Austri - 23.04.1896, Blaðsíða 2

NTt. Í1
A II S T R r.
42
Póstyfirmaður nokkur í Kaup-
maniiahofn, Seitli að nafui, hengdi sig
nýlega, er hanu vissi, að upp mundi
komast uin liaun margra ára fríinerkja-
pjófnaðuv á aðal-póststöfu ríkisins.
Danskt gufuskip, ,.fíorsa“, hefir
verið kvrsett á Cuba og kapteinninn
og báðir stýrimennirnir danudir í
fangelsi og sektir fyrir að hafa flutt
horinenn og hergögn til' uppreistar-
niaiuuuin.ii.
Goodtein]ilarar í Dnnmörku liafa
reist fyrsta stóriiieistara síiunn. Dr.
J. H. Solmcr, fagran niinnisvarða í
Kriðrikshergskirkjugíirði, ér var iif-
hjúpaður með mikilli viðnöfn um niiðj-
íiii f. ni.. að viðstfxldum fjölda félags-
manna víðsvegar að af Norðurlöndum.
}>;ið er talið liklegt, :ið Georg
(.Trikkjíikomingur niuni gefa Miiríu
dóttur sina Alexander Berbíukonungi,
<>r var sagður um þessar mundir í
itönorðsför suður í Apemiborg. þylcir
Döiunn lítið koina til peirra nuegða.
J»ví afi Alexanders kommgs vai' svina-
liirðii' á sinni tíð.
Japansmenn ern nú að reisa
Buddha veglegan miunisvarða í Kioto-
horg í Japan, úr fallhyssuni. er peir
h.afa náð nf Kínverjum í ófriði peim,
er pejr áttu fvrir skemmstu víð pá.
Akureyri |>. '• apríl 1096.
Herra ritstjóri!
Hér með leyfi eg mér að senda
yður tilkyimingti um liið liörmulega
slys, sem landsskijiið ,A esta" hefir
orðið fyrir og jafnframt um pær rað-
sta-fanir, sem gjörðar hafa verið pvi
viðvikjandi.
Eimskipið ,.Yesta“ kom hingað
á Akureyri síðari hluta dags p. 20.
f. m. og braut sig gegniim lagnaðarís
pann, er var liér á höfninni. Kaup-
menn álitu ísinn of veikan til að
skipa upp vörum á, og skipið fór pví
fvrst út að Oddevri og affermdi vör-
ur par.
Daginn eptir fór skipið aptur
gegnum vökina inná Akureyrarhöfn.
Kaupmenn voru pá búnir að hrjóta
vök út frá hafnarbryggjunni, og voru
svo vörurnar affermdiir i bátum.
þann 22. kl. 11. f. h. létti skip-
ið akkerum og liélt gegnuin vökina
hina söniu leið og áður, en á peirri
’leið vildí slysið til, sein var í pví fólg-
ið að stýrið brotnaði. Skipið varð
pví að fara inn nptur á venjulegt
skipalagi. og varpa par akkerum.
Aðalástæðan fyrir slysi pessu' 'er,
eptir áliti hinna lögskipuðu skoðunar-
manna, ekki för skipsins gegnum isinn,
heldur gamlir galhir á stýrinu. Skip-
ið var skoðað í Kaupinannahöfu á.
löglegan liátt, áður enn pað lagði í
liaf, en lielzti galli á stýrinu var á
peim stað, er skoðtinannenu komust
ekki að.
Skipið er að öðru leyti svo ein-
staklega vel útbúið, og liggur pví
jiæst að skoða galla pennan sem mjög
óheppílega vangá, sem liklega hetir
orðið við aðgerð p'á á skipiuu, er
fór frain fyrir tve'in áruni.
Gufuskipafélagið hefir liingað til
haft pann bezta orðstýr fyrir að halda
skipum sínnm í góðri reglti, og eru
skip pess allstaðar álitin sérlega vöní-
uð. J>að ætti pví ekki að geta átt
sér stað, að félagsstjórnin hafi haft
nokkra vitneskju um galla pennan, en
eigi er pað pó alveg óhugsandi, að
hér sé að ræða um óvandvirkni ein-
liversstaðar, en pað niun sannast á
símim tínia, Ef svo er, parf réttur
hlutaðeigandi að fi hlífðarlausa hegn
ingu, hver sem í lilut á.
Sýslumaðurinn hér hefir sýnt
mikbi atorku í máli pessu og haldið
hvert prófið á fætur öðru t.il pess að
fá nákvauna lýsingu ;t stýrinu. eins
og ]>að var, og skemmduniini á pví,
og liefi eg einnig lagt ýmsnr ‘spurn-
irigar fyrir skoðunarmennina til ýt.ar-
legri skýringar ámálinii. Einnigmur:
eg gjöra allt sem í 11111111 valdi steud-
ur, til pess/að fjavskaði sá, er af pessu
leiðir, verði bættur svo freklega. sem
kostui' er á.
Gufuskipafélagið liofir skriflega
ábyrgzt, að skipið vævi í alla staði
vel út búið og vel sjófært, og ber
pví fébiginu að niínu álti að borga
peningatap pnð, sem stafa.r af pví að
skijiið gat ekki fullnægt pessmn skil-
ínáhim.
En óhugsaidegt pykir mér, að
liægt sé að korna fra.ni áhyrgð á
hendu i'áðaneytinu i Kaupniannahöfn
sem Asíunt mér liefir undirskrifað
sainninginn, né mér persónulega. pnð
h -fir verið grett allrar variiðar við
leiguna sem lia-gt var, en eigi er
ímögulegt að vara sig á. peim gölhim,
sem skoðunarineim geta ekki orðið
varir við.
I peningalegu tilliti ætti slys
petta ekki að verða eimskipaútgerð
Iiinnar íslenzku landsstjórnar að miklu
tjóni, en píið pykir mér sárast, að
landar allir hver tim sig geta haft
míkinn skaða af pvi, að skipið lcorn
ekki á peim tíma sem peir hafa búizt
við og hagað ráðstiifiinum sínum
eptir.
Dagiiin eptir að slvsið vilcli til,
skoraði eg á liina tilkvöddu skoðun.ar-
meiin að gefa álit sitt um pað, livort
íægt væri að gjöra svo við stýrið hér
að skipið gæti haldið áfram ferð sinni,
og gáfu peir fyrir rétti pað álit, ;ið
pað mundi ekki verða hægt. Eg gjörði
pvi pegar í stað tilraun til að leigja
annað skip, til pess að lialda áfram
pessari fyrstu ferð héðan. Mér vit-
anlega var ekkert eimskip á Aust-
fjörðum, en nllar líkur voru til pess
að eimskipið „Á. Ásgeirssoir1 væri
;i ísafirði, og eg sendi pví mann raoð
hraðbréf pailgað í peim tilgangi að
leigja skipið og fi pað liingnð. Ekki
er enn auðið :ið vita, livort tilraun
pessi hefir tekizt — Samstundis
sendi eg og hraðbréf til allra h.ifaá-
staða á landinu með tilkynningu nm
slysið, og tilraunina sem gjörð hafði
verið til að bæta úr skaðanurö, og
einnig bað eg alla afgreiðsluinennina
að senda bréf og „Telegram" með
fvrstu ferð til útlanda.
Eptir áliti skoðunarmanna var
eigi auðið að gjöra við stýrið til
bráðabyrgða nenia afferma skipið.
Vörurnar eru nú allar komnar ó-
skemmdar í land eptir ísnum og lagð-
ar í geymsluhús aAkureyri, Eg hefi
mætt mikilli velvikl hjá kaupmönn-
unum hér, einkum hjá herra
Chr. .Tohnassen og Joh. Christensen,
er buðust til að lána pakkhús sín
fyrir vörurnar allsendis kauplaust.
Um leið voru allar mögulegar
tilraunir gjörðar til að lypta stýrinu
af, en pegar fimm dagar voru liðnir
eptir slysið, sást pað, að ekki var
mögulegt að ná stýrinu af, og liggur
pví í augum uppi, að „Yesta“ getur
ekki komiz svo fljótt til Englands og
fengið viðgeið, að liún geti farið
næstu ferð fyrir einiski]).iútgerðin:i.
jþað jvarð pví að gjöra nýjar
ráðstafanir til ]>ess að leigja amiað
skip fvrir næstu ferð, pví annars
kemst í'iiglingur á feröirnar. J>ví
niiður or liér engin „telegraf" til taks,
og engar greiðar samgöngur um petta
leyti árs. Eina ráðið var pví að
senda aptu sendimeim nu-ð hrét' til
Austfjarða og Yestfjarða, og eiga
pað undir heppninni lnort ekki væri
einliverostaðar skipaferð til útlai da,
sem gfeti tekið bréf og ,.tob-gröm“.
Að morind 1>. 2H. sendi eg pessi
skevti og vorn pau margfölduð í 12
eintölvum, og vona. eg að eitthvert
eintakið komist fljótt til útlanda. í
„telegraminu" tiltók eg 10 eimskip
'sem eg áleit brúkleg fyrir aukaskip
[>essa einu ferð, og bað herra Tlior.
E. Tulínius í Kaupniann.ibiifii um að
leigja eitt peirra undir umsjón ráða-
reytisins og fargæzlumannsins.
Siðati vörurnar voru fliittar úr
„Vésta“ liefir verið reynt að gjöra
svo við stýrið til bráðabyrgða, að
skipið með allri aðgæzlu geti komizt
til Englands, Hi']>]inist pessí tilraun
og skipið verði noKkiirnvegimi sjófært,
sigli eg með pvi til Englands og mun
pá reyna að sjá uin, að allar ráðstaf
anir fari l'rem á sem haganlegástan
hátt.
Eg er nú húinn að lýsa slysimi
og ráðstöfunum peim, sem gjörðar
liafa verið til pess að bæta úr skað-
anum, og pakka hér með öllum peiin,
einkum Norðlendingum, sem nú pegar
liafa sýnt. mér bluttekning og aðstoð
í pessu niikla óbapjii.
það, sem af var ferðinni kring-
um landið, fór einstaklega vel, veðrið
liefir verið hið fegursta, entrin hafis
hefir sézt. og allir Iiafa verið mjög
ánægðir með hið fagra og vet útbúna
skipi Skipstjóri og öll skipsliöfnin
er hin viðkunnanlegasta, og ekki hafa
peir neiiia sök i slysinu. Hefði stýr-
ið ekki verið gallað, pá rcundi skipið
í hægðum sínuin komið til jReykja-
vikur jafuvel fyr en á liinum ákveðna
tima, pví farmurinn var næstum allur
til Austur- og Korðurlandsins, og
mundi pví skipið að líkindum ekki
ha.fa tafizt að mun á Yestfjörðum.
f>að er pví mikil hörinung að
liggja hér með skipsstýrið brotið og
geta ekki notað pað góða veður sem
nú er á degi hverjum. En pað er
pó bót í máli, að skipið er statt á
einni h'inni beztu höfn landsins. Verra
hefði pað verið, ef stýrið hefði brotn-
að í liafis einhversstaðar meðfram
noiðurströnd Tslands.
Yirðingarfyllst,
D. Thomsen.
Dymbilviku-nndrin
á
Seyði.sfirði.
—0—
„Furðaði ]>að firða drótt,
fjöllin t,nku léttasöt,t“.
Snemma í Dyrabilvikunni tóku
hinar alkunnu „mannfélags-stoðir“
kaupmaður Sig. Joliansen og úrsmið-
ur Stefán Th. Jónsson liarðar fæð-
ingarhríðir að deilugreinum tveim, er
peiin pótti bezt við eiga að nota sér
pessa helgustu viku kristinna manna
til pess að verða léttari að, og ineð
pvi að prentsmiðja sú, er Síg. Jo-
hansen náði til að kaupa í fjær-
veru ritstjóra Austra 1 suiuar, var
eigi svo rík aí letri, að óhróðursgrein-
ir pessar gæ.tu séð dagsins ljós, pá
pótti pessuin heiðursmönmim bezt við
eiga, að lána stýl hjá ritstjóra Austra,
til pess að geta komið pessuin ádeilu-
greinum á prent urn hann! Bæði
flugritin voru nú send út með fyrri-
póstum um land allt, og Sig. Joliau-
sen var að vanda. svo frekur til fjörs-
ins, að liann gaf rit sitt. líka út á
einhverju hrogiiamáli, er víst á :ið
vcra dansk-norzka, og sýnir hún bezt
á hvaða meiintastígi pessi leiðtogi
lýðsius stendui', pví pvilíkur stýli
mundi allstaðar álitinn ósa-manclineðsta-
bekkingi, bæði :ið Imgsiui og rétt-
i'itun, enda iivað Minervii gamla eigi
liafa verið lengi að hussa sig um iið
útliýsa Sig. Johanseu livað eptir ann-
að, er hainí barði að dyrum lijá lienni
lieima í Norvegi.
Vév biðjum alpýðu að iniiinast
pess. iið Sig. Joliiiiisen sla-st up]> á
oss alreg salJausa, pví vér böfum
livorki fyr né síðar sagt nokkuð pað
i Austra, er honum mætti misslíka,
lieldiir miklu fremui' scilzt til að
hæla fyrirtækjum hans, eins og sjúkk-
ulaði-gjörð lians, málpi'áðarlagningu
o. fl., sem reyndar hefir reynzt allt
fánýtt. Og í 7. tbl. Austra p. á.
gátum vér fyrst "lits lians í hafnar-
reglugjöi'ðarmálinu sem hins rétta.
E11 hér skulum vér játii hlutdrægni
vora í pví, að geta eigi um leið pess
rindhanaskapar hans, að vera á mótr
reglugjörðiiiiii á fundinum og segjast
par ætla sér að fá hókað ágreinings-
atkvæði, en skrita lolcs undir re'glu-
gjörðina skilgrðislaust fáum míiuitum
síðar.
>Sig. Johiinsen hlýtur að vora oss
samdóina um að híif’narregtugjörðin
sé, svona útbúin, ein stór „della“ frá
npphafi til enda, <>g skaðleg almenn-
ingi og ba-imm, eius og vél' höfuiii
fæi't óra-k rök fyrir, — par sein liann
ekki ber við að lirekja eitt einasta
atriði i röksemdafa-rslii vorri í 7. tbl.
Austra, og stagast pó á pví að sú greiu
sé tilefni flugritsins!
Hin sanna. orsölc t.il pessarar
greinar Johansens, er pvi auðsjáan-
lega ekki sjálft málefnið, hafnar-
reglugjörðin, lieldur fýku lians í að
velta sér yfir oss og O. Watlme sak-
lausa, með bríxlum og ónotuni, pví
vér niunuin sanna, að vefengingar
Johansens eru lirein og hein ósann-
índi og að hoimm getur eigi geng-
ið ánnað til en löngun hans til að
troða íllsakir við okkur saldausa.
Eða, hvaða ástæða gat ]>að ver-
ið önmiv en óvildarliugur htuis til 0.
W., að fara að hlanda lionuin og
hinu mosavaxna máli lians inn í árás-
ir Johansens á oss, pví pað mál virð-
izt pó sannarlega að hafa orðið peim
féíögum >Sig. Joliansen og Stefáni
úrsmið til nógrar sneipu, og verður
pó óefað til eiin pá meiii, pví lengra
som pað fer, að pað virðist bez.t fyr-
ir pá kumpána að láta. pess sein minnst
getið, eins og Austri hefir liingað til
gjört af velvild við pá, og bíða nú
dóms landsyfirréttarins uin petta frum-
hlau{) peirra félaga og allan nagla-
skaj) málsfærslu péirra og málstaðar.
það er sambland af ósannindum
og heimsku par sem Johansen ber
pað fram í flugriti sínu, að vér höf-
um sem vitni í málinu játað, að Q.