Austri - 29.04.1899, Síða 3

nr. 12
Á Ú S T R T
41
enski skipstjóri kom uppá tulfar varð-
skipsins setti hann hnefann fyrir brjóst
yfirliða varðskipsins, Jessens. En fyr-
ir, pessa ósvífni var skipstjórinn enski
dæmdnr í 6 sinnum 5 daga við vatn
og brauð i hinu litt gistilega fangelsi
]>ar á víginu við fórshöfn.
Seyðisfírði, 29. apríl 1899.
Tíðarfarið er alltaf fremur stirt og
enginn verulegur bloti enn pá kominn,
svo til stórvandræða ltorfir með hey-
leysi í flestum sveitum hér austanlands.
Með „Hólum“ fóru peir sýslumaður
Jóh. Jóhannesson og Jón læknir Jóns-
son til Vopnafjarðar, alpm. Jón Jóns-
son til Húsavíkur, útvegsbændurnir
Jnn Vestmann og Ingimundur Eiríks-
son til Akureyr. r snoggva ferð og
margir aðrir farpegjar að sunnan
til ýrnsra hafna.
„Rósa“ skipstjóri Petersen kom
hingað p. 23. þ. m. alfermd vörum til
Gránufélagsverzlunar, timbri, alskonar
matvöru og kramvöru.
Rósa fer áleíðis til Englands í dag.
„Lyna,“ vöruskip, kaupmanns Síg.
Johansens, kom liingað p. 26, p. m.
„Vikingur“ kom í kvöld.
Jarðarfor verzlunarmanns Stefáns
Baldvinssonar fór fram þann 22. p.
m. Héldu þeir síra Guttormur Vigfús-
son tengdafaðir hins látna og si'ra
Björn porláksson báðir ræður í kirkj-
unni og hinn fyrri nokkur orð við
gröfina. Við jarðarförina var fjöldi
fólks.
Heiðruðu skiptavinir minir
íjær og nær.
Eg leyfi mér hérmeð að tilkynoa yður
öllum, að eg varð fyrir því óhappi
12. þ. m. að hús mitt og vörur brunnu
til ösku og að þar af leiðandi vcrður
hlé á öllum viðskiptum mínum litla
hríð.
Eg fer sjálfur með Thyru og kem
að öilu forfallalausu heim aptur seinui
bluta næsta mánaðar (mai).
Sérstaklega skal eg taka þao fram
að allir sem pantað hafa hjá mér
skilvinduna ALEXÖNDRU, munu fá
hana á áður tilteknum tíma. Eg mun
og að öllum h'kindum 22. maí senda
heim nýjar byrgðir af skilvindum, auk
allra sem pantaðar hafa verið.
Um leið og eg segi öllum skipta-
vinum mínum beztu þakkir fyrir öll
viðskiptin hingað til og vænti að njóta
hinnar sömu velvildar framvegis — vil
eg sérstaklega leyfa mér að þakka sem
bezt eg má kunningjum mínum hfer,
sem svo vel og drengilega hafa aðstoð-
að mig og greitt fyrir mér á allan
'hátt við þetta tækifæri.
Seyðisfirði, 15. apríl 1899.
St. Tli. Jónsson.
„Gef oss i dag
vort daglegt brauð!“
Brauð! Brauð! Brauð!
úr
Bakaríiira ,Baldur‘
a Eskifirði.
Allskonar brauð fæst í bakaríinu.
Búgbrauð og almennar brauðtegundir,
eins gott og bezt gerist hér á landi,
ávalt til í húðinni. — Margskonar
tegundir af kekum hér alveg óþektum
áður, haka eg ef um er beðið. Með-
al annars baka eg þessar tegundir:
Na'poleonshöhur, Bíúnsvikurkokur,
Jólakökur, Vinartertur, Bútterdeig
ýnúskonar. Mahónur, Jsúkhúaðe kök-
ur, típidskmsa, Mórensur, Möndlu-
kransa og margt annað jieira.
Pantanir verða að koma til undir-
skrifaðs degi áður en þær eiga að
afgreiðast.
Komið og reynið! Reynslaner
sannleikur.
Helgi Eiríksson.
í Bakariinu
„Baldur66
á Eskifirði.
fæst:
Kaffi, Súkkulaði, Hvíttöl,
Límonade, og vindlar,
og fleira ef um er beðið.
lijá Gísla Helgasyni.
AUGLÝSING.
I fjærveru minni hefir herra Ijós-
myndari Eyjólfur Jónssðn tekið að sér
að gæta hagsmuna minna hér og geta
því allir sem eitthvað vilja panta hjá
mér, eða borga mér eitthvað, snúið
sér til hanns. Og liefir hann einnig
á hendi alla afgreiðslu skipa hins
sameinaða gufuskipafélags.
Skal allt sem hann gerir í þessu,
mín vegna, vera eins gilt og eg hefði
sjálfur gert það.
Seyðisfirði, 17. apríl 1899.*
St. Tk. Jónsson.
USSjjT” Eg undirskrifuð lýsi yfir, að
eg ætla mér að halda skóla hér í
Seyðisíirði frá 1. október næstkomandi
til 14. maí 1900 fyiir ungar stúlkur.
Á skólanum mun verða helzt kennt
íslenska, danska, réttritun, lomdafræði
skrift reikningur, svo og fatasaumur
o fl. ef óskað verður, svo sem orgel-
spil.
Stúlkur sem viidu sinna þessu, verðá
að hafa gefið sig fram fyrir 31. júlí
næstkomandi og samið við mig.
Seyðisfirði, 22. marz 1899.
Guðlaug Eiriksdöttir Wíam.
Orgei-liarnioiiia
hljómfögur, venduð og ödýr (frá 100
kr) frá hinui víðfrægu verksnnðju
Gstlind & Almqwist í Svíþjóð, er hlotið
hefir æðstu verðulaun á fjöldamörgum
sýningum út um heim, og ýms önnur
hljóðfæri útvegar.
L. S. Tómasson
Seyðisfirði.
Crawfords
Ijúffonga
BISCUITS (smákökur)
tilbúið af CRAWFORD & SONS
Edinhurgh og London.
Stofnað 1830.
Einka-sali fyrir ísland og Færeyjar
F. EUorth & Co.
Kjöbenhavn K.
Eundarboð.
Samkvæmt ákvörðun fundar á Vest-
dalseyri 21. maí 1898 boðast til al-
menns bindindisfundar á Vestdalseyri
20. maí næstkomandi fyrir öll bindindis-
félög og Good-Templar-stúkur í Múla-
sýslum. Hvert félag eða stúka hefir
rétt til að senda 1 fulltrúa fyrir hverja
10 félagsmenn.
Á eptir fundinum verður að líkind-
um stofnuð Umdæmisstúka, og verða
því fulltrúar frá þeirn stúkum, sem
hafa ekid áður samþykkt, að taka þátt
í stofnun hennar, að hafa umboð frá
stúkum sínum til að lýsa yfir, að þær
gangi í hana með þeim skyldum og
réttindum, er því fylgir.
Dvergasteini 6. apríl 1899.
Björn Þorláksson.
Undertegnede Agent for Islands
Östland, for det kongelige octroje-
rede. almindelige Brandassurance
Compagni, '
for Bygninger, Varer, Effecter, Krea-
turer, Hö &c., stiftet 1798 i Kjoben-
havn,modtager Anmeluelser om Brand-
forsikkring; meddeler Oplysninger om
Præmier &c. og udsteder Policer.
Eskifirði í maí 1896.
Carl D. Tulinius.
Islenzk nmfioðsverzlun
kaupir og selur vörur einungisJyrir
kau'prnenn.
Jakob Gunnlögsson
Niels Juelsgade 14
Kjöbenhavn K.
The
Edmburgh Roperie
& Sailcloth Company Limited
stofnað 1750,
erksmiðjurí LEITH & GLASGOW
búa til:
færi, kaðla, strengi og segldúka.
Vörur verksmiðjanna fást hjá kaup-
mönnum um allt land.
Umboðsmenn fyrir Island og Fær-
eyjar:
F. Bjorth & Co.
Kaupmannahöfn
48
að taka upp hríslu sem lá á stígnum. „Ef uú lmgur minn Ieítað
svo hátt, að . . hann hættií miðri setningunni og fieygði hrislunni
útaf veginum.
„Að?“ hafði Eva upp eptir honum.
„Að henni virtist hún hrapa úr Valhöll til Niflheima.“
„J>ér eruð þá ástfanginn í einhverri konungsdóttur“ sagði Eva
og hló við. „En finnst yður kennarastaðan veglegri?“
„J>að virðist vera á annon veg“ sagði Einar, og sótroðnaði
„ ívar hofir furðað sig á því að mig langaði til að vei ða húskennari
í sveit, og þér, fröken, hafið líka látið í ljós undrun yðar yfir
því, og nú heyri eg sömu undrunina í málróm yðar — eg get
ekki sagt yður ástæðuna í dag, en vona einhverntíman að geta gjört
það.“
„|>ess þarf ekki,“ sagði Eva þurlega, „eg er viss um að yðar
ástæða er góð og gild.“
„Eg þakka yður mikillega“ svaraði Einar, og nú 1 ék honum
það bros um varir, sem Evu var ætíð skapraun að sjá.
Í>au voru nú korain að þorpinu, og gengu samhliða í gegnum
það og iun í kirkjugarðinn, þar sem kirkjufólkið stóð í smá hópum
og skrafaði í hálfum hljóðum. ý>að sló þögu á alla þegar Eva og
Einar gengu framhjá, um leið og þau köstuðu kveðju á fölkið.
Vagninn frá Birkidal var ekki kominn, og það var siður bænda-
fölksins þegar gott var veður að fara ekki irn í kirkjuna áður en
kammerherrann kæmi, kirkjan var því nær mannlaus, og svalt og
rakt lopt þar inni.
Einar fylgdi Evu inn að herramannssætinu; það var gamall og
fornfálegur bekkur með háum bríkum í kring og hurð að framan,
gagnvart prédikunarstólnum. Hann tók opna hurðina fyrir henni.
„Ætlið þér ekki að setjast hérna líka?“ spurði hún, er Einar
lét hurðina aptur.
„J>akka yður fyrir, eg kýs heldur að sitja hjá bændafólkinu.“
„Herra Hvit!“
„Eröken?“
„Munið eptir að prestur á að vera auðmjúkur í a.nda.“
„Og er þetta þá ekki auðmýkt?"
45
„En segir þú þeim öllum hið sama?“
„J>ú ert ennþá barn, Mary. pó þær séu laglegar, er eigi vís^
að mér geðjist að þeim. En þér er bezt að treysta mér ekki of
vel.“
„Jú, Ivar, það veit eg að mér er óhætt að gjöra," sagði Mary
og leit frjálslega til hans „og þú verður að trúa því að eg reiði
mig á þig, það er að segja nema því sem þú segir um sjálfa mig“
sagði hún hlæjandi.
„pví máttu nú einmitt trúa og treysta, eg hefi aldrei sagt
sannara orð, en það, að þú sért framúrskarandi yndisleg — einmitt
því áttu að trúa.“
„En nú vil eg ekki heyra lengur til þín,“ sagði hún og stóð
upp „nú skaltu gjöra svo vel að koma með mér upp til Nancy."
„Já, ef þú gefur mér rósina, sem þú berð í hárinu.“
„Hana færðu ekki, hún er eina skrautið mitt í dag.“
„pú trúir mér þá ekki, annars mundirðu vita að þú þarfnast
einkis skrauts.11
„þú sagðir sjálfur að eg ætti ekki að trúa þér.“
„Gefðu mér rósina, Mary, annars held eg að þú geymir hana
handa Einari.“
„Handa herra Hvit! Nei, það getur ekki verið meining þín!“
„Gefðu mér hana þá! Nei, láttu hana heldur Vera kyrra, þang-
að til eg fylgi þér heim í kvöld, þá verður hún orðin mér enn dýr-
mætari, þegar húu um svo langan tíma hefur drukkið angan gullnu
lokkanna þiuna, Mary.“
„Nú færðu hana alls ekki,“ sagði Mary „þér er bezt að sitja
þarna kyr og halla þér útaf, það er svo sem auðséð að þú ert dauð-
syfjaður.“
„Nú skrökvar þú, Mary.“
Húu hló og hljóp upp gangstíginn, og Ivar á eptir henni. Bugða
var á stígnum og hljóp Mary þá beint í fangið á Evu og Einari
sem komu gangandi saman, sem væru þau beztu vinir.
„En hvað þú gjörðir mér bylt við“ sagði Eva.
„Ivar var að stríða mér, og nú er eg orðin dauðleið á honum.“
Eva hló og leit á úiið sitt, og varð alveg forviða er hún sá