Austri - 08.04.1895, Blaðsíða 3

Kr: 10
A TJ S T R I,
39
t T D R Á T T II R
úr verðlagsskrám |>eim sem gilda í N O 1’ ð U 1‘- og A 11 8 t ll r íl m t i U ll frá mibjum maí 1895 til jafnlengdar 1890.
Sýslur: Sauóir íi hausti d vetra eða eldri Hver Sauðir á hausti 2 vetra Hver Sauðir á j á hausti 1 með vetur | Iömbum gamlir Hver Hver. Kýr í fardögum Hver Áburðar- hestur í fardögum Hver ’ Hvít ull pd. Tólg pd. Va<Vo;il al. Harður fiskur vœtt Nauts- skinn 1 fjórð. Hross- skinn 1 fjóró. Dagsverk Ijambs- fóður Meðalalin
Húnavatnssýsla 17,17l/2 13,69 10,297 , 13,30 90,847, 66,71 0,60 0,267, 1,23 11,71 14,157, 7,85 2,17 4,08 0,50
Skagafjarðarsýsla .... 14,92l/, 12,84 9,09 12,877, 92,9U/, 71,00 0,59 0,30 1,20 10,92 14,397, 10,15 2,39 4.04 0,49
Eyjafjarðars. og Akureyri . 14,347, 13,1077 8,66 11,737, 93,967, 69,65 0,59 0,25 0,97 9,467, 13,377, 9,20 2,33 4,127, 0,47
"þingeyjarsýsla 15,88 14,17 9,50 13,73 95,90 80,60 0,60 0,24 1,10 9.48 11,097, 8,027, 2J31/, 4,37 7, 0,49
Norður-Múlasýsla .... 16,60 14,63 10,28 13,47 103,3372 66,877, 0,63 0,26 V, 1,207* 10,917, 11,20 7,81 co to 4,01 0,51
Suður-Múlasýsla .... 15.897, 14,187, 9.467, 13,20 106,367, 66,097, 0,617, 0,277, 1,48 12.357, 12.82 8,75 2.90 4,197, 0,53
NÝJUSTTJ FEÉTTIE
—o—
„Tliyra“ kom loks hingað pann
5. p. m., hafði hun eigi komizt út frá
Kaupmannahöfn fyrir lagís fyr en 4
dögum síðar en áætlað var; en „Lanra“
hafði verið innif'rosin í 14 daga i
Kaupmannahöfn.
Með „Thyra“ voru nú alþingis-
maður Jón Jónsson frá Múla, vice-
konsúll J. Y. Havsten með frú siuni
og 2 sonum, kaupmenniniir Kristján
Popp frá Sauðárkrók og Olafur Arna-
son frá Byrarbakka með frú, og verzl-
unarmaður Sigurður Laxdal frá Ame-
riku.
Frá Suðurfjörðunum komu hing-
að með Thyra vice-konsúll Carl I).
Tulinius er ætlar til Iteykjavíkur;
síra |>orsteinn Halldórsson. héraðs-
læknir Fr. Zeuthen, kaupmaður G'sli
Hj ilmarsson með frú og útvegsbóndi
Stefán Arnason o. fl.
Með Thyra fór nú sýslumaður
Axel V. Tulinius suður til Reykja-
vikur til að ganga ad eiga heitmey
sína, fröken Guðrúnu dóttur Hall-
grims biskups Sveinssonar.
|>eir verzlunarmennirnir Ragnar
Ölafsson frá Eskifirði til Akureyrar
og Jóhann Sigfússon frá Vopnafirði
til Siglufjarðar fóru og nú með Thyra.
Skúlamálið. Hann cr alveg
sýknaður af hæstarétti, eins og hrað-
fréttin frá Ofto Wathne í 7. tbl.
Austra segir, af öllum kröfum og kær-
um pess opinbera, og aðeins dæmdur
til að greiða ’/8 hluta hins mikla
málskostnaðar, hina 7/s hluta fær
Bndssjóður ánægjuna! af að borga.
Kærupunktarn’r gegn Skúla fógeta
munu hafa Verið 8 og allir gjörsam-
lega felldir af hæstarétti nema hvað
réttinum þótti Skúla skylt að bóka úr-
skurðinn um Sigurð „skurð“, og þar af
mun þessi 8. hluti málskostnaðar, er
á Skúla lenti. runninn. Að öðrn leyti
var franiburður Skúla lagður til grund-
vallar .fyrir dóminum, þareð hæsta-
rétti þötti eigi rannsókn setudómarans
vel fallin til að hyggja dóminn n.
Málsfærlsan í hæstarétti stóð í
5 daga með mikilli hluttekningu frá
almennings lilið, og færðu blöðin dag-
lega nákvæmar fregnir um málið. Máls-
fœrslumaður Skúla var Réft, hæsta-
réttar advokat, ungur maður, en ágæt-
ur juristi og mælskumaður hinn niesti.
J>að er eigi óhugsandi að þessum
úrslitum málsins fylgi dálítið „eptir-
spil“, nfl. skaðabótamál á hendur
landsjóði, uppá þó nokkrar þúsundir
króna fyrir tekjumissi Skúla sýslu-
manns; en vonandi er, að Skúli fógeti
láti hér af föðurlandsást náð ganga
fyrir rétti. »
Yarðskipift. ]>að hefir farið
betur en áhorfðist með varðskipið.
Ríkisdagurinn hefir veitt féð og hing-
að kemur bráðum til landsins til ept-
irlits með hinum útlendu fiskimönnum
ágætt, nýtt og mjög hraðskreytt her-
skip, „Heimdallur“, skipstjóri Schuh,
og þar er í yfirmannaflokki næst-
elzti sonur krónprinzins (prinz) CarL
„Heiindalli“ er einkum ætlaðar stöðv-
ar hér fyrir Austurlandi.
Annað herskip, „Ingólfur‘l skip-
stjóri Commandör T andel verður við
mælingar hér í sumar fyrir vestan
land og í Grænlandshafi.
]>essi herskip hefir stórkaupmað-
ur Ásgeir Ásgeirsson tekið að sér að
byrgja upp í sumar með kolum, og
mun því gúfuskip lians, ,, .1. AsgeirS-
son væntanlegt hingað við og við i
sumar.
Gufuskip Otto Wathncs, „EgiUu
var í Hamborg þann 26. marz, þá
ferðbúið til Stavanger, og er því, eiiis-
og líka „ VaagerC, væntanlegt hingað
á hverjum degi.
Flutningsskip þeirra Zollners og
Vidálíns, „ StamfordA átti að fara frá
Kaupraannahöfn 3. þ. m. til Newcastlé,
liggja þar fáa daga, og mun væntun-
legt hingað ura páskaleytið.
Stói’kaupmaður Thov E. Tulinius
hefir nú leigt gufuskipið „RjúMnu
til vöruflutninga í suraar, og er það
væntanlegt hingað til Av.sturlandsins
bi’áðlega, svo það lítur út fyrir að
samgöngurnar við útlönd verði í bezta
lagi í sumar béðan frá Austurlandi.
I útlöndum er stói’tiðinda lítið.
Áustrœni áfriðurinn heldur ennþá á-
fram. Ekkja Alexanders Rússakeis-
ara nýkomin til Kaupmannahafnar,
]>ar hafði nýlega ' skötið sig til baná
æðsti yfirmaður í iiinn heimuíega
lögregluliði bæjarins, Korn, og þótti
mikill mannskaði að honum.
396
vera. Yertu hughraust, elskan mín! — Elísa, þú er* nú aptur i
húsinu þínu, við höfum nú fengið það aptur, og enginn nema dauð-
inn skal flytja okkur úr því. Okkar ágæti vinur liérna mun skýra
það allt fyrir þér. 0, Elisa! Svo sannarlega sein hamingjan er
til í þessum heimi, skal hún vera hjá okkur“.
„Gleymum liðna timanum og byrjum með þessu nýja ári nýtt
og betra líf“.
Hljóðlega krupu hjónin á kné, og börnin héngu í þeim af
gleði.
Frá hjarta mannsins steig bæn upp að hásæti náðarinnar; og
rneð tárvotum augum horlði kaptein Berg yfir hópinn.
Finim ár eru liðin frá þessari gleðilegu nýjársnótt.
Tómas Hansen hefir nú borgað húsið sitt og lifir nú glaður
og ánægður.
Elísa tekur opt fram úr skápnum dýrindis-skjalið góða, og
grætur gleðitarum.
Hvorki iyrir öll auða-fi veraldarinnar né • öll hennar metorð
hefði hún viljað skipta á þessu dýrmæta skjali, sem hún geymdi
til endurminningar um hina blessunarriku breUingu á iífinu.
J.
A Englaiidi er nýdáin gömul kona fjarska auðug. Auk hinna
miklu auðæfa bæði í lausafé og löndum, eptirlét kerling mesta sæg
«it köttuni. sem hún hefir í erfðaskrá sinni ráðstafað til fósturs
hjá ýnisum nágröhnum sínum, gegn góðri borgun.
Kerling hefir og gefið liinuni nafnkunna stjórnfræðingi ogparla-
mentis-meðlim, R&ndolph ChurchiU stóran herragarð, Walvercot, í
gretmd við Oxford, og segir kerling í erfðaskránni, að það sé f
„viðurkenuingarkyni fyrir framgöngu hans f stcrmálum rikisins11.
393
afsals hréf fyrir eignlnni, og i staðinn gefa mjer aptur veðskulda-
bréf (gjældsbevis) hvað sem fyrir kann að koma.“
Hansen íetiaði ?ð staoda upp og þakka kapteininum fyrir vol-
vildina við sig, en hann hneig aptur niður á stólinn og grét eins
og barn. Meðan hann sat þannig með hendurnar fyrir andlitinu
gekk Berg hægt út, þegar hann svo kom inn aptur, var hann með
körfu á handieggnuni.
„Jæja, verið nú kughraustur, vinur niimr', kaUaði hann til
hans, „hérna er dálitið handa konunni yðar og börnumim, Hafið
það heiin ineð yður, og trúiðmér, Hansen, ef þér verðið hálft svo á-
nægður með að taka á móti boði mínu, seni eg er við það að gjöra
það, þá eruð þér sannarlega mjög ánægður“.
„Guð launi yðuc það. kapteinn Berg!“ kallaði Hansen.
„Yerið alveg áhyggjulaus“, sagði Berg þegar Hansen tók körf-
una og ætlaði á stað. „Ef þér megið vera að á morgun eða hinti
daginn, þá kornið til mín, og þá skuíum við útbúa skjölin."
]>á er Tómas Hansen var koir.inn út á götuna, var gangurinn
léttur og hraður. Anægjan og gleðir. skein út úr hverjum drætti
í andliti hans, og á ieiðinni fann hann til þess með innilegu þakk-
læti til Guðs að hann var orðinn nýr maður.
— — ]>að var meira en hilfrökkrað kvöldið þaun 31. des-
ember.
í liinu slæisa heimkynni þar sem Elísa Hansen bjó, var lield-
nr betra og þægilegra eu áður, þeg-ar við fórum þaðan seinast,
breytingarnar voru reyndar ósköp litilfjörlegar og búsgögmin þa«
sömu. I þessa sex daga hafði bóndinn komið heim á hverju kvöldi
og var farinn aptur á hverjtam laorgni fyrir birtingu, og hím vissi
að hann þessa dagana hafði ekki bragðað áfenga drykki, þvi and-
litið var þegar farið að hiæytast ©g farið að fá aptur karimannleg-
an svip og hvert orð sem hann sagði var vingjarnlegt eg ástúðlegt-
Hann hafði gefið bömuiumi nýja skó og hlýjari föt, og Elísu hafði
hann gefið það sein hún ailra. mest þarfuaðist, en allt tii þessa
hatði hann verið þegjaíidalegur og hugsi og svarað fáu.
Vonin kviknaði á ný í brjósti hinnar elskandi og ástríku konu.
Og var það ekki eðlilegt? Aldrei í 6 ár. liafði maður liennar verið
eins og nú. Fyrir viku kveið hún ælíð heimkomu ntanrs sins, en uú