Austri - 10.09.1898, Síða 3

m. 25
A TJ S T R I.
97

SVENSKA CENTRIFUG AKTIE BOLAGET |
STOCKHOLM.
for N;0 O 25 Liter — Kr. 65
Hsanditraft „ i 75 „ — „ 125
skummer prTima „ 2 150 „ — „ 200
„ 3 250 „ - „ 300
N:o 0
kaldet
'Record”
lÚUNCVÆRUG
I ENHVER
iHUSHOLD-I
NING.I
Modellen for 1898 er: stevft,
varíö, usæbvanlío letoaaen&e, aí>so*»
lut rensliummenbe, ^berst enttcl
satnt meget Iet at bolbe ren.
Altsaa den værdifuldeste Skummemaskine.
Forsœlges hos:
Einar Hansen, .
Lille Strandgade 4
Kristiania.
Alle sorter Smerlqæmer leveres.
gagpT" Samanburður á smjörlílá (margarínsmjöri) og mjólkurbúsmjöri.
Frá EFNARANNSÓKNASTOFNUN BÆJAREFNAFKÆÐINGSINS.
Christiaiiia 28. maí 1897.
Hi\ Aug. Pellerin fils & Co
Cliristiania.
Eptir tilmælum yðar hefir stofnnnin lAtið kaupa á ýmsum stöðum í bæn-
um sýnishorn af smjörlíki yðar (gæðin S. 0. M.) og af mjólkurbúsmjöri.
líiðurstaðau af rannsókninni:
Smjörlíki. Mjólkurbúsmjör.
Lyict, bragð,..............................nýjabragð
Feiti..................................... 86,47°/0 86,37°'/0
Osteini................................ 0,75— 0,59—
Mjólkursykur........................... 0,96—- 0,76—
Efni úr steinaríki (aðallega matarsalt) 3,83—• 2,28--
Vatn....................................... 7,99— 10,00—
100,00— 100,00—
L. Schmelk.
+
OTTO M0NSTEBS
ráðleggjum vér öilum að nota. j’að er bið
sem mögulegt er að búa til.
Biðjið því ætíð nsn
bezta og ljúffengasta smjörlíki
argarme
Fæst hjá kaupmönnunum,
í Stavangri.
Eigandi: J o h. I. Gjemre
býður mönnum liérmeð til kaups síua nafnfrægu gosdrykld: Limonaáe, Soda-
og Seltorsvatn; og sömuleiðis Edik. Ailar pantanir frá íslandi verða afgreidd-
ar viðstöðulaust. Einnig tekur hann til sölu allar ísienzkar vörur; svo sem
Ull, æðardún, lambslánn, gærur, s&ltfisk, síld o. fl.
©ott tækifæri
til að eignast vasaúr og margt fleira
sem selt verður með 15°/0 afslætti
gegn peningum útí hönd.
Fiskur tekinn gegn þessum vörum, á
10, 12 og 14 a. pd. Sauðakjet á 16,
18 og 20 a. pd.
Uppí skuldir tek eg allar vörur á
sama verði og kaupmenn bér á staðnum.
Seyðísfirði, 8. sept. 1898.
M. Einarsson
Sökum pess að bátasmiður er ný-
lega dáinn á Sauðárkróki, er par á-
gæta atvinnu að fá fyrir vanan og góð-
an bátasmið, allt árið eða mestan bluta
pess. Helzt ætti sá er kynni að vilja
flytja pangað, að koma nú 1 banst,
með pví mest er par að gjöra seinni
part vetrar og að vorinu.
Húsnæði mun bægt að fá til íbúðar
cg sömul. verkstæði til smíða.
Nánari upplýsingar gefur kaupmaður
Chr. Popp á Sauðárkrók.
BRENNIMARK undirritaðs er;
B. S. S.
Brimnesi 3. sept. 1898.
Björn Sveinsson.
Heimsins ótiýrustu og vönduðustu
orgel og fortepíanó
jást með verksnnöjuveröi heina leið frá
Cormsh & Co., Washington,
New Iersey, U. S. A.
Orgel úr bnottré með 5 octövum,
tvöföldu bljóði (122 fjöðrum), lOhljöð-
breytingum, 2 hnéspöðum, með vönd-
uðum orgelstól og skóla, kostar í umbúð-
um c. 133 krónur. Orgel úr hnot-
tré með sama hljóðmagni kostar bjá
Brödrene Thorkildseu, Norge
minnst ca. 300 h\, og ennpá meira
bjá Petersen & Steenstrup. Öll full-
komnari orgel og fortepíanó tiltölu-
iega jafn ódýr og öll með 25 ára á-
byrgð. Flutningskostnaður á orgeli til
Kaupmannahafnar ca. 30 krónur.
Allir væntanlegir kaupeudur eiga
að snúa sér til mín, sem sendi verð-
lista með myndum osf. Eg vil biðja
alla sem hafa fengið hijóðfæri frá
Cornisb & Oo. að gera svo vel að
gefa mér vottorð um, hvernig pan
reynast.
Einkafulltrúi félagsins hér á landi.
1*0X84611111 Arnljótsson.
Sauðanesi.
98
mun borða par, scm bægt væri að fá mat keyptan við sem lægstu
verði.
Loksins komum við okkur saman um bvar borða skyldi, og sát-
um nú par og reyktum, bver í kapp við annan, eptir að hafa gætt
okkur á pví er fram var borið.
Nú bar margt á góma. par var rætt um bjór og brennivín,
Búddatrú og kristindóm. lýðfræg skáld og leirbullara, en háðsglósur
og hnífilyrði, fyndið spaug og fífiska töm gekk á bæði borð og pyrl-
aðist pvað innan um annað einsog skasðadrífa.
Einkum var pað mjór og langur málari, er var sibullandi. Hann
hafði verið 14 daga í Parísarborg, og áieit sig pví sjálfkjörinn til
pess að endurlífga okkar danska deyjaudi andlega líf. pessa 14daga
sem bann var í Parísarborg haíði hann verið Buddatrúarmaður, stjórn-
leysingi og par fram eptir götunum, og barðist hann nú í ákafa fyrir
pessum sundurleitu skoðunum sínum og trúarjátningum öllum í ein-
um graut.
fað var ótrúlega margt og mikið, sem hann hafði sóð og heyrt.
Og honum varð ekki bið minnsta bylt við pó digri málarinn jafnt
og pétt tæki fram í fyrir lionum á pessa leið:
„Ragl, bull! J>ennan pvætting befir pig dreymt, skinnið mitt!l.
Að síðustu var pó ístrubelgnum nóg boðið, pví nú bóf hinn víð-
förli, mjóslegni málari langa frásögu um draumsjónamann einn, er
bann bafði liitt i úthverfum Parísarborgar.
„B,ugl, pvættingur“, tautaði digri málarinn, en binn hélt áfram
sögu sinni um ýmsa hluti er maður pessi hafði sagt fyvir og fram
befðu komið. En að síðustu kölluðu nú allir tilbeyrendurnir í einu
hljóði, að peir tryðu ekki fyr en peir tækju á.
„pað er hægt að veita ykkur pað“, sagði pá einn í hópnum.
„Hér á Friðriksbergi er draumsjónamaður.
Nú varð augnabiikspögn, en svo rak hver spurningin aðra: Hver
bann væri, bvar hann væri, bvort hægt væri að fá að tala við bann
o. s. frv., svo aumingja maðurinn átti fullt í fangi með að svara
öllum pessuin spurniugum. En endirinn varð sá, að nú feugum við
að vita, að svefngangari pessi ætti heima par i grenndintii, að sögu-
maður okkar bafði komið par og fengið að vita óorðna hluti, er síðar
95
það varð blé á 'spilamennskunni og bófarnir povðu varla að draga
andann. Allir hlustuðu peir eptir svarinu.
]pað kom og pað var hringt niðri einu sinni, tvisvar, prisvar.
„Allt er i reglu“, hrópaði Standford, „pað er bezt pið fáið ein-
bvern enda á ieiknum“.
Eg bafði lagt svo fyrir, að 2 lögreglupjónar skyldu koma inu í
búsið og sagt peim pekkiorðið, og skyldu peir siðan múlbinda dyra-
vörðinn. Eg bafði og sagt peim bvernig peir ættu að svava með
merkisklukkunni. Síðan slcyldu peir hleypa félögum sínum inn og
læðast svo upp stigann upp að dyrunum á spilaberberginu á fyrsta
lojrti og vera par albúnir til pess að handsama falsspilarana, er eg
gæfi peim rnerki, En eg var hræddur um að falsspilararnir mundu
slökkva ijósin við binn miuusta grun, taka falspeningana og komast
burtu um einhverjar leynidyr, er eg ekki vissi af.
Eg herti upp hugann við að miunast sjálfs míns ófara fyrir
Standford og gekk fram að dyrunum og opnaði pær svo lítið einsog
til pess að hlusta eptir útá ganginn. Eg preifaði eptir skammbyss-
um mínum, mér var ljóst, að lif mitt var í hættu par sem eg átti
við bina verstu óbótamenn að eiga. En gangurinn og stiginn var
fullur af pegjandi lögreglupjónum. Eg bvarf aptur frá dyrunum inn
að spilaborðinu , par sein nú var spilað um hina síðustu geysimiklu
uppliæð.
Merton tapaði.
Hann stökk á fætur náfölur , viti sínu fjær og stundi pungan.
Bófarnir rökuðu í makindum auðæfunum til sín og glotti Stand-
ford að Merton.
„þrælmenni, fantur, djöfull!“ æpti Merton, er allt í einu var
orðinn óður, paut á Standford og greip fyrir kverkar honum. „Fúl-
mennið pitt, pú hefir eyðilagt mig!“
„Já, pað er hverju orði sannara“, svaíaði Standford og hrisstí
hann af sér, „og mér sýnist eg bafi farið laglega að pví; pað er
eugin bót i máli að pú standir parna og skælir, garmurinn pinn!“
Merton starði hissa á hann, og kom engu orði upp.
„Yið skulum ekki flýta okkur svona að pessu, Oardon“, greip
eg frammí um leið og eg preif seðlabuuka nokkurn. „Mér virðist