Austri - 12.06.1895, Blaðsíða 3

N.r„ 1 ö
A U T B I,
2»-•AfcíA-.túakAit.íiÆift. lEWiRe •» ■ »■'—w». ^v-^oriaiJiuwgicifaiiiiaaa^fc-i^vtMKj^ æm *. -- •- _ j»
Underteguede Agent for Isiands
östland for Det kongellge
Oetroierede Ahnliidelige Brand-
assa ran c e Compa gn I
for Bygninger, Varer, Jíffecter, Ivrea-
turer, Hö etc„ stiftet 1798 í Kjöbeu-
havn, modtager Anmeldelser omBrand-
forsikkring; meddeler Oplysnínger om
Præmier etc. og udsteder Policer.
Eskifirði i mai 1894.
Carl D. Tulinius.
!íí$ifŒi£!Bi&
OrgeUiar
frá 125

I fjarveru rninni hef eg beðið pá
herra héraðshekní Arna Jónsson á
Vopnafirði og G. Scheving lækni á
Seyðisfirði að gegna fyrir mig ef á
parf að halda.
p. t. Seyðistirði þ. 3. júní 1895.
Jón Jónsson.
settur læknir i 14. hjeraði.
EIMREIBIN 1. hepti á 1,00 kr. fsost
nú í bókverzlan L. S. Tómassonar.

l Mrkjtir osr
heiiuahús.
10° n afslætti
kr. 0
gegn borgun útí lvönd. Okkar
hannonium eru brúkuð niii aílt
íslaiid og eru viðurkennd að vera
liin beztu.
pessir menn, sem auk rnargra
annara gefa hljóðfærunum beztu
mcðmæli sín, taka einnig á roóti
pöntunum að peím;
herra dómkirkjuorganisti
p Jímas Helgason,
m herra Jcaupm. Björn Krisijánss.
ff í BeyJijaiik og
m herra Jcaupm. Jakob Ounnlögss..
f| Nansensgdde 46 A., Kjöbehnavn.
f| Biðjið um verðlista vorn,
É sem er með myndum og ókeypis.
Í Peterscn & Steenstrup,
|| Kjöbenhávn V.
ii
1,
Vanur barnakennari, sem hefir
fengizt við kennslu bæði í kaupstöðum
og sveit og ritstjóranum er að öllu
göðu kunnur, viii fá pláss við barna-
skóla næsta vetur.
Menn saúi sér til ritstjóra Austra.
Hérmeð auglýsist að hálf jörð-
in Strandhðfn í Voþnafirði 1 lx/s hndr.
að dýrieika er til sölu; verður seld
með tölverðum afslætti, og góðum
borgunarskilmálum.
Sagt er að jörðin hafi óuppvinn-
anlegan heyskap og landrými mikið;
aíii upp við landsteina um allt sum-
avið, en höfn ekki góð. Kaupandi
semji við mig undirskrifaðan.
Brekku 17. maí 1895.
Hjálmar Hermannsson.
I. M. HANSEN á Seyðisíirði
tekur brunaáhyrgð í hinu störa enska
brunaábyrgðarfélagi, „North Brithish
& Merkantile", itijög ódýrt.
xa(5 fengnu leyfi amtsins bregð eg
inér suður til Reykjavíkur með „Agli!i
Og kem aptur með „ha«ra“ sunnan
um knd.
Spegill spegill Iierm fni héi
hvar er bezt að kaupa- sér
silkislipsi, sjöl, sjalklúta, hálsklúta, peysuklæbi, flöiel, glugga-
tjöld, sirs, hvít lérept, tvisttau, mi-lliskyrtutau, og moi’gunkjóla-
tau, (margar tegundir af ágætri vöru), barnakjóla, fína úr al-
ull, pi’jónaðan nærfatnað, rúmteppi, flónei, nátttreyjuefni, flibba-,
slaufur, humbug, loptvogir, kikira, málverk, myndaramma,
sykurtangir, skæri, slcegghnífa, vasaúr, úrfestar, klukkur,
hitamæla, gullstáss, nikkel og silfurpletvörur, borðdúka,
postulíns boilapör fin, borbhnífa, gaffla, teskeiðar, fatabursta,
greiður, kamba, tóbak, kongote á 1 kr. pd. og ýmislegt fleira?
í verzlun Magnúsai* Einarssonar á Vestdalseyri.
Ágætt fataefni
(kamgarn)
geta meim nú fengið hjá undirskrif-
uðum, með betra verði en nokkru
sinni áður; einnig allt fatnaði tilheyr-
íindi. Saumur og allur frágangur
vandaður. Fljöt afgreiðsla.
Eyjólfur Jónsson.
gBg*" I T. L. Imslands-verzlun á
Seyðisfirði fást mjög hentugar, falleg-
ar og ódýrar
llgp Tombblugjafir.
j BRUNA ABYRGÐ ARFEL A GIÐ
• „Nye danskeBrcmdforsiJorings Selskabu
? Stormgade 2 Kjöbenhavn.
Stofnað 1864 (Aktiekapital 4, 000 000
og Reservefond 800,000).
Tekur að sér brunaábyrgð á hús-
um, bæjum, gripurá, verziunurvðrum,
innanhússmunum o. 11 fyrir fastákveðna
> litla borgnn (premie) án pess að
| reikna nokkra borgun fyrir brunaá-
J byrgðarskjöl(Police)eðastinipilgjaId—
Menn snúi ser til umboðsmanus fé-
lngsins á Seyðisfirði
St. Th. Jónssonar.
36 ær eru til 'sölu á næstkqm-
aiidi vori, 1896: með þeim skiimálum
að borga pær í næstkomandi haust-
kaujitíð.
Lysthafendur snúi sér til undir-
skrifaðs.
p. t. Reyðisfirði 5. júrn 1895.
Stefán Ásbjörnsson, Bóndastöðum.
'iiseos
Ski feíler Etablissement
Kjöbmagergade 53. 1. Sal, ligeover
for Regenzen, med de nveste og bedste
Yarer.
Prpver og Sckema over Maal-
taguing sendes paa Forlangende.
Ærbödigst
Nicoiai Jenseu.
Agætar kartofiur
á tíu króaur tunnan og
fyrirtaks smjor
er komið í verzlun O. Wfltillie
á Búðareyri.

412
fyrir mig, ]>ú skalt fá einn skilding fyrir kvert kundrað, og eg get
l'ofað frúrmi silungi morgun, kvöld og miðjan dag„.
Enginn svaraöi, heiinilismenn litu hver til anuars, og pjónninu
gaf nýja kennaranum illt auga.
,.f>að er nnkið laglegt piano, sem þið hafið parna“, sagði Kalii
ötter, um leið og ham> gætti að hljóðfæri, sem stóð par í salnuin.
„Eg ímynda mér að frökenin leiki á það. þekkið þér lút-valsinn?“
„Hvaða vals cr pað?;‘ spurði kennslukouan.
„það er vals, sem stúdent einu kornponeraði og tileinkaði
pvottakonnnni sinni, pað er virkilega ágætt tóna-málverk, pað má'
Ijóslega heyra vatnjð sjóða í pottinum og hvernig pvotturinn er nú-
iim og undinn .... „Eg skal vita hvort eg man Imnnhætti
líalli Utter við, og settist við hljóðfærið og fór að ieika, en óðara
slitnuðu tveir strengir i diskantinum.
„Ma eg tala við yður nokkur orð“, sagði baröninn við Ivalla.
„Ujörið svo vel og konia með mér imn vinnustofu mina“.
„Eg kef keyrt að pað hafi verið einhver ólæti á. ferðinni, pegar
]iér komuð í gærkvöldi, byrjaði baróninn, pegar peir voru komnir
inní hina svonefndu vinnustofu.
„Ólæti", sagði Kalli, „pað var engiim hlutur, ekkert sem eg .41 ít
ómaksins vert að minnast á‘‘.
,,f>ér hafið vist leyft yður að herja pjóninn œinn“, mælti bar-
óninn.
„Bjegómi!“ svaraði Kalli. „ó'trákurinn var ósvífiim og eg gaf
honum pessvegna utanuudir1*.
„Eg veifc pað, og eg vil lata yður .vita að eg rófsa vinnufólki
aními sjálfur, pegar mér sýnist, og eg vil framvegis vera laus við
kjaptshögg yðar".
„Yera laus við!“ tók Kalli Útter upp, vingjarnlega. „Biðjum
íýrir okkur! pað er ekki hætt við að slíkt korni fram við yður,
herra ba.rón!“
«Og svo, verð eg að biðja yður“, mœlti baróninn, „að liafa tjöld-
in iýrir glugganum á morgnana, svo að pað som vildi til í morgun
ekki komi fyri-r aptur.
„Hvað vildi til, herra barón?“
409
Ke.rra hans skrölti frain að hiuu háa riði, sem lá ofan l'rá liinu
glæsilega sloti. Kalli stiikk út úr kerrmmi og.sneri sér að liinum
stásslega pjóni, 'er ko'm útá riðið.
" „Eg er hiun n'ýji húskennari“, byrjaði Kalii Utter, „segðu liús-
bændunum strax frá pví að eg sé kominn!“
„Eíöfóingsfólkið cr úti i heimboði í kvöld;“ svaraði pjóiminn,
„Nú, vísaðu mér pá tii herbergis raíns og berðu pangað far-
angurinn!“ skipaði hinn nýji húskennari.
fijónninn var kár vexti með strokið hár og kinnskegg og tók
pví mjög illa upp að vrt væri á sig í pvílíkum nuilróm, og var
heldur enginn sérlegur viuur háskólagenginua mamui. Haun stakk
nú báðum höndum í vasana og leit snuuim augum á gestinn.
„þarna er herbergi húskennarans;11 sagði hann með hæðnis-
glotti, um lcið og hann benti á hliðarbygginguna, „og hvað farangr-
Mium viðvikur, pá ..... lítur lielzt út fyrir, að pér munuð sjálfur
valda honuni.“
„Hvað segirðu prælbeinið pitt!“ sagði Kalli Ltter og gekk upp
til pjóusins.
„f>raslbein!“ át harm eptir; „eg veit ekki til pess að við höfuni
idrnkkið „dús“, og prælbein getið pér sjálfur verið“.
Aður en pjónninn hafði petta sagt, íéklc hann svo vænan löðr-
uug, að haim peyttist ofan af riðinu, niður að akhestinum, og
pví næst annan, er skaut houum aptur að kerrunni, og áður «n Jiann
hafði áttað sig á pessu ópsegilega, en pó skjóta ferðalagi, hafði
Kalli dengt up,pá hrygginn á honum hinum punga ferðakistli, öskju
og veiðimannabyssu og allra mesta firni .af haudfærum sem
pjónninn var neyddur til að rogast með, par Ivalli hölt pví öllu á
baki honum og dreif hann áfram með fætinum, sem pjðnninn reynd-
ar eigi sá, en hvers kraptar hami var ópægílega aðnjótandi alla
leið til herbergisins.
f>egar peir voru koraoir iiraá berbergi- húskeunarans, kastaði
pjónniim bálreiður öllum fárangrinum á gólfið, en pað pafði pær af-
teiðingnr að honum var jafnskjött fleygt ótí garðiim og kora hann
piu- á höfuðið ofaní blómsturreit. f>etta skeði allt í einu vetfangi,
svo að pjónninn, sem lá innanum rósir og liljur, hélt fyrst að hann
liefði Jreyrat voudan draum, en bann iann hrátt ónotalega stiagi í