Austri - 30.04.1896, Síða 3

NF. 12
A U S T K I,
47
um slvsið mcð „Vcstu", milnu fregnir
um páð luit'a borizt pangað pann 14.
b. m.
,.Kjukan“ hafði ma*tt estu“
milli íslands og Pærevja, heilsuðust
skipin með flöggunum, »g hélt „Yesta“
áfram leiðar siniiar með fullri ferð.
Með „Rjukan11 sigldi héðan áleiðis
til Kaupinanmfliiifnar fröken Sigvíðuv
Böðvarsdóttir.
„Vaagenu skipstj. Endresen, kom
liingiið 25. ji. m. og hafði selt síldnr-
farminn í Stokkhólmi, íyrir 8 kr. str.
Skipið fór daginn eptir suður á Fá-
skrúðsfjö.vð eptir frakknesku saltskijii,
er var lekt, og koiu ineð pað hingað
til aðgjörðar p. 27. p. m. Hafði
kaupm. Fr. Wathne staðið fvrir peim
ftutningi fyrir bróður sinn og var hann
með „Yaagen“ liingað, og fór aptur
með henni til Revðarfjarðar 28. p. m..
Skonnortan „Teije Viken“, skip-
stjóri H. Gerde, vörúskip Sig. Johan-
sens. kom liingað pann 25. p. m., og
fó»r aptur p. 29. iileiðis til Breiðdals-
víkur með vörur.
Yms verzlunarskip til Xorðui'-
landsins lmfa hörfað liingað inn und-
an hafisnuin. sem pau segja að liggi
langt norður í haf, höfðu pau siglt
norður með ísnum all-langa leið.
Hafíshroði er kominn hér inná
fjörðinn.
Með ,,Rjukan“ fréttist pað, að
botninn hefði leyn/.t ónýtur í „Svanen“,
sem ætlaður var til strandferðanna,
svo Thor. E. Tulinius verður að út-
vega annað skip til peirra ferða.
Hann gat heldur eigi sent nú með
,,R jukan“ upp áætlun um ferðir strand-
bátsins, af pví hann hafði eigi fengið
endilegt svar frá öllum norðursýslun-
um og landshöfðingja, er pað mál lýt-
ur nú undir að öllum líkindum. Er
pessvegna hætt við, að gufubAtsfe>'ð-
irnar geti aldrei byrjað 1. maí, eins
og til var avtlazt, eptir samningi peirra
Tlior. E. Tuliniusar og J). Tiiomsens.
TJppboðsauglýsing.
Laugardagana 25. p. m.. 2. og 9.
n. m. verður húseign dánarbús Eylífs
Magnússonar frá Borgarhóli boðin uj>p
og seld hæstbjóðanda við 3 opinber
uppboð, sem lialdin verða kl. 12 á
hádegi, 2 liina fyrst nefndu daga á
skrifstofu sýslunnar og hinn síðasta
nefnda dag í húsinu sjálfu á Borgar-
hóli Seyðisfjarðaiflireppi. Söluskilmálar
verða til sýnis á skrifstofu sýslunnar
degi fyrir hið fyrsta uppboð.
í sambandi við hið síðasta upp-
boð verða og seldir ýmsir lausafjár-
munir búi pessu tilheyrandi.
Sýslumaðuriun í Xorður-Múla.sýslu
20. april 1896,
Eggert Briem,
settur.
Islenzk umboðsverzlun.
Eins <)(] að iindanförnu tek eg
að mér oð selja allskonar islenzkar
yerzlnnarrörur oq kaupainn útlendar
vörar, og senda á þá staði, semgufu-
skipin koma á. Gltigg skilagrein
send í hvert skipti, litil ómakslaun.
Utanáskri pt:
Jakob Gunnlögsson,
Nansensgade 46 A.
Kjöbenhavn K.
ltródersilki i 1 '20 litum, gullv^r og
leggingar, silkisnúrur, dúkar; blaðasliðrur
og lieira mcð áteiknuðuin rósum. Silkitau
með ofnum rósum, silkijdyds, bómullarflauel
i mörgum litum, blúndur, barnakjólar, nær-
fatnaður, milliskyrtutau, hálstau, borðdúkar
úr liör, klútar, sjalklútar og sjöí, rúnitejipi,
axlaböud, tvinni úr silki, bör og bðmull;
skæri, vasalmifar úr spegilbjörtu stáli,
sporjárn, sykurtangir, jieningabuddur, huifa-
pör. Cigarettur ágætar, vin óáfengt, gott
og stvrkj andi. Kikirar. Silfur- og nikkel-
vörur. Margir fáséðir og vaudaðir mun-
ir, lienfugir i brúðargj afir o. s. frv. Blömst-
urglös, vlmvatn; leikspil, úrval af gullstássi
bæði egta og óegta. Loptvogir, klukkur,
vasaúr frá ltí—135 kr. og margt ifeira
í verzlan Magnúsar Einarssonar
á Sevðisfirði.
Nýr úrsmiðiir.
Eg undirskrifaður hefi áformað
nð hyrja í máímúnuði næstkonmndi að
vinna við úrsmiði á Eskiíirði, og geta
allir, er parfnast viðgjörðar á klukk-
um og úrum, komið til min, og mun
eg gjöra mér allt far um að liafa að-
gjörðirnar svo vandaðar sem hægt er.
gpSfT'Úr og úrfestar hefi eg til sölu.
Jón Hermannsson.
Eins
OG
englar
verða börniii, þegar þau eru
komin í nýju kjóiana frá
Magnúsi Einarssyni.
Hérmeð aðvarast peir í Hjalta
staðahreppi, sem ekki hafa enn borg-
að gjöld sín til hrepjjsins, er féllu
í gjalddaga um mestliðið nýjár, að
borga pau sem allra fvrst, annars
verða pau tekiu lögtaki samkv. lögum
16. desbr. 1885.
Anastöðum 7. npril 1896.
Stefán Sigurðsson,
gjaldkeri lireppsins.
Stýft hægra, biti fr. fjöður apt.
vinstra, er fjármark Arnfinns Jóns-
sonar á Hlíðarhúsuni í Jökulsárhlíð.
Brermimark: A. ,1.
A veitingabúsunum á Seyðis-
Ijarðaröldu og Búðareyri verður frá
peim degi er auglýsing pessi birtist
í blaðinu Austra, ekkert lánað, og á
pví allt að borgast í peningum eða
innskriftum jafnhliða og hvað eina er
úttekið.
Rúmlán borgist fyrirfram.
Yerðlistar verða einnig frá sama
tíma festir upp í veitingahúsunum,
og geta menn pví par seð verð á
hverju einu, semumerbeðið og til er.
Að öðru levti verður greiði allur
og annað látið af hendi svo fljótt og
vel sem föng eru á.
Seyðisfjarðaröldu og Steinbolti,
11. marz 1896,
Kristján Hallgrhnsson, St. Stefánsson,
Augnalækningaferðalag.
Samkvæmt ósk siðasta alpingis og
eptir samráði við landshöfðiiigjatift fer
eg, að forfallalausu, til Seyðisfjarðar
með Yestu er á að leggja af stað héð-
an 11. júní og koma til Soyðisfjarðar
14. júní. Á Seyðisfirði verð eg unj
kyrt til 27. júní, en fer pá paðan með
Botníu, og get, ef vel gengur, verið um
kyrt á Akyreyri pann 28. og 29. og
á Dýrafirði pann 1. júll.
Á leiðinnifrá Reykjavik til Seyðis-
fjarðar kemur „Yesta“ við á Vest-
mannaeyjum, Berufirði, F'áskrúðsfirði,
Eskifirði og Xorðfirði. Á pessum
höfnum verður naumast nokkur við-
staða, en um pað kunna pó afgreiðslu-
menn skipsins á hverjnm stað að vita
nánar.
Til stórra aðgjörða á augum verð-
ur ekki tími nema á Seyðisfirði.
Reykjavík 12. marz 1896.
Björn Ólafsson.
„Primus“
á 11 krónur.
Með
strauáhöldum
19—23 krónur.
fað cr sannað
vísindalega, að
, ffrimus" er
hm lang-lezta,
af öllum stcinolíu-
vélum.
48
eldrar míuir, fyrir ástsemi ykkar. En nú finnst mér pið krefj-
ast sálar niinnar, er pér biðjið mig um að vfirgefa myndaípróttina,
hverrar einkason eg fina að eg er, og trúi og treysti pvi að svo
inuni reynast.“
„f>ú getur látið bvggja pér myndavérLstæði í aldingarðinum.11
sagði konsúllinn. „þú getur sjulfur ráðið yfir tíma pínum, og pú
parft ekki að vera alltaf á skrifstofunni.“
„Gæti Hinrik eigi reynt sig svona fyrst um sinn erlendis við
hina frægu méistara eldri og yngri tíma?“ spurði Camilla og vék sfer
að föður SÍHum. „Eg skil svo yel hugsanir lians og tilfinningar
og fellst á skoðanir hans í pessu efni. Getur pú eigi gjört Jiig á-
nægðan með pað, kæri pabbi? Eg ev viss um að Hínrik er miklu
meiri listamaður en pú lieldur eða pessir gönilu kennarar lnilda eða
geta sfeð: pvi pað eru margir, sem lialda pað að Hiurik sfe l)ezta
listamannsefni, er hafa vel vit á hvað peir segja!“
„}>að stendur við pað. sem eg hefi sagt,“ greip konsúlliim ön-
ugur fram i fyrir dóttur siimi. „Menn skulu akki fá sagt pað að
sá maður veiti einhverju frægasta verzlunarlnisi landsins forstöðu,
er fyrst byrjaði nám sitt við háskólann, og eptir að hafa verið út-
skúfaður úr listamannaliópnum, hafi hann gjört sfer að góðu að veita
verzlunarhúsinu Berner & Co. forstöðu.11
„F’aðir minti —-------Jc
„Lofaðu mér nú að svara sjálfum fyrir mig, kæra Camilla“,
greip „Herkúles11 frami fyrir henni og strauk um ieið ljónslubba
sinn. „Munið pfer, frændi minn, ekki eptir nokkrum visuorðum úr
„Brandi“, skáldriti Ibsens?
J>ú liefir eitt, sem ei pú gefur:
bið innra sem að býr með pfer;
pú bugar ei nfe viðjum vefur
pað vald, er sjálfs pins kollun ber;
sem straumflóð braut hún brýtur sfer.
J>ó pað sfe re.yndar nokkuð djarft af mer að láta Ibsen svara
fyrir mig, pá eru pessi orð bans pó svar mitt, og ennpá greinilegra
Edv. Kuutzen: Hæstu verðlaun. 45
„Rú gleymir pví víst, Vilhjálmur, að ,.barnið“ er nii komið á 25,
árið“, sagði húsfreyja.
Berner lá við að svara konu sinni önuglega, en hætti við pað,
er honurn varð litið á hin sorgbitnu andlít allt í kringum sig.
„Rfer spurðuð mig að pví, livort mig langaði enn pá til að verða
listanuiður’* 1, svaraði Falk stillilegn. „þfer getið bezt, kieri frændi
minn, larið nær.ri uiu pað, hvað illa mfer mtini falla að g,jöra yður
á móti, par sem per hafið gengið mfer í föðurs stað og verið jafnan
svo ástríkur við mig, og gafið mér par á ofan dóttur vðar. Og pó
hlýt eg nú að gjöra á móti vilja yðar, pví eg liefi pá brennandi
löngun eptir að verða listamaður. prátt fyrir pað að eg veit, að
hinar fögru listir mundu eigi missa svo ákaflega mikils í, pótt
eg hætti við pær; en eg finn Ijóslega til kölluuarinnar hjá mfer,
svo eg veit að eg mnndi verða andlegur krypplingur
og önýtur til alls, ef eg hætti nú við og tæki á nróti yðar veg-
lynda tiboði.“
Konsull Berner beit fa.st á vörina og tók sseti gagnvart frænda
sínum.
„Taktu úú vel eptir orðum mínuni. Hinrik, eg mun eigi optar
eiga tal við pig um petta,“ sagði konsúllinn alvarlega, „og taktu
pfer svo'ef pú villt góðan umhugsunartíma. Auk konu minnar og
dóttur og píu á eg enga vandamenn. Faðir minn og eg höfuin aflað
verzlunarliúsi okkar mikils trausts á öllum ver/.luuarmörknðum Xorð-
urálfunnar. J>ú hefir tekið jiróf í lögum með ágætum vitnisburði —
og náð á.stum Camillu,11 ,sagði konsúllinn brosandi. „þú hefir rctlð
verið mfer sem hlýðinn og góður sonur, og tengdirnar munu gjöra
pig mfer enn pá kærari. þykir pfer pað pá gegna nokkurri furðu,
p.ó eg vilji að pu úr nýjáriuu gjörist hluthafi í verzlunarhúsi voru,
sem pú síðar átt að erfa? Heldur pú að mer eigi sárni pað, að
eiga von á pví, að vort gamla og heiðarlega verzlunarhús líði undir
lok með méy? Eg fer að eklast, Hinrik, gríptu eigi.framí fyrir mfer.
Geturðu ekki ímyudað pfer livílík gleði pað væri fyrir mig að hafa
pig við iilið mfer, og hvilík ánægja pað væri fyrir okkurgömlu bjón-
in, að hafa ykkur Camillu hjá okkur til pess siðasta og sjá
að vort gamla verzlunarbús efldist og blómgaðist með væntanlegu