Austri - 18.05.1895, Blaðsíða 3

Na 14
A U S T R I.
55
Seyöisfirði 18. ixiaí 1895.
Tíðarfar hefir verið blítt, en 1
gær kom ákaft norðanhret, er stend-
ur ennþá. I
Síltlarafla sagði hraðboði til 0.
Wathnes ár Fáskrúðsfirði par nokkurn
af feitri s'ild; hafði síld verið lokuð
par innií 4„smá-lásum“,er sendimaður ,
fór af stað.
Nýdáinn er Sigurður bóndi Ste-
fánsson á Hánefsstöðum eptir langa
sjúkdómslegu. Annars almenn heil-
brigð meðal manna.
„Hehn(lallur“, nið danska varð-
skip. kom hingað pann 12. p. m. Skip- j
inu stýrir kapteinn Schultz, en undir- ,
foringi er par. prinz Carl, sonur j
Friðriks krónprinz, laglegur maður og |
föngulegur.
Nóttina milli pess 13. og 14. p.
m. kom hingað herskipið „liígólfur",
er kommandör Vandel stýrir. Með
skipinu, sem meðal annars á að kanna
hafið og hafsbotninn vestur af íslandi,
eru nokkrir vísindamenn.
Papósskipið slitið npp á höfninni,
miklu af vörum bjargað.
f>rír hvalir reknir í Nesjum.
Mamitalsþiiig
verða að forfallalausu haldin á eptir-
fylgjandi stað og stundu.
Föstudag 31. maí á Vopnafjarðar-
verzlunarstað kl. 12. á hádegi.
friðjudag 4. júní á Skeggjastöðnm
kl. 12 á hádegi.
Ltnigardag 8. júní á Skjöldólfsstöð-
um kl. 12 á hádegi, ‘
Mánud. 10. júní á Fossvöllum kl. 12 A h.
|>riðjudag il. júní -á Hjaltastað kl.
2 eptir hádegi.
Laugard. 15. júní á Ási kl. 2 e. h.
Mánudag 17. júní á Valpjófsst., kl.
1 2 á hádegi.
J>riðjud. 25. júní A Desjamýri kl. 12. á h.
Aukasýslufundur verður haldinn
á Eiðmn og byrjar p. 13. júní næst-
komandi kl. 12 á hádegi.
Skrifstofa Norður-Múlasýslu,
15. maí 1895.
A. V. Tulinius
settuf.
krossmessudaginn 3. p. m. fauk
nýr hattur af nndirskrifuðum í ofviðri
miklu á Fjarðarheiði. og nnm hattur-
inn eptir veðurstöðunni helzt hafa fokið
til Héra's.
J>vi bið eg finnauda að gjöra
svo vel að skiia hattinum sem fyrst
til mín.
Jn’ándarst. í Eyðaplr. 8. maí 1895.
Guðjön þorsteinsson.
Yíirlýsiiig.
Hérmeð lýsi eg pví yfir að eg
hefi afráðið að láta höfða mál gegn
rítstjóra „Austra“ Skapta Jósepssyni
íitaf ærumeiðandi orðum um mig, sem
standa í uefndu blaði 11. febrúar p.
á. og sem hefir pessa yfirskript:
Kaupmaður BjÖrn Kristjánsson l
Reykjavík Jýstur opinher lygari.
Skora eg á ritstjóra „Aíistra11
að taka pessa auglýsingu í fyrsta blað
sitt „Austra“ eptir að yfirlýsingin er
honurn afhent.
Reykjavik 25. Marz 1895.
Björn Kristjánsson.
Aiiglýsing.
Hérmeð gjöri eg pað kunnngt, að
eg 19. jan. 1895 hefi afhent eign mína
„Johannehaab" á Papós i Austur-
Skáptrfellssýslu, ásamt vörulejfum,
verzluuaráhöldum og útistandandi
sk'.ildum, verzlunarhúsinu Thor E.
Tulinius í Kaupmannahöfn, sem sam-
stundis hefir afhent herra kaupmanni
Otto Tulinins verzlun pessa, og tekur
hann að sér skuldir pær sem hvíla á
verzluninni.
Um leið og eg pakka mönnum
fyrir traust pað og velvild sem peir
hafa sýnt mér undanfarin ár, óska
eg og vona, að eptirmaður minn njóti
sömu velvildar og sama trausts, sem
eg hefi notið hjá skiptavinum mínum.
Kaupmannahöfn 23. febr. 1895.
Chr. Nielson.
Eins og sést af ofanritaðri aug-
lýsingu befi eg undirritaður keypt
verzlunarhúsin á Papós ásamt öllum
vöruleifum, útistaudandi skuldum og
verzlunaráhöldum. Oska eg pví og vona
að allir hinir gömlu skiptavinir pess-
arar verzluuar, sýj i mér sömu vel-
vild og sama traust sem hinir fyrri
eigendur verzlunarinnar hafa notið.
Otto TuUnius.

Blómin eru kornin 1 í verzlun Magnúsar Einarssonar 1 á Yestdalseyri.

f T. L. Imslands-verzlun á
Seyðisfirði fást mjög hentugar, falleg-
ar og ódýrar
WSP" ToinbMugjaflr.
\ HLUTAVELTJ. S!
Með leyfi amtmannsins yfir Norð-
ur- og Austuramtinu hefir
„Leikfélag Seyðisfjarðar“
áforruað að halda
hlntaveltu
í næstkomandi sumarkauptíð, og til-
fellur ágóðinn hinni nýju leikhiiabygg-
inga í Seyðisfjarðarkaupstað. Allir
peir 8em petfca parfíega framfarafyrir-
tæki mundu vilja styðja með gjöfum
til hlutaveltunnar, eru vinsamlegast
beðuir að s»úa sér til uudirskrifaðs
eða einhvers meðlims leikfélagsius.
Seyðisfirði 8. maí 1895.
Andr. Rasmussen.
(p. t. formaðnr
Leikfél. Seyðisfjarðar.)
BRUNAÁBYÍtGÐARFELAGIÐ
„Nye danske Brandforsikrings Selskabu
Stormgade 2 Kjöbenhavn.
Stofnað 18G4 (Aktiekapital 4, 000 000
og Iteservefond 800,000).
Teltnr að sér brunaábyrgð á hús-
um, bæjam, gripum, verzlunarvörum,
innanhússmunum o. fl fyrir fastákveðna
litla borgun (premie) án pess að
reikna nokkra borgun fyrir brunaá-
byrgðarskjöl(Police)eðastimpilgjald—.
Menn snúi sér til umboðsmanns fé-
lagsins á Seyðisfirði
St. Th. Jónssonar.
Nicolai Jeiisens
Skiæder Etablissement
Kjöbmagergade 53. 1. Sal, ligeover
for Regenzen, med de nyeste og bedste
Yarer.
Prover og Schema over Maal-
tagning sendes paa Foi’langende.
Ærbödigst
Nieolai Jensen.
WP’ Fræ-
J>ráudheim8 kaalrabi-fræ (gulróu-
fræ, og fleiri ágætar frætegunair fyrir
íslenskan jarðveg eru til hjá St
Th. Jónssyui.
um gefst hérreoð til vitundar,
að í bakarabúð A. Schiöths 4 Seyðis-
firði, kosta rúgbrauð af venjulegri
stærð aft eins öO anra, og sigtibrauð
25 aura. Yinarbrauð og allskonar
sraákökur eru vonjalega til. Stórar,
ffnar kökur til veizluhalda geta merm
ætíð fengið, ef pantað er með eins
dags fyrivvara.
41.2 ,.rr-. . _
t>ví? Reyndar kcmur hún við og við og heimsækir pig, enn pú átt
hana eí lengur, eins og úður. J>ví frá giptingu okksr 4 eg hana
einn'h
Barnið hafði nákvæinlega tekið eptir orðum hans, og boygt höf*
uðið. Brjóstið gekk ákaft, hún kreisti fast aptur augun, sern hún
var vön, er hún vildi hæla niður einhverja Akafa geðskræringu, — eri
svo sngði hún með nokkrum ótta og hjartnæmri, barnslegri ein-
feldni:
„En eg m4 pó víst elska hana, pó pér eigið hana?-1
Hann setti barnið á hné sér og kyssti p&ð.
„Barnið ruitt, elsku barnið iuitt!“ sngði liann hrifinn. „J>ú ort
ínér miklu vitrari og betri, sem póttist pó sjá petta og skjnja
mikln betur. Kæra, Astkæra Mauga min!“
Hnn varð iirædd vid hina áköfu geðsliræririgu hans, og reyndi
að komast úr faðmi hans.
„Lofið mér nú að fara heim, herra Fraxiz; Elin er niáske heim
kornm og orðin hrædd uni rnig“. —
Alit heimilið var i uppnámi og hræíslu. J>egar Elin kom
licim. kom írú Berger á nióti lienni og: spurði:
, „Vitið pér ekki hvar húu Margrét litla er?“
Nú var byrjað að leita. Á lieimilinu fannst. hún eigi, og held-
ur ekki hattur hennar eða kápa. J>að var leitað um aldingarðinn.
J>að urðu rakin litlu sporin barnsins ofan riðið cg útað garðshliðinu.
J')að var hrt pað á barnid og leitað allstaðar par sein mönnum kom
td hugar, en allt árangurslaust. Hvert gat hún liafa farið, og með
hverjum? J>yð var óráðih gita, sem allir öttuðust úrlausn na á.
Jegar Elin gekk, vist í tíunda sinni útí dyrnar, er sneru út að
aldingarðinum, heyrði hún að ekið var skrautsleða með bjöllu að
garðhliðinu, sem samstundis var lokið upp.
,-Elfn, Elín, ertii hérna?“ gall við skair barnsrödd.
L1 n flýtti sér ofan riðið og mætti par Margrétu litlu er niður
kom. Hún gat engu orði upp komið fyrir geðshræringu, en kraup
mður fyrir íranian systur sína og kyssti liana hvað eptir annað.
„J>ú roátt eigi reiðast mér pó eg laumaðist burtu. Nú er eg
licim komin,“ sagði Margret lítla. „En sérðu ekki hver er með mér?“
4 09
„J>akka yður kærlega iVrir íýlgdina. Eg held «g rati nú úr
þessu“.
Svo skyldu pær;’ konan leit við 4 eptir barninu, cr hún hafð[
gengið nokkur skref, hristi liöfuðið. eg hélt hún síðan áfram leiðar
sinnar.
Barnið Atti Örðugt með að halda áfram, pví Breiðgatan var
fjölfarin. Margir gengu fratn 4 hana og svo maetti hún ijölda
mörgum mönnuiu, sem hún rak sig á, svo hún meiddi sig og varð
par á ofan fyrir ónotum 1 orði. Hún perði ekki að spyrjast ijrír,
en dauðlá pó 4 pví.
Loksins herti hún upp buganir.
„Viljið pér okki gjöra svo vel og segja mér, hvar nr. 26. tr
hérna í götnnni?“
,.Jú, pað er hvíta húsið 4 öðru götuhorni liér frá‘.
J>etta svar, sem henni var ’g'vtið í mesta flýti, hjklpaði honni
t‘kki stórum átram, að eins vissi hún nú at pvf, að hún var eigi
Ivomin nógu langt, Götuskarkalinn, sem hún var svo t*vön, ætlaði
breint að æra hana, kún rak sig á menu í hverju spori, sem hrundu
henni, og ætlaði :að fara aðgráta. En hún kreisti fast aptur
nugun til að hindra Jiiriú. Hún varð að komast áiram, hvað sem
við laegil En pá'vár rekizt hart h hiið henuar, svo hún liraut af
gangvegitiURt út 4 götuna sjálfa. En í pessum sviíunt greip karl-
niaður utarium hana, og reisti hana við, og stór hendi dustaði
snjóinn af y íirhöfninni heunar, og liana var yrt í góðlatlegnni
aðfinningarrómi:
„Vcsalings krakkihn, pvi gætirðu ekki betur í kringum pig,
svo pú hlaupir ekki svona ú gangandi menn hér á götuuni?“
Hún var hálf-ringluð eptir fuliið. En heunar fyrsta hreifiug
var að prifa niður i vasami. -Guði sé lof! Hringurinti er ennþá,
kyr!“
„J>akka yður fyrir, kæri herraU sagði hán í afsökunar málróm
„Eg gat ekki að pvi gjört, pvi eg'er blind".
Maðurinn undraðist mjög yfir að hinn .blinda. barni skvldi hafa
verið slepþt út einsömlu. og^spurði bana- að enndu Hún svaraði: