Austri - 28.09.1895, Blaðsíða 4

mi, 26
A U S T R r,
104
w •■rt> Mf»«ri?iw»''|iu»,'—fiinrni«m ■ i ■ynw.nmiwiiiiin - »»rKnm>
Yeritas for 5 Aar, er til Salg,
raar man henvender sig til M.
C. Restorff & Sönner Thorshavn,
Færöerne.
FartiVjet i 1 egne sig enten
til Torskfiskeri eller til líavhale-
íiskeri, er stærkt og godt bygg-
et, har gode Ankere og Kætting-
er, 3 Storsejl, 2 Klyvere, 1 Stag-
fok, 1 Jager, 1 Mesan, og 3
Topsejl, sanit gode Lukafer og
Kahytsinveiitarier. l'risen er fra
5—6000 Kroner efter Overens-
kornst,
10®?" AlSir scm skuida mcr
eru Yiiisamlegii Iteðnir að
I)«rga I>að i peningum i liaust.
Seyöisfiröi í septernber 1895.
31 agn ús Eiuarssou.
Ilitkall
góðui' og vel verkaður fyrir 1 krónu
fjórðungurinn, er til sölu lijá verzlun-
arm. Jóhanni Sigurðssvni og Stefáni
Tli. Jónssyni á Soyðisfirði.
,,Primus“
pessi ágæta steinolíu-gass-maskína, sem
hitar pott af vatui á 5 mínútum. kost-
ar kr. 11,25 Iijá St. Tli. Jónssyni.
Ifyssur og slíotfæri komin til
verzlunar St. Th. Jónssouar.
Nicolai Jenscn-s
Skræder Etablissemeut
Kjöbmagergade 53 1. Sal. ligeover
for Regenzen, med de nyeste og bedste
Yarer,
Pröver og Schema över Maaltag-
ning sendes paa Forlangende.
Ærbödigst
A’ioolai Jenson.
P.RUNAÁ BYRÐ A RFÉL A GIÐ
„ Aö'jedanslse Iirítndforsilirinys S<Mcabu
Stormgade 2 Kjöbenhavn,
Stofnað 18(i4 (Aktiekapital 4,000,000
og Rrservefond 800,000).
Tekur að sér brunaábyrgð áhús-
um, ba'jum gripúm, verzlunarvörum,
innanliússirmnum o. fl. fyrirfastákveðna
litla borgnn (premie) án þess að
reikna nokkra liorgnn fyrir brunaá-
byrgðarskjöl (Polise) eða stimpílgjalil.
Menn snui sér til umboðsmanns
félagsins á Seyðisfirði
St. Th. Jónssonar.
W&r I'oir, sem til sknldar liafa að
telja í dánarbúi Sigurður sál. Stefáns-
sonar á Hánefsstöðum, eru beðnir að
snúa sér til undirskrifaðs. sem allra
fyrst, og sanna kröfur sínar. Eins eru
‘jicir sem skulda beðnir að gjöra full
skil á skuldum sinum til liins suma,
sem allra fyrst.
Mjóafirði 2. sept. 1895.
Vilhjálmur Arnason frá Hofi.
5 0 ö Kro n o r
tilsiklcres enbver LungeJidende. som
efter benyttelsen af det verdensbe-
römte Maltose-Prioparat ikke finder
sikker Hjælp. Hoste, Hæshed, Asthma,
Lunge- og Luftrör-Katarrh, Spytning,
o. s. v. ophörer allerede efter nogle |
Dages Forlöb. Hundrede og atter i
Hundffede liave benyttet Præparatei;
ined gunstigt Resultat. Maltose er
ikke et Middel, bvis Bestanddele
lioldes liemmeligt, det erlioldes for-
) medelst Indvirkning af Malt paa
Mais. Attester fra de höjeste Au-
toriteter staa til Tjeneste. Pris 3
Flasker med Kasse 5 Kr., 6 Flasker
9 I\r.., 12 Flasker 15 Kr.. 24 FI.
28 Kr. Albert Zeiiliner, Ojitinder-
en af Maltosa-Præparatet Berlin S.
O. 2f>.
Fjármark Brynjólfs Bergssonar á Ási:
Geirstúfrifað liæg.xa. Hvatrifað
vinstra.
Áalgaarcls
Hér með læt eg almenning vita, aö eg er oröinn aðalnmboðs-
maður á íslandi fyrir nllarvei ksmiðjuna ..Aaigaards Uhlvarefa-
brikker“ í Noregi, og geta jiví allir þeir sem óska að skipta við
verksmiðju þessa, með að fá nnnið úr ull sinni ýmsa tauvöru. t, d,
vaðmál, kjólatau, gólfteppatau, rúmteppi, prjónafatnað, bæði nær-
föt, drengjaföt o,fl., snúið sér til míu, sem svo annast um sendingu
á jiessu frarn og aptur. Einnig gef eg allar nauósynlegar upplýsing-
ar þessu viðvíkjandi,ogsendi sundnrliðaða verðlistafrá verksmiðjuimi
ókeypii til livers sem óskar. Sömuleiðis befr eg sýnisjiorn af ýms-
um tauum. svo nienn sjálfir gota valið, hvernig tau þeir óska að
fá unnið úr ullinni, sem er mjög lientugt, svo menn á siðan elcki
verði óánægðir með lit og teguiulir hinnar unnu vöru. Yel hreinar*
u 11 artuslcnr og kýrhár má einxiig nota samanvið ull til taugerð-
ar; það er bezt fyrir menn sjálfa að sjá til að ullin sé vel hrein.
„Aalgaai'ds Uldvarefabrikker“ er stærsta ag elzta ullar-
verksmiðja í Noregi, er stofnuð 1870 og hefir 250 daglega verka-
rnenn. Tau verksmiðju þessarar eru þekkt yfir allt, og orðlögð
fyrir sitt ágæta slitþol og lit, emla er verksiniðjan fleirum sinnmn
verðlaunuð.
Seyðisíirði 16. september 1895.
Eyjólfur Jónsson.
lí æ lv n r n ý k o ni n a r
í bókverzlan L. S. Tömassonar
Aldamöt 4. ár 1,20. Biblian innb. 4,00. Bihlitimyndir 0,25. Bimaðarrit 9.
ár 1,50. Eimreiðin 2. h. 1,00. Eyrbyfigjasaga 0,75. líraupnir .3. ár. 0,75. Dæmi-
sögur Esóps 0,75. Huld 5, h. 0,50. Iðunn í. ár (ganila frá 1860) 1,00. Kvenna-
fræðarinn kmb. 2,50. Landafræði M. H. 0,75. Kennslubók í nittúrnfrarði e.
Iv. Smidt innb. 1,35. Laxdæla 1,00. Ijjóðmadi Stgr. Thorst. 3—4,50. Lækn-
ingabók Dr. Jónassens 3,00. Kal og Damajanti 0,65. Reikningsbók E. Br. 1.00.
Ritreglur Y. Ásm. 0,60, Saga Andra jarls 0,60. Sannleikiu' kristindómsins 0,35.
Siuásögur P. Péturssonar 6' h. 0,50., Stafroí söngfræðinnar e, B. K. 1J0.
Sveitalífið og Reykjavíkurlífið 0.50. LTnr áfengi og áhrií pess 0.15 og 0,20.
Irm matvæli og munaðarvörn 0,35, þjóðsögur íslenzkar 1,00 í bandi 1,30.
þjóðvinafélagsbækur 1895 2,00. Eimfrernur skrifbækur smáar og stórar m.. m
Örgeíharmonia með piputöimm
verðlaunuð, ldjómfögur, vönduð og ódýr, útvegar L. S. Tómásson á Seyðis-
firði. Verð á þeim er frá 100'—1500 kr.
Fjámark Ólafs Einarsonar á Ási: Geirstýft hægra. Sýlt og gagnbitað vinstra.
Ábyrgðarmaður og ritstjóri: Cand. jiliil. hkapti Jóscpsson.
Prentsmiðja Austra.
450
brjöstgæðin til að stunda pennan sjúkling með sv« mikilli iimhyggju
að nieira líktist ást en sjúkrapössun.
Eptir prjár vikur tók ,.systir“ Agnes á móti lækninum einn
morgun með gleðisvip og sagði:
„Herra prófessor! eg held að sjúklingnrinn sé nú á batavegi.
„Systir“ Martlia sagði að hann heíði soíið værara í nótt, og er eg
liafði setið yfir honuni litla stund, vaknaði liann, horfði nákvæmlega
í kringum sig og spurði rólega eptir J>vi, lrvar hann væri niður
kominn.“
„Og hverju svöruðuð þér honuni?“
„Sannleikanum. Eg sagði honum frá beiribrotuiium og liann
leit brosandi á umbúðirnar og sofnaði svo á eptir.“
„Já, petta er góðs viti, og satt að segja, betri en eg háfði
við búizt.“ sagði prófessorinn. „Lofum honnm nú að sofa sem ró-
legast, en kallið á niig er hann vaknar aptnr“.
þessi bati reyndist vemdegur. Sjúklingurinn vaknaði fvrst
undir kvöldið, eptir langan væran svefn og talaði af fullu ráði við
lækninn, spurði eptir félögum sinuni og skildi allt, er sagt var
við hann.
Frá þessum degi fór foringjanum að batna dag frá degi og tók
hann nú að skrafa við lækninn og „systurnar“; las þeim fyrir
bróf og varð hressari og kátari með hverjum degi.
þessir dagar voru og gleðidagar fyrir „systur11 Agnesi; pau
gátu skemmt sér við að tala saman um líf pað, er hún hafði áður
tekið pátt i, pó hún væri nú alveg horiin út úr pví. það var
varla luegt að pekkja hina alvarlegu „systnr“, par sem hún var nú
jafnaðarlega með gleðibragði, er bún sat hjá hermanninum og skraf-
aði fjörugt við hann unr pá viðburði, er voru hennar núverandi lífi
svo fjarstæðir.
þau hæntust með hverjunr degi meira hvort að öðru. Rabenhorst
varð æ forvituari um lifsferil hinnar elskulegu „systur“, og hann
kenndi sárt í brjóst mn pessa ágætu konu, er forlógin höfðu knúð
til svo sorglegs starfa.
Hann langaði opt til að spyrja hana, hvernig á pví stæði, að
hún hefði helgað lií sitt og ágætu hæfilegleika svo eimmuialegmn
451
starfa. en kom sér þó aldrei að þvi, að bera pessa spurningu upp
fyrir henni, er á áíti að herða,
Eitt sinn sátu pan fyrir opnum glugguin á sjúkraherberginu
og lagði angan blómamia inní lierbergið, liafði „systir“ Agnes
verið að lesa í bók fvrir sjúklinginn, sem pau svo fóru að ræða
uni.
þau töluðu um stéttaríg og kvennfrelsi. og varði „systir“
Agnes ákaft jafnrétti kvenna til móts við karlmenn með að skapa
sér sjálfar lifsstarfa.
í fyrstunni var Rabenhorst á gagnstæðri skoðun og lét li.ma
í ljósi, en eptir pví sem hún varði ákafar niálstað sinn, eptir pví
varð hann fátalaðri, eins og pet-ta fjöruga saintal hefði preytt hann, og
pá pagnaði líka „systir“ Agnes, og varð pögn nokkra stund í
sjúkralierberginu.
Allt í einu reis liinn sjúki upp við olnbogann og mændi bænar-
augum til „systur11 Agnesar, og sagði innilega biðjandi:
„Eg hefi stóra bón til yðar, „systir“ Agnes! seni'þér megið
eigi neita niér uni.“
„það skal og heldur ekki gjöra, ef eg get uppíyllt bón yð ar“
svaraði hún hálfhrædd.
„Já, pér getið pað“, svaraði liann nieð ákafa. „þér bæði get-
ið og vi jið gera bón rnina, er pér sjáið hvað mig langar til pess.
Frá því eg fyrst kynntist yöur, beíir mig sárlangað til að fá upp-
lýsingar um æfiferil yðar. Leyfið mér að skyggnast iim í æfi yðar
svo eg fái skilið livernig á pvi stendur, að pér eruð liingað komn-
ar. Nei, takið pér ekki fram í fyrir mér. þetta er ekki af for-
vitni, heldur af pví að mér pykir svo — svo vænt um yður, og af
því pér líkist svo jnikið mynd einni, cr foreldrar minir áttu og sem
vesalings faðir minn virti sem lielgra manna myndir. "Verið pér
ekki að lirista höfuðið yfir pessu, „systir“ Agnes, pér megið gjarna
hlægja að mér, ef pér aðeins uppfyllið hún mími.“
„Eg verð pá að veita yður hana, lierra Rabenhorst. þér skul-
uð pá fá að vita það, hvernig á pví stóð að eg lenti liér. þéreruð
sá fyrsti maður, er eg segi æfisögn mína, og sá fyrstr, er spurt
hefir mig um liana.