Austri - 20.09.1895, Blaðsíða 4

NR, 25
A II S T R I,
100
c5
tí
O
ID
m
H

N
O
s
(-i
o
• w
<v-
c
35
fcc
o
«3
!Z3

íionia 2 tinui og veitti Tngibjörg
Skii])tatóttir pá ]iessmn hefð;nkomnn
mótt-öku og sýudi peim bœjimi og gjörði
peim allan pann greiða, er iinut var.
]>;mii 15. ]i. m. fór „Egili“ suður
með Sijnnlmidingn. Með skipinu fóru
til Eskifjarðar snöggva ferð sýslum.
Tulinius nu ð frú sinni, frú S. (índ-
mundssen, i nfrú Sigurl.ijörg Bogadóttir,
konsul Hnns'ii og verzlunarm. Pétur
Jónsson til livíkur, og frú Hólmfriður
Jónsd. og Choghill til Páskróðsfjarðar.
„VaageiJ' kom a]itur frá Evjafirði
16. p. m. og fór ajitur pann 18. til
Homafjarðar og með henni peir O.
Wathne og II. Slimon, og fröken
Thomseii, er síðan (etlar paðau með
,,Agli“ tij iitlandíi.
F.iártökupríssir verðahórí luiust
pesssir: Kjöt 2(1, 18, 16 og 14 a, pd.
Mör 18 a. pd. tíærur frá kr. 2,25
eptir gæðum. Haustull 44 a. pd.
Ti i k ;i u p e n (1 ;i A nstra.
|>ar oð cg cr aö kaupa nýja
prentsrnitVju og jiarf J>ví niikiið
fú iib greiða, [)á eru }iað nn'n
vinsamleg tilmæli við katipend-
ur Austra, að þeir vildu liorga
mér andvirbi blaðsins Sl‘11! fyrst.
Seyðisfirði 19. sept. 1895.
Skapti Jósepsson.
Jafuframt pví ;tð senda yður til ang-
lýsingar meðfvlgjandi útdrátt úr sátta-
hók VopnafjarðitrsAttauincla'niis. gjöri
eg pað kunnugt, að 'pn.ð er eínúngis
al’ peirri ástæðu, að röttur hlutaðeig-
andi, óvíst af hvaða ástæðum. hefir
hliðrað scr við pvi, sem luuin á sátta-
fundi heíir lofað.
Vopnafirði 8. septbr. 1895.
P. Guðjolmsen.
Til ritstjóra Austra.
*
* . . *
E p t i r r i t.
Ár 1895 24. d. júlíin. var sátta-
fundur settur og haldinn á Vopna-
fjarðarverzluniirstað.
Tilefui fundariiis var pað, að
stúdent P. Guðjohnsen á Vopnafirði
hafði með kæru dags. 17. p. m. kært
hreppstjóra og kaupmann Vigfús Sig-
fússon á Vopnafirði fyrirpað, að hann
hefði síuna dag borið sérabrýn tíund-
arsvík á sauðíe árið áður.
Kæran var framlögð með áiituðn
• fyrivknlli dags. 18. s. m. og birtingar-
vottorði stefnuvottanna 19. s. m.
Hreppstiórinn skýrði frá að hann
j hefði Inddið prjú próf i máli pessu, og
las tvö peirra ii])]) á sáttafundinum.
Eptir nokkrar umræður komst á
í máli pessu svolátandi
S á 11:
Hveppstjórinn lýsir pví yfir, nð
með pví honnm hafi borizt og hann
svo látið í Ijósi við ksBranda, að hann
i hcfði dregið undnu tíniul vorið 1894,
í ])á hati hann nú haldið 3 próf um fjár-
eign lians, sem hati fallið honuni (kær-
auda) svo í vil, að grunur si, sem
áður hvíkli á honum um undandrátt
til tiundár, er nú horíinn, og lýsir
liaim pví liérmeð yfir, að kæra.ndi mun>
alls ekki lnifa dregið undan tiund af
fé sínu, og allur áburðnr í pá átt á
engimi i'iUtum rökum byggðnr.
Kærandi fellur aptur frá frekari
kröfum í pessu máli, og er svo allri
misklíð nrilli peirra i pessu máli hér-
með lokið.
Var svo sáttafundinum slitið sama
dag.
P. tíiiðjohnsen. V. Sigfússon.
Jón Jónsson Vigfús Jónssou.
llétt rit.að eptir sáttabók Vopna-
fjarðar sáttaumdæmis.
vitnar
Holi :I0. ágúst 1855.
JÓJl JÓIISSOII.
SUiJ) til SaÍg.
Galeasen ,. I Jotzy", 55 Tons,
bygget i Stavanger 1891, i norsk
Veritas for 5 Aar, er til Salg,
naar man benvender sig til M.
C. Eestorff & Sönner Tliorshavn,
Færöerne.
Fartöjet vil egne sig enten
til Torskfiskeri eller til Havkale-
fiskeri, er stærkt og godt bygg- I
et, har gode Ankere og Kætting-
er, J Storsej], 2 Ivlyvere, 1 Stag-
j fok, 1 Jager, 1 M.esan, og 3
Topsojl, samt gode Lnkafer og
Kabytsiiiventarier. Prisen er fra
5—6000 Kroner efter Overens-
komrt,
Aalgaards nllaryerksmiðja.
Hér meb laff ég almenning vita, aö eg er oröinn aðalumboðs-
maöur á íslandi fyrir ullarveilcsruiðjuna „Aalgaards Uldvarefa-
brikker“ í Jsoregi, og geta því allir þeir sem öska að skipta við
verksmiðju þessa, með að fá unnið úr ull sinni ýmsa tauvöru. t, d,
vaðmál, kjólatan, gólfteppat-au, rumteppi, prjónafatnað, bæði nær-
fót, drengaföt o.fi., snúið sér til mín, sem svo annast urn sendingn
á þessu fram og aptur. Einnig gef eg allar nauósylegar upplýsing-
ar þessu við víkjnndi,ogsendi sundurliðaða verölista frá verksmiðjtrnni
ókeypis til hvers sem óskar. Sömuleiðis hefi eg svnisjiorn afýms-
um tauum, svo menn sjálfir geta valiö, hvernig tau þeir óska að
fá unn.ð tir ullinni, sem er rnjög hentugt, svo menn á síðan eklci
veröi óánægðir rneð lit og tegundir hinnar unnu vöru. Yel hreinar
ullartuskur og kýrhár má einnig nota sanianvið ull til taugerð-
ar; það er bezt fyrir menn sjálfa að sjá til að ullin sé vel hreiin
„Aalgaards Uldvarefabrikker“ er stærsta ag elzta ullar-
verksmiðja í Noregi, er stofnnð 1870 og hefir 250 daglega verka-
menn. Tau verksrniðju þessarar eru þekkt yfir a 111, og orðlögö
fyrir sit. ágæta slitjiol og lit, enda er verksmiðjan fleirum sinnum
verðlaunuð.
Seyðisfirði 16. septomber 1895.
E y j ó 1 f u r J ó n s s o n.
I) æ k u y n ý k o m 11 a r
í bókverzlan L. 8. Tóinassouar
Aldamót 4. ár 1,20. BiliPan iimb. 4,00. Biblínniyndir 0,25. Búnnftarrit 9.
ár 1,50. Eimreiðin 2. h. 1,00. .Evrbvggjasaga 0,75. Draupnir 3. ár. 0,75. Dæmi-
söuur Esó])s 0,75. Huld 5, h. 0,50. Iðunn 1. ár (gamla frá 1860) 1,00. Kveuna-
fræðarinn innb. 2,50. L.mdafræði M. H. 0,75. Kennslubók i n-ittúrufræði e.
Iv. Smidt 'innb. 1,35. Laxdæla 1,00. Ljóðmæli Stgr. Thorst. 3—-.4,50, Lælcn-
ingabók I)r. Jónassens 3,00. Xal og Daniajnnti 0,65. Reikuingsbók E. Br. 1,00.
Ritreglnr Y. Asm. 0,60, Saga Andra jarls 0,60. Sanulcikur kristimlómsins 0,35.
Smásögnr P. Pétm’ssonár 6' h. 0,50. Stafroi söngfræðinnar e, B. K. LlO.
Sveitalífið og Reykjiivíknrlífið 0,50. Úm níengi og áhrit pess 0.15 og 0,20.
Um matvæli og numaöarvörn 0,35, þjóðsögur islenzkar 1,00 í bandi 1,30.
þjóðviiiafélagsþækur 1895 2,00. Ennfromur skrifbækur sraáar og stórar m. m
0 v g e 1 h a r líi o n i a
verðhumuð, með píputóntim, hljómfögur, vönduð og ódýr, útvegar L. S. Töm-
ássoil ú Seýðisfirði.
||B| nrI -||, || |,|,|„ | !!■ ■ ■» ■ IHIMT I ÍMWII .111 WllHlllT 11» Hl MiHIMailWm——»
Ábvrgðarniaður og ritstjóri: Caud. phil. Mcapti Jóscpsson.
Brentsmiðja Austra.
446
anda hestsins, senr undir svona kringumstæðum var í mestu vaiul-
ræðum.
„ þnð er mjög undariegt ráð sein pér leggið mér sem herdeildar-
félaga yðar“. svaraði Rabenhorst í elcki tiltalcanlega vínalegtim
róm. „Undir öllum kringumstæðum væri pað gott fyrir yður, að
losast við mig sem keppinaut. Kei, góði Plessen, eg ætla ekki að
fnra .ið ráðum yðar. þó eg yrði fyrir pessu ólmppi, pá ætla eg
}ió okki að leggja árar i bát, pví p:uT er pó mögulegt að eg vimii.
það liti lílca svo ílla út að hætta við og yrði mér of pungbært“.
Hann sneri sér pví næst að riddurunum, sem suniir voru farnir
af baki aptur og voru graniir i geði yfir pessu óhappi, hneigði sig
fyrir peim og mælti: „Mér pykir mjög leitt . að eg skyldi verða
orsök í pví að kappreiðinni seinkaði. En hvernig átti mér að
detca í hug að svona færi? Seinast i g;rr reið eg merinni i pessum
hnakk og pá fór allt vel þetta er ói'yrirsjáanlegt ólii.pp sem eg
vona að skjótt verði liætt úr“. það varð orð og að sönnu
innan skamins var lcoinið með gjörð sem var mátuleg. Allir ridd-
ararnir aðgættu reiðtigi sin enn pá einu siimi. létu hestaua sjúga
konjakið úr svömpunum og stigu síðan A bak og fýjgdu peim óp og
heillaóskir rnannljöldans.
„liml'ram allt , hafðu gætur á pör pegar pú lcemur að inúrnuni,
Waldow, pví par getur hesturinri fælst með pig“, hrópaði einhver
til iélaga sins sem peysti framhjá.
„Hleyptu merinni eigi of geyst strax, svo hún mæðist ekki um
of“ kallaði annar, par s.mi aptur á móti hiim priðji gaf ráð pvert
á móti.
Maimfjöldinn æpti af' fögnuði pegar riddararnir allir í hóp
riðu framhjá tjaldi konungs og heilsuðn bonum. það var líka sann-
arlega f'ögur sjón að sjá pessa ungu menn, preklega og vel vaxna
í skrautleguiu einkennisbúuingi, sitjandi á hestbaki, og hestsrnir
réðu sér vurla fyrir fjöri; enda mátti sjá að alhr riddararnir væntu
sér glæsilegs sigurs,
Möimum varð einkurn starsýnt á llabenhorst herforingja. Eptir
að pað f'réttist að töfin var haris liesti að kenna, álitu margir það
heillamerki og veðjuðu um að hann nrundi vinna; áður höfðu meun
•;kki veitt houum mikla eptivtekt, pví pettu vur í fyrsta siim s*e;n
447
liarm átti að sýna frækleik sinn. Hann kom lika vel fyrir sjónir
það mátti sjú vott geðshræringanna.
það varð milcil gleði yfir pví að uppúlialdshestur almennings
leit svo vel út. Geðshræringin sást á himi nnglega ándliti herfor-
ingjaus og hesturinn sýndist og allur að lifna við, og langa til nð
hlaupa.
A fyrsta sprettiim sáu áhorfendurnir lítið, og pað sást fyrst
vel til kappreiðarmannanna, cr fániim var dreginn niður, og voru
peir pá allir samferða í péttum lmapp. Flesta farartálma putu
liestarnir léttilega yfir og pað var eigi hægt að sjá, að nolckur
peirra hefði nokkra sérlega yfirburði framyfir hina.
þv'i næst sást að cinn aí veðreiðarmönmuium túr villur vegar,
en sneri strax aptur og flýtti sér a eptir hiinrrn.
„það var víst riddaraliðsforinginu or iór götuvilt“, var sagt
upp á áhorfendapallinunr. „það var pó loiðinlegt, pvi pað leit vel
út fyrii' honum“.
”það var fyrst, er veðreiðarmennirnir höfðu riðið 2 s.nnnm
hringiim í kring, að menn sáu að nokkrir hest-ir fóru að dragast
aptur úr og pá var riddaraliðsi'Oringiim orðinn í fararbroddí.
Og pannig stóð veðreiðin noklcra stnnd. En þá lcomst Baberi-
liorst á meii sinni lolcs á undun við bugðu á veginum; hún paut
áfram sem elditig og pað leit út .fyrir að keppinautum hans mundi
eig'i verða sigur's auðið. Rabenhorst var um 4 hestlengdir á undan
riddaraliðsforingjanum og báðir liróðuðu sér sem mest máttu að
markiuu. Mannfjöldiim tólc pegar að lirópa fagnaðaróp fyrir sigur-
vegaranum; — en í síðasta augnahliki varð merinni f'ótaskortur
og iéll hún með roiðmaiminu og varð lrann undir hestimum, en liin-
ir pustu Iram hjá honum.
það sló miklunt felmtri á alla og stóðu menn í'yrst agndofa
o,g ráðalausir, en putu svo þangað, cr ógæfau liafdi að borið og
var'þar sorgleg aðlcoma.
þar lá nokkrum l'etum frá hestinum, cr voltist mu i rnestu
pjáningum, hinn ungi maður meðvitundarlaus. og læknirinn, sem
var strax við hendina, gat aðeins gefið litla lífsvon.
„Hann hefir brotið vinstra fót og vinstra bandlegg; en pað
á máslce lælcna, ,on petta sár á höfðinu er miklu hæthilogra, og