Austri - 21.09.1899, Blaðsíða 3

NR. 26
A tr S í R I.
103

tekizt að finna markað í Krist.ianíu í
Korvegi fyrir fjársölu héðan frá í slandi.
þeir bræður höfðu um tima staðið
í bréfaskiptum við erlenda kaupmenn
urn málið, en sáu svo, að eigi mundi
hægt að binda enda á samningana
nema annar hvor peirra færi utan.
Fór pví Magnús Kristjánsson utan með
síðustu ferð „Egils“, og dvaldi i Nor-
vegi meðan skipið fór til Hafnar. Fór
Magnús frá viðkomustað skipsins, Staf-
angri, til Kristjaníu, og tókst að fá
par áreiðanlegan kaupanda, sem kemur
sjálfur með fjártökuskip upp til Ak-
ureyrar síðast í p. m. og borgar pá
féð út í hönd og flytur pað siðan á
sinn kostnað og sína ábyrgð til stórr-
ar eyjar í Kristjaníufirðinum, par sem
féð getur tekið sig og kaupmaður beðið
byrjar með söluna, einsog gamli Sli-
mon gjörði á Skotlandi og Zöllner á
Englandi, og sem báðum gafst vel.
fað ernú vonandi, og jafnvel sjálf-
sagt. að hinir hyggnu og yfirleitt mennt-
uðu bændur í Suður-fingeyjar- og
Eyjafjarðarsýslum sjái, hve áríðandi
peim or að pessi lofsverða. tilraun
peirra bræðra, Kristjánssona, takizt
sem bezt, og að peir leggi peim eigi
óhyggilegar tálmanir áleiðpeirra með
ósanngjarnri verðkröfu á fénu, gætandi
að pví, hver nauðsyn peim og oss öll-
um er á innstreymi peninga í landið,
og hve hagkvæmir peningaruir eru nú
óðum að verða eigendunum, sem með
pá í hendiuni geta sætt mjög ódýrum
lcaupum.
Fyrir kaupmenn sýnist pað og ó-
hyggilegt, ef peir ömuðust við pessum
fjárkaupum og nýja markaði, par sem
pó eittlivað af hinum iunkomnu pen-
ingum hlýtur að lenda hjá peim og
grynna skuldir manna, sem bæði kaup-
mönnum og bændum er svo áríðandi.
J>essi tilraun peirra bræðra með að
opna nýjan fjármarkað, er pjóðlegt
fyrirtæki, er vér allir Islendingar,
kaupmenn jafnt sem bændur, ættum
samhuga að styrkja og styðja af al-
efli, svo að pað ekki kafni í fæðing-
unni af vorum völdum; pví pá er vou
um, að pvílíkir fjármarkaðir geti bráð-
legá stækkað og komið öðrum héruðum
landsins að liði.
Seyðisfirði, 21. sept.. 1899.
TÍUARFAR fremur kalt og óstöðugt. en
rigningar nokkru minni, svo bændur munu
þó nú víðast hafa náð heyi sinu í garð, en
sumstaðar nokkuð skemmdu.
FISKTTIt er vist nokkur úti fyrir ef beita
og guiiur leyfðu sjósólcn, þvi fiskigufuskipin
hafa aflað fremur vel að undanförnu, er þau
liafa getað verið úti fyrir ógæftum.
„EGTLL“ kom 15. þ. m. .alfermdur vörum
á Vmsar hafnir, og fór norður um nóttina.
Með skipinu voru liingað: fröken ltannveig
Nikulásdóttir, verzlunarm. Pétur J ónsson og
efnafræðingur Möller frá Stafangri, og til
Ákureyrar, kaupm. Magnús Kristjánsson.
„VAAGEN“ kom 17. þ. m. mcð kol frá
Englandi.
„CI.MBRIA" kom s, d. til að slökkva eld
í kolarúmi sinu.
„PLAYEIt“ (gufuskip) kom 18, þ. m. með
kol til Garðarsfélagsins. Skipið fer áleiðís
til útlanda á morgun og með því konsúll I. M.
Hansen ásamt 2 dætrum sínum.
„ASKUR“ (gufuskip) skipstj Randulf,
kom 19. þ. m, með vörur þær er Egill hafði
orðið að skilja eptir í Norvegi. Skipið fór
í dag suður á Reyðarfjörð og þaðan til útl.
„VAAGEN“ tók vörurnar sem norður áttu
að fara úr Aski, og fór norður í morgun.
„CERES“, skipstj. Möller, kom loks 20.
þ, m.; hafði tafizt við að fara með vörur til
Vopnafjarðar og för aptur sama dag. Með
skipinu var prestaskólakennari síra Jón
Helgason. Héðan fóru með Ceres all-margir
Sunnlendingar.
„HEIMDALLUR11, Commandör Bræstíup,
för alfarinn til útlanda s. d.
Fyrir börnin!
Bamablaðið „Æskan“ er 25 tölu-
hlöð um árið auk skrautprentaðs jóla-
blaðs og kostar kr. 1,20 árg.
„Æskan“ flytur fallegar myndir og
fjölbreytt lesmál, fróðlegt og skemmti-
legt.
Nýir kaupendur að III. árg. „Æsk-
unnar“ fá I. og II. árg. blaðsins inn-
hepta fyrir aðeins 1 kr. er greiðist
um.leið og blaðið er pantað.
011 börn, sem farin eru að lesa og
enn hafa eigi gjörst kaupendur „Æsk-
unnar“, ættu að gjörast pað sem
fyrst.
„Æskuna“ má panta hjá:
Þorsteini J. 6. Skaptasyni.
„Franisökn“,
blað íslenzkra kvenna, er til sölu hjá:
Þorsteini J. G. Skaptasyni.
T ó n 1 j ó ð.
íslenzkur hátíðasöngur eptir
síra Bjarna porsteinsson . . kr. 1,50
Sex sönglög optir sama ... — 0,75
er til sölu hjá undirrituðum.
Allir peir, sem sönglist iðka og
unna, ættu sem fyrst að kaupa pessi
fögru lög, er merkir útlendir söng-
fræðingar hafa lokið lofsorði á. '
Seyðisfirði, 20. ágúst 1899.
Í’orsteinn J. 6. Skaptason.
Eg ltafði í hér um hil 15 ár pjáðst
af taugaveiklun og punglyndi (geðveiki).
svo að eg varð á endanum að liggja
stöðugt rúmföst í eitt ár samfleytt.
Eg leitaði r.'ð t hjá mörgum lækuum
og keypti meðul af peim, en pað koin
allt fyrir ekki. fá tók eg pað til
bragðs, að kaupa China-Lífs-Elixír
frá herra Yaldimar Petersen, Erede-
rikshavn, og eyddi eg fyrst úr nokkrum
glösum, en við pað brá mér svo til
heilsu, að eg fór dagbatnandi. Eg
hefi nú tekið pessa magadropa að
staðaldri í 3 ár samfleytt, og fengið
fyrir pað fullan bata, og vona að eg
verði alveg jafngóð, ef eg held áfram
með hann.
J>að er mér sönn ánægja að geta
borið petta, og eg vil pví ráða hverj-
um peim, sem eitthvað líkt gengur
að og að mér, gekk, að neyta pessara
magadropa.
Hrafntóptum.
Sigríður Jónsdóttir.
Kína-lifs-elixirinn fæst hjá flestum
kaupmönnum á íslandi.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta K'na-lífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta eptir pví, að
V. P.
E.
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðann: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið Valdemar Pet-
ersen, Erederikshavn Danmark.
ísleiizkt smjör,
fleiri hundruð pund, fæst nú með góðu
verði hjá:
Stefáni í Steinholti.
Steinholt.
Af sérstökum ástæðum er veitinga-
húsið „ Steinholt“ h Seyðisfirði til sölu.
Húsið er á mjög góðum stað, til að
reka verzlun og veitingar.
Lysthafendur snúi sór sem fyrst til
undirskrifaðs.
Steinholti, 8. sept. 1899.
Stefán Steinholt.
Auglýsing.
Hérmeð banna eg öll skot í Skála-
neslandi og fyrir pví, svo langt sem
landhelgi er, og mun eg leita réttar
míns ef af er brugðið.
Skálanesi, 1. sept. 1899.
Jón Kristjánsson.
Spunavélar.
]>eir, sem vilja kaupa spunavélar frá
herra Albert Jónssyni á Stóruvöllum,
geta fengið pær hjá mér undirrituð-
um. Einnig geta menn hjá mór séð
hvernig vélar pessar vinna og feng-
ið allar upplýsingar peim viðvikjandi,
Akureyri 24. júní 1899.
________Jakob Gíslason.
Brúkið
Fineste Skandinavisk
Export Kaffe Surrogat,
hinn ódýrasta og bezta kaffibæti sem
til er í verzlaninni.
F. Hjorth & Co.
Kjöhenhavn K.
Allar aðgjorðir
á úrum og klukkum
eru mjög vandaðar og óvenjulega fljótt
af hendi leystar
á úrsmiðaverkstofu
Friðriks (xíslasonar.
FJÁEMA.SK HallsÓlafs-
s o n a r Grýtáreyri í Seyðisfirði er:
Tvírifað í sneitt aptan hægra; stand-
fjöður framan vinstra. Brennimark:
Hallur.
104
Hann fann aldrei ró 1 huga, nema pegar hann var hjá Evu.
Hann gat tímum saman gengið með henni og talað við hana, og
löngum sátu pau saman í aldingarðinum og horfðu á Ove litla, er
hann lék sér á grasfletinum.
Eva kom opt til Mary, en hún kom aptur aldrei á herragarðinn,
hún íorðaðist pá staði, sem hún gat átt von á að hittaívar. Síðan
hann trúlofaðist og giptist, höfðu pær aldrei nefnt hann á nafn
sín á milli.
Mary vissi, að Evu var kunnugt um leyndarmál hennar, hún
fann pað á augnaráði Evu, er hún horfði á hana, og pegar hún
tók blíðlega 1 hönd henni. Henni pótti vænt um pessa ljúfu hlut-
tekningu peirrar konu, sem svo sjaldan lét blíðu sína í ljósi við
nokkurn mann, henni var hugsyölun í pví, en henni var óraögulegt
að minnast á sorg pá, sem hvíldi einsog helbjarg á brjósti hennar.
Einsog pær vinkonurnar aldrei minntust á ívar, pá nefndu pær
heldur aldrei Einar á nafn. Hjartasorg Mary hafði gjört hana
glöggskyggna, og hún sn, að ílva hafði sína byrði að bara. Hún
hafði séð, að Evu brá ætíð pegar einhver minntist á hann eða veru
hans par í sveitinni.
En Eva hlustaðf samt með fúsu geði á Ove litla, pegar hann
var að tala um sinn ógleymanlega „herra Hvit.“ Og pegarpau voru
ein saman, kom hún drengnum opt til að minnast á sumarið síðast-
liðna, og hlustaði gjarnan á allar sögur hans frá peim tíma, er allar
snerust um Einar.
En jafnan er hún paunig hafði rifjað upp raunir sínar, fór hún
einförum á eptir, og mátti sjá hana tímum saman ganga kvildarlaust
fram og aptur á afskekktustu stöðum í trjágarðinum niðurlúta og
pungbúna.
Arangurslaust leitaðist hún við, að gjöra sér ljöst, hyaða mann
hann hefði haft að geyma, hann sem með ofurvaldi hafði prengt sér
inn í hug hennar og innstu tilfinningar. Hvernig gat öll víðkynning
hennar og annara af honum samrýmzt framkomu hans seinasta daginn,
er pau vora saman?
Og pó — hve hreinn og djarfur hafði hann verið á svip, er hann
stóð andspænis henni og krafði hana sagna í bræði.
101
Malarínn lá kyr og beit á vörina til pess að halda niðri í sér
hljóðum og horfði á Einar. „Réttið mér hönd yðar, horra prestur,“
sagði hann, er Einar bjóst til að fara. „]>ér eruð maður hæði
hjartagóður og handlaginu. Hefðuð pér ekki komið mér til hjálpar,
pá lgæi eg nú dauðvona í snjónum.“
Óveðrinu slotaði með morgninum og næsta dag skein sólin á
snjóbreiðurnar og skaflana, er voru svo háir og djúpir, að eigi var
hægt að komast um jörðina og bönnuðu Einari að fara strax um
morguninn yfir um til malarans.
Allir karlmenn á prestsetrinu voru í ákafa að moka snjóinn,
svo komizt yrði til næsta hæjar og var Einar par sjálfur í broddi
verkmanna og var hann kafrjóður og ánægður í bragði.
Er peir Einar höfðn komizt áfram til myllunnar, pá hitti hann
par alla vinnumenn malarans við snjómokstur, en ennpá var ómögulegt
að senda eptir lækni, er hjó nokkrar mílur paðan.
Malaranum leið nú betur og bólgan á fætinum hafði mikið
minnkað. ]>að gladdi malarann mikið, að Einar hélt að beinið væri
heilt. En pó vildí hann helzt komast hjá að nota hina köldu bakstra
og hélt að rúmhitinn væri hollari; en pó hlýddi hanu Einari til pess
að halda áfram með kaldaböðin og bakstrana par til að næðist í
lækni og sagði við konu sína: „Já, já, presturinn okkar hefir betra
vit á pví!“
A nýársdag var komið sækjandi færi. Læknirinn hafði komið
til malarans og var vel ánægður med umhúðir prestsins og fyrirskip-
anir. ]>að var ekkert beinhrot, en aðeius undinn og tognaður
fóturinn.
Yið allt petta hafði álit malarans vaxið á prestinum, og á nýárs-
dagsmorgun sendi hann allt sitt heimafólk til kirkju í viðurkenningar-
skyni við hann. Og er hringt var til tíða, söfnuðust sleðar með
kirkjufólki saman hjá raeðhjálparanum, og margir sáust fara fót-
gangandi til kirkjunnar eptir hinu gljáandi hjarni.
]>rátt fyrir hríð og ófærð liafði fregnin um slys pað, er malaran-
um hafði viljað til, horizt út um alla sóknina; var mönnum tíðrætt
um aðstoð pá er presturinn hafði veitt honum, og allir höfðn heyrt
haft eptir malaranum, að betri og duglegri prestur en síra Einar væri