Austri - 08.12.1894, Blaðsíða 3

Nr; U
A U S T R I.
1 :J(i
brott frá þeim fyrír mörgum árum,
tekið sér annað nafn og sezt að i
Parísarborg sem mjólkursali.
P i 11 a r !
Stúlkurnar báðu mig að segja
ykkur, að þær hefðu séð inndælar
jólagjafir og marga stórkoss-verða
muni, í verzlan Magnúsar Einarssonar
á Yestdalseyri. þær hafa þegar
keypt og pantað margt laglegt handa
ykkur.
Eptirfarandi lýsingu hefir herra
konsiil H. I. Ernst á Seyðisfirði sent
oss til upptöku í Austra.
Ritstjórinn.
*
* *
f»j(íðveldið Argentina.
Meðal fylkjanna í Argentíua er
pað einkum Santa Fé, sem mestum
framförum virðist hafa tekið hin síð-
ari árin. Fylki petta er töluvert
stærra en ísland og er hér um bii
*/4 hluti pess ræktað land. Helztu
borgir par eru: Rosario með um
60,000 íbúa og Santa Fé með 23,000
íbúa. Landið er nálega allt saman
sléttlendi og renua ár og lækir um
pað þvert og endiiangt. I norður-
hluta pess eru skógar miklir og fæst
par ágætur efniviður til bygginga;
miðbik og suðurhluti pess er pvínær
óslitin grassletta. Jarðvegurinn er á-
kaflega frjófsamur og pavfnast eigi á-
burðar fyrst um sinn, og gott neyzlu-
vatn or par hvervetna nægilegt. Lopts-
lag ev par mjög blítt, likt og á SuðuV-
ítaliu, og veðrátta pví nokkuð lik
allt árið. Úrkoma er par nægileg.
J>ar vex hveiti, mais, bygg, baunir,
jarðepli, hör, tóbak, sykurreyr, og m. fl.
Mest kveður að hveitiræktinni, enda
er hveiti paðan beztu tegundar, hefir
par fengizt hveiti 160—168 pd. að
pyngd hvert hundrað potta. Árið
1893 var uppskeran par í 186 af 311
nýlendum fylkisins: hveiti 1070 milí-
ónir punda, mais 120 mil. pd, bygg
12 mil. pd., hörfræ 96 mil. pd., syk-
urreyr 170 mil. pd., jarðepli 92 mil.
pd., smári 400 mil. pd. og af tóbaki
um 100,000 pd., öll uppskeran var
hérumbil 100 millíónir króna virði.
Ræktað land var nrið 1863 að flat-
armáli að eins 8000 hektarar, (hver
hektar er 25,380 Q álnir eða nokkru
meira en 3 vallardagsláttur), en árið
1893 var ræktað land 860,000 hekt-
arar.
Járnbrautirnar, sem liggja viðs-
vegar um landið og hin fjölda mörgu
fljót og ár, er uin það renna, greiða
mjög fyrir útflutningi á afurðum fylk-
isins. Frá hveitimylnum fylkisins
fluttist krið 1893 um 1'/2 miljón poka
af hveiti, hver poki 180 pd. að þyngd.
Af akuryrkjuvélum íluttist iuni landið
frá útlöndum, árið 1892, 38.677 plógar
139 lireinsunarvélar, 89 sáningarvélar,
4998 kornskurðarvélar og 328 gufu-
priskivélar.
Af húsdýrum taldist par árið
1887, 2,400,000 nautgripa, 3 mil. sauð-
fjár, 536,000 hesta og 58,000 svína,
samtals metið 160,000,000 króna virði,
og enginn efi er á þvi, að tölur pess-
ar hafi tvöfaldast á hinum síðustn sjö
árum. Vinnukjör eru par mjög að-
gengileg; um uppskerutímann er vana-
lega hörgull á viunufólki og er kaup-
gjald þá 80 til 150 „pesos" (hver
peso = 1,20 k.) um mánuðinn auk
fæðis og húsnæðis. Uppskeran stend-
ur vanalega yfir í 4 mánuði og bvrj-
ar í nóvember.
Ibúatala í fylkinu taldist vera
220.332, er mauntal fór par fram
árið 1887, og er pað að eius lm á
hverjum □ kilometer, (hver kilomet
er = 3186 fet) en sökum pess, hve
menn hafa síðan stöðugt streymt inní
landið frá Norðurálfunni, mun nú
mega telja að 3 menn húi á liverj-
um □ kilometer. er par pví ákafiega
strjálbýlt í samanburði við Norðurálfu,
er pví auðsjáanlegt, Jive Ludrými er
ákaflega mikið í fylkinu.
í Santa Fé er kaupgjald vinnu-
manna útí sveitunum að meðtali 25 —
30 pesos um mánuðinn allt árið, auk
tæðis og búsnæðis. Allur fatnaður
er par mjög ódýr; parf pví ekki spar-
samur vinnumaður að eyða meiru en
þriðjungnum af kaupi sínu, og er Inn-
um pvi innan haudar, að draga sam-
an á 3 eða 4 árum nægilega fjárupp-
hæð til pess að kaupa sér bújörð.
Við mylnurnar er kaupið 30—50 pesos
um mánuðinn. Verð á jörðum er
nokkuð mismunandi, og fer pað mest
eptir pví, hvort pær liggja uálægt
járnbrautum, höfnum og stórum borg-
um, eða lengra í burta. I nánd við
borgirnar Santa Fé og Rosario er
verð á jörðum frá 300—600 „pesos“
í gulli, (hver gull-peso = 3,60 kr.)
fyrir hverja 25 hektra. í nýlendum
peim, er fjær liggja, en sem járn-
brautir pó liggjn um, er verðið 116—
260 „pesos“ fyrir 25 hektra, í öll-
um nýlendunum eru skólar, lyfja-
búðir, o. s. frv.
Óskilíifé
selt í Fljótsdalshreppi haustið 1894.
1. Hvít lambgimbur markleysa hægra
biti fr. vinstra.
2. Hvít lambgimbur, heilrifað biti apt-
an h., ómarkað vinstra.
3. Hvít lambgimbur, sýlt fjöður fr.
h., markleysa vinstra.
4. Hvit lambgimbur, sneitt og biti
aptan h., sneitt apt. boðbildur fr.
vinstra.
5. Hvít lambgimbur, hangfjöður aft.
biti fr. h., hálftaf aft. hangfj. fr.
vinstra.
6. Hvítur lambgeldingur, sneiðrifað
fr. h., prístýft apt. vinstra.
7. Hvítur sauður vg., hvatrifað hægra
miðhlutað og biti fr. vinstra.
.8 Hvit ær vg., markleysa hægra,
sneitt apt., biti fr. vinstra.
8. Hvítur sauður vg., sneitt fr. h.,
miðhlutað vinstra.
Arnheíðarstöðum 10. nóv. 1894.
Sölvi Vigfússen.
Óskilafé
selt á Vopnafirði 30. oktöber 1894.
1. Veturgömul ær, mark blaðstýft
fr. biti a., miðhlutað.
2. Veturgömul ær, mark hvatrifað
biti a., sneitt a. Brm. G. J.
3. Hvítur lambgeldiugur, mark stýft
tvibitað fr. v.
4. Hvit lambgimbur, mark tvístýfta.,
sneiðrifað a., biti fr. v.
6. Mögóttur lambhrútur, mark stýft
gagnbitað, hvatt v.
6, Hvit ær með sama marki.
Vopnafirði 16. nóv, 1894.
V. Sigfússon.
HALDIÐ ÁFIIAM AÐ IÆSA!
Bókbandsverkstofa Brynj-
ólfs Brynjólfssonar er á Hrólfi
við SeyöisfjörÓ. Bækur teknar
til bands og aðgjörðar. Vandað
band, ódýrt og fljótt af héndi
leyst.
352
y>að purfti elgi að segja liðsmönnuuum petta tvisvar, og voru
nú yfirmennirnir einir sins liðs.
"„Hvað ætlið pér nú fyrir yður?“ spurði hinn yngri.
„Eg ætla að búa mér til sólhlif“; svaraði sá eldri um leið og
hann hnýtti vasaklútnum sinmn um sverðshjöltun.
„Hún dugar okkur ekki báðum“; sagði sá yngri, og fór eins að.
Síðan sneru báðir ofan að höfninni, og veifuðu par sólldílum
sinum.
þanuig för fram landganga hinua púsund á Sikiley pann 16.
maí 1860.
Eitt af helztu strætunum í Marsalaborg, er „via Tritone“,
gcngur pað í gegnum pvera borgina, og er alsett fögrum búðum.
fnvr hafði silkikaupmaður Viacelli búið í eiuhverju fallegasta húsinu.
En nú var hlerum lokað á pví, og liúsið sem mannlaust væri.
þar á fyrsta sal var bústaðurinn og hann ríkmannlegur. þar
gekk nú náföl svartklædd. kona um gólf og nísti höndum, gagntekin
af sorg. það var ekkja Viacelli.
Fyrir 4 dögum hafði allt litið hér öðru visi út. þá bjó hér
velmetinn og rikur húsfaðir með sonum sínum og dætrum, sem öll
kepptust um að gjöru heimilslífið sem ánægjulegast. En einn morg-
un snemma brutust hermenn inní pessa paradís, handtóku alla
familiuna, hneppt.u hana í fangelsi, og drógu hana síðan fyrir her-
mannadóm pann, er staðið hafði stöðugt á Sikíley síðan 1848.
Dómurinn var uppkveðinn og engum var hlíft nema húsraóðirinni,
en hversvegna? Til pess að hún með sinni ógnar sorg og harmi
skyldi vera lifandi vitni um grimmd Bourbonanna á Sikiley og
hræða hina prælslega meðförnu eyjarskeggja frá pví að gjöra fleiri
tilraunir til pess að kasta ánauðarokinu af herðum sér. þvilík
grimmd konungssinna var máske vel hugsuð, hefði hún eigi komist
fyrir dómstól himnakonungsins. það varð aldrei uppvíst, hvort
Viacelli hefði verið sekur, en hin prælslega moðferð á honura
og hans. tendraði haturs-bál 1 hjörtum Marsalaborgarmanna, pó
peir væru einhverjir hinir konunghollustu af eyjarskeggjum.
349
Herforinginu brá pegar sverðinu og reiddi pað til höggs og
huggði að kljúfa Laudolfo í herðar niður, en liann brá stölnum fyrir
höggið, svo eigi sakaði, og áður en Grimaldi fengí aptur reitt til
höggs, hafði Landolfo rekið rýtinginn í brjóst honum uppað hjöltum.
Bar petta að með svo skjótri svipan að eigi verður frá sagt.
„Djöfullinn piíinU öskraði herforinginn grimmdarlega. „Ella,
non mi amava!“ sagði hann i veikum inálróm og féli um koll.
þessi voru hans síðustu orð.
í sama bili heyrðist bumbusláttur útá borgarstrætunum, og
Landolfo þaufc út að glngganum.
Annað rrriittýn.
llinir þúsuiid
Bumbuelátturinn, sem var övaualegur í pessuin hluta bæjarins
var eigi misheyrn, pvi þegar Landolfo kom niður í Halnargötuna,
pá sá hann, hvar nokkur hluti af setuliðinu gekk niður að tollbúð-
inni, par seræ hinn eiginlegi landtökustaður var. Meðan hann
gekk á eptir herfiokknuro, pá sá hann marga liðsforingjasondiboða
hiaupandi úr öllum áttum, hvislast einhverju á við yfirmeun sína
og pjóta síðan strax á stað aptur. Hanu komst að því, að pað var
Grimaldi yfirherforingi, sem verið var að leita að, og voru peir
orðnir mjög órólegir yfir fjarveru hans, Eins og lesendunum er
kucifnigt, pá gat Ijandolfo gefið upplýsíngar um, hvað olii fjarveru
Grimaldi yfirherforingja, eu pað kærði hanu sig nú ekki mikið um
að segja, hann fór pvi að greiðka sporið, svo hann komst fram
fyrir herflokkinn og kom á undau honum niður að tollbúðinni. Á
landtökubryggjunui var fjöldi fólks, var pað allskonar ópjóðalýður.
sem ekki hafði annað fyrir stafini, en reika aptur og fram um strætí.
borgarinnar. þeir skildu ekkert í pví, að ijöldí af fiskibátum, stór-
uin og smáum, sem nýlega höfðn komið róandi að úr öllum áttuno,
láu nú kyrrir rúmt skotmál frá bryggjunui, í stað pess að leggja að
honni. það var einmitt koma pessara fiskiháta, sem hafði vakið