Austri - 23.08.1894, Blaðsíða 1

• Kemur út 3 á. mánnftí eún
36 blöi’) til na'Stíi nýárs, o»
kíistar hér á landí aðeins 3
kr; erlendis 4 kr. tíjitlíldagt
t. júlí .
Uppsögn ekrijfléff biúKVin
fíiú Hra-mót, Ogild nem*
koinin r,é íil rit«tjóran« fyrir
1. októiier, Auglýsingar ltj
rnira línan eóa 60 aura bver
dálk« og laálfa dýrncz
á fvj'«tu
IV .Ait.
SEYÐISFIRÐI, 23. ÁGÚST 1894.
Nr, 24
F j á r k a u p a 10 a r k a ð i r
Sliinons á Austurlancli i haust
eru þessir:
l.aiiganesi 20. september.
Vojmaliiði 24.
í sveitunwm frá Hornaflrdi að Djiípavog verða fjár-
markaðirnir haldnir 1(>.—17. 18. Ifl. september.
Berufirði 20. septemfler.
Fáskrúðsfirði 21.
lleyðarfirði 22.
Skriðdal 23.
Eiðmn 24.
Fossvölluiu 25.
Onnarsstöðuino; (V "i
V alþjólsstað 20.
Hallornisstað og
Ketilsstoðum 27.
Miðliúsum 28.
Seyðisflrði 2í). og 30.
Ef brejtingar verba á Jtessum mörkubum, verba Iþær auglýst-
ar í Austra í bvrjun septetnbermánaðar, eptir komu gufuskipsins
„Egils* frá Leith.
Sevðisfirði, 17. ngúst 1894.
0. Watline.

K ormal-kaffi
frá verksmiðjunni ..Aörrejylland"
er, að áliti peirra, er reynt hafa, liib
bezta kaffi í sinni röð.
Aoi mal-kaffi er bragbgott, hollt og nærandi.
XoriIUll-kaffi er drýgra en venjulegt kaffi.
Aormal-kaftl er aö Öllu leyti eins gott og hið dýra
brennda kaffi. Eitt pund af Normal-
kaííi endist móti ll/3 pd. af brenndu
kaffi.
Normal-kaffi fæst flestu m b úðum.
Einkaútsölu hefir:
Thor E. Tulinius.
Strandgade ATo. 12.
KjÖbenhavn. C.
AB Selur aðeins kaupmonmim!
i

Blað aútsendi ng.
Eg skrifa þessar línur af
því það er og hefir verið ab
undanförnu, almenn óánægja i i
monnum þeim hér á Fljótsdals- j
heraði, sem að kaupa Reykja- I
víkurblööin, út af útsending j
blaðanna á sumrin, þar sem að
ritstjórarnir senda þau meb
skipaferðum hér austnr, eins og
í sjálfu sér er eðlilegt og rétt,
en einungis í stórum pökkum til
vissra manna á viðkomustööum
skipanna, auðvitað í þeirri von
ab þeir geti án póstfei'ða komib ^
þeíni til skila. Blöbin eru þann- 1
ig útilokuð frá því ab fara eitt
haenufet með landpóstunum.
það er fjarri mér að kasta i
nokkru tilliti, skugga á þessa
uaóttökumenn blaðanna, til dæm-
is liér á Seyðisfirði, því bæði
eru þeir hvervetna vel kynntir
og auk þess persónulegir kunn-
ingjar mínir, en þeir hafa ekki
önnur ráð en að bera þessar
blaðahrúgur, sem þeim eru þann-
ig sendar, á borðin í veitinga-
húsunum eba sölubúöunum, og
það skilur hver sem athugar, að
er allt og sumt sem þeir geta
gjört í þessu falli. þeir nienn
mín átti að fara. Ef' að menn-
irnir í búðinni hefðu ekki þekkt
mig svo vel þegar eg gekk hjá,
hefði eg farið þjöðólfslaus af
Seyöisfirði i það skipti. Siban
hef eg ekki séð þjóðólf en þann
dag í dag, en þykist vita, að
hann liggi með kyrð og spekt ein-
hverstabar i Seyðisfirði. jjetta
sama kvarta menn almennt um,
1 að þeir fái þessi Keykjavikur-
i blöb bæði seint og sum aldrei,
' og opt á endanum koma þau
! eins og skollimi úr sauðarleggn-
um lir gagustæðri átt, -af því
ferðamenn hafa tekið þau nebra
og flutt þau eitthvað og eitt-
hvað uppyfir fjallið, þar sem
þau máske um góðan tíma hvíla
sig og kasta feröamæðinni. Að
margt af dagblöðupi þessum
i kunni ab glatast með þessu fyr-
irkomulagi, sýnist mér liggja í
augum uppi. En það að eg
læt þetta olag sérstaklega til
min faka, kemur til af því, ab
I menn spyrja ibuglega eptir blöð-
uni sínum hér á póstafgreiðslu-
staðnum Höfða eins og vonlegt
er, en eg, um þetta leyti, vísa
þeim af mér til Seyðisfjarðar,
j en margir segjast vera búnir
sem að sjálfsögðu þurfa að vinna
fyrir lífi sínu, eru sumir annara
þjonar, og hafa ýmsum áriðandi
störfum ab gegna, geta ekki
staðið á gatnamötum. og sagt
við hvern blaðakaupanda sem
kemur: „Blessaður taktu hjáhon-
um Finnboga, ísafold, Fjallkon-
una eba þjóðólf“, eða þá í hinni
eða þessari sölubuðinni. þetta
eetur að vísu draslast dálítið
um hásumarið eða sjálfan lesta-
timann meban flestar eru ferðir,
því allur fjöldinn kemur þó í
l helztu sölubúðir á Seyðisfirði,
og margir gista á veitingahús-
unuin, en útaf þessú getur brugð-
ið, og skal eg nefna þab sem
dæmi, að G. júlí i sumar var
eg og þar nebra, en kom þó
ekki inní buð herra kaupmanns
Sig. Johansens, af því að eg í
þeirri ferb hafbi þar engin við-
skipti, og allra sízt datt rnér i
liug ab leita þar að dagblöb-
um. Eigi að sibur kom vaskur
hlaupadrengur á eptir mér ein-
hverntíma þegar eg varágangi,
* rneð þjóðólf í hendinni sem til
ab leita þar í hverri holu eptir
þessu eða Iiítill dagblaðinu, en
ekki fundið. Auk þess hefir
ritstjóri Fjallkonunnar áður í
blaöi sínu beint því að mér að
vanskil á Fjallkonunni hér eystra
mLindi vera hirðuleysi mínu að
•kenna, eða máske einhverjum
enn verri manngalla. í þriðja
lagi hafa ýmsir blaöakaupendur
skorað á mig að skrifa opinber-
lega um þetta ólag, og benda
á hagkvæmlegra fyrirkomulag, og
vil eg því leyfa mér, eptir þessa
hörðLL aðfinningarræðu, ab gefa
hinum heiðruðu blaðaeigendum
í Reykjavik (sem eg alla mik-
ilsvirði), þær leiðbeiningar, sem
mér finst að eiga bezt vib hér
eystra til þess að blöðin komist
sem fyrst og bezt til skila.
þab er i all i staði náttur*
legt, þó að blabaútgefendur,
allir yfir hÖfub, spari sem mest
burðargjáldið og fari sem skyn*
samlegast með efni sín i því til*
liti sem bðru og þessvegna sendi
blöðin í sem stærstum sendingum,
en ofmikið má a.f öllu gjöra, og ef