Austri - 30.11.1895, Blaðsíða 3

A II S T R I,
131
KR. 33
r j o ii a v e i a r,
uppfundnar i
Ameriku, og seni
eru viðurkennd-
ar pær beztu
prj ónavelar
sem til eru í
h e i m i n u m,
enn sem komið
er, — er hægt
að panta hjá
S t e I á n i T h.
Jónssyni
á Seyðisfirði
sem gefur allar
nauðsynlegar
upplýsingar.
Verðlisti með myndum fæst ókeypis.
5 0 0 K r o is e i
Iiafði veður verið mjög óstöðugt og
luunlað veiðinni, og svo líka ísalög á
Pollinum. J>aðan voru nú flest síld-
arveiðaskip farin.
Aðuren gufuskipið ,.A. Asgeirsson“
fór iiéðan alfarið, skrapp það til
Vopnafjarðar til pess að leggja þar
upp vörur til 0rum & Wultfs vcr/,1-
unar, en varð frá að hverfa sökum
ósjöar og brims og lagði vörurnar hér
upp til geymslu lijá 0. Watline.
,,Itjnkan“ kom liér sem allra
snöggvast við pann. 23. p. m. og setti
hér h land svslumann A. V. Tulinius
og kaupmann Sigurð Jónsson.
Með ,,ltjuk;ui“ fór nú til Kaup-
mannahafnar kaupmaður Konráð
Hjálmarsson með frú sinni.
Guíuskipið „Dido“. skipstj Hansen
komliingaðp.28.p. m. til hins seyðfirzka
síldarveiðafelagsogkanpm.L.TJmslands j
Skipsfólldð var höfninni ökunnugt, og
rann skipið með töluverðum hraða uppá
marbakkann. og stóð par fast aílan
daginn, en með pví veður var hið
æskilegasta, náðist pað óskemmt út
seinast um kvöldið.
,.E{)iUíl kom í gær frá útlöndum
og för aptur í dag með vörur til
Vopnafjarðar
„jDiana“ kom einnig í gær og með
lienni kaupm Fr. Watlme fra Ryeðarf.
í dánarbúi héraðslækins p>. Kjerúlfs
verður haldin hér á skrifstofunni p.
10. desembev næstkomandi kl. 12 á
liádegi, og verður pá búinu sidpt ef
hægt er.
Skrifstofu Korður-Múlasýslu
Seyðisfirði 27. nóvember 1895.
J. V. Tulinius
settur.
jggSgf?“ Her með tilkynnist að veitinga-
húsið á Vestdalseyri er til sölu eða
leigu fi'á næstkomandi fardögum 1896.
Ei i tar Him • iksso n.
tilsikkres enliver Lungelidende, som
efter Benyttelsen af det verdensbe-
römte Maltose-Præparat ikke finder
sikker Hjælp. Hoste, Hæshed, Astlnna,
Lunge- og Luftrör-Katarrh, Spytning,
o. s. v. ophörer allerede efter nogle
Dages Porlöb. Hundreder og atter
Hundreder liave benyttet Præparatet
med gunstigt Resultat. Maltose er
ikke et Middel, livis Bestanddele
lioldes liemmeligt, det erholdes for-
medelst Indvirkning af Malt paa
Mais. Attester fra de höjcste Au-
toriteter staa til Tjeneste. Pris 3
Flasker med Kasse 5 Kr., 6 Flasker
9 Kr.., 12 Flasker 15 Ivr., 24 Fl.
28 Kr. Albert Zenkner, Opfinder-
en a.f Alaltosa-Præparatet Berlin S.
0. 26.
Um leið og Runólfur Bjarnason
á Hafrafelli birtir almeimingi að liann
lieíir gjörzt bóksali Bóksalafélagsins
í Reykjavílc, og hefir tíestar bækur
felagsins til sölu, — getur hann pess,
að hann afgreiðir pautanir á peim
bókum, er hann ekki hefir fyrirliggj-
andi, Bjótt og vel.
Enn fveinur biður hann alla pá
er voru áskrifendur að „íslendinga-
sögum“ hjá alþm. Jóni Jönssyni í
Bakkagerði, að vitja peirra til sín.
BRIIKAÁ BYRGÐ A RFÉLAGIÐ
,Hye danske Brandforsikrings
, Selskab4,
Stormgade 2 Kjöbenhavn.
Stofnað 1864 (Aktiekapital 4,000,000
og Reservefond 800,000).
Tekur að sér brunaábyrgð áliús-
um, bæjuin, gripum, verzlunarvörum,
innanhússmunum o. fl. íýrirfastákveðna
litla borgun (premie) án pess að
reikna nokkra borgun fyrir brunaá-
byrgðarskjöl (Police) eða stimpilgjald.
Alenn snúi sér til umboðsmanns
félagsins á Seyðisfirði
St. Th. Jónssonar.
XJndertegnede Agent for Is-
lands Ostland forBet konge-
lige, octrojerede almindelige
Brandassurance Compagni.
for Bygninger, Varer, Effecter, Krea-
turer. Hö etc., stiftet 1798 i Kjöben-
havn,modtager Anmeldelser om Brand-
forsikkring; meddeler Oplysuinger om
Præmier etc. og udsteder Policer.
Eskifirði í maí 1894.
Carl D. Tulinius.
BEUKA ÁB YRGÐ ARFEL AGIÐ
Union Assurance Society
London, stofnað 1714
(Kapitai 46 millíónir kröna).
tekur að sér brunaábyrgð á húsum,
bæjum, verzlunarvörum. iimanbúsmun-
um og fl., fyi'ir lægsta gjald(Præmie)
er bér gjörist.
Menn snúi sér til mín undirskrif-
aðs, sem er aðalumboðsmaður félags-
ins á Islandi, eða umboðsmanna minna
sem á Austurlandi eru: lierra verzl-
unarm, Ragnar Olafssou á Kesi í
Norðfirði og lierra verzlunarmaður
Snorri Wium á Seyðisfirði.
p. t. Seyðisfirði í apríl 1895.
OJafur Arnason.
Eyrarbakka.
ÓSKIL A KINDUR
seldar í Eiðapinghá liaustið 1895.
1. grárílóttur lambgeldingur, mark:
blaðstýft aptan biti fr. h., sneiðrif.
aptan biti framan v.
2. hvít lanibgymbur, mark: sneitt fr.
gagnbitað h., sneitt aptan biti fr.
vinstra.
Gilsártegi 22. nóveinber 1895.
Jón porsteinsson.
Dæmisaga eptir Paul Carus.
—0—
Eiuusinui fyrir langa-löngu stefndn dýrin til allsherjar-þings,
Var pað ráð peirra að velja sér stuð, setja par lögréltu og ákveða
siðan. hvcrt peírra væri hin mesta, bezta og gáfaðasta skepnan í
öllu dýraríkiiiu. Kæmist fullt sampykki á málið, pótti sjálfsagt að
pá stæði öllum til boða sú fyrirmynd, sem allar skepnur mættu
eptir likja.
Ivomu svo saman allar skepnur skaparans. I peim afarmikla
pingheimi mátti sjá misjafnau sauð ímörgu fé. J>ar var Ijönið,
týgrisdýrið, fíllinn, refuriun, bifurinn, örninn, leðurblaðkan, krókó-
díllinu; einnig maðurinu og apinn. J>etía voru nú liöföingjaruir,
enda margir fieiri af peirra flokki, en múginn, sem þeim fylgdi
mátti euginn tölu á koma.
pingið var sett af fíhmm, sem blés snjallt og hátt gegnurn rana
sinn. purfti enginn betri lúður að kjósa. Gírálfiun teygði höfuðið
bátt yfir ömiur dýr, og var pví pegar kjörinn varaforseti í einu
Idjöði. En í sörnu svipan stóð upp refurinn og baðst leyiis aú inega
bera fram breytingar atkvæði. Hann mælti: „Góðir bræður! Svo
lízt mér að vér kjósum gíraffann og gjörum hann að iórseta pessa
pings, munurn vér með pví fá pað dæmi samþykkt, að hæð og vaxt-
arstærð skuli mestu ráða í þessari sök, er vér viljum her úrskera.
Eða munduin vér vera hingað á ping komnir til pess að
leggja úrskuro á pað hver skepnan væri bæst og mest vexti? Nei;
* . 477
.skrifar nú undir strax, eins og ög liefi skipað pér, úrpvætt-
ið þitt!“ sagði yfirliðinn og gekk nær Blom með reiddan stafinn.
„Mér er pað með öllu óinögulegt, náðugi herra!“ sagði Lars
Blom, „pví pá eg fór til yðar, afsalaði eg mér beztu vistum og
báum iaunum; pér getið barið mig, já drepið mig, en undir petta
skrifa eg eigi.“
•Nú var pað yflrliðinn sem ekki vissi livaðan ó sig stóð veðrið.
p>að var aúðséð á bonum að hann hafði búizt við öðru svari uppá
hótauir sínar og að hanu var stórreiður yfir því að vonir bans í
pessu efui liöfðu brugðizt honum, pó hanu reyndi til að skýla pví.
„Nú nú, þú ætlar pá ekki að skjóta migí dag, ræninginn pinn,
hrópaði hann um leið og hann sló Blom pungt högg á hægri öxl-
ina með prikinu.
„jþað hefir jafnan verið hlutskipti fátæklingaana að polayfirgang
annara, en að vera sakaður um að bera morðvopn á sér, þó maður
bafi lifað allt sitt líf ineó mesfcu ráðvendni, •— af pví geíur stein-
hjarta komizt við. Er eg pá morlingi, herra yfirliði?"
„ Já, sá versti og maldegasti til að leggja hötuð pitt undir öxina“,
svaraði hanii.
„N4 vantar eigi annað en pér berið líka pjófnað upp á mig.“
„Jú, víst ertu pjófur'1, liélt yfirliðinn áfrain enn pá reiðari,
eins og páð væri ásetningur hans að lileypa Blom upp.
„Eg hafði pö bestu meðmælíngar til yðar,“ maldaði Lars Blom í
mómn, „en máske herra ytirliðiun vilji bera pað líka upp á mig,
að eg liafi falsað pær?
„Já, vist hefirðu falsað pær,“ orgaði yfirliðiim bamslaus ,af reiði
og stappaði fótunum í góliið. „p>að veit hamingjan, að peir hafa
margir verið settir í gapastokk, er pér voru miklu betri.“
Yfirliðinn hafði naumast talað petta, pá Lars Blonuii ýtti með
Sierðunum á veggiim andspænis peim, svo þar gengu upp leynidyr,
vr gengu inn í klæðaskáp, og voru par fynr prír meun og var eitt
af peini hrepppstjóriun.
„Herrar minir!“ brópaði nu Lars Blom. „Eg vitna pað undir
yður alla, að yfirliðinn befir kallað mig morðingja, pjóf og falsara
«!g að hiuin befir viljað neyða mig með baismiði til p.ess að segj,a