Austri - 13.08.1894, Blaðsíða 2

'S’ft. 23
A U S T I! r.
90
fllendar fréttir.
---O--
Italía. Italir hafa jafnaná seinni
árum verið í hinura mestu skukla-
beyglum, og pað hefir verið aðal-æti-
unarverk ráðaneytanna að ráða fram
úr peim vantlræðum og útvega fjkr-
hirzlu ríkisins nýjar tekjugréinir, sem
liefir gengið all örðugt, par skattar
eru pegar mjög pungir á mönnam
par i landi sem annarstaðar, sökum
hins mikla herkostnaðar, er mest staf-
ar af bandalagi ítala við Austurrikis-
menn og J>jóðverja. sem heímta af
peim, að peir séu jafnan vigbúnir.
En allur hinn frjálslyndari hluti
pjóðarinnar unir pessu illa og vill
lielzt slita sambanclinu við keisara-
dæmin og færa herkostnaðirm stórum
niður, en við pað hefir ekki verið kom-
andi hjá Umherto konungi eða ráð-
gjöfum hans. Hinir frjálslyndari ping-
menn hafa gjört stjórnunum allharðar
atlögur á pinginu, svo forsætisráð-
gjafarnir hafa átt mjög í vök að verj-
ast með að haida meiri hluta af ping-
mönnum á sinu bandi og verða öfaná
við nýjar pingkosningar, og hafa peir
lengi verið grunaðir um að peir hafi
eigi verið vandir að meðulunum til
pess að koma sínum mönnum að, og
boi’ið mjög fé á kjósendur.
þessi grunur um mútugjafir, bæði
við kosningar og atkvæðagreiðsluna á
pingi, var pað sem steypti Giolitti,
forsætisráðgjafanum á undan Crispi,
og hefir Giolitti verið illa vært á
pinginu síðan fyrir hnútum pingmanna,
en í sumar tók alveg steininn úr, er
pað var borið fyrir rétti af einum x'ir
lögregluliðinu, að pað hefði verið
samantekin ráð lögreglustjórans og
rannsóknarclómarans og Giolitti. for-
sætisráðgjaia, að koma unda.n öllum
peim skjölum í Banc.a Jiomana-mál-
inu, er hættuleg gæti orðið fyrir ráða-
neytið. Og petta kannaðist hinn á-
kærði bankastjóri Tonlongo við að
satt væri.
Yið petta Banca Romana-hneyxli,
er næst gengur Panama’meyxlinu á
Frakklandi. og nður hefir verið getið
hér í Austra, eru margir ráðgjafar,
pingnxenn og ritstjórar viðriðnir, er
allir hafa pint fé útaf bankastjóra
Tonlongo með loforði nm að pegja yfir
svikum hans og óstjórn bankans. ()g
pað er mælt, að Crispi forsætisráð-
gjafinn sé engan veginn sýkn saka í
pessum fjárdrætti.
Blöðin segja, að Umberto kon-
ungur hafi innleyst víxla fyrir ráðgjafa
sína uppá tvœr milliónir Lira1. svo
svikin yrði síður sönnuð uppá pá, er
petta ráðlag peírra komst í hánxæli.
þessi svik og fjárdráttur æðstu
embættismanna landsins, sýna hér
sem víða annarsstaðiir, hversu gjör-
spillt að siðferðið er meðal hinna æði’i
stétta og auðmannanna, sem lifa dag
hvern í vellystingum, meðan alpýða !
sveitur. Rýrir petta mjög virðingu
hennar fyrir liinum, og er vatn á
xnyilu sosialista og anarkista, er segja —
pví miður eigi ástœðulaust — liið m'x- {
verandi ástand mannfélagsins ópol- *
andi. |
Kóleran geysaði xxú á Rússlandi j
er siðast fréttist. Yar hún einkum j
—.......
1) ftölsk peningamynt er gildir
aakkuð misjafnt í hinum ýmsu lands- j
lihitum Ítalíu. I
mannskæð í St. Pétursborg, par sem
hxm daglega drap menn svo Imndruð-
um skipti.
1 Svipjóð höfðu og komið ein-
stök kóleru tilfellí fyi’ír, en sýkin eigi
x'xtbreiðst að nokkru ráði.
Kólera hefir og í sumar verið við
og við að stinga sér niður í bæjunum
fram með Ermarsxmdi (Pas de Calais)
og i sjöborgunum í Belgíu. Svo bezt
mun að fara sem varlegast og liafa i
nákvæmt eptirlit með sjúkraskýrtein- /
um peirra skipa, er frá útlöndum j
konxa.
Xú eru að komast upp ný fjár-
svik á Frakklandi. Segja Egyptar, að
Lesseps og sainvinnunienn hans við
Suez-skurðinn hafi svikið af peinx svo
mörgum millionum króna skiptir.
Kolanemar á Skotlandi hafa um
70000 lagt niður vinnuna, og liafa kol
par hækkað í verði.
Nýdáinn er í Kaupmannahöfn rit-
höfnndurinn Róbert Watt, fjölhæfur
maður, er margt liafði la.gt fyrir sig
um æfina. Hafði víða ferðast og
kunni frá mörgu að segja og pótti
góðnr siílisti. Hann var lengi rit- |
stjóri ýmsra dagbla.ða í Kaupmanna-
höfn, og hafði töluverð áhrif á blaða-
mennskuna par og gjörði hana marg-
breyttari, en jafnframt linýsnari um
hagi einstakra manna., eins og títt er
í Amei’íku, par sem hann hafði lengi
dvalið. W'att var og forstjórí ýmsra
leikhxisa, og skemmtistaðarins Tivol-i,
og pótti farast pað vel.
Utskript
ur
ííjorðtihók sýslunefmlar
Xoróur-M úlasýsl u.
(Framh.)
Ár 1894, laugai’daginn 14. april
var sýslunefndarfundinum haldið á-
fram á sama stað og í gær og nxeð
sömu sýslunefndarmönnum.
Kom pá ennfremur fyrir:
7. Oddyiti gat pess, að hann gæti
ekki á pessum fundi lagt fram
sýslusjóðsreikninginn fyrir síðast
liðið ár, pareð hann liefði ekki
getað samið hann vegna pess,
að vantað liefði svo mörg fylgi-
skjöl, og svo hefði hann haft
svo möi’gum embættisstörfum að
gegna. Hið sama væri um
sýsluvegasjóðsreikninginn. Til að
endurskoða pessa reikninga, svo
timanlega að peir yrðu lagðir
fyrii’ amtsráðið á næsta fundi
pess, var kosinn sýslunefndar-
maður Loðmundarfjarðarhrepps.
Var ákveðið að hann fengi pókn-
un fyrir pað, allt að 15 krónum
c’ptir reikningi, sem sýslumaður
úrskurðar.
8. Héraðslæknirinn á Yopnafirði
skoraði á sýslunefndina að breyta
sýsluveginum, par sem bann liggur
lieim á vei’zlunarstaðinn á Vopn-
afirði, pví eins og hann væri
nú lagður, pá væri ómöguiegt
að hafa purra og hreinlega vegi
milli húsanna i kaupstaðnum og
ómögulegt að ra’kta blett í kring-
um húsin, vegna pess, hvað veg-
urinn lægi óreglulegá; væri pað
ba’ði ópokkalegt að sjá forarræsi
sem ekki væri haigt að gjöra við,
vegua pess, hvernig sýsluvegurinn
lægi, og svo gæti lika i heilbrigð- •
islegu tilliti stafað stór hætta
af pví, ef störsóttir kæmu upp,
pví um sumartíma legði ópolandi
ódaun uppúr pessum forarveitum.
Sýslunefndin var pessu sam-
pykk og eptir nokkrar umræður
var sampykkt svohljóðandi fund-
arályktun.
Krókurinn á sýsluveginum í
Yopnafjarðarlireppi, par sem
vegurinn liggur heim á kaupstað-
inn, slcal feldur úr vegatölu, fi’á
klöppinni fvrir sunnan hús Olafs
Jónssonar og niður að stakka-
stæðuuum. En aptur skal liggja
sýslnvegur inn frá teðri klöpp
xiorðui’á Yesturárdals sýsluveginn
hjá. veitingahúsinu. Vesturárdals-
sýsluveginn skal leggja frá téðu
veitingahúsi niður að verzlunar-
liúsum kauptúnsins. Sýslunefndin
skorar einuig á. hreppsnefndina
í Yopnnfjarðarhrepp að sjá um
að vegir um Vopnafjarðarkaup-
tún verði lagðir sem haganlegast
og lielzt senx næst pví er upp-
drættir peir sýna er nú liggja
fyrir nefndinni. Gefur sýslunefnd-
in sampykki sitt til að kóst.n-
aðurinn við vegalagning pessa verði
greiddur úr sýslusjóði, að pví
leyti senx liann hvílir ekki sam-
kvæmt iögum á hreppavegasjóðn-
um.
9. f>á bar sýslunefndarmaður Hlið-
arhrepps fram pá ósk, að sýslu-
nefndin grennslaðist eptir pví,
livað gjört hefði verið i hinum
einstöku hreppum sýslunnar til
að vai’na útbreiðslu kvefsýki
peirrar (Influenza), er kom í
iand á Seyðisfirði fyrrihluta jan-
úarmánaðar p. á. og breiddist
paðan út nm alla hreppa sýsl-
unnar, nema Yopnafjarðar- og-
Skeggjastaða hreppa, og að sýslu-
nefndin léti sérstaklega í ljósi
skoðun sína á pvi, hvort liéraðs-
læknirinn og heilbrigðisnefndin í
Vopxxafjarðarhreppi hefði farið
of langt í pví, að setja upp pað
samgöngubann, er par var gefið
x'xt í vetur gegn sýki pessari, og
hvort aukalæknirinn á Seyðisfirði
og heilbrigðisnefndin par hefði
eigi farið of stutt í pvi að gjöra
engar ráðstafanir gegn útbreiðslu
sýkinnar.
Sýslunefndin varð við ósk sýslu-
nefndarmannsins og grennslaðist
eptir pvi, livað lieilbrigðisnefndir
sýslxxnnar hefðu gjört til Varnar
xxtbreiðslu nefndrar sýki. Konx
pað fram við pá eptirgrennslun,
að sýkin konx með peim at-
vikum, að eigi var auðvelt, að
gjöra almennar varnar-ráðstafan-
ir gegn henni, og að pað hafði
eigi heldur verið gjört nema að
nokkru leyti í Hliðarhreppi, og
að á mörgunx einstökum bæjum
höfðu verið viðliafðar sóttvarnir
og pað haft hinn bezta árangur
á peim llestöllum. Að eins i
Vopnafjarðarhreppi nafði verið
gefið út reglulegt samgöngubann,
sem hafði pau áhrif, að veikin
barst ekki liorður yfir Hlíðarfjöll.
Ilm petta samgöngubann lýsti
sýslunefndin pví áliti sínu, að
pað hefði verið byggt á réttuni
rökum (sbr. Instr. for Stifts- og
Landphysici 4. marz 1818, 24. og
25. gr.), og heilbrigðisnefndin >
Yopnafirði eigi gjört í pví efni
meiva en skyldu sína. Yoruallir
á pessu, nema sýslunefndarmað-
urinn í Seyðisfirði, sem óleit að
nefnd heilbrigðisnefnd hefði farið
lengra en núgildandi innanlands-
sóttvarnarlög leyfa. Með sömu
atkvæðíxm lýsti nefndin pví áliti
sfnu, að heilbrigðisnefndin í .Seyð-
isfjarðarhreppi hefði átt að gjöra
alvarlegar ráðstafanir til að verja
útbreíðslu sýkintxar burt úr Seyð-
isfirði. Móti pví áliti gaf einnig
atkvæði sýslunefndarinaður Seyð-
isfjarðarhrepps, er áleit að heil-
brigðisnefnd pess hrepps hefði
ekki gjört sig seka í neinni van-
rækslu, pegar litið sé á skoðun
pá. sem læknar háfa almennt
haft á kvefsýkinni á peim tíma,
ei’ hún fluttist til Seyðisfjarðar. —
J>essi ágreiningsatkvæði sin ósk-
aði sýslunefndarmaðui’inn bókuð,—
Undir umræðunum um petta
mál kom pað fram, að aukapóst-
urinn, sem gekk af Seyðisflrði til
Vopnafjarðar í síðasta marzmán-
uði hefði sagt pað póstafgreiðslu-
manuinum á Yopnafii’ði er hann
konx par, í viðurvist héraðslæknis
Árna Jönssonar, að póstafgreiðslu-
niaðui’inn á Seyðisfirði hefði lagt
fyrir sig, að flytja sjálfur póst-
flutninginn alla leið á Vopna-
fjörð, prátt fyrir samgöngubannið,
en annars flytja hann til baka á
Seyðisfjörð, ef ætt.i að hindi’a pað
að hann gæti flutt iiann sjálfur
a.lla leið. J>ar eð samgöngubannið
hefði alls ekki gjört neitt til að
Ixindra pað, að póstflutningur kæm-
ist tafarlaust alla leið á Yopna-
fjörð og paðan aptur, lét sýslu-
nefndin pað álit sitt í Ijósi, að
pessi ráðstöfun póstafgreiðslu-
mannsins á Seyðisfliði sé aðfinn-
ingarverð og felur nefndin odd-
vita sinunx að tilkynna hlutaðeig-
anda petta álit sitt, og vonar að
slikt komi eigi optar fyrir.
Að síðustu sampykkti sýslu-
nefndin í einu liljóði svolátandi
ályktun i sambandi við petta
mál:
Sýslunefiidin ályktar að skora
á oddvita sinn, að gjöra fyrir-
spurn til landshöfðingjans um
pað, hvort aukalæknar haíi ekki
sömu skyldna að gæta sem hér-
aðslæknar með tilliti til pess að
varna útbreiðslu næxnra sjúkdóma,
og skorar jafnframt á heilbrigð-
isnefndir sýslunnar, að sporna
hið ýtrasta sem lög leyfa við út-
breiðslu næmra sjúkdóma, sem
upp kunna að koma.
10. |>á var gjörð áætlun um tekjur
og gjöld sýslusjóðsins fyrir árið
1894.
(Framhald)
Alpingisfréttir
frá Reykjavik 1. ágúst 1894.
„Alpingi var sett í dag a.f lands-
höfðingja með venjulegri viðhöfn.
Forstöðumaður prestaskólans, sira. *
fjórhallur Bjarnarson sté i stólinn og
sagðist honnm ágætlega. Hxxnn lagði
út af yfirburðum kristilegs mannfé-
lags fram yfiv pau heiðnu, og sagði
að ætlunarverk pess vævi að bæta
kjör peirra er bágt ættu, en til pess
pyrfti réttlætið og kærleikurinn að
stjórna öllum athöfnum löggjafanna.
t