoliuvél
og ýmisl. fl.
Hér með boðast til allmenns
deildarfundar fyrir Sevðjsfjarðar- og
Eskifjarðardeikl Gránufélagsins, sem
Jialdinn verður að Miðhúsum í Eiða-
pinghá laugardaginn pann 21. júlí-
mánaðar p. á. á liádegi.
Skora eg hér með á alla hlutað-
eigendur að sækja vel fund pennan.
Vestdalseyri pann 27. júní 1894.
S-igurður Jónsson.
deildarstjóri.
Heiðruðu
skiptavinir!
Ef þiö þiirfiö aö láta saurna
ykkur nýjan fatnaö, hvort lield-
ur úr vaömáli eöa útlendu taui,
þá gleymið ekki, aö einungis
hjá mér fáið þið hann vel og
vandlega sniðin og saumaðan,
eptir óskum, eöa hinni allra
nýjustu tízku.
Eill UllgÍS með því að
skipta viö mig geti þiö fylgt
með öllum breytingum hins nýja
tíma hvað sniði og fataburði
viö kemur, því Iijámér eru ætíð
til sýnis teikningar og litmynd-
ir er 'sýna allar breitingar er
daglega koma fyrir og eg stöð-
ugt fæ sendar frá utlöndum.
Saumalaun hjá mér eru að
oins 8 krónur fyrir einhnepptan
ókantaðan treyjuklæðnað. hæðsta
verð 9 kr. og- er í þessu verði
innifalinn allur tvinni í fötin.
Kg gjöri mér sérstaklega far um
að afgreiða svo fijótt sem unnt
er. Vanti menn f'oður að fötun-
um fæst það lijá mér með tals-
vert vægara verði en annarstaö-
ar íiér. Borgun tek eg í pen-
ingum, vörum og innskriptum
við allar verzlanir hér. Gesrn
O
peningum útí hönd gef eg 5°/0
afslátt.
Seyðisfirði 10. júní 1894.
Eyjólfur Jonsson
skraddari.
Haiiiievigs-
gigtáburðiir!
þetta ágæta og einhlíta
gigíarmeðal, ef rétt er brukað,
fæst einungis hjá W. 0.
B r e i ð f j ö r ð í Reykjavík, sem i
hefir á því aðalútsölu-umbob
fyrir ísland. Prentuð brúkun-
ar-fyrirsögn fylgir bverri flösku.
Hvergi hér á landi!
eru eins miklar og margbreytt-
ar fatabyrgðir eins og hjá W.
0. Breiðf'jörö í 'Reykjavík.
|fflP" K v e n n k a p u r
(I)amé Kaaber) af ýmsum teg-
undum fást hjá skraddara Ey j- j
ólfi Jðnssyni með mjög vægu j
veröi, einkar hentugar fyrir I
vesturfara.
|pFrá 20. júní til 31. júlí p. árs
selur V. T. Thostrupsverzlan á Seyð-
isfirði mikið af margskonar sjölum. I
karlmannsfötum, skófatnaði, glvsvarn-
ingi, loikfangi. byssum, rekum með
skapti, talsvert af járnvöru og margt
fleira, allt fyrir mjög niðursett verð
en að eins gegn borgun útí hönd.
” i
I. M. HANSEN á Seyðisfirði
tekur brunaábyrgð í hinu störa euska
brunaábyrgðarfélagi, „North Brithish i
& Merkantile11, mjóg ódýrt.
76
J. liókaverzlan Armanns Bjarnasonar
á Vestdalseyri, fæst æfisaga Kristjáns
.lakobsens á 0,25.
■j
?r
ELDAVÉLAB, og STOFUÖFNA ->
af öllum stærðum er hægt að panta fr*
með verksmiðjuverði hjá Stefáni Tli. -r
Jónssyni. ^
„Skandia66.
Allir, sem vilja trvggja líf sitt,
ættu að muna eptir, að „Skandia"
er pað stœrsta, élzta, o<j ódýrasta lifs-
ábyrgðarfélag á Norðurlöndum.
Félagið hefir umboðsmenn A:
Seyðisfirði, Bevðarfirði, Eskifirði,
Vopnafirði, Akureyri og Sauðár-
krók.
þetta Margarin-smjör, er al-
mennt erlendis álitið Idn bezta teg-
und pessa smjörs, og er í pví 25%
af bezta hreinu smjöri.
A.byrgðármaúur o g r i t s t j ó r i
Oand. phil. Skapti Jósepssoil.
Prentari S i g. G r í m s s o n.

jc.
*
S»
N

310
kvennhataraaugu pín, er pú seint á kvöldi lýkur upp hinu einmana
svefnherbergi pínuV Hún, sú eina, sú undnrkœra, sem biður par
mannsins með ástarpantinn við móðurhjartað. þú ert, of ærlegur
'Pömas. til pess að pú porir að neita pessu. Eg pekki pig, kæri
vin, betur en nókkur annar. eg pekki liina sáru löngun píns við-
kvæma hjarta, einmitt eptir hinni hreinu ást, sem eins rík og djúp
sála og pín, getur eigi án verið. Hættu pví að loka pig inni hér
upp í öræfum, og komdu aptur til vina pinna, máske pú getir pá
fundíð pá ....•'
„Sem eg helzt vil án vera11 greip Tömas Orn framí fyrir vini
sínum, og lielti á staupin. „Eg pakka pér, kæri Haraldur! fyrir
pína góðu viðleitni í pessu eíni, pó eg geti eigi neitað pví, að mér
leiðist að lilusta á ástarhjal pitt og loptbyggingu. En eg hefi feng-
ið nógu pungbæra reynslu í pessu efni, og kæri mig ekki uin að
bæta við hana. það gleður mig inmlega, að beyra pað á liinum
hjartnæmu orðum pínum, að pú hefir hlotið gott hlutskipti og ert
liamingjumaður. en tölum eigi um ógæfu niína í pessu efni!
Farðu ná í stígvélin, svo skulum við róa útá fjallasjóinu og
reyna nýja bátinn minn. Og pegar við komum heim ajvtur, pá mun
Baptisti bíða okkar með göðan miðdegisverð. Förum og köllum á
piltana".
þeir gengu nú yfir garðinn til peirrar byggingar, er myndaði
austurhliðina á húsaporpinu og lauk Tómas par upp hurðu.
þar komu peir inní stóra stofu með 2 gluggum mót vestri, er
var óskreytt, en björt og loptgóð: á gólfinu var hvítur sandur og
einirberjagreinar. birki á ofninum og eldstó í einu horninu. Tveir
unglingsmenn sátu við stórt borð og las annar hátt úr stórri hók
i leður-bandi, en hinn hlustaði á með mikilli eptirtekt. það var
saga Ólafs konungs Tn/ggvasonur um bardagann við Svoldur, er
peir voru að lesa. Og svo niðursokknir, voru peir í efni sögunnar,
að peir heyrðu eigi að um hurðina var gengið.
„Eigi hræðumst vér Dani'* 1, sagði Ólafur konungur, . . .
Loks stóðu peir upp, peir voru báðir herðahreiðir og í pjóðbún-
ingnum, snoðklipptir, en með hinn vanalega .hárlokk aptan við vinstra
eyrað.
..(ióðan dagjnn! Eigum við að róa með ykkurV“
311
Skammri stundu síöar fiaug báturinn ylir hið tæra heiðavatn,
en stór hópur at'bjarndýra- og elgsdýra hundum stóð eptir spangól-
andi at’ ólund vfir pvi að fá eigi að fara frair.i lieiði til pess að
elta birni og hreindýr.
það er mjög heitt á sumrin upp til fjalla i ATorvegi, og'á pvi
rnáttu allir peir kenna, er föru næsta sumnulag til guðspjónustu-
gjörðar upp að Prestasteininum.
Seljadalsmenu komu að vestan frá scljum sinuin í sparifötun-
nni. konur, ungar stúlkur og böru í smáhópum og karlmennirnir
labbandi á eptir, alvarlegir á svip. það hringluðu sylgjur og gylt
lauf ofaná hinum hvitu brjóstadúkum, er skýldu hinum prýstnu
brjóstum ungmeyjanmp en uni halsinn höfðu pær vafið silkiklútum
marglituin, svo hið fagra og bjarta yfirbragð stúlknanna skar enn-
pá betur af; og pannig geiigu pær áfram, beinvaxuar og föngulegar
í marglitum stuttpilsum ineð herðaklút og höfuðlin, er skýldu hinum
Aigru hárfléttinguin.
þelmerkingar komu mest á bátum yfir sjóinn. og voru pað vél
vaxnir karlmemi í silfurhnepptum treyjum, en stúlkurnar i fögrum
skósíðuin búningi, er likist mjög peim, or tíðkast suðurá Andalúsiu.
Allir hóparnir héldu til Prestasteinsins, og liölt kvenntólkið sig
par útaf fjrir sig og karlmenn í öðru lagi, með pípurnar uppí sór
og gjörðu út um skuldaskipti sín áður en presturinn trá Velli kæmi,
sein allir voru að biða eptir.
Fyrir bænastað Haralds hafði Tómas Örn loks látið til lciðast
að fara til ,,messunnar“, sein dalverjar kalla guðspjónustugjörðina,
og par sein peir gengu eptir veginum pangað, pá anguðu blómin
ilmandi á allar hendar við pá.
„það er ekki ófyrirsynju að náttúran er kvennkyns“, sagði
Tómas um leið og liaim fleygði Havannaviudlinum frá sör; sú góða
frú er æði dutlungasöm. Eg hefi séð gróða hitabeltisins; — og eg
neyddist til pess að dástað auðlegð pess og skrautlegu tilbreytingu.
Eg varð að dást að pví öllu, en pó að eins með augunum. En óll
jurtugróðafegurðin par hreif mig pö aldrei, öll sú dývð gat eigi
hrifið inlista og æðri hluta tílfinningar minnar, pað var að eins
augnagároaji. þnr voru Itonur án allra dppri tilfinninga, blóm án