Austri - 10.01.1896, Blaðsíða 4

NR. !
A U B T R I,
L E rÐRÉTT IN G.
í 14. tölulilaði Kirkjublaðsins
1894: stendnr ..nð Dvergastomsprestn-
kalli sé veitt nýtt lán að upph.'oð
2000 krönr.r ti! eii(lnrl)yggingar kirkj-
unni". þetta er skakkt óg nijög vill-
andi o<í v.erður pví a.ð loiðréttast.
Lands!iöfðin;ii hefir veitt mér
sera presti að Dverga.steini Ipj/fi til
uð taka nýtt lán upjiá, prestakallið,
að npjihæð 2000 kr. til endurbygging-
ar kirkjtmni á Yestdalseyi'i, er euilnr-
borgist, ásamt vöxtum á 28 ármn. Og
jafnframt hefir haim t.ekið fram, að
ekki sé fé fyrir liendi til pess að lán
petta geti orðið veitt úr landsjoði.
Anna.rsstaðar frá, heti e.g orðið pess
vísan, að ekki ínnni lieldur vera, fé
til pessa. láns í hinum almemia kirkju-
sjóði.
Bökum pessa verður ekki roynandi.
að fá petta lán a.nnarsstaðar en bjá
einstöknm raönnuni, En par eð lánið
verðnv að takast til 28 ára, er luott
við, nð oinstakir moiin vorði tregir til
að veita pað. j>oir munu varla. vftja
lesta fe sitt svo lengi. Eða ]j;(u svör
hofi eg fengið, pnr sem eg liofi revnt
að fá lánið. irðist pri potta, bgji
'til hintvkn vera litilsvivði, og mér
voiður oiigum oða litlum mun hægra.
að koma kirkjunni upj) fvrir pað.
Dvorgastoini fí. janúar 1896.
Björn porláksson.
Bæj arMltrúakosning
fór liér fram 2. janúar p. á. á 2 full-
trúmn i stað peirra Magnúsar Einars-
sona.r og Arma.ims Bjarnasonar, or
gengu iir hæjarstjónilmii, og liletu
kaujmionnirnir Otto AYathne og rL\ L.
Imsland kosningu.
TlÐARFAR liefirað undanförnu
verið liið blíðasta, og opt raargra stiga
liití.
ELSKíAFIjI or onu pá góður,
pogar gofur. 'og nýloga rori hirm raikli
sjósóknari, Kristinn Erlendsson, frá,
Kesi í Norðíirði norður á Rifsmið suð-
austur af Da-latanga og fékk par góðan
atla, og mun pangað a.klrei hafa áður
verið róið nm iiávetur úr Norðfirði.
Sýslumnður A. V. Tulinms er
settnr sýsluraaðnr i Koi'ðurmúlasýslu
og biejarfógeti á Seyðisfirði til 1. ajiríl,
en liefir aptur sett úrsmið Stefán Th.
Jónsson i sinn stað hér í fja.rveru
SÍllllí.
Oufiiskijuð ,.Cimbriau fór liéðan
á nýársuag með síld í ís til Enghuuls.
Blysför og alfnclans, vel úthúin,
fór fram á Vestdalsyri 8. p. m. Skot-
ið var af fallbyssnni, og kvæði snngið
optir Guðm. Magnússon, er ort var
til pessa, tækifœris. Er blyslörhmi
var iokið, bauð kaupm, Magnús Einars-
son og í'rú skrantliði pessu lieira í liús
sitt, og págu poir ptir ágætar veitingar
„Primusu,
Jtinurn lang-bedv síeinoJiurélum. sem
W eru.
og a la íausa parta tilheyrandi.
H I Ð X Y J AST A X YTT
tilheyrandi eru :
straujarns-ofiiar
ú kr. 2,00. A. peim má hita 3 járn
í einu. Straujárn úr samsku stiili á
kr. 2,25 og laus handarhöld á 1 kr.
lieynslan mun sýna, að „Primns“.
með pessum strau-áiiöldum verður álit.in
nanðsynleg eign,
jyrir öll stór oy géð lieimili,
rn allra hélst fyrir þau, snn ckki
hafa h'oJ til eJdsneytis.
Seyðisfirði í desemher 1895.
Magnús Einarsson.
5 0 0 K r o íí e r
tilsikkres enhver Lungelidende, som
efter Benyttelsen af det Verdensbe-
íömte Maltose-Præparat ikke finder
sikker Hjælp. Hoste, Hreshed, Asthma,
Lunge- og Luftrör-Kntarrh, Spytning.
o. s. v. ophörer allerede efter nog!e
Dages Forlöb. Hundredev og atter
Hundreder have henyttet Prreparatet
med gunstigt Residtnt. Maltose er
ikke et Middel, livis Bestanddele
holdes beinineligt, det erlioldes for-
medelst Indvirkning af Malt paa,
Mais. Attester fra de liöjeste Au-
toriteter staa til Tjeneste. Pris 3
Flasker med Kasse 5 Kr., 6 Flasker
9 Kr.„ 12 Flasker 15 Kr.. 24 Fl.
28 Kr. Albert Zenkner, Ojdinder-
en af Maltosa.-Pirepa.rat.et, Berlin S.
0. 26.
Skræder Etablissenteiit
Kjöbmagergade 53 1. Sal. ligeover
for llegen/.en, ined de nyeste og bedste
Yarer.
Pröver og Seheina over Maaltag-
nirig sendes paa Forlangendo.
Ærbödigst
fjicolm fjcnscn.
BllUNAÁ BY RGD A RFÉT > AGIÐ
,ETye daiiske Brandforsikrmgs
Selskab4,
Stormgade 2 Kjöbenha.vn.
Stofnað- 1864 (Aktiekápital 4,000,000
og Reservefond 800,000).
Tekur að sér brunaábyvgð á hús-
uui, bæjum, gripum, verzlunarvörum,
innanhússmuuum o. il. fyrirfastákveðna
litla borgun (premie) án pess að
reikna nokkra horgun fyrir brunaá-
hyrgðarskjöl (Police) eða stimpilgjald.
Menn suúi sér til umboðsmaims
félagsins á Seyðisfirði
St. Th. Jónssonar.
Allir, sera skulda. mér fyrir
mvndir, eru vinsamlegast beðuir að
borga pað sem fyrst.
Yestdalseyri 11. desbr, 1895.
JHaUcjTÍmur jEmarsson.
fssmMmMmmmmmæ-mamwŒwm
iBök b a n d s v e r k s tof al
c*í< |So
pá Höfðabrekku við Mjóafjörð, luík-j
Q'oindari Haraldur Jónsson tekurjj™
j|bækur ti! bands og aðgjörpar. p
j|j Va.ndað band með vregu verði. |!
Underteg'nede Agent for ís-
lands 0stland forBet kong’e-
ligæ, octrojerede almindelig'e
Brandassnran.ee Compagni.
for Bvgninger, Va.rer, Effecter, Krea-
turer. Hö etc., stiftet 1798 i Kjöb.en-
havnpnodtuger Annnddelser om Brand-
forsikkring; meddeler Oplysninuer oni
Præmier etc. otí ndsteder Policer.
Eskifirði í maí 1894.
Cart 1). Tuliuins.
Hér með lýsí eg yfir pví, að
pa.u orð er eg kann að hafa oftalað
um Einar hrejipsstjóra Jónsson á
Ne iekru í Korðfirði, p. 10. desbr. s. 1.
apturkallast liéi' með.
Stadduv á Seyðisf. 6. jan. 1896.
Kt■istinn Et7e.ndsson.
óskar eptir að koiriast að vorzlnn á
naistkomamli sumri. Ritsjöri vísar
ii manniim.
að góðir vindlar Rst i
verzlan SKagnásar jEmarssonar á Vest-
dalseyri?
F35
Áhyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. pliil. Sknpti JÓs(*psson.
jfvcntsnuSja ^Lustra.
2
máske apt.ur. J>á skal eg tala blídlega við hann, — eg vona að föð-
urást mín vogi á við girnd hans á pessu kvendi. Og snúi hann
aptur — — Já, já, —• Allau Iietir aldrei prjózkast við inig —
hommi pykir pó svo vænt um mig.
Svona sat læknirinn góðan liálftíma og grúfði andlitið oí’un í
lieiulur sér; en pá kom sjúklingur að vitja hans .og hann varð að
rífa sig út úr pessum pnngu hugsunum, og fara iuuí málsstofuna.
Regar hann hafði afgreitt' sjúklinginn og hann var að fara, j)á var
vagni elcið fram fyrir dyrnar á húsinu og gengið um pær. Homim
varð litið út um gluggann og kveðjuorð hans til sjúklingsins: „þör
eruð mikið veikar frú mín, og eg er hræddur um —--------------“ slitnuðu
allt í einu, hann varð náfölur og varir hans skulfu.
„Ilvað eruð per hrreddir um, horra læknir? I gnðanna bænumt
segið mér sann!eikann.“
Hann einblíndi á vagninn lyrir framan liúsdyrnar og liann sá
sem snöggvast son sinn líta framundan vagnhettuinii; og svo ók
vagninn af stað.
„Hvað eruð pér hræddir ura?“ spurði konan aptur, og liann
svaraði utanvíð sig:
,.Eg !>ýst við pví versta.“
II.
Kitty Keith stóð fyrir speglinum og var nákværalega að skoða
andlit sitt í honum. J>að sást á heimi að hún lialði grátið.
„Eg er svo hrædd um að faðir liaus haii ekki verið góður við
hann!“ sagði hún i hálfum hljóðum.
Svo fór hún að reyna til að brosa og sneri sér að fátæklegum
söfa sem stóð við pilið.
„Mamma, ertu vakandi?“
Frú Keith hafði verið leikkona og gipzt pó presti, er
<jó bráðlega og gat ekkert annað eptirskilið korru og döttur sinni
eu blessan sína; og neyddist ekkja hans pví til pess að hverfa apt-
u til leikliússins, en hún fékk par litið að starfa og átti pví í sí-
3
foldu basli. J>egar Ivittv stálpaðist, gaf bún sig að leikaraiðniuni,
og nú átti húu að fara að leika í Luudúnaborg. Lauirn voru
reyndar ekki nema 30 kr. um vikuua. og á peim áttu p:er raæðgur
báðar að lifa, pvi frú Keitli uenuti eigi lengur að viima.
„Ertu vakandí, mamma?“ spurði Kitty aptur. Allans er von
á hverri stuudu."
Móðir hennai' reis U]>p um leið og hringt var á dyrnar, og
strax á eptir kom Allan Medwaj iim í stofuna og gveip um liendur
Kittyar.
„Eg vil hel/.t að við luöðum okkur með að gjptast, helzt í næstu
viku, — ef pað er ekki á möti •■inu skapi, Kitty.“
„Faðir pinn hefir pá vist vérið góður við pig, Allan? Ó hvað'
eg er nú glöð og pakklát við hann, — eg hefði eigi getad afborið
pað að spilla á' milli ykkar“.
Allan sneri ser undan. Hann liafði retlað sér að segja benni
frá samtali sínu við föður sinu, en liætti við pað. er hann heyrði tii
liennar.
„Gróða, njartkæra stúlkan min," sagði liaun og klappaði henni
á kinuina, „ef aðeins helmingur af öllu kvenufólki væri ems góð-
ur og pú, hve mikið mundi |>að eigi breta okkur karlmenn-
ina?!“
„Ilaun er pá ekki lengur reiður við „Le karastelpuna?“ Yar
pað ekki sú nafubót som lnimi gaf mér? — Og hvernig í'ór uú á
milli ykkar?“
„J>ú veizt að hanti er maður gamall og noklcuð kenjöttur. Ea
pegar við erum orðin hjón, pá voua ég — — —“
„Að hann fái mætur á mér, — or ekki svo? Eg verð pá að
bíða með polinmæði eptir pví pangað til. En hversvegna eigum við
að hraða svo giptingu okkar?“
„Svo eg fái fullan rétt til pess að vinna fyrir pér, elskaða
Kitty mín, og bæta kjör pín.“
p>á heyrðist hreyling í legubekknum og frú Keith sagði með
leikaraáher/lu um leið og hún reis upp:
„Guð blessi ykkur börnin mín! jþetta er mjög hjartnæmt, og eg
er viss.um, að hufði maðurinu minn sálaði séð.ykkur núna, pá lieíði