Austri - 29.07.1895, Blaðsíða 3

21 Njj,
A tJ S T R I.
•83
Sklpaskurðurlnn reyndizt, pá er
til kom, eigi nógu djúpur fyrir stærstu
slcipin, er stóðu sum í honnm hér
og par, og er *talið víst að pað
purfi töluvert að dýpka hann ennpá,
til pess' að hacn verði vel fær stærstu
skipum.
50 ára afrnæli alþingis.
Islenzkir stúdentar í Khöfn
iieldu samsæti til minningar um 50
ára afmæli Alpingis, á Fríðsýn (Belle-
vue) við Klampaborg hinn 1. dag
júlímánaðar. Menn tóku sig upp úr
borginni hálfri stundu fyrir niiðaptan
og tóku sumir ser far með eimreið-
inni, aorir með eimskipinu. Að liðnu
miðaptani settust mer.n undir borð.
Er menn höfðu matazt, var mjöður
borinn inu. ]óá var sungið hið pjóð-
kunna kvæði „Eldgamla Isa.fold“ og
pví næst kvæði, er ort var fyrir
minni Islands, en að pví loknu talaði
Haraldur Kielsson um íslaud, og er
hann hafði iokið ræðu sinni var
drukkið föðurlandsminni. |>ví næst
var sungið kvæðið „A 50 ára afmæli
Alpingis“, er J). Gíslason orti og
hafði Á. B. Gíslason samið lag við.
Að pví loknu talaði Bogi Th. Mel-
steð langt erindi og snjallt uin hið
endurreista alpingi, einkum sögu pess.
jpá vár sungið kvæði fyrir minni Jóns
Sigurossonar, er Dr. Finnur Jónsson
orti. I)r. Finnur hafði lofað að tala
um Jón Sigurðsson, en sökum las-
leika varð hann að fara úr samsæt-
inu áður en svo langt var komið; var
pá Dr. Jón fjorkelsson fenginn til
pess, og talaði hann langt mál um
Jón Sigurðsson og áðra pingmenn o.
fl. o. fl. Er hann hafði lokið máli
sínu var drukkið minni Jóns Sigurðs-
sonar og annara nýtra pingmanna. .—
Xokkru fyrir miðnætti var samsætinu
slitið. Stigu menn pá á eimreiðina
og sungu íslenzk kvæði alla leið til
borgarinnar.
Spectator.
Eptirfarandi kvæði var sungið
á hátíðinni:
Aræði, dirfska. og orka og kraptur
ein hafa náð til pess marks, er var
sett,
fram skaltu ganga, en aldregi aptur,
aldrei að hverfa frá pví sem er rétt.
Horfðu á laudið með hjargpungum
brúnum
herggenginn kraptur er lengi sig föl;
goðbygða jöklana roðandi rúnum
ritar enn himinsins eilífa sól.
Dáð skal til framkvæmda, dugnað til
starfa,
dylur mörg auðæfi land vort og sjár.
— Vinn pú með heillum til pjóðfé-
iags parfa
ping, sem nú kveður hin fimrntíu ár.
J>. G.
* *
*
Stúdentar og aðrir vísindaiðkend-
ur í Kaupmannahöfn eiga miklar
pakkir skilið af oss Heima-íslend-
ingum fyrir petta iiátíðahald. Hafa
peir með pví, nú sem optar, sýnt pá
pjóðrækni sem alltaf mun lifa í
brjóstum peirra, live lengi sem peir
dveija par.
B.itstjórinn.
Árna Tborsteinsson landfógeta,
B. afDbr., hefir konungur sæmt heið-
ursmerki dannebrogsmanna.
Ve-rzlunarfrettir.
Verð á fiski hefir allt að pessu
verið allgott og hefir fengizt fyrír
liezta afhnakkaðan vestfirzkan málsfisk
58 kr. fyrir skp. og óafhnakkaðan 55 kr.
en 40—44 kr fyrir smáfisk.
Æðardúnn er í lágu verði og að-
eins boðnar 8 ltr. 50 aur. fyrir pund-
ið af vanalegum íslenzkum æðardún.
Prjónles er að detta úr sögunni og
varla hægt að selja pað.
Af hinum venjulegu tegundum af
lýsi o: hákarls, &ds, hnísu og porska,
er porskalýsið í hæstu verði, pað er
að segja, ef pað er á anuað borð
gott. það part að vera vel soðið og
vel dökkt á litinn, hreint og fótlaust
og svo lyktarlítið sem unnt er. |>að
parf pví að bræða lifrina áður en
hún er orðin grýtt og eins að iáta lýs-
ið standa nokkra daga í opnum ílát-
um til pess að setjast, áður en pvíer
ausið í tunnur.
Korskt porskalýsi pykir bezt og
fæst langt um betur borgað en ís-
lenzkt eða færeyskt porskalýsi. |>að
er a.ðeins frá einum stað á Islandi,
Seyðisfirði. sem gott porskalýsi kem-
ur og sem er eins vel borgað og
norskt lýsi, enda mim pað verabrætt
af manni sem er kunnugur norsku
lýsi1. Sútarar erlendis sækjast eptir
pessu lýsi til pess að gjöra stígvéla-
leður vatnshelt. J>að mundi fást langt
um hærra verð fyrir íslenzkt porska-
lýsi ef kostað væri kapps um að hafa
pað eins og menn vilja liafa pað er-
lendis. Ja ir sem vildu gjöra tilraun
til pess, geta fengið hjá mér sýnis-
horn af porskalýsi pvi er fæst bezt
borgað á markaðinum,
Meðalalýsi er i háu verði, á ann-
að hundrað krónur tunnan, en pað er
líklega ekki tök á að flytja út svo
nokkru nemi af pví.
Kaupmannáhöfn 4. júlí 1S95, Nansensgsde 46 A.
Jakol) Guimlegsson.
Seyðisfirði 29. júlí 1895.
Með „Lauru“ siðast frá Beykja-
vik komu margir farpegar, pœr á með-
al: síra Magnús Bjarnarson, stúdent-
arnir Björn Bjarnason, Karl Einars-
son og Sveinbjörn Egilsson, skólaplt.
T. Skúlas., frú Birgitta Tömasd.. bók-
bindari Pétur Jóhanns., og skólapiltarn-
ir Pétur J>orsteinsson, E’dvald Möller,
1) T. L. Imsland. ■ Bitst.j.
Ásgrímur Johnsen, og Sigfús Sveinsson
til Eskifjarðar, o. fi. Stórkaupmaður
V. T. Thostrup fór héðan með skip-
inu til Hafnar.
„Heimdallui”1 kom iiingað 22. p.
m. með 1 botnvörpuskip, er hann liafði
náð í fvrir sunnan land, og feick pað
1000 kr. sekt.
Frakkiieska herskipið kom hing-
að 21. p. m og fór aptur 25. til Ham-
merfest.
„Cimbria“ kom hingað 25. p. m.
og fór samdægurs til Hull.
„Rjukan“ kom hingað 20. p. m.
með salt til Thostrups verzlunar. Með
skipinu komu 2 íslendingar, Ingólfur
Sigurðsson og Halldór Pétursson, er
dvalið hafa í Korvegi.
Bjukan fór héðan 22. p. m. suð-
ur á Firði og með honum stúdent
Björn Bjarnason, ijösmyndari Eyjólfur
Jónsson og frú Katrín Sigfúsdöttir.
„Egill“ fór liéðan 23. p. m. með
ull og fisk til Leith. Með „Agli“ fór
herra O. Watline til útlanda með frú
sinnfi ætla pau hjón að dvelja svo sem
mánaðar tima við böðin í Sandefjord
í Norvegi.
Uppboðsauglýsing.
Á 3 opinberum uppboðum, sem
haldin verða laugardagana 27. júlí og
10. og 24. ágúst næstk., tvö hin fyrri
hér á skrifstofunni og byrja kl. 11 f.
liád, en hið siðasta á eigninni, som
selja skal, ogbyrjar kl, 12 á hád, verða
öll hús tilheyrandi protabúi I. K.
Grude á Sevðisfirði, bæði hús hans á
Vestdalseyri og Fjarðarströnd, boðin
upp til sölu. — 3. uppboðið byrjar á
Yestdalseyri.
SöÍuskilmAlar liggja til sýnis liér
á skrifstofunni degi í'yrir uppboðið.
Skrifstofu Norður-Múlas. og- Seyðisfj.kaupstaðar
Seyðisfirði 15. júlí 1895.
A. V. Tuliniiis.
settur
W. F. Sclirams
rjöltöbak
er hi'/.ta neftóbakið.
432
er ónóg eða helzt einkis virði, og á mér — mér parftu allra sízt
að halda — Eg pýði alls ekkert fyrir pig“.
Að svo mæltu gekk hún út. Páll prýsti Iiöndum að höfði sér
í Örvinglan. J>á l'ann hann loks til pess, að á pessum degi numdi
lionum uin megn að vinna að listverki síp.u. Haim afréð að fara
strax til föðursystur Eddu og leita ráða hjá heimi við pessari mein-
lolcu er hlaupin væri í konu hans.
J>egar hann kom til gömlu konunnar var hann svo óheppinn
að hitta hana eigi heima. IIúii hafði farið að heiroan fyrir 2
dögum.
J>reyttur og evðilagður yfir pvi að hafa eytt pannig liálfum
degi til einkis, sneri hann heimleiðis.
Klukkan var orðin 8 um kvöld>ð er liann fór útúr járnbrautinni.
Hanu gekk í pönkum heimleiðis, liaíði hendurnar á bakiun og
liorfði uppí loptið. í höfði hans sveimnðu á ringulreið byrjuð en
eigi fulienduð sönglög. Allt í einu nam iiann staðar.
Eldsglampa sló upp i himininn. Hvað átti nú pað að pýða'?
En bráðum varð hann pess vísari. J>ví nær sem hann kom
bústað sínum, pvi hærri urðu ópin og meiri hlaupin. Nú sá hann
reykirm ai brunanum og heyrði brakið «g brestina í loganum. J>að
gat enginn vafi á pví leikið, að pað var hans eigið liús er var að
brenna.
J>a er hanu kom nær húsimi, heyrði hanu að pjónustustúlkan
liefði velt um steinoliulampa og af pví kviknað í húsinu. Slökkvi-
liðið kom of soint, ekkert var hægt að frelsa úr bálinu. Allt lu’isið
var hulið í reyk og svælu og eidneistarnir flugu upp í loptið.
“Edda! Edda! Guð veri mérlíknsamur! Hvar er konau mín?“
lirópaði nú Páll í dauðans angist, er iiaun sá iiana hvergi.
Martha bústýra skellti saman höndum af örvæntingu og sagði
Páli að hún íýrir svipstundu hefði séð frúna par rétt hjá er Páll
stöð nú. En allt í einu hefði liún hlaupið aptur inní brunann, oins
og hún hefði munað eptir einhverju sem hún vildi leggja lífið í söl-
urnar til að frelsa úr bálinu. Enginn vissi uin hvað lienui gekk
til pessa og áðer en menn gátu haft hemil á henni til að aptra
heimi lrá pessari ofdirfsku var hún horfin inní brenmma.
429
karis, tók utánnm'koimna sína og dansaði hringhm í kring í m.'.lara-
stofunni með liúna um leið og liaim hrópaði:
„Húrra, nú er eg aptur orðinn ærlegur!“
Viku síðar sendi stórkaupmaðurinn boð eptir honum.
,.J>ér haiið satt sagt, herra Ohiigs. Málverkið er máiað fyrir
oigi meira en 5 vikum og með litum frá Schöufeld. Eu eg ætla
samt að halda pví og gefa yður sæmilegt verð fyrir pað. En pér
verðið að setja á pað sæmilegt vorð pó pað só stælt eptir frummynd
Tintorettos. En annar eius snillingur og pér á ei að purfa að falsa.
Eg liefi útvegað yður umsjónarmannsstöðu við málverkasafnið“.
,.J>ví tc*k eg með innlegustu pökkum“.
„J>ér megið treysta mér. J>ér eruð siullingur að mála eptir öðr-
uni myudum, pó pér e>gi séuð frumsmiður sjálfur11.

1) ý r-g r | p u i* i n u b o z t i.
(Epíir 31. W e 11 n © r).
—o—
„Astardraumarnir eru skanimvimvir, en iðrunin verður opt lang-
vinn“.
|>es:si orð sagði gömul kona við hina uugu bróðurdwttur sína,
Eddu Varnholm, sem ætlaði að eiga Pál Esten.
Edda íiaffi allt i oiuu orðið ástfangiun í hinum unga rnauni,
er húa eitt kvöld lieyrði hann leika á hijóðfæri. Hún bað frændkonu
sina um að mega fá tilsögn hjá honum, og nieð pví hin gamla koua
iét flest eptir henni, pá leyíoi luin Eddu. pað, pví hana gruuaði eigi,
hvað undir pví bjó. Eu afleiðingiu varð sú» að Páli Esten sagði