Austri - 08.12.1894, Blaðsíða 2

!\r ,j 34
A U S T U I.
134
íelag eitt nijög yoldugt í Aew-Yovk, er
í voru allskonar misyndismenn. Hafði
fölagið náð undir sig flestum embætt-
um og stjórn þessarar stærstu borg-
ar i Bandarikjunum og fótti beita
illa valdi sínn, einkum í seinni tið.
„Tammauy-hringurinn“. som dregur
nafn sitt af samkomustað sínum, liafði
stutt að kosningu Clevelands til for-
setatignar. En nú pótti Cleveland |
félag petta svo óvandað, að liann ;
sagði alveg skilið við pað, og risu pá j
margír málsmetandi menc í New-Y ork j
gegn felaginu og yfirrúðum pess. En !
einkum gekkst prestur nokkur, að j
nafni Parkhurst fyrir pvi að koma j
upp svikum félagsins, og hefir honum i
nú tekizt að sanna, að embættismenu
félagsins, p. e. borgarinnar, láti alls-
konar óbótamenn múta sér til pess
að pegja yfir glæpum peirra, pví peir, |
embættismennirnir, fengu vssan hluta
af ágóðanum hjá bófunum. En pegar
petta varð sannað, snerust allir betri
menn gegn ,.Tammany-hringnum“, og
ráku pessa pokkapilta frá völdum, pví
enn sem komið er, eru fieiri heiðar-
legir menn í borginni, en bófar, hvað
lengi sem pað nú varir.
Kínverjar hafa leitað poss við
Englendinga og Ilússa, að peir semdu
frið með peim og Japansmönnum; en
úr pví hefir enn ekki orðið, enda hefir
Rússum og Englendingum hingað til
lltt samið um málefni sín í milli i
Asíu, og sagt er að Rússar hafi 70,000
vígbúnar austur i WJadhostock, til
pess að grípa til, ef ú parf að halda
par eystra.
Nú hafa Kinverjar farið hins
sama á leit við Cleveland forseta og
hann tekið bæn peirra vel og srgzt
vera fús til að dæma mál peirra og
Japaninga, ef peir bæðu sig hins sama I
og Kínverjar.
England. Eorsætisráðgjafi Eng-
lendinga, Jtosehery lávarður, hélt i
növembermánuði milcla ræðu í bænum
Brodford gegn efri m&lstofunm, sem *
hann sagði að nauðsynlegt væri að
breyta svo fyrirkomulaginu á, að lá-
varðarnir gætu eigi lengur ráðið lög-
um og lofum á Englandi, eins og nú
ætti sér stað, par sein efrimálstofan
gæti óuýtt málin fyrir neðri málstof_
unni, jafnvel pó hún hefði gefið ný.
mælum samhljöða atkvæði sitt.
Rosebery kvað pað ekkivera nýja
uppástungu, að takmarka pyrfti vald
efri málstofunnar, pví að gamli Willi-
am Pitt hefði sagt pað fyrir lieilli
öld siðan að efri málstofan pyrfti
umbreytingar við.
Rosebery lávarður kvað málum
pjóðarinnar vera komið í svo óvænt
efni vegna mótpróa efri málstofunnar
gegn ýmsum frjálslyndum lagaákvæð-
um, að svo búið mætti eigi lengur
standa. |>að væri nú reyndar svo
sem sjálfsagt, að lávarðarnir berðust
með knjám og hnúfum gegn allri
breytingu á efri málstofunni, pó neðn
málstofan sampykkti lög í pá átt. En
pá væri hann einráðinn í pvi að skjóta
málinu til kjósenda laiidsins, og eigi
liætta fyrr en leiðrétting fengist á
pessu velferðarmáli.
Skipskaftar hafa orðið miklir í j
haust og pað sem af er vetri i Plrma- j
sundi, Norðursjónum og víðar. Sjór j
hefir og mjög gengið á land til stór-
skemmda.
A Erakklandi og Englandi hafa
og verið vatnsflóð mikil í ám af rign-
ingum. og hefir mikið mann- og fjár- I
tjón af orðið. A Erakklandi norðan-
verðu hafa og gengið miklir stormar.
Sjóbardagar íieðaiisjávar og á
bafsbotni er alllíklegt að nú fari
bráðum að tíðkast, pví í haust var
við höfuðhorgina Sidney í New South
Wales í Australiu, reyndur dálítill
kuggur 1 nærveru helztu sjóforingja
og annara hermauna, — er getur far-
ið allra ferða sinna niðri sjónum, svo
enginn viti, hvar hann er. Báturinn |
getur farið í kaf á báðum endum og
svo langt niður í sjóinn, sem stýrimað-
ur óskar og staðnæmist par. er hann
vill.
Báturinn liefir sprengikúlur í báð-
um stöfnum, sem hann sendir svo upp
undir herskip pau, er á að eyðileggja.
Smiðurínu heitir Seyonoucr Allan,
og sagðí hann pað vera vafalaust, að
bátar pessir gætu verið 3 daga neðan-
sj á var.
Öllum peim er á liorfðu pessar
aðfarir bátsins, kom saman um, að
pessi voða-uppáfynding mundigjörsam-
loga breyta öllum hernaði á sjó.
Sprengivélarnar á að útbúa með
segulafli, svo pær geti eigi annað en
hitt járndrekana ofansjávar. og sprengi
bæði skip og menn í lopt upp.
Húnavatnssýslu 30. okt. 1894.
Tíðarfar- ]>að má fullyrða, að
petta sumar hefir frá upphafi til enda
verið eitt með allra beztu sumrum að
veðurgæðum. og par af leiðandi til
landsnytja allra, og gæfta við sjó, j
enda góður sjávarafli viða. Sá eíni
timinn er dalitið var kaldur, var frá
pví 3 vikur uf sumri, og fram yfir
fardagana, enda dró pann tima mjög
úr framför bæði grass og skepna.
Eptir fardagana, brá aptur til góðr-
ar veðráttu. Heysknpartiðin var á-
gæt, og haustið hið blíðasta allt á
pennan dag, optast sunnanátt, og
frost iiijög sjaldan.
Heilsufar íuanna. 3 vikur af
suinri, var Influenzan búin að gripa
meira og minna yfir. flest heimili hér
í sýslunni, cf tii vill kom hún pó
nokkuð seinna á einstök heimili. Hún
lagðist að visn misjafnlega pungt á
menn, en yfirleitt varð hún pó ærið
pungbær og afleiðingar hennar hafa
verið langvinnar, ank pess mannskaða
er hún gjörði hér, og áður mun vera
minnst á í Austra. Síðan veiki pess-
arj létti af, hefir heilsufarié almennt
verið allgott, nema hvað afleiðingar
inflúenzunnar hafa til pessa. verið við-
varandi á sumum eins og áður er á-
vikið.
Jíirðabætur og heyskapur.
Vegna veikindanna, var víðast með
minnsta móti unnið að jarðabócum i
vor, og sérstaklega urðu pær misjafn-
ar hjá mönnum, af pví veikin lagðist
misjafnlega pungt á heimilin, pví sum-
staðar komust varla af hin vanalegu
vorverk; munu samt flestir hreppar
hafa dálítið getað haldið i horflnu,
livað jarðabætur snertir.
Heyskapur varð almcnnt mikið
góður; að sönnu reyndust túnin víða
lakari en i fyrra, en aptur sumstaðar
fullt svo göð og betri, og allstaðar
náðust töðnrnar inn með góðri verk-
un. Útheysskapurinn mun almennt
hafa orðið mikið góður, og fullt
svo mikill sem í fyrra, einnig
viðast, ef ekki allstaðar. með góðri
nýtingu. ]>að er pvi vonandi, að
menu séu almennt, livað heyföng
snertir, vel við vet.ri búnir, og er
pað ætið pýðingarmikið atriði fyrir
búnaðinn.
Fiskafli og laxveifti. Fiskafli
hefir hér nokkur verið. einkum aflaðist
vel smemma í júlí nokkra daga, pegar ,
ný síld var til beitu. Blönduósmenn
sóttu pá norðurá Skagstrenclinga
fiskiinið og öfluðu vel. Um haust-
vertíðina verður enn ekki sagt, en
afli hefir frétzt að væri útí Nesjum
og á Skaga, enda líka fiskivart á
Miðnesi og Vatnsnesi. Laxveiðin
varð mjög lítil allstaðar í sumar,
helzt reitingur í Laxá, en pó lítill
hjá pví sem opt hefir verið par. En
sáralítið veiddist í öllum hinum lax-
veiðiánum.
Verzluil. Yerzlunar árið hefir
verið fullt svo gott sem í fyrra, ein-
kum að pví leyti fyrst, að útlenda
varan hefir verið í jafnlægra verði
og svo hinu, að nú gátu margir selt
sauði fyrir peninga á mörkuðuin sem
haldnir voru víðsvegar um sýsluna
af Englendingi einum og Sigfúsi Ey-
mundssyni í Reykjavík; var allt fé
vigtað, og eigi teknir peir sauðir,
sem ekki náðu 100 pd. pyngd. Fyrir
100 pd. kindina voru gefnar 11 kr.
eða 11 aura fyrir pundið, en svo fór
dálitið hækkandi eptir vænleik sauð-
anna; pannig var fyrir 140 pd. sauði
gefnir 13 aurar fyrir pundið. Allt
var borgað með peningum og kom
pað sér mjög vel. Auðvitað íóru
margir á mis við petta, sem ekki áttu
tvævetra sauði, en samt varð petta
almenningi til mikilla hagsmuna, og
greiðir mjög fyrir í viðskiptum manna.
f>á hefir og margt fé verið látið
til Zöllners fyrir vórur og peninga, og
ætla menn að sú verzlun liafi verið
til hagnaðar í ár; korn t. d. 200 pd.
á 10 kr. með öllum kostnaði, en 15.
kr. hjá kaupmönmim. Mörgum kem-
kemur pað lika vel að iægsta vigtar-
stígið hjá Zöllner er 90 pund, og
geta menn fyrir pað, komið par að
veturgömlu fé. ]>ó gott hatí verið
sumarið, hefir samt fé ekki reynzt
jafnvænt og i fyrra.
Nú liggur gufuskipið „Ásgeir“ á
Blönduós-liöfn, og tekur par haust-
vörur hjá kaupmönnum til Hafnar:
kemst kjötið pannig nýtt á markaðinn
erlendis, og getur pað orðið til bóta
fyrir seinni tímann.
Mannslát. Nýlega er látinn —
eptir langan sjúkleik,— og jarðsettur,
Jósep Jónatansson bóndi á Miðhópi
40 ára að aldri. Hann var hinn nýt-
asti maður, og er pví mikill slcaði að
missi hans, eigi aðeins fyrir konu
lians, börn og vandamenn, helaur og
fyrir sveitarfélag hans, og marga
héraðsbúa, er bann var. að góðu einu
lcunnar.
Ýmislegt
frá
útlöndum
—o—
Ástarsaga af Mkulási 2.
llussakeisara-
í síðustu fregnum í útleudum
blöðum er svo sagt, að eitthvað muni
dragast með giptingu keisarans, og
eru pað tilgátur manna að svo muni
á pví standa:
Ríkisarfinn á að hafa um nokkurn
undanfarinn tíma fellt brennandi ást
til uugrar og fríðrar Gyðingastúlku.
Foreldrar hans vissu ekkert af pessu
pangað til Alexander faðir bans bauð
syni sínum, að leita sér kvonfangs.
Nikulás ríkisarfi hafði mikið ástfengi
af móður sinni, og trúði liann henni
fyrir pessu leyndarmáli og sagði henni
um leið, að hann vildi heldur segja
af sér öllu tilkalli til keisaratignar-
innar, en skilja við stúlkuna, sem
hann elskaði af öllu hjarta og ofur-
heitt og gæti hann pví ekki hlýðnast
skipun föður síns uin kvonbænirnar.
Móðir ríkisarfa sagði nú inanni sinum
frá pessu, og varð honum mjög bilt
við, en flýtti pví meir fyrir bónorðs-
för sonar síns til Koburgar, og varð
hann að hlýða, og í peirri ferð lof-
aðist hann jirinzessu Alix af Hessen.
Hún Iiryggbraut prinzinn.
Nú er „fina fólkinu“ i útlöndum
varla um annað tiðræddara en hrygg-
| brot pau, er hinn rikasti erfingi heims-
ins, Anna, dóttir púsund millióna
eigandans, Jay Goulds frá Ameriku,
hefir gefið stórmenni álfu vorrar nm
pessar munclir, og nýlega hefir hún
hryggbrotið prinz Franz af Batten-
herg, bróður prinz Hinriks af Batten-
berg, sem á Beatrice, yngstu dóttur
Viktoriu Englandsdrottningar.
Marpir af liinuin tignustu ungu
mönnum á Frakklandi hafa beðið
pessarar Örmu Gouldsdóttur, og full-
vissað liana „uppá æru og trú“ um
að peir væru „bráðskotnir" í benni
og gætu ekki An hennar lifað, En
hún hefir pá sterklega grunuða um,
að pá langaði inest til pess að ná í
hinar mörgn milliónir hennar, en með
| ást peirra væri pað ekki nertia í löku
! moðallagi; en hún kveðst engan vilja
eiga nema pann mann, er elski hana
sjálfa, en ekki auð hennar, óg pað á-
leit hún að pessi prinz Franz af
Battenberg ekki gjörði, hversu fag-
urt sem hann talaði, og pvi hrygg-
braut hún hann eins og svo marga
fátæka aðalsmenn, og er hún nú á för-
um til Ameriku,
]>að er sagt að gömlu drottning-
unni á Englandi hafi ekki verið um
að komast i niægðir við dóttur Goulds,
pó vellauðug væri, pví kerlingu póttu
að auðæfi föður ungfrúarinnar væru
misjafnlega fengin, og mest með pvi
„að kl/ppa lnmhu á verzlunarsamkundu-
húsuin Ameríku og stela járnbrautum.
]>að eina nýtilega, sem Jay Gould
gjörði um æfina var pað, að hann
fann upp nýja rottugildru, en að
komast í nánustu tengdir við döttur
' pessa millióna-pjófs og rottugildru-
meistara, pykir Yiktoriu drottningu
harla lítil upphefð fyrir sig og sína.
Sie transit gloria nuindi. í
f. m. var komið með skinhoraðan
aumingja á Laennec-spitalann í Par-
ísarborg. ]>að var sjálfsmorðingi, og
hafði skotið sig í gegnum gagnaugað.
Við rannsóknina eptir pvf, hver
pessi vesalingur væri, sannaðist pað, að
maðurinn var Louis af líourbon,
sonur prinzessu nokkurrar afBourbou,
sem lifir á Hollandi, og er kominn af
hinni fornu konungaætt Frakka, Bour-
bonunum. artí Hinriks 4. og Loðviks 14.
Louis af Bourbon hafði orðið ó-
sáttur við foreldra sína, hlaupið á