Austri - 10.08.1897, Síða 4

NE. 22
AUSTfil.
88
|>areð eg heíi einka-umboð á íslandi fyrir liið stærsta kaffisölnhús í út-
löndum, þá býðst eg til að útvega gott kafti íueð svo lágu verði að engum sé
liægt að keppa við pá prísa.
Pröfur sendast, ef óskað verður, til hvers sem ætlar að kaupa pað.
Kaffið sendist beint frá húsinu til pess staðar, sem óskað verður, og
póstskipin koma á.
p. t. Seyðisfirði, 10. marz 1897.
M. S. Árnason,
ísafirði.
Yerðlaunuð, hJJómfögnr, Yönduð og- ódýr
„ 0 RCrEL H ARIONIA
og ýms önnur hljóðfæri,
ú t v e g a r
L. S. Tómasson á Seyðistírði.
Hið einasta daunlausa ,,€!oset'%
scm hregt er að liafa í svefnherbergjum, kostar 14 krónur, or fæst aðeíns í
verksmiðjunni í Vandkunsten 1 í Kaupmannahöfn, hjá Kurtshals. And-
virðið, 14 kr., verður að senda með pöntuninni. 5000 meðmælingar eru til.
Allt maskínu-prjón
fæst fljótt og vol unnið, eptir 1.
október n. k., hjá Pálínu pórarins-
dóttur á Búðareyri, í húsi Sigurðar
steinhöggvara Sveinssonar.
P e n i n g a r.
Vasabók sú, með peningum og skjöl-
um í, er auglýst hefir verið að tapazt
hafi á Hjálmárdalsheiði, er nú fundin,
og getur réttur eigandi vitjað hennar
á skrifstofu Austra, gegn löglegum
fundarlaunum og auglýsingarkostnaði.
TJndertegnede Agent for Islands
Östland, for det kongelige octroje-
rede. almindelige Brandassurance
Compagni,
for Bygninger, Varcr, Effecter, Krea-
turer, Hö &c., stiftet 1798 i Kjoben-
havn,modtager Anmeldelser om Brand-
forsikkring; meddeler Oplysninger om
Prremier &c. og udsteder Policer.
Eskifirði í mai 1896.
Carl D. Tulinius.
Brunaáhyrgðarfólagið
„ Nye danslce Brandjorsikring Selskab„
Stormgade 2 Kjöbenhavn.
Stofnað 1864 (Aktiekapital 4.000,000
og lleservefond 800,000).
Tekur að sér brunaábyrgð á húsum,
brejum, gripum, verzlunarvörum, inn-
anhúsmunum o. fl. fyrir fastákveðna
litla borgun (premie) án pess að reikna
nokkra horgunfyrir brunaábyrgðarskjöl
(police) eða stimpilgjald.
Menn snúi sér til umboðsmanns fé-
lagsins á Seyðisfirði:
St. Th. Jónssonar.
Kýtt FJÁEMAPK Oddl. Brynjólfs-
sonar í Vallanesier: blaðstýft apt. h,
sýlt r. biti apt; br.m. Oddl. Marka-
skráreigendur hér i Suður-Múlasýslu
eru vinsamlegast beðnir að skrifa mark-
ð í töfiur sinar.
Heimsins ódýrustu og vönduðustu
orgel og’ fortepíanó
fást með verksmiðjuverbi beina le/ð frá
Carmsh & Co., Washington,
New Ierseg, U. S. A.
Orgel úr lmottré með 5 octövum,
tvöföldu hljóði (122 fjöðrum), 10 ldjóð-
breytingum (registrum), 2 hnéspöðum,
octavkúplum í diskant og bass, með
vönduðum orgelstól og skóla, i umbúð-
um á c. 133 krónur. Orgel iir hnot-
tré með 5 octövum, ferföldu (3s/5)
hljóði (221 fjöður), 18 hljóðbreyting-
um o. frv. á c. 230 krónur. Orgel úr
hnottré nuð 6 octövum, ferföldu (3l/z)
hljóði, (257 fjöðrum), 18 hljóðbreyt-
ingum osf. á c. 305 krónur. Innviðir
í öllum orgelum frá pessari verksmiðju
eru lakkeraðir, og utanum belgina er
límdur vaxdúkur, svo raki geti ekti
unnið á pau. Oll fullkomnari orgel
og fortepíanó tiltölulega jafu ódýr og
öll með 25 ára ábyrgð.
Flutningskostnaður á orgelum frá
Ameríku til Kaupmannahafnar c. 30
krónur. Hvcr, sem æskir, getur fengið
verðlista með myndum, eyðublöð og
allar nauðsynlegar upplýsingar hjá
undirskrifuðum.
Einkauinboðsmaður félagsins hér á
lancli.
Porsteinn Arnljótsson.
Sauðanesi.
Lainbskiim
kaúpir
Stefán Th. Jónsson. Seyðisfirði.
Fineste Skandinavisk
Bxport Kaífe Snrrogat
er liinn ágætasti og ódýrasti kaffibætir
sem nú er í verzlaninni.
Frest hjá kau]nnönnum á Islandi.
F. Hjort & Co.
Kaupmannahöfn.
viljum vér sérstaklega ráða mönnum
til að nota vora pakkaliti, er ldotið
hafa verðlaun, enda taka peir öllum
öðrum litum fram, bæði að gæðum og
litarfegurð.
Sérhver, sem notar vora liti, má
öruggur treysta því, að vel muni gefast.
I stað Iiellulits viljum vér ráða
mönnum til að nota heldur vort svo
nefnda „Castorsvart;‘, því þessi litur
er miklu fegurri og haldbetri en nokk-
ur annar svartur litur.
Leiðarvísir á íslenzku fylgir hverj-
um pakka.
Litirniiy fád hjá kaupmönnum al-
staðar á Islandi.
Biiclis-Farvefabrik.
Stadiestræde 32.
Kjöbenhavn K.
gpifp’” Undirskrifaður kaupir með háu
verði gamlar íslenskar bækur prentaðar
hér á landi, á Hólum og Skálholti frá
árunum 1570-1700. Sáhnabókfrk 1589
grallam jrá 1594, og hugvekjusálma
Sig. Jónssonar 1652, allar prentaðar
á Ilólum, mun eg sérstaklega borga
vel fyrir.
Gamla nmni og gamalt silfursmíði
og mgUvr kaupi eg einnig.
Oddeyri, 24 marz 1897.
J. V. Havsteen.
Ábyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. hliapti JÓSCþSSOll.
Prentsmiðja
porsteins J. G. Skaptasonar.
88
Sevilla skuli vera jafnir fyrir lögunum, að biðja yður um, að styðja
að því með yðar konunglega valdi og forræði, að sökudóígurinn korni
fyrir dóminn, þegar honum er þangað stefnt, og það þó að hann
tíUIí neita því eða færast undan. Viljið þér gjöra það, herra minn
og konnngur?“
Konungur hugsaði sig um litla lirið, sílan sagði hann hátignar-
lega:
„Eg skal gjöra það, herra borgarstjóri“.
„G fið mér yðar konunglega orð fyrir því!“
„Eg gef yður mitt konunglega orð fyrir því!“
„Eg þakka yður fyrir, ndnn konunglegi herra. Eg þakka yður
fyrir i nafni réttvisinnar og laganna“.
IX.
Torre del Oro (Gullturninn) var afgömul bygging; hafði neðri
hlutinn verið gjörður á dögum Rómverja, en Serkir höfðu breytt á
honum lagiiiu þannig, að þeir höfðu reist yfirbyggingu ofan á undir-
bygginguna, minni ummáls. Muu turn þessi hafa verið byggður til
þess að geta haft ráð á ánni Guadalqvívir; en nafnið hafði hann
hlotið af því, að konungar gevmdu þar ríkisfé. Á plássinu við turn
þenna hélt tuttugu og fjögra manna ráðið dóma sína.
Dómararnir sátu á reyrstólum baklausum, og var þeim raðað í
hálfhring. í miðjum boganum var dálítið hrerra sæti; það var sreti
forseta. Kærandi og kærði áttu að ganga i m í miðjan bogann.
Fólkið var vant að hi úgast að í kringum dóminn, en varðmenn héldu
því svo fjærri, að það gat ekki ruglað dómendurna, en heyrði þó
allt það er gjörðist.
penna dag var reistur pallur hægra megin framan við bogann,
sem sætin mynduðu; hann var nokkurra feta hár, og allur tjaldaður
svörtum dúkum; voru dómararnir ekki síður forviða en fólkið á út-
búnaði þessum.
Ðömararnir og fólkið vissu það aðeins, að þenna dag átti að
dæma morðingja Antonió Iiernandesar, flokksforingja næturvarðanna,
og fullnægja dóminum; en nafn morðingjans vissi enginn, nemaforseti
89
Dómararnir sátu heldur en ekki forvitnir á reyrstólum sínum,
því að dómsgjörðatími var kominn.
Ilon Sanchó Zerbúrö kom nú inn, og bar staf sinu, tignar- og
embættismerki s'tt, í hendi sér, og kustaði kveðju á dómarana, en
þeir stóðu upp í móti honum; hann settist í sæti sitt, og dómararnir
settust niður.
„Alguazil (lögreglumaður) Esteban Avaleda", kallaði Don Sanchó
hátt og karlmannlega.
„Hér er eg, herra forseti!“
„Hringdu bjöllunni til merkis, að dómstími sé kominn".
Lögreglumaðurinn tók í streng á bjöllu, er stóð til hliðar við
forsetastólinn í dálitlum bjöliuturni, og hljömaði ómar klukkunnar
langt til.
pegar bjullan þagnaði, stóð forseti upp aptur og sagði:
„Herra dómari, Don Alvaró Yelasquez!“
„Hér er eg, herra forseti!
„pér vitið hvers embætti á yður hvílir sem liinuin yngsta í tutt-
ugu og fjögra manna ráðinu“.
„Eg veit þ-ið — að vera sendiinaður dómsins“.
„Gott er það herra; stígið þá á bak múldýrí yðar, og riðið til
Alcazar, og stefhið konunginum, Don Pedró í Kastiliu og Leon að
mæta fyrir dómi tuttugu og fjögra manna ráðsins11.
Undrunar- og skelfingarhvískur fór um allan manngrúann, og
allir dómararnir litu vandræðalega á forseta sinn.
„pér hafið heyrt skipun dómsins herra!“ s.igði Don Sanchó
byrstur.
„Eg hefi heyrt hana, herra forscti“, svaraði Dor. Velasquez
dauflega.
„Hlýðið henni þá!“
Dómarinn hneigði sig fyrir forseta sínum, steig á bak múldýri
sínu og þeysti til Alcazar.
pað var dauðaþögn í öllum manngrúanum.
Að litiili stundu liðinni opnaðist einsog kví í inannþyrpinguna,
og á eptir dómaranum kom — konungurinu sjálfur riðandi á göfug-