Austri - 27.01.1900, Blaðsíða 4

Nft. 3
A tf S T ft 1.
12
T ó n 1 j ó ð.
Islenzkur hátíðasöngur eptir
síra Bjarna porsteinsson . . kr. 1,50
Sex sönglög eptir sama ... — 0,75
er til sölu hjá uridirrituðurn.
Allir peir, sem sönglist iðka og
unna, ættu sem fyrst að kaupa pessi
fögru lög, er merkir útlendir söng-
fræðingar hafa lokið lofsorði á.
Þorsteinn J. G. Skaptason.
Islenzk umboðsverzlun
kaupir og selur vörur einungis jyrir
kaupmenn.
Jakob Gunnlögsson,
Niels Juelsgade 14
Kjöbenhavn K.
Mj()g gott
islenzkt smjor
fæst í Pontuninni; kostar aðeins
65 aura pundið ef keypt eru 10 pund
eða meira.
Undertegnede Agent for Islands
Östland, for det kongelige octroje-
rede, almindelige Brandassurance
Compagni,
for Bygninger, Yarer, Effecter, Krea-
turer, Hö &c., stiftet 1798 i Kjoben-
havn, modtager Anmeldelser omBrand-
forsikkring; medaeler Oplysninger om
Præmier &c. og udsteder Policer.
Eskifirði í maí 1896.
Carl D. Tulinius.
Union Assnranee
Society
í London,
tekur að sér brunaábyrgð á húsura,
vörum og innanstokksmunum m. m. í
Seyðisfirði og nærliggjandi, sveitum
fvrir fastákveðna borgun. Abyrgðar-
skjala- og stimpilgjald eigi tekið.
Seyðisíirði, 27, sept. 1899.
L. J. Imsland
Umboðsmaður félagsins.
Molmens Mineralvandfalirik
í Stafangri.
Eigandi: Joh I. Gjemr e
býður möntium hérmeð til kaups sína nafnfrægu gosdrykki: L I M 0 N A D E,
SÓDAVATN og SELTERSYATN; og sömuleiðis E D IK. Allar
pantanir frá íslandi verða afgreiddar viðstöðulaust. Einnig tekur hann til
sölu allar íslenzkar vörur, svo sem: ULL, ÆÐARDÚN, LAMB-
SKINN, GÆRUR, KJÖT, SALTPISK, SÍLD o. fl. Enn-
fremur tekur hann að sér að kaupa fyrir menn allskonar útlendar vörur, fyrir
vörur eða peninga, allt gegn sanngjörnum umboðslaunum.
Ágætar kartoplur
fást nú fyrir peninga hjá:
Stef:í , teinbolti.
Yiunumaður.
Reglusamur og du^legur vinnumaður
um tvítugsaldur, getur fengið ársvist.
frá miðjum maímánuði næstkomandi
hjá undirskrifuðum fyrir gott kaup,
en kunna parf hann til venjulegrar
heyvinnu og að hirða kýr og hesta svo
í góðu lagi fari og gjöra aðra algenga
vinnu, er fyrir kann að koma.
Reyðaríirði, 3. janúar 1900.
Jón Ö. Finnbogason.
Lífsábyrg Erfélagið
„S T A R“
borgar ábyrgðareigendnm meir af
ágóðanum en önnur lífsábyrgðarfélog;
gefur ábyrgðareigendum sínum kost á
að hætta við ábyrgðirnar eptir 3 ár,
peim að skaðlausu;
borgar ábyrgðina pótt ábyrgðareigandi
fyrirfari sér;
heíir hagkvæmari lífsábyrgðir fyrir
börn en önnur lífsábyrgðarfélög;
veitir hagkvæmar lán út á ábyrgðina
en önnur lífsábyrgðarfélög.
Umboðsmaður á Djúpavog er verzl-
unarmaður
Páli H. Gíslason,
Gróðir sokkar
eru hollari en brennivín í vetrarkuld-
anum.
Fást í Pöntuninni.
Rasmussen
& Bybwlg
Stavanger:
hafa á boðstóíum allt er að húsagjörð
lýtur (ekki timbur) t. d. skrár, lamir,
saura allskonar o. s. f. Ennfremur
allskonar smíðatól. Eldhúsgögn fuil-
komin og ódýr. Byssur, skotfæri og
allt sem byssum tilheyrir. Allar vinnu-
vélar er landbóndinn parf með. Ofna
og eldavélar.
Umboðsmaður á Seyðisfirði
Stefán í Steinholti.
B ó k b a n d.
Munið eptir: A yfirstandandi vetri
tekur undirritaður að sér að bepta og
binda bækur fyrir almenning.
fórarinsstaðaeyrum, 4. des. 1899.
J. G. Jónsson.
Legsteinar.
p>eir, sem vilja panta legsteina, ættu
að snúa sér til undirskrifaðs, sem
smíðar pá á yfirstandandi vetri og
gjörir sér far um að vanda pá sem
bezt.
Búðareyri, 25. jan. 1900.
í’órarinn Stefánsson.
Spunavélar.
|>eir sem vilja kaupa spunavélar frá
berra Albert Jónssyni á Stóruvöllum
geta fengið pær hjá mér undirrituð-
um. Einnig geta menn hjá mór séð
hvernig vélar pessar vinna og feng-
ið allar upplýsingar peim viðvikjandi.
Aknreyri 24. júní 1899.
Jakob Gíslasnn
Yort tilbuna
Fineste Skandinavisk
Export Eaffe Snrrogat
hefir unnið sér fáheyrða mitbreiðslu,
reynið pað, ef pér eigi briftið pað nú
pegar.
F. Iljortli & Co.
Köbenhavn K.
YOTTORD. “
Eg hefi lengst æfi rainnar verið mjög
veikur af sjósótt, en hefi opt orðið að
vera á sjó í misjöfnu veðri; kom már
pví til hugar að brúka Kína-lífs-elixír
herra Yaldemars Petersens í Priðriks-
höfn, sem hafði pau áhrif, að eg gat,
varla so.gt, að eg fyndi til sjósóttar,.
pegar eg brúkaði pennan heil ais mlega.
bitter. Yil eg pví ráðlegaja öilnm sem
eru pjáðir af veiki pessari, að brúka.
Kína-lífs-elixir pennan, því hann er að
minni reynslu áreðanle0t sjósóttar-
meðal.
Sóleyjarbakka.
Br. Einarsson.
Kína-Iifs-elixirinn fæst hjá flestum
kaupmönnum á Islandi.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kína-lífs-elixír, eru kaup-
endur heðnir að líta eptir pví, að
V. P.
P,
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
ílöskumiðann: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið Valdemar Pet-
ersen, Prederikshavn Danmark.
Ábyrgðarmaður og ritstjóri:
Oand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentsmiðja,
porsteins J. G. Skaptasonar..
10
voru opnaðar á seinni árura móður minnar. Eg flýtti mér til föður
míns, er æpti npp yíir sig, er hann kom auga á mig, en prýsti mér
svo að brjósti sér og fann eg hinn megna hjartslátt hans. —
„þérer kalt, veslings barnið mitt,“ sagði hann, og púaði raig nú,
sem eigi var vani hans. „Vermdu pig, hitaðu pér. þetta herbergi
er kalt, en hér kann eg pó bezt við mig, pví hér getur maður pó
að minsta kosti dregið andann.“
„Hvernig líður yður, faðir minn?“
„Bærilega oinsog pú sérð.“ Hann lét mig standa við ofninn, en
sjálfur gekk hann aptur og fram um petta gímald, er aðeins var
upplýst af tveimur vaxljósum, einsog hann hefði enga ró á sér. Eg
var hissa á pessari móttöku og horfði á eptir föður mínum. —
„Hefirðu séð reiðhestana mína?“ spurði hann svo allt í einu án
pess að stöðva gang sinn.
„Hvað eigið pér við, faðir minn!“
„Nú, pað er ekki yon á pvi! þú ert nýkominn.“ Og eptir
stutta pögn sagði hann: „Maxime, eg verð að tala við pig.“
„Eg hlusta á yður, faðir minn.“
J>að virtist sem hann hefði ekki heyrt til mín, og hólt áfram
göngu sinni, og sagði við og við — „Eg verð að tala við pig, sonur
minn“. — Loksins andvarpaði hann pungan og settist svo niður
skjótlega og benti mer til pess að setjast gagnvart honum. það var
auðséð, að hami langaði til að tala, en kom sér þó ekki að pví, hann
horfði stöðugt á mig, og eg sá sorg, auðmýkt og sárbeiðni lýsa sér
í augnaráði hans, sem eg fann vel, hve pungbært mundi jafn stór-
látum manni og föður mínum. Hversu stór sá óréttur hans var
gagnvart mér, sem pað kostaði föður minn pvílíka kvöl að segjamér
frá, pá fann eg, að eg gat eigi annað en fyrirgefið honum pað allt.
En allt í einu breyttist augnaráð hans, og varð svo dauft og staraudi,
hann preif titrandi í handlegg mér, hann hóf sig upp í hægindastóln-
um, en féll strax niður í liann aptur og datt svo þungt úr honum
ofan á gólfið. — Eaðir minn var dáinn.
Hjarta vort gjörir engar hugleiðingar. Á einu augabragði hafði
eg skilið allt. Á einni minútu höfðu mér orðið Jjósir viðburðir og
atvik í beimilislífi okkar, pessi siðustu 20 ár, sem eg svo lengi bafði
11
ekkert skilið i. Nú fann eg til pess, að gjaldþrot voru væntanleg
og vof'ðuyfir höfði mér. Hefði faðir miun eptirlátið mér næg'a björg
og blessun, veit eg samt eigi, hvort fráfall hans hefði verið mér
sárara og valdið mér pyngra gráts, en nú. Yið söknuð minn og
sorg bæ^tist nú innileg meðaumkvun, er hafði einkennilegar tilfinning-
ar í för með sér, par sem faðir minn átti í hlut. Hans bæn’ueita,
auðmjúka, örævtingarfulla tillit vakti alltaf fyrir mér, og mig tók
pað svo sárt, að hafa eigi getað fyrirgefið honum og huggað pet.ta
hrellda hjarta áður en pað brast, og til hans sem nú ekki gat leng-
ur heyrt til mín, kallaði eg nú í sífellu: „Eg fyrirgef pér, eg fyrir-
gef pér allt!“ — Ó Guð minn, hvílik augnablik!
Eg réði í pað, að faðir minn hafði lofað móður minni pví á
deyjandi degi, að hann skyldi selja mest af fasteign okkar til pess.
að komast úr hinum botnlausu skuldum, sem liöfðu hrúgazt saman
ár frá ári við eyðslusemi hans, og eptir pað að skuldirnar væru borg-
aðar hafði hann heitið móður minni, að eyða ekki meiru árlega, en
hann hefði pá inntektir til. J>essa sknldbindiagu hafði faðir minn
reynt til að uppfylla, hann hafði selt skógana og nokkuð af jarða-
góssinu, en pó bann nú hefði í höndum petta mikla fé, pá varði
hann að eius litlum hluta pess til afborgunar skuldunum, en hinu
hætti hann öllu í fjárglæfraspil í von um að verða heppinn og geta
á pann hátt reist við fjárhag sinn. En á þenna bátt fór hauu alveg
með síðustu reiturnar.
Eg hefi enn þá ekki getað rannsakað til fullnustu efnahag okkar,
pví viku síðar en faðir minn varð bráðkvaddur, varð eg mikið veikur
og lá pungt haldinn í 2 mánuði og gat aðems skreiðst með veikumi
burðum út úr feðrahöll minni, sama daginn og hinn nýi eigandi kom
pangað. Til allrar hamingu kom gamall vinur ættar minnar frá
Parísarborg og bauðst til þess að sjá um skipti og skuldalúkniugar
búsins, sem hann er miklu færari um en eg. Eg hefi alveg íalið
honum alla meðíerð húsius og skuldalúkningar, sem eg vona að nú
séu pegar afgreiddar. Strax og eg kom hingað í fyrramorgun, flýttii
ag mér lieim' til hans, en hann var pá ekki heima og var eigi
væntanlegur fyr en á morgun. þetta hafa pví verið kvalafullir-
biðdagar, sem hafa verið svo preytandi. Hver skyldi hafa trúað