Austri - 31.01.1896, Side 4

A IT R T E í.
12
i\\R
þeim mönnum, sem eigi bar mikið ú
í heiinsins augum, en vnr ]>ó niörgum
fremri að vöndun nllri og mannkost-
um. Ur vinnumannsstöðunui. með
lága knupinu, gekk iunu í húskapiun,
en gríedtiist fe ölluiti vonuin iVeimir;
bjó ])(') á lítilli jörð, er liann ba'tti
stórum, og var nú búinn a.ð kaupa og
■borga ‘/t andvirðis ’iennar. Hann
var gestrisnisniaður og greiðagjarn
við alla, ærlegur i viðskiptum, trygg-
tir vinur og staðfastur í lund. Efalaust
var haiin og einn af liiuum allra
be/.tu skepnuhirðitigArmönmun pessttr-
iir sýslu. og ef til vill ]ió víðar ltefði
verið leitað.
! fyrra mántiði andaðist. prestur-
inn Guðinnndur Helgason á Bergstöð-
um, eptir langvinTtar pjáttingar, frá
konu og 4 kornungutn börnnm. Hamt
var efnismaður og líklegnr til mikillar
nytsemditr i mannfélaginu, ef aldnrs
hefði notið. Mjög var hann vel lát-
inn af sóknarfólki sínu, og ölluiu
útífrá, sem við luutn kynntast. Hinir
öldrttðu foreldrar lians, ltjónin á
Svínnvatni, mega af pví segja.. ttð
peim veið.ir sviput sona eignin; ]>ví
fyrir rúmn ári siðan, misstu pau antt-
an son tipp kominn, Steingrím að
naftii, er af öllum var talinu líka að
vera efnilegasti maðttr.
LOK.VÐ PAXAFLÓA. Fiski-
mettn við h’axaílóa hnfa, skorað á
laudshöföingja, og stjórnina <tð loka
Faxaflóa lyrir veiðiskap útlendra
fiskimanna, sem liggja par á miðum
innlendra allt suntarið og spilla veið-
inni íyrir peim. Er svo tilætlazt,
að lírta verði dregin frá Reykjanesi
til Ondverðarness, og sé útlending-
um ólteimilaðar fiskiveiðar á Eaxa-
flóa fyrir innan pá línu.
Rvílíkar ákvarðanir gilda i Xor-
vegi um veiði á Yestfirði, sem er
alveg bönttuð útlendingum, og ættí
að tnega íá pví sama framgengt ltér
við land.
l’EÉDI KA XIR lteldttr caml.
theol. 11. Maguús Jóimov, fyrir á-
skorun kaiipstaðarkúa, fyrst ttm sinn
á Iiverjum sttnnudegi kl. 12, i bimlindis-
húsinu á Ejarðaröldu. Httfa verið
veittar nro 100 kr. til pesstt. fvrir-
trt'kis af bíejarsjóði, er gangtt mest-
megnis til leigu fyrir húsið, upphit-
uwar og ræstingar. Eu Fjarðarölclu-
búar og Biiðareytingár ltafa skotið
saman fe til póknunar fyrir prédik-
anirnar sjálfar.
H ÆTTU FEItÐTR. Um pað
íeyti sem norðan])óstur fór héðan.
liigðtt eitthvað 10 Héraðsmenn með
liesta tutdir burði ;t. Fja.rðarheiði og
fengu par svo rnikla lttíð og ófa*rð,
að peir komust eigi nema miðja vega.
;i heiðina, og urðu að liggja par úti
unt nóttina, ett komust pó óskenmid-
ir af heiðirini daginn eptir.
Litln á eptir pessum niömuim
lögðu 2 nrenn á Fjarðarheiði, en
viltust inn á Stafclal, og paðan ;i
bakvið Bjólf og svo ofan Vestdals-
heiði Iiingað ofan á Seyðisfjörð, og
voru þeir pá orðnir svo villtir, að
peir ]>ekktu ekki fjörðinn, en héldu
það vera Mjóafjörð, enda voru peir
búnir að villast í kringum Bjólfinn i
3 dægor. Annarr manninn kól nokk-
uð á höndum.
Gufttskipið „EGTLL“ fór Itéðan
pann 25. p. m. Með skipinu föru
mi báðir þeir bræður 0. Watltne og
C. Wathnie, kaiipmaður Magtnis
Einarsson með frú sinni. þorsteinn
borgari Jónsson og verzlunarin. Rolf
Johansen og á Reyðarfirði var von á
peim kaupnrönnunum Fr. Wathne
og P. Ratululff. Hafði bróðir hans.
kapteinn Jónas Raiidnlfi' konrið með
,,Agli“ til pess að vera hér rrppi á
nieðan irinn bróðirinn bregður sér til
Norvegs.
pið drekivið bjór og brenniv’n á kvöld-
iii, vakrtið pið með timburinenn og
voada samvizku á morgnana; en mínir
ilmandi gosdrykkir svala ykkur í sak-
leysi og einlægni.
Margar spá't.ýjar tegnndir kotnu
nú með ,.Egil“.
Miklar byrg’ðir.
Komið 0f/ sannfœrizt um ágœii
þessaja dryldrja!
Steinholti 25. jammr 1.896.
Sf. Stefánsson.
5 0 0 K r o n e r
tilsikkres enliver Lungelidende. sotn
efter Benyttelsen af det verdettsbe-
rötnte Maltose-Præp;ir:it ikko iinder
sikker Hjælp. Hoste, Hæshed. Asthma,
Lunge- og -Luftrör-Katatrh, S]>ything.
o. s. v. ophörer allerede efter nogle
Dages Forlöb. Hmtdreder og atter
Httndreder have benyttet .Præjraratet
med gúnstigt Resultat. MaltoSe er
ikke et MiddeJ, Itvis Bestamldele
ltoldes hemmeligt, det erholdes for-
medelst Indvirkr.iug af Malt ]>aa
Mais. Attester fra de liöjeste Au-
toriteter staa til Tjeneste. Pris 3
Flasker med Kasse 5 Kr., 6 Flnsker
9 Kr... 12 Flasker 15 Jvr., 24 Fl.
28 Kr. Albcrt Zenkner, Opíinder-
en af Maltosa-Præparatet, Berlin S.
0. 26.
Eiinskipaiitgj örð
hinnar
ísleszkn landstjórnar.
Skrifstofa farstjóra verður fvrst
um sinn í húsi Halldórs bankagjald-
kera Jónssonar i Reykjavík, Sttðirr-
götu Xr. 5. Bréf og sendingar við-
vikjandi farstjörnimii má senda partg-
að oða beint til undirskrifaðs far-
stjóra.
„1). Thomsen,
sem stendur: á „Grand Hotel Xielson“.
Kattpmannahöfn.
steinolíuvélar
Frimus,
og allir
attsir
partar
tillreyrandi, f.óst í verzltm Magnúsar
Einarssonar á Vestdnlsevri.
Skræder Etablissement
Kjöbnragergacle 53 1. Sal. ligeover
for Regenzen, med de nyeste og bedste
Varer.
Pröver og Schema over Maalt,
ning sendes paa Forhuigende.
Ærbudigst
jd_.icolai fcnsen.
Allir, senr skulda mér fyrir
ntvndir, eru vinsainlegast beðnir að
borga pa.ð scm fvrst.
Vestdalsevri 11. desbr. 1895.
fj:íalhjnmur jEuuirsson.
gsmaðiir
öslotr eptir að komast að verzlun á
mestkomundi sunrri. — Ritsjðri vísar
á nianninn.
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. pl.il. Skapti Jósepsson.
frentsmiíja gLustra.
10
„Eg gjörði aðeirts skyldu mína gagnvart yðnr. Eg get eigi
látið vera að lijálpa bágstöddum niunga.“
Eg pakkaði lionum aptur fvrir mig.
„Mér er íllt“, sagði eg. „Eg verð að fá mér svolítið neðaní
]>ví til pess að hressa mig. Eg get eigi komizt á fætur annars. Ef
])ér eigið brennivin til, pá geíið pér mér í guðsbænum dálítið bragð.
Hann hugsaði sig dálítið um, en sagði siðan:
„Já, cg held eg eigi dálítið í staupinu. Liggið pér nú kyrrir
á meðan eg er að sækja það. Svo fór hantr út eptir brennivíu-
imr.
Að vörmu spori rauk eg á fætur og að fuglabúrinu. Eg dróg
út draghólfið og tærndi pað í vasaklútinn nrrnn. lagði irann svo í
brjóstvasami á frakkanunt nríuum og var rétt kominu uppí
rúmið aptur, pegar h>nn brjóstgóði húsráðandi kom aptur rneð
brennivítrið. Eg ffekk mer nú vel í staupinu og kvaðst mikið hafa
hresst við pað. Síðan fóriurr við báðir á fætur.
Húsbóndinn spurði nrig að pví, hvort eg eigi vildi fá morg-
unverð. Eg pakkaði honunr fyrir tilboðið, en sagðist pví miðtir
ekki geta tekið á móti pví, par eð cg pvrfti að flýta mfer til pess
að ná í fyrstu járnbrautalestina heini til ntín.
Eg leitaði nú í buxnavösum mímtm að peningunum og rak upjr
háa-hljðð af hræðslu, er peir voru horfnir. „Bófarnir hafa pá stolið
af mér peningunum í nótt!“ veinaði eg, og lfek, eins og eg hafði bezt
vit á, hinn skelfda. rænda vesaling.
Hittn ltjartagóði vinur rniim kenndi mjög mikið í brjóstum mig.
Eg bað peim prælmennum allra óbæna er væru svo níðingslegir í
sér, að geta farið að stela af' ókunnugum inörimtm, sem væru ílla
á sig komnir, og pá lrann sá að eg var alveg perringalaus, pá neyddi
hann uj)])á mig 10 ,,shillings“, er hann sagði að eg gæti borgað sér
aptur við hentugleika,
„Takið pér við peim!“ sagði blessaður maðuriint.“ þér vitið að
sælla er að gefa en piggja. Reyndar er eg sjálfur enginn auðnrað-
ur, en pó læt eg mig aldrei muna mn nokkra „shillings“, ■ ef eg fæ
með peim sýnt náunga mínum kærleiksverk.“
Eg pakkaði nii velgjörðamauni mínum fyrir góðverk hans og
11
kvaðst aldrei skyldi gleynta hoimm og kvatldi hann svo inuilega os
flýtti mér burt. Ekkert veit eg uin, hvar eg nmni Ita.fa verið
staddur í borginni, en pegar eg kom út frá þessum velgjörðahianrti
mínum, þá hljóp eg sem fætur toguðu par til eg náði í vngn. er
eg ök nreð að járnbrautarstöðinni. Járnbrautarlestin var' einmitt að
fara af stað og eg flýtti tnér nppí töman vagn. j’ar leysti eg upp
vasaklútinn og balcli peningana og komst pá að pvi, að mór hatði
fénast dálaglcga, pví í klútnum voru 42 ,pund‘ í gulli og 25 í
seðlum.
* *
*
Xú e'r eg i góðri stöðu og dável efuaður, og hefi opt ganrau af
a.ð segja vinuirt mínum fvá pví, hvernig eg lék a þjófinn. —• En
brennivin liefir eigi komið inn fyrir mínar varir síðan.
þorrablót.
•—-o-
I petta sinni þorrablöt
og pjör vfer sitjuni við;
vér tignura pessi timamót
að trúrra feðra sið.
j/>ótt ekki sé oss borinn „bjór“
mitn bresta gleði? Nei.
Yér sjáum, pað er sómi stór
að svallu’, en fyllast ei.
Yér sverjum lrér við Immar piuit,
pú himinborni f>ór!
að nefna aldrei nokkurt sinn