Austri - 30.04.1898, Blaðsíða 4

NR. 12
A U S T RrI.
48
10 KRÓM R.
OTTO MONSTEDS SMJÖRLÍKI
Mikla aðdáun
vekja nú alstaðar
hin „GOLDEN
REMONT-úr mín,
hin ágætustu sig-
urverk, og eru pau
nákvæmlega reynd,
í fögrum úrkassa,
er ætíð heldur ekta gullslit sínum, svo
enginn fær greint þessi ur mín frá
150 króna gull-úri. Úr í ein'földum
kassa á 10 kr., tvöföldum á 12 kr.
Kvenn-úr á 12 kr. Silfur (Savonette)
ankergangs-úr, 15 rúbinar, meo 3 sterk-
um, krotuðum silfurkössum, aðeins á
15 kr.
25 brónur!
8 karata gull. Karlmanns Kem.-úr í
2 gullkössum, 50 m.m. á stærð, með
15 ekta steinum, skrifleg áhyrgð fyrir
réttum gangi og áreiðanlegum, hald-
góð gullúr, jöfn þeim, er seld eru fyr-
r 400 kr., sel eg á 25 kr., með hæfi-
legum úrkeðjum fyrir kr. 2,50. Kvenn-
manns gull-Rem.-úr á 22 kr. Send-
ist burðargjaldslaust gegn fyrirfram
borgun. Pantanir séu ritaðar á dönsku.
Verðlisti ókeypis.
Utanáskript:
M. Rundbakin
Taborstrasse 35
W i e n.
Crawfords
ljúffenga
BISCUITS (smákökur)
tilbúið af CRAWF0RD & SONS
Edinburgh og London.
Stofnað 1830.
Einka-sali fyrir ísland og Fœreyjar
F. Bjorth & Co.
Kjöbenhavn K.
Erá pessum degi verður ekk-
ert látið úti á skósmíðaverkstofu minni,
nema gegn peningum út í hönd.
- Seyðisfirði 16. apríl 1898.
Anton Sigurosson.
ráðleggjum vér öllum að nota. J>að er hið bezta og ljúffengasta smjörlíki
sem mögulegt er að búa til.
Biðjið því ætíð nm
jP|F“ Otto Monsteds smjorlíki.
Eæst hjá kaupmönnunum.
klárgengir og einlitir, helst rauðir, jarpir eða brúnir, óskast til kaups strax;
3 hryssur, 1 graðfoli. Aldur á hryssunum 4—6 vetra, folinn 3-vetur; hæð
48—52 pumlungar, mælt frá skeifu á herðakamb. Lysthafendur snúi sér til
mín pað allra fyrsta, bréflega eða persónulega.
Seyðisfirði 25. apríl 1898.
Gruðmundur Hávarðsson.
Glunnlögur Jónsson
á Seyðisfirði (við Pöntunarfélag Eljóts-
dalshéraðs) kaupir ennpá allskonar
brúkuð íslenzk frímerki og brófspjöld
fyrir hæsta verð, og 5 aura grænu frí-
merkin sem breytt er í 3 aura gefur
hann sérstaklega vel fyrir.
Heimsins ódýrustu og vönduðustu
orgel og fortepíanó
jást með verksmiðjuverði beina leið frá
Cormsh & Co., Washington,
New Iersey, U. S. A.
Orgel úr hnottré með 5 octövum,
tvöföldu hljóði (122 fjöðrum), 10 hljöð-
breytingum, 2 hnéspöðum, með vönd-
uðum orgelstól og skóla, kostar í umbúð-
um c. 133 krónur. Orgel úr hnot-
tré með sama hljóðmagni kostar hjá
Brödrene Thorkildsen, Norge
minmst ca. 300 kr., og ennpá meira
hjá Petersen & Steenstrup. Oll full-
komnari orgel og fortepíanó tiltölu-
lega jafn ódýr og öll með 25 ára á-
byrgð. Flutningskostnaður á orgeli til
Kaupmannahafnar ca. 30 krónur.
Allir væntanlegir kaupendur eiga
að snúa sér til mín, sem sendi verð-
lista með myndum osf. Eg vil biðja
alla sem hafa fengið hljóðfæri frá
Cornish & Co. p.ð gera svo vel að
gefa mér vottorð um, hvernig pau
reynast.
Einkafulltrúi félagsins hér á landi.
f’órsteinn Arnljótsson.
Sauðanesi.
Undertegnede Agent for Islands
Östland, for det kongelige octroje-
rede. almindelige Brandassurance
Compagni,
for Bygninger, Varer, Effecter, Krea-
turer, Hö &c., stiftet 1798 i Kjoben-
havn,modtager Anmeluelser om Brand-
forsikkring; meddeler Oplysninger om
Præmier &c. og udsteder Policer.
Eskifirði í maí 1896.
Carl D. Tulinius.
Til heimalitunar
viljum vér sérstaklega ráða mönnum
til að nota vora pakkaliti, er hlotið
hafa verðlaun, enda taka peir öllum
öðrum litum fram, bæði að gæðum og
litarfegurð.
Sérhver, sem notar vora liti, má
öruggur treysta pví, að vel muni gefast.
1 stað hellulits viljum vér ráða
mönnum til að nota heldur vort svo
nefnda „Castorsvart11, pví pessi litur
er miklu fegurri og haldbetri en nokk-
ur annar svartur litur.
Leiðarvísir á íslenzku fylgir hverj-
um pakka.
Litirnir fást hjá kaupmönnum al-
staðar á íslandi.
Buchs-Farvefabrik.
Studiestræde 32.
_________Kjöbenhavn K.
The
Edinburgh Roperie
& Sailcloth Company Limited
stofnað 1750,
verksmiðjurí LEITH & GLASG0W
búa til:
færi, kaðla, strengi og seglduka.
Vörur verksmiðjanna fást hjá kaup-
mönnum um a^lt land.
Umboðsmenn fyrir ísland og Eær-
eyjar:
F. Hjorth & Co.
Kaupmannahöfn.
Fineste Skandinavisk
Export Kaffe Surrogat
er óefað hið bezta og ódýrasta export-
kaffi.
F. Hjorth & Co.
Kjöbenhavn K.
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentsmiðja
porsteins J. O. Skaptasonar.
46
pessi bardagi hafði* aflað honum riddarakrossins og aukið frægð
hans meir en nokkurt annað af hinum djörfu víkingsverkum sem
hann hafði áður unnið.
Hann hafði optar en einusinni borað gat á skip Englendinga
svo pau sukku inná peirra eigin höfnum, og margt annað pvílíkt
hafði hann leikið sem víkingaforingi, og fyrir pað kepptust allir hag-
yrðingar um að syngja honum lof og dýrð — en bardaginn er hann
preytti í við herskipið ,,Ringdowe“ sem hafði sextán fallbyssur,
var hið mesta og fegursta hreystiverk, sem hann hafði unnið. —
Um petta hreystiverk hafði alpýðuskáldið Tosaas orkt langt
kvæði, og er pað ennpá í minnum sumra í Luciuhöfn.
petta kvæði var um pað leyti mesti uppáhaldssöngur víkinganna
og sungu peir hann með peirri snilli, er stóð í góðu samræmi við
pá gleði og kæti, er hið ágæta brúðkaups-vín hafði framleitt á
meðal gestanna,.
l>að var verið að segja gamlar víkingasögur og við hverja sögu
jókst gleðin og hávaðinn; sungið, raupað og drukkið, og pess á milli
spiluðu hljóðfæraleikendurnir einstöku lög, er líktust meir máfagargi
í óvcðri, en hljóðfæraslætti; nú söng hver sem betur gat, og hljóð-
færaleikendurnir létu hljóðfærin hvíldarlaust óma og slóu hljóðmálið
með fótum í gólfið. Nú fór brúðkaupskætin að ganga fram úr höfi.
jpegar söngurinn var búinn, var hrópað húrra fyrir Ellingsen og
hin prjú víkingaskip sem lágu á höfninni skutu prem fallbyssuskot-
um hvert, eins og í orustu væri.
fað virtist purfa nokkuð einkennilegt hljóð utanað sem gæti
vakið eptirtekt manna í öllum pessum ólátum; en pað er pó pað
hljóð til, sem getur heyrzt í gegnum hvaða hávaða sem er; og nú
pegar ólætin voru rem mest, heyrðist blásið í hljóðpípu, og á sömu
stundu varð nær pvi dauðapögn í veizlusalnum.
Menn gátu ímyndað sér, að petta hefði verið hljómur af töfra-
hljóðpípu; en pað var aðeirs blýstur úr bátsstjóra hljóðpípu, er
hafði pessi áhrif á víkingana.
Söngurinn hætti í stofunni og víkingarnir slingruðu vel hálf-fullir
út að gluggunum og dyrunum, en kvennfólkið stóð sem prumu lostið
á miðju gólfi.
47
Voru övinirnir komnir inni Höfnina? Eða var kominn dóms-
dagur?
Menn urðu samt brátt rólegri í pví efni; pví riður við bryggju
van Beuchs lá bara einn herskipsbátur og í honum voru tíu dátar
í bláröndóttum treyjum, og upp að húsinu kom einn sjóliði í dönsk-
um yfirliðabúningi.
Menn pekktu strax Reinert skipstjóra, og kyrrðin var á förum,
pví menn fóru að taka sig saman um að heilsa yfirmanni fallbyssu-
bátsins með glymjandi húrrahrópi, en pá póttust menn sjá á göngu-
lagi skipstjórans og hinu alvarlega yfirbragði haris, að hann mundi
koma í öðrum erindum en að — taka patt í brúðkaupsgleðinrii.
„Hvar eru skipstjórarnir Ellingsen og Jansen“, spurði hann
hinn fyrsta af víkingunum er hann mætti; hann gekk hratt áfranr og
var kominn fast að húsinu og ætlaði að ganga inn pegar hann stans-
aði allt í einu hjá danzpallinum, voru par nokkrar stúlkur er höfðu
myndað hring um karlmann og kvennmann er voru að danza saman.
ý>au senr voru innaní hringnum, voru Jane van Beuch og hinn
áðurnefndi sjóliði af fallbyssubátnum og sýndist hann vera heillaður
af hinum dökkbláu augum jómfrúarinnar og gefa engu öðru gætur í
kringum sig, enda varð hann heldur ekki komu skipstjóra sins var,
fyrr en augnatillit jómfrú Jane festist út fyrir hringinn og hann leit
í sömu átt.
Hinn ungi sjóliði heiliaði brosandi og var auðsjáanlega upp með
sér af pví, að standa parna við hlið hinnar friðustu stúlku í porpinu.
Yfirmaður hans var eigi brosandi á svip, og hann sagði purlega:
„Yður ber strax að fara um borð í fallbyssubátiim1*, og um leið
sneri hann við og ætlaði að halda áfram — en hann stanzaði aptur.
„Mér pykir leitt að purfa að svipta ungfrúrnar skemmtilegum félaga,
en skyldan býður mér pað, pví að herpjónustan verður að sitja í
fyrirrúmi“, sagði hann með hæðnisbrosi og leit til jómfrú Jane, um
leið og hann kvaddi kurteislega og gekk í burtu; en hin unga stúlka
blöðroðnaði við pessi orð hans.
Ef að hinn ungi skipstjóri hefði staldrað við einu augnablikí
lengur, pá hefði hann séð augu ungfrúarinnar fljóta í tárum, en ba.rm
varð pess eigi var nú, fremur en pegar pau hittust síðast.